آخر 10 مشاركات
|
| |||||||||||||
 |
| | LinkBack | أدوات الموضوع | انواع عرض الموضوع |
14-04-15, 12:37 AM
| #11 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر  
|  الجزء السابع دخل آنس ياخد دش ودخلت شيرين تجهزله اكل وموبايل أنس مش مبطل رن ، خلص أنس الدش وخرج .) شيرين : ايه ده يا أنس ؟ انس : فى ايه ؟ شيرين : بص وانت تعرف أنس : مش فاهم يعنى ايه اللى فى الموبايل شيرين : تامر بيتصل عليك آنس : ازاى تامر بيتصل يعنى شيرين : معرفش موبايلك عمال يرن والمتصل يبقى تامر آنس : اه ماهو موبايله ضاع فى الحادثة وانا بتواصل مع اللى لقاه عشان ارجعله الموبايل شيرين : يعنى تامر اتخرشم والموبايل سليم آنس : ارادة ربنا شيرين : ونعمَ بالله ، الاكل جاهز أنس لنفسه >> حبكت يا زفت تتصل دلوقتى انا لازم احد احتياطاتى والاقى حجة تانيه ابات بيها عن نور (. اتغدى انس وغير هدومه ونزل تانى راح عند نورهان .) *_____________________________________________**__ _________________________* فى شقة رضوى .... (. رضوى ابوها وامها متوفيين وملهاش الا اخ واخت من نفس الاب لكن من ام تانيه هى اكبرهم وعلاقتهم ببعض كويسة جداً ، ابو رضوى كان بيعامل امها وحش جداً ، ضرب واهانه قدام رضوى وكمان كان بيخونها وفى الاخر راح اتجوز عليها وسابها هى ورضوى ومكنش بيزورهم كتير وعشان كده رضوى اتعقدت من الجواز وكرهت الرجالة وقررت تعيش لنفسها ، رجعت رضوى من عند نورهان وهى مكتئبة وحزينة جداً .) رضوى لنفسها | |||||||||||
|  |
|
14-04-15, 11:10 AM
| #12 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| الجزء الثامن رضوى : طيب يا حبيبتى تعالى ادخلى بس ، انتِ اتغديتي بهيرة : ماليش نفس كملى غداكى انتِ رضوى : لا تعالى احكيلي ايه سادد نفسك وبعدها ناكل سوا بهيرة : مصيبة يا رضوى رضوى : مصيبة ايه خير !! بهيرة : ممدوح خطيبي رضوى : ماله ؟ بهيرة : بيخونى رضوى : بيخونك !! لحق يخونك انتوا مكملتوش شهر مخطوبين بهيرة : شوفتى بقى الهنا اللى انا فيه رضوى : طيب فهميني ايه القصة وعرفتى ازاى وبيخونك خيانة من انهى نوع بهيرة : بصى يا ستى انا قولتله عايزة الصور بتاعة الخطوبة اللى احنا اتصورناها سوا قبل الخطوبة رضوى : تمام بهيرة : قالى هجيبهم لك على فلاشة قولتله ماشى رضوى : وبعدين بهيرة : جابلى الفلاشة وبفتحها مالقتش عليها اى صور رضوى : امال لقيتي ايه بهيرة : لقيت افلام اباحية ، واضح انه اتلخبط وادانى فلاشه تانيه رضوى باستغراب : افلام ايه !! بهيرة : افلام اباحية رضوى : هو مدحت عنده كام سنة ؟ بهيرة : ٢٦ سنة رضوى : يعنى مفروض انه كبر على الحاجات دى بهيرة : يعنى ايه رضوى : يعنى الشباب فى سن المراهقة ولحد ما يتخرج من الجامعه ممكن يكون بيتفرج على افلام وبيصاحب بنات بس بعد ما يتخرج ويبدأ يشيل هم الشغل والجواز اهتماماته بتختلف يعنى ما بيكونش اهتمامه الاكبر بالافلام والبنات لان المسئوليات اختلفت والمهام اختلفت بهيرة : يعنى ممدوح ممكن يكون مريض بـ الافلام دى !! رضوى : او اتعود عليها ، يعنى هو مستقر نفسياً ومادياً وعاطفياً فـ ممكن فى اوقات الفراغ شهوته تدفعه للافلام دى ويتفرج عليها بهيرة : بس انا اسمع ان اللى بيتفرجوا على الحاجات دى كتير بيكونوا غير اسوياء فى علاقاتهم مع مراتتهم رضوى : مين قالك كده ، مفيش شاب متفرجش على الافلام دى بس بتختلف من واحد للتانى ، واحد بيشوفها فضول وواحد اشباع للغريزة وواحد حرمان وواحد بقى مريض بيها وفى ناس كتير مبتشوفش الحاجات دى بهيرة : انا خايفة بقى ممدوح يبقى مريض بيها رضوى : بصى يا بهره كأنك مشوفتيش الفلاشة دى واصبرى عليه لحد ما تتجوزوا ، لو لقتيه مبيتفرجش عليه يبقى هو كان فاضى مش اكتر لكن لو لسه بيتفرج عليها يبقى هو مريض بيها بهيرة : وافرضى علاقته بيا كانت غير سوية رضوى : متقدريش البلاء قبل وقوعه اصبرى عليه لحد ما تتجوزوا كلها كام شهر بهيرة : بس انا قرفانه منه خالص مش طايقة حتى ارد عليه فى الموبايل رضوى : متكبريش الموضوع بغض النظر عن ان اللى عمله حرام وعيب بس عديها كل الشباب كده الا من رحم ربى بهيرة : انتِ مصممه توصليلي ان كل الشباب كده وان ممدوح ماجرمش رضوى : الشاب اللى ممكن ميتفرجش هو اللى مالوش اصحاب او ملتزم واصحابه كلهم ملتزمين زيه بس نادراً لما تلاقى شلة ولاد كلهم ملتزمين يعنى لازم يكون فى واحد مفسود فى النص كده وبيكون اس المشاكل كلها بهيرة : حاسة انى اتسرعت ومصدومه اوى فيه رضوى : بطلى اڤورة بقى ، الموضوع عامل زى لبس البنت بهيرة باستغراب : يعنى ايه ؟ رضوى : يعنى متحكميش على اخلاق البنت من لبسها وكذلك متحكميش على ممدوح عشان شوفتى كام فيلم على فلاشه ممكن اصلاً متكونش فلاشته بهيرة : تفتكرى رضوى : كل الاحتمالات وارده بلاش تستعجلى واصبرى كده ماشى بهيرة : ماشى رضوى : قومى يالا عشان ناكل سوا بهيرة : ربنا يخليكى ليا يا رضوى رضوى : بلاش عبط يا بت انا اختك بهيرة : ربنا ما يحرمنا من بعض *_____________________________________________**__ _________________________* فى شقة نورهان ..... نورهان : مالك يا حبيبي سرحان فى ايه أنس : بفكر فى حاجة مهمة جداً نورهان : حاجة ايه ؟ أنس : اطلق شيرين نورهان : انت بتقول ايه يا انس ليه كده أنس : انا كده موقف لها حياتها وانا عايش حياتى نورهان : بس انت قولتلى قبل كده انها قالتلك انها مش عايزة تطلق ومش عايزة تبدأ حياة جديدة آنس : مش عارف حاسس ان هو ده الصح نورهان : طيب انت عايز تقولها ايه أنس : اقولها مثلاً ان احنا الاتنين موقفين حياة بعض وجايز لوا نفصلنا كل واحد يلاقى حياة افضل وانى مثلاً بحب واحدة تانية وعايز اتجوزها او متجوزها نورهان : لا يا آنس اوعى تعمل كده انت كده بتجرحها آنس : بس دى الحقيقة نورهان : دى الحقيقة من وجهة نظرك بس من وجهة نظر شيرين الحقيقة هتختلف أنس : يعنى ايه ؟ نورهان : يعنى الحقيقة اللى هى هتشوفها انها كانت فى حياتك زوجة مؤقته ، انها مجرد مسكن لحد ما تلاقى الدوا فاهمنى انس : فاهمك بس ......... نورهان تقاطعه : مبسش انا عارفة انك عايز ترضيني بس صدقنى انا مستريحة كده بلاش تهد البيت عشان خاطر ولادك حتى انس : تفتكرى يا نور الولاد اللى بنجيبهم من اشخاص بنحبهم بيكونوا غاليين علينا اكتر من الولاد اللى بنجبهم من ناس مبنحبهمش نورهان : فى النهاية هما ولادنا وحتة مننا بس عارف رضوى صاحبتى انس : اه مالها ؟ نورهان : على حسب كلامها يعنى انا مشوفتش بعيني ان باباها الله يرحمه كان بيحب اخواتها اكتر منها آنس : واخواتها دول من نفس الام نورهان : لا من ام تانيه ، هو مكنش بيحب مامتها بس كان بقى بيخونها وبيضربها وبيهينها قدام اى حد وفى الاخر اتجوز واحدة تانيه وخلف بنت وولد على حسب كلام رضوى ان هى كانت جنبهم بنت الشغاله مش بنته أنس : لا ابوها مريض او معقد مظنش ان فى اب ممكن يفرق بين ولاده حتى لو بيحب حد اكتر من التانى نورهان : اهو هو كمان عقدها معاه وبقت بتكره كل الرجالة ولحد دلوقتى متجوزتش ورافضة الجواز (. أنس اول ما سمع الجمله دى جه فى دماغه بنته نانسى وهل هى ممكن تكون رضوى تانيه فى يوم من الايام .) نورهان : آنس روحت فين ؟ انس : مفيش افتكرت محمد ونانسى نورهان : طيب قوم يالا أنس : اقوم فين ؟ نورهان : قوم البس يالا عشان تروح تزورهم عند جدتهم أنس : لا بعدين نورهان : لا مش بعدين قوم يالا عشان هروح معاك انس : تروحى معايا فين ؟ نورهان : متتخضش كده ، هننزل نشترى هدايا لـ اولادك وشيرين وحماتك يعنى هتدخل عليهم فاضى كده انس : بس انا مش موعدهم على كده نورهان : من النهاردة فى نظام جديد انس : مش هينفع يا حبيبتى اتغير معاهم اكيد هيشكوا فى حاجة نورهان : يعنى انا مش هينفع اقنعك انس : انا هعمل زى ما بعمل كل مرة هاخد لـ محمد ونانسى شوكلاته وهاخد زيارة لاهل شيرين بس كده نورهان : طيب يا حبيبي زى ما تحب انس : هروح ساعة واحدة ومش هتأخر نورهان : براحتك يا حبيبي انا مستنياك (. غير أنس هدومه ونزل عشان يزور شيرين وولاده .) *_____________________________________________**__ _________________________* فى احدى الكافيهات ... (. بهيرة اتغدت مع رضوى واتصلت بـ ممدوح خليته يقابلها ، بعد ما قعدوا شوية .) بهيرة : اه صحيح اللاب بتاعك فين ممدوح : وانتِ عايزة الللاب بتاعى ليه بهيرة : عشان تنقلى الصور من على الفلاشه لـ الموبايل بتاعى على طول ممدوح : انتِ كل ده مخدتيش الصور بهيرة : لا اللاب بتاعى بايظ (. وطلعت الفلاشة والموبايل من شنطتها .) ممدوح : بس انا مجبتش اللاب معايا .. ايه ده !! انتِ جبتى الفلاشه دى منين بهيرة : دى اللى انت مديهالى يا حبيبى ممدوح : لا انا مديلك الفلاشة الزرقا اكيد استحالة اديلك الفلاشة دى بهيرة : انا مش فاهمه حاجة هو فى ايه ؟ ممدوح : مفيش حاجة انتِ فتحتى الفلاشة دى ؟ شوفتى اللى عليها يعنى ؟ بهيرة : لا مانا قولتلك اللاب بايظ ممدوح : طيب هاتيها مش هى دى اللى عليها الصور بهيرة : امال عليها ايه ؟ ممدوح : حاجات خاصة بـ شغلى بهيرة : اوكى اتفضل اهيه ممدوح : مالك ؟ بهيرة : مفيش حاجة مرهقة بس ممدوح : شدى حيلك بقى عشان تنجحى الترم ده وتخلصى ونتجوز بهيرة : هانت يا حبيبي كلها شهرين تلاته ممدوح : انامستنى اليوم ده بفارغ الصبر بهيرة : وايه السبب ممدوح : مش كفاية ان هيبقى معايا البنت اللى انا بحبها وبموت فيها بهيرة : يعنى عمرك ما هتزعلنى ممدوح : ده انا اموت ومزعلكيش بهيرة : ولا هتكدب عليا !! ممدوح : بحبك بهيرة : ولا هتكدب عليا !! ممدوح : انا عمرى كدب عليكي قبل كده بهيرة : لا بس جايز تكون كدبت فى حاجات انا معرفش حقيقتها ممدوح : لا طبعاً عمرى ما كدبت عليكي ولا هكدب عليكي اصلاً بهيرة : اتمنى ممدوح : انتِ كويسه يا بهره بهيرة : اه يا حبيبي مضغوطه بس فى المذاكرة ممدوح : ربنا معاكى اهو اخر ترم وبعدها هتستريحي بهيرة : ان شاء الله *_____________________________________________**__ _________________________* | |||||||||||
|
| |
|
14-04-15, 11:13 AM
| #13 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| فى بيت هشام ..... (. هشام راجع من شغله متأخر شوية عن معاده المعتاد ، هو بيجي على الغدا فـ اتأخر حوالى ساعتين ، رجع لقى نهى وولاده نايمين ، دخل الاوضة عشان يغير هدومه بس حاول ميزعجش نهى بس هى صحيت .) نهى : حمد الله على السلامه يا حبيبي هشام : الله يسلمك نهى : انا قولت انت هتتأخر لما ماجتش على الغدا وموبايلك مقفول هشام : كنت فى الموقع وفصل شحن نهى : ربنا معاك ، انا اسفة انى نمت بس تعبانه اوى هشام : لا ولا يهمك انتِ اتغديتي نهى : اه كنت جعانه وكلت مع العيال هشام : طيب نهى : الاكل عندك فى التلاجه طلعه وسخنه فى الميكروويف هشام : يعنى انتِ مش قادرة خالص تقومى تحضريلي اكل نهى : مش قادرة يا حبيبي مرهقه خالص هشام : مرهقه من ايه ؟ من كتر الراحة اكيد نهى : فى ايه يا هشام مالك بتتكلم معايا كده هشام : المفروض الراجل يرجع من بره يلاقى مراته فى انتظاره ولو هى مرهقة ونامت تصحى اول ما يجي تجهزله غداه نهى : واظن ان انا بعمل كده ومبقصرش خصوصاً بعد ما اتفقنا نتغير لكن المفروض برضه حضرتك تقدر تعبى وظروفى وتستحملنى لما اكون تعبانه هشام : ايه اللى تاعبك يعنى بتعملى ايه يتعبك نهى : انت ناسى احنا النهاردة كام فى الشهر وانا ببقى تعبانه ازاى ومبقدرش حتى اتحرك من مكانى خصوصاً فى اليوم الاول هشام(وهو خارج) : وكأن مفيش ستات بيحصلها كده غيرك (. نهى على غير العادة متجاهلتش الخناقة وكملت نوم لا قامت وراحت ورا هشام .) نهى : زى مانت عايزنى احس بتعبك عشانا فى الشغل وانك بتعمل المستحيل عشان تعيشنا عيشة كويسة مفروض برضه تقدر تعبى ، زى مانا بقدر تعبك اللى كل الرجالة بتتعبه فى شغلها انت برضه تقدر تعبى اللى كل الستات بتتعبه هشام : خلصتى ؟ نهى : اه خلصت هشام : زى مانا بقدر تعبك وممكن اكوى هدومى واجهز اكل لنفسى مفروض انتِ كمان تقدرى وتخليها عليكي مرة نهى : ولا كأنى قولت حاجة ، انا رايحه اجهزلك الاكل (. دخلت نهى جهزت الاكل وهى تعبانه جداً وواقفة بالعافيه وغير هشام هدومه وقعد يتفرج على التلفزيون لحد ما نهى جهزت الاكل .) على سفرة الاكل ..... هشام : انتِ مش كنتى تعبانه قومى نامى نهى : لا هفضل معاك عشان متقولش كلت من غيري وكمان مش عايزة تستنانى هشام : لا مضحيه فعلاً ، قومى قومى نهى : لا مش هقوم لانى اصلاً لسه هلم الاطباق مكانك واغسلها هشام : يعنى مش قاعدة عشانى نهى : بطل بقى تكبر الامور هشام : طيب نهى لنفسها >> ربنا يهديك انا فعلاً تعبت من عدم تقديرك هشام لنفسه >> عمرى ما حسيت باهتمامها بيا وانها بتعمل زى باقى الستات حتى اهتمامها بيا بيجي بعد مانا اطلب يعنى مالوش معنى ولا طعم *_____________________________________________**__ _________________________* فى بيت اهل شيرين .... (. أنس اول ما الباب اتفتح ومحمد ونانسى شافوه جريوا عليه ، أنس شالهم وحضنهم وادالهم كل واحد شوكولا من اللى بيحبها ، شيرين فرحت جداً ان انس جه وماحرجهاش زى كل مرة ، انس لما شيرين جت عشان تسلم عليه باس دماغها لاول مرة من زمان جداً ، شيرين استغربت وأنس ذات نفسه استغرب نفسه بس رغم كده شيرين من جواها كانت مبسوطه .) فوزية : ده حقيقي ولا انا بتهيألى أنس : اذيك يا ماما فوزيه : احنا بخير يا انس يا ابنى انت عامل ايه أنس : الحمد لله مش ناقصنى الا شيرين والولاد فوزية : اوعى تكون جاى تاخدهم انس : ولو انهم وحشونى اوى والبيت مالوش طعم من غيرهم ومش عارف اكل غير اكل شيرين الا انى هسيبهم برضه معاكوا شوية اهو تغيير جو ليهم وعشان يوحشونى اكتر (. شيرين كانت واقفة وبتسمع انس وهى مبرقة وبوؤها مفتوح من الصدمه والاستغراب .) فوزية : رينا يخليكوا لبعض يارب (. خرج انس وشيرين يقعدوا فى البلكونه .) شيرين : ايه الكلام ده كله انس : انتِ مش قولتى نتعامل كويس قدام الولاد واهالينا شيرين : بس وسعت منك اوى أنس : وليه متقوليش انه حقيقي شيرين : نعم !! انس : اكيد يعنى الحياة من غير اولادى ملهاش معنى وبعدين انا بقالى خمس سنين مباكلش غير اكلك اكيد مش سهل اتآقلم من غيره شيرين : ههههههه انت نصاب على فكرة أنس : ليه بتقولى كده !! شيرين : عشان دى مش اول مرة نجى نقعد هنا بس دى اول مرة تاخد رد الفعل ده انس : عشان وعدتك ان احنا نتعامل كويس وبحاول انفذ وعدى شيرين : اوكى اتمنى تستمر انس : ان شاء الله *_____________________________________________**__ _________________________* فى بيت طه ..... (. طه صحى من النوم لقى بسمة مندمجه جداً مع فيلم رومانسى .) طه : ايه مسهرك لحد دلوقتى بسمة : استنى بس والنبى يا طه لما يجي فاصل الفيلم ده تحفة طه : طيب (. وقعد طه يتابع مع بسمه بس مكنش بيتابع الفيلم لا كان بيتابع تعابير وش بسمه وهى بتتفرج .) طه لنفسه >> ايه كم الهيافة دى ، امال لو مكنتش متجوزة ومخلفة وعاشت قصة حب كانت عملت ايه بسمة لنفسها >> فيها ايه يعنى لو طه قالى كلام رومانسى فيها ايه لو اختار كلماته او بدلها ، يعنى فيها ايه لو بدل ما يقولى ايه مسهرك يقولى ايه يا حبيبتى قومك من حضنى طه : اهو الفاصل جه بسمة : ايه اللى صحاك طه : قلقت ملقتكيش جنبى قولت اشوفك فين بسمه : ولا وحشتك ؟ طه : ده على اساس انك كنتى مهاجرة بسمة : لا على اساس انك بقالك عشر ايام بتجى بالليل متأخر وبتمشى الصبح بدرى طه : عادى يعنى يا بسبوسه ما فى رجاله بتسافر وتسيب مراتتها بالسنين بسمة : طيب طه : يا افيشة بسمة : لا والله مافشتش ولا حاجه طه (بياخدها فى حضنه) : بحبك على فكرة بسمة : وانا والله بموت فيك طه : مبسوطه ؟ بسمه : اكيد يعنى طه : عارفة ؟ بسمة : ايه ؟ طه : مفيش يا حبيبتى ، انا بس بحبك اوى اوى اوى حتى لو مقولتش كده بسمة : ربنا يخليك ليا يا حبيبي طه لنفسه >> والله الستات دول غلابه وهُبل بكلمه حلوة ولمسه حنينه ينخوا ويبقوا فى حضنك اضعف من اضعف مخلوق بس اعمل ايه انا شخصيتى كده مبعرفش كل شوية اقول كلام رومانسى بزهق اصلاً بسمه لنفسها >> لو تعرف يا طه انا مبسوطه قد ايه متخرجنيش من حضنك ابداً طه : بقولك ايه ما تجي اقولك كلمه سر بسمة : كلمه ايه طه : قربى بس عشان محدش يسمعنا (. قربت بسمه ودانها من طه .) طه : انا بموت في كل حاجة فيكي بسمة : ربنا يخليك ليا انا بحبك اوى بجد يا طه طه : طيب يالا بقى نندخل ننام ولا هتكملى الفيلم ده بسمه : لا فيلم ايه بقى هو فى احلى من كده طه : طيب يالا بقى هيلا هوب (وشالها ودخلوا اوضتهم) *_____________________________________________**__ _________________________* تانى يوم فى شقة نورهان ... نورهان : محى كلمنى امبارح انس : يادى محى بقى مش هنخلص نورهان : انا كلمت طه اخويا سآلته هينزل اجازة امتى قالى اول السنه الجديدة يعنى لسه بدرى اوى انس : وهشام نورهان : اجازتهم بتكون سوا ، بيظبطوها مع بعص عشان يشوفوا بعض انس : طيب والحل هنخلص من زيارات محى واتصالاته ازاى نورهان : انا ممكن اقوله انى مخطوبة وهتجوز انس : طيب واخواتك نورهان : هقولهم انى قولت كده عشان محى يبعد عنى ويفقد الامل (. انس قام من مكانه وخرج البلكونه وهو مضايق جداً .) نورهان : مالك يا حبيبي انس : حاسس انى عاجز ومستاهلش اكون جوزك نورهان : ليه يا حبيبي بتقول كده انس : اتجوزتك من ورا اخواتك وسايبك تواجهيهم لوحدك وفوق ده كله مش حاسس نفسى راجل وانا شايف طليقك كل شوية يحاول معاكى نورهان : معلش يا حبيبي وضع مؤقت وكل حاجة هتتظبط أنس : اوعدك ان كل حاجة هتبقى كويسة ومش هسيبك تواجهى اى مواقف زى دى لوحدك بس مضطرين نستحمل لحد ما اخواتك يجوا نورهان : هنعمل ايه طيب لما يجوا انس : انتِ مالكيش دعوة انا جوزك وراجلك والمسئول عن الحاجات دى انا هتصرف نورهان : ربنا يخليك ليا يا احلى راجل فى الدنيا انس : بحبك اوى نورهان : وانا بموت فيك *_____________________________________________**__ _________________________* تانى يوم فى احدى الكافيهات ..... (. محى قاعد فى كافيه مستنى واحده وكل شوية يبص فى الموبايل .) محى : اخيراً اتقابلنا تصدقى وحشتيني البنت : اه كمان مصدقة عشان انت كمان وحشتنى اوى | |||||||||||
|
| |
|
14-04-15, 11:15 AM
| #14 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| الجزء التاسع تانى يوم فى احدى الكافيهات ..... (. محى قاعد فى كافيه مستنى واحده وكل شوية يبص فى الموبايل .) محى : اخيراً اتقابلنا تصدقى وحشتيني البنت : اه مصدقة عشان انت كمان وحشتنى اوى محى : عامله ايه يا امال منال : ايه اللى فكرك بيا بعد السنين دى بقى محى : طيب طمنيني عليكي الاول عامله ايه منال : مش عامله حاجة زى مانا محى : بتشتغلى ؟ منال : اه بشتغل محى : عايشة مع مامتك منال : لا لوحدى محى : ليه ؟ منال : عادى قولى بقى ايه فكرك بيا بعد السنين دى كلها محى : معرفش حسيت انى عايز اشوفك واقعد معاكى منال : ولا حنيت لايام زمان (. رجع محى ضهره لورا وبص الناحية التانيه كأنه مش عايز يجاوب وبعدين بص لـ منال تانى .) محى : تشربى حاجة امال : ماشى (. بعد ما طلبوا حاجة يشربوها .) محى : انتِ مخلفتيش من جوزك ؟ منال : لا محصلش حمل متنساش هو مكنش صغير محى : هو جوزك كان اكبر منك بكام سنة امال : حوالى ٣٠ سنة محى : كنتى مبسوطه معاه ؟ منال : بص انا كنت مبسوطه نوعاً مكنش حارمنى من حاجة خالص بس دايماً كان عندى احساس انه ابويا مش جوزى ، بس شوفت ايام سوده من ولاده محى : ولاده ليه !! منال : مكنوش عايزين يدونى حاجة من الميراث حتى الشقة اللى هو كان كاتبها باسمى كانوا عايزين يخدوها محى : وعملتى ايه منال : لا الحمد لله خدت حقى كله تالت ومتلت محى : انتِ ليه اصلاً اتجوزتى واحد كبير كده منال : عشان ملقتش حظى مع الصغيرين محى : لا بجد اكيد فى سبب اقوى منال : صدقنى معرفش هو لما اتقدملى كان فى كل حاجة ، حنان الاب وكانت روحه شباب خالص محى : بصراحة كده مكنتيش بتفكرى فى الفلوس منال : هكدب عليك لو قولتلك ان فلوسه مكنتش سبب انى اتجوزه محى : حاسه بالندم منال : لا طبعاً اهى تجربه زى اى تجربه وفى الاخر مخرجتش منها خسرانه محى : عشان ورثتى ؟ منال : انت ليه رابط كل حاجة بالفلوس ليه محى : ما علينا منال : احكيلي انت بقى بتعمل ايه وايه برضه فكرك بيا محى : مفيش يا ستى انا اتجوزت تلت سنين وبعدين اتطلقنا ايه فكرنى بيكي بقى انا اصلاً مكنتش ناسيكي منال : لا يا راجل هتعملهم عليا انا مش انت فى اخر مرة شوفتك فيها قولتلى مش هينفع اتجوزك وانا متجوزش واحدة علاقتى بيها تطورت محى : كنا صغيرين يا منال منال : واتطلقتوا ليه بقى مش دى نور اللى كنت عايز تتجوزها عشان هى تنفع تبقى ام ولادك محى : احنا حتى مخلفناش منال : لا بجد عايزة افهم محى : مش وقته هفهمك كل حاجة فى وقتها امال : طيب ابقى زورنى بقى محى : فين ؟ منال : فى بيتي محى : هههههه شكلك هتجرجريني للرذيلة زى زمان منال : هههههه لا زمان انت اللى جرجرتنى محى : مش مهم مين جرجر مين المهم انى خلينا على اتصال ممكن منال : اكيد ده انا ما صدقت انك رجعت تكلمنى تانى محى : ايه هتمشى ولا ايه ؟ منال : عندى شغل (. وطلعت ورقة وقلم وكتبت فيهم عنوانها ورقم تليفون .) منال : ده عنوان بيتي وده رقم تليفون البيت لما تبقى فاضى كملنى بقى لانى مضطرة اقوم دلوقتى محى : تمام خدى بالك على نفسك (. ومشيت وفضل محى فى الكافيه شوية وبعدين مشى .) *_____________________________________________**__ _________________________* | |||||||||||
|
| |
|
14-04-15, 11:16 AM
| #15 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| بعد كام يوم فى شقة أنس وشيرين ... (. أنس راح جاب شيرين وولاده من عند اهل شيرين واتفق هو ونورهان انه هيبات معاهم الاسبوع ده وهيروحلها فى فترة الشغل .) انس : نورتوا البيت شيرين : منور بيك انس : على فكرة انا مكنتش ببات فى البيت الا قليل شيرين : ليه كده ؟ انس : عادى يعنى مكنتش مستريح شيرين : واضح ان المرة دى فعلاً فرقت معاك انس : فرقت معايا !! قصدك ايه ؟ شيرين : يعنى اول مرة احس ان احنا واحشينك لدرجة انك مكنتش بتبات فى البيت (. أنس عيونه برقت من كلام شيرين لان واضح انها فهمت الكلام غلط .) شيرين : هروح اغير للولاد هدومهم انس : ماشى انس لنفسه >> واحشنى ايه بس !! انا قولت اقولها انى مكنتش ببات فى البيت لانها سهل تكتشف ده من نفسها فقولت تجى منى انا ، واضح ان شيرين هتفهم انى بقيت فجأة بحبها شيرين لنفسها >> لو كنت اعرف ان قعدتنا الكتيرة عند ماما هتخلى أنس يبقى كده كنت عملت كده من زمان (. شيرين كانت فى اوضة ولادها بتغيرلهم وتنيمهم انس دخل عليها وقالها انه هينام ، شيرين نيمت ولادها وراحت عشان تنام جنب انس زى ما اتفقوا ، انس نايم وضهره لـ شيرين .) شيرين : انس انت نمت ؟ أنس : بنام اهو فى حاجة ولا ايه ؟ شيرين : انا اسفة انس (بيتلفت لها) : اسفه على ايه ؟ شيرين : لو زعلتك فى يوم من الايام انس : لا ولا يهمك انا اصلاً مبزعلش منك شيرين : ربنا يخليك ليا (. ورمت شيرين نفسها فى حضن أنس وانس كان مصدوم ومذهول ومعرفش يعمل ايه فقرر يتظاهر بالنوم عشان ميحصلش اكتر من كده .) شيرين : ايه يا انس لحقت تنام انس انس انس (بيمثل انه كان نايم وصحى) : ايه يا شيرين فى ايه شيرين : انت لحقت تنام انس : معلش يا شيرين اصل انا تعبان خالص وعندى شغل الصبح بدرى شيرين : بكرة السبت اصلاً ومعندكش شغل فى الشركة انس : ايوة بس مرهق طول اليوم وعايز انام شيرين : مرهق من ايه النهاردة الجمعه وانت معندكش شغل اصلاً انس : عايزة ايه يا شيرين شيرين(بتحاول تتحكم فى عصبيتها) : عايزة اقعد معاك لو مش هيضايقك انس : لا اكيد مش هيضايقني شيرين : تسلملى (. وباسته فى خده ، وحس أنس انه بدأ يتورط وان علاقته بـ شيرين ممكن تبدأ تاخد شكل طبيعي ويبقى مسئول قدامها باداء واجباته الزوجيه ده غير انه هيكون مطلوب منه يقعد معاهم اطول وقت ممكن وعشان كده خلى شيرين مندمجه فى الكلام معاه وعمل نفسه نايم ولاول مرة شيرين متزعلش بالعكس باسته فى جبينه وغطته ونامت فى حضنه .) *_____________________________________________**__ _________________________* تانى يوم الصبح فى بيت طه .... (. طه كان يوم اجازته من الشغل صحى الصبح بدرى جهز فطار لـ ولاده وله هو ومراته وصحى ولاده ودخلهم الحمام ودخل يصحى بسمة .) طه : بسمه بسمة اصحى بسمة : سبنى لحد ما المنبه يرن طه : المنبه المفروض يكون رن من زمان بس انا اساساً طافيه بسمة : ايه ده ليه كده طه : عشان تنامى شوية قومى انا جهزت الفطار ودخلت الولاد الحمام بس مبعرفش البسهم بسمة : بجد يا طه يا حبيبي عملت كل ده طه : ده على اساس انها اول مرة قومى يالا عشان العيال ميتأخروش على المدرسة بسمة : حاضر يا عم هقوم اهو طه : ايه يا عم دى !! انتِ شغاله فى سوق العبور بسمة : يعنى اقول حبيبي مش عاجب اقول يا عم مش عاجبك طه : طيب قومى يا ام العيال بسمة : ام العيال !! طه : قومى بقى بسمة : ايه ده الساعة ٨ الباص زمانه وجه ومشى والعيال كده اليوم راح عليهم طه : مانا عمال اقولك قومى قومى وانتِ مكسلة بسمة : وسع يا طه خليني اشوف العيال (. قامت بسمه جرى عشان تلحق ولادها بس لقيتهم مش موجودين ولقيت فطار جاهز على السفرة .) بسمة : طه فين العيال طه : نزلوا المدرسة يا هانم عشان مامتهم كسلانه بسمة : مانت اللى طفيت المنبه طه : عشان تنامى براحتك انتِ تعبانه طول اليوم وانا النهاردة اجازة اشيل عنك شوية بسمة : ربنا يخليك ليا طه : ويخليكي ليا (. قعد بسمة وطه يفطروا .) بسمة لنفسها >> فيها ايه يعنى لو اقتنعت ان فعلاً مفيش حد كامل ، مين فى الدنيا بيصحى فى يوم اجازته يعمل لمراته فطار وينزل ولاده المدرسة مكانها اكيد نادراً جداً لما زوج يعمل كده اى نعم طه شايف ان ده عادى بس هو بالنسبة ليا حاجة كبيرة طه : بقولك يا بسمة صحيح بسمة : ايوة يا حبيبي طه : مش نفسك تنزلى مصر بسمة : نفسي اكيد بس مش هينفع دلوقتى خالص طه : عشان المدارس يعني بسمة : اكيد طه : انا عايز اظبطها مع هشام اخويا وننزل بدرى شوية عن اول السنة بسمة : انا شايفة انك المفروض تسافر انت او هشام عشان تطمنوا على نورهان طه : انا عايز اعمل كده مينفعش نسيبها المدة دى كلها منشوفهاش بسمة : طيب يا حبيبي لو عايز تسافر سافر طه : ربنا يسهل ، مش هشام اخويا عايز ينزل مصر ويستقر هناك بسمة : ليه كده ؟ طه : معرفش لما افضى كده ابقى اتكلم معاه وافهم منه بسمه : ربنا يكرمهم *_____________________________________________**__ _________________________* | |||||||||||
|
| |
|
14-04-15, 11:20 AM
| #16 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| فى بيت أنس وشيرين ..... (. شيرين وانس قاعدين بيفطروا سوا .) شيرين : تصدق انا نفسيتى استريحت من بعد ما بدأنا نعيش حياة طبيعيه نوعاً ما انس : فين الطبيعي فى حياتنا شيرين : انا قولت نوعاً ما انس : تمام شيرين : انا قصدى ان حسيت ان محمد نظرته اتغيرت ونفسيته بقت كويسة من بعد مانت بدآت تخرجنا وتاكل معانا انس : ربنا يصلح الاحوال شيرين : انت مش عايز حياتنا تمشي طبيعيه ولا ايه انس : فى حد ميحبش حياته تمشى طبيعي شيرين : بس انت مش مساعدنى خالص انس : نعم مش مساعدك ازاى !! انا عملتلك كل اللى انتِ عيزاه بنخرج يومين فى الاسبوع وباكب معاكم تقريباً كل الوجبات بتنامى معايا فى نفس الاوضة وبتفرح معاكوا على التلفزيون ايه تانى مطلوب منى !! شيرين : انت شايف ان هى دى مظاهر الحياة المستقره الطبيعيه انس : طيب قوليلي مطلوب منى ايه تانى شيرين : فى حاجات مبتطلبش انس : امال ؟ شيرين : بتتحس انس : انا مش فاهم انتِ عايزة ايه مفيش حاجة بتطلبيها الا لما اعملهالك شيرين : خلاص يا انس انت بتذلنى انس : اصل مستغربك يعنى مفيش قناعه خالص شيرين بعصبيه : فى ايه انا طلبت منك المستحيل دى بقت عيشة عجيبة (. وقامت وسابته وفضل انس ميقومش يصالحها .) *_____________________________________________**__ _________________________* فى شقة نورهان .... (. نورهان قاعدة بالليل لوحدها عشان انس كان بايت عند شيرين فتحت لقيته محى .) نورهان : محى انت جاى فى توقيت زى ده ليه !! محى : وحشتيني نورهان : انت مسافرتش ليه !! محى : مش هسيب مصر الا بيكي نورهان : فوق يا محى بقى احنا اطلقنا خلاص انسى محى : مش قادر نورهان : محى متجيش عندى تانى محى بعصبية : مش قادر انساكى ومش قادر ابطل افكر فيكي نورهان : يا محى مع الوقت هتنسى محى : انتِ بتحبيني صح ؟ نورهان : يوووه بقى محى (مسك ايدها) : انا لسه بحبك مش قادر انسى تلت سنين من عمرى وقبلهم سنتين بحبك فيهم نورهان : سيب ايدي ، لازم تنسى محى : طيب تعالى نتفاهم ونبدأ صفحة جديدة نورهان : لو حد من الجيران شافك دلوقتى هتبقى مصيبه لو سمحت متجيش هنا تانى (. ودخلت وقفلت الباب .) محى : ماشى يا نور بس مش هسيبك ومش هتكونى لحد غيري فاهمه يعنى ايه يعنى انتى مراتى انا وبس (ومشى) نورهان لنفسها >> ده شارب حاجة ده ولا اتجنن (شارب ولا لحيه :d معلش الالشة كبست عليا  )*_____________________________________________**__ _________________________* فى بيت هشام .... (. هشام رجع يتأخر تانى بالليل فى شغله بسبب خناقاته الكتير مع نهى ، هشام رجع لقى نهى لسه صاحيه .) نهى : حمد الله على السلامه يا حبيبي هشام : انتِ سهرانه لحد دلوقتى ليه ؟ نهى : مستنياك عشان احضرلك العشا هشام : بجد ؟ نهى : عندك مانع هشام : ايه الـ ... ، قصدى تسلميلي يا حبيبتى نهى : ثوانى ويكون الاكل جاهز هشام : ماشى هدخل اغير هدومى نهى : لا استنى انا هاجى اساعدك فى تغيير هدومك (. هشام واقف مسبهل ومش فاهم ايه التغيير المفاجئ ده .) نهى : يالا انت مالك متسمر مكانك كده ليه هشام : نهى انتِ لسه بتحبيني زى ايام الخطوبة نهى : انا عمرى ما بطلت احبك هشام : لسه فى حاجة مضيقاكى منى نهى : ده ميهمنيش دلوقتى هشام : يعنى ايه نهى : يعنى لما اكون انا مفيش فيا غلطة ابدأ اغلط اللى قدامى هشام : ما شاء الله لا وكمان عقلتى نهى : هو انا كنت مجنونه هشام : لا يا حبيبتى مكنتيش انتِ اصلاً مجنونه نهى : يالا بقى زمانك راجع من الشغل جعان وتعبان هشام : طيب انتِ تساعديني فى تغيير هدومى وانا هساعدك فى تجهيز العشا انتِ برضه اكيد تعبانه طول اليوم نهى : ربنا يخليك ليا هشام : بحبك نهى : وانا كمان *_____________________________________________**__ _________________________* | |||||||||||
|
| |
|
14-04-15, 11:22 AM
| #17 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| فى شقة انس وشيرين .... (. بعد ما شيرين نيمت ولادها دخلت عشان تنام .) شيرين : انا اسفة انى اتعصبت عليك انس : وانا اسف انى اتعصبت برضه شيرين : يعنى مش زعلان انس : لا مش زعلان وانتِ كمان متزعليش منى شيرين (بتحضنه) : انا مبعرفش ازعل منك معرفش ليه انس : بس بلاش تتعصبى تانى بقى عشان بتتحولى شيرين : حاضر واسفة مرة تانيه انس : مفيش اسف بينا انا جوزك شيرين : من زمان معترفتش انك جوزى انس : هههه بس انا جوزك وانتِ مراتى حتى لو مقولتش كده شيرين : تمام (. فضلت شيرين وانس يرغوا مع بعض فى كذا حاجة وفى لحظة ضعف من انس وشيرين سكتت شهرذاد عن الكلام المباح .) بعد فترة ... شيرين : مالك يا انس انس بيغتصب ابتسامه : مفيش انا كويس شيرين : شكلك مضايق انس : حد يضايق برضه فى موقف زى ده بس يمكن عشان مرهق شوية شيرين : انس ممكن اقولك حاجة انس : قولى شيرين : انا بحبك اوى (وباسته وقامت) انس لنفسه >> ايه اللى حصل ده بس !! مكنش ينفع ده يحصل ولا علاقتنا تتحسن للدرجة دى !! انا ليه حاسس انى خونت نور انا ماعملتش حاجة حرام بس انت مبتحبش شيرين وعملت كده ارضاء لـ غريزة مش اكتر يبقى خونت نورهان ، ليه بس كل حاجة بتمشى عكس ما الواحد عايز ، طيب ما احنا بقالنا سنتين عايشين وخلاص ليه لما اتجوزت نورهان تقرر شيرين تصلح علاقتنا ببعض ، ربنا يستر بقى *_____________________________________________**__ _________________________* فى شقة منال ... (. محى خرج من عند نورهان وهو فى حاله غير طبيعيه ولقى نفسه رايح على منال ، منال اول ما فتحت الباب اتخضت من شكل محى لانه كان متغير خالص .) منال : خير يا محى مالك محى : انا مخنوق اوى يا منال ولقيت رجلى جيبانى هنا منال : طيب تعالى ادخل محى : لا اصل الناس تتكلم عليكي منال : طظ فى الناس يعنى مانت عارف انا مبعملش حساب لكلام الناس (. بعد ما دخل .) منال : مالك بقى محى : وحشتيني اوى يا منال منال : وحشتك !! محى : يارتنى اتجوزتك انتِ منال : اول مرة تتمنى تتجوزنى محى : كنت صغير ومش عارف افرق بين اللى بيحبنى وعايزنى وبين اللى بيكرهنى منال : بس انت مجوزتنيش عشان مبتحبنيش اصلاً محى : يوم ما عرفتك مكنش هدفى خالص ان علاقتنا توصل للمرحلة اللى وصلت لها وزيي زى اى شاب فقد الثقة منال : وانا عذراك لان ده نصيب فى النهاية محى (بيحضنها) : انا اسف حقك عليا منال : طيب اهدى بس هقوم اعملك حاجة تاكلها محى : انا مش عايز حاجة غير انى ابقى فى حضنك منال بدموع : وحشتنى اوى يا محى محى : انتِ بتعيطي ليه دلوقتى منال : مفيش حاجة محى : لا بجد مالك منال : مبحبش احس احساس الضعف ده وانا معاك ببقى ضعيفه اوى محى : طيب ودى حاجة تزعلك منال بعصبية وبدموع وقامت من حضنه : ايوة حاجة تزعلنى ، انت ضحكت عليا وخليت علاقتنا تطور وبعد ما اتطورت سبتنى وروحت اتجوزت واحدة تانيه وبعد تلت سنين رجعتلى اول ما كلمتنى جريت عليك زى الهبلة ودلوقتى مش قادرة اقاوم حضنك محى : اهدى طيب اهدى متعيطيش ، حقك عليا بجد انا اسف مكنتش عارف قيمتك منال : انت راجع ليه يا محى ؟ محى : محتاجلك منال : بتجى لما تكون محتاجلى بس لما بحتاجلك بتهرب محى : صدقيني مش ههرب انا معاكى اهو وتحت امرك منال بدموع بريئة : لسه بتحبنى محى : بحبك منال : بجد ؟ محى : بحبك يا منال (. وطبعاً مش هنقول وسكتت شهرذاد عن الكلام المباح لان شهرذاد مؤدبة مبتعملش حاجة حرام لكن دول مش متربيين :d ، هنقول وسقط محى ومنال فى بئر الرذيلة وقلة الادب :d .) *_____________________________________________**__ _________________________* تانى يوم فى بيت نورهان ..... (. أنس كان جاى من بره ونورهان كانت مستنياه بفارغ الصبر .) نورهان : وحشتنى اوى يا انس انس : وانتِ اكتر يا حبيبتى نورهان : اتأخرت عليا انس : معلش كان عندى شغل كتير فى الصيدلية نورهان : ربنا معاك يا حبيبى انس : ها عامله ايه نورهان : واحشنى وقاعده مستنياك انس : اممم حاسك عايزة تقولى حاجة نورهان : حاجة مهمه جداً بس مش عارفة اتوقع رد فعلك انس : محى تانى ؟ نورهان : لا حد اهم من محى انس : مين !! نورهان : .......................... | |||||||||||
|
| |
|
14-04-15, 11:25 AM
| #18 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| الجزء العاشر انس : اممم حاسك عايزة تقولى حاجة نورهان : حاجة مهمه جداً بس مش عارفة اتوقع رد فعلك انس : محى تانى ؟ نورهان : لا حد اهم من محى أنس : مين نورهان : ضيف هيجي عندنا انس : ضيف مين نورهان : واحد كده أنس : مين ده يا نور وهيجي امتى وليه نورهان : هيجي كمان تسع شهور انس : نعم !! انتِ قصدك ايه نورهان : انا حامل انس مصدوم : ايه !! حامل نورهان : ايوة يا حبيبي حامل انا مبسوطه اوى انس : حامل ايه !! احنا متفقناش على كده نورهان مصدومه : مـتـ ايه !! متفقناش !! هو احنا المفروض نتفق على حاجة زى كده !! انس : انا قصدى كنتى اصبرى شوية لحد ما اخواتك يعرفوا نورهان : خلاص نعرفهم احنا لسه فيها انس : انتِ بتقولى ايه !! اكيد يعني مش هنلحق نورهان : يعني انت عايز ايه دلوقتى انس : مش عارف بس انت لخبطتى كل حسابتنا نورهان : حسابات ايه دى ان شاء الله انس : ان احنا نعرف اخواتك ونعرف شيرين نورهان : انا مش عايزة حد يعرف ، انا عايزة احس انى عايشة عيشة طبيعيه انس : وانا عملت كل اللى اقدر عليه عشان اعيشك عيشة طبيعيه نورهان : ما علينا من كل ده انا دلوقتى اعمل ايه ؟ ايه المطلوب منى انس : تنزلى الحمل ده لحد ما الامور تتظبط نورهان : انزل الحمل !! يعني انت مش بس بتجرحنى كمان عايزنا نقتل روح ونشيل ذنبها انت اكيد اتجننت انس : يا نورهان افهمى وجود طفل فى الوقت الحالى غلط طالما خلفتى يبقى لازم شيرين تعرف انى اتجوزت وخلفت نورهان : وانا مطلبتش منك تعرف شيرين حاجة انس : بس طالما فيها اطفال يبقى لازم تعرف ولازم محمد ونانسى يعرفوا انهم ليهم اخوات افرضى خلفتي بنت ومع الوقت هى ومحمد حبوا بعض يبقى ايه موقفنا ساعتها نورهان : والله دى بقى مشكلتك انت عايز تعرف شيرين او لا دى حاجة متخصنيش انس : كنتى قوليلي انك عايزة تخلفى وانا كنت ظبط نفسى وعرفت شيرين كل حاجة واخواتك كمان نورهان : عايزة تخلفى !!! امال احنا متجوزين ليه يا انس انس : قصدك ايه ؟ نورهان : انت فاهم قصدى كويس ، انت متجوزتنيش عشان خاطر الاستقرار والعيلة والاسرة (بزعيق) انت بتعاملنى انى عشيقة انس بعصبية : بطلى بقى الكلام ده انتِ اكتر واحدة عارفة انا بحبك قد ايه نورهان : بتحبنى اه بس انانى عايز كل حاجة ، عايز البيت والدفى والاسرة اللى مع شيرين وعايز الحب اللى معايا انس بصوت مخنوق : انا انانى !! انانى ازاى وانا عمرى ما خدت حاجة بحبها ، امى ماتت وانا عيل عندى اربع سنين وقولت ربنا عايز كده عشت مع مرات اب واخوات عمرى ما حسيت انهم اخواتى ، حبيتك ومعرفتش اتجوزك برضه حمدت ربنا وقولت عايز كده ، اشتغلت شغلانه مبحبهاش واتجوزت ست مش عارف اعيش معاها ولا احبها وخلفت حتة منى من واحدة مبحبهاش ولازم احبها عشان خاطر ولادى ، اتخليت عن رجولتى واتجوزتك فى السر عشان لقيتها فرصه خايف اضيعها الدنيا تستكرها عليا ومترجعهاش تانى ويوم ما اخلف من الانسانه الوحيدة اللى حبيتها ابقى مضطر اتخلى عنه ، مبعرفش انام بسبب تأنيب الضمير ، لو عند شيرين احس انى بخونك ولو عندك احس انى بخونها نورهان : ياااه ده انت مضحى اوى مكنتش اعرف انك بطل اوى كده انس بعصبيه : لا مش بطل ، بس راجل انكسر واتجرح واتظلم وانتِ عمرك ما هتحسى بكسرة نفس او قلب او كرامه راجل نورهان : كسرة قلب ونفس وكرامه ايه ده انت اتجوزتنى فى السر ومطلبتش منك اى حاجة ولا حتى انك تطلبنى من اخواتى انس بزعيق : وهى دى كانت سهله عليا دى اكتر حاجة وجعتنى ، بس انتِ عمرك ما هتحسى بيا ، عمرك ما هتحسى بكسرة راجل شاف حبيبته بتتزف لواحد تانى وبمزاجها ، مش هتحسى بـ ذل راجل وهو بيتخيل حبيبته فى حضن راجل تانى ومن حقه كل حاجه ، مش هتحسى يعنى ايه راجل يتجوز واحدة غصب عنه (بزعيق) ويبقى ملزم باداء واجباته الزوجيه عشان ميتقالش عليه انه مش راجل نورهان : بمزاجها !! انس : ايوة يا نورهان كان بمزاجك ، (بزعيق) انتِ اتجوزتى محى بمزاجك ولا مش بمزاجك نورهان : بس بعد سنتين من جوازك انت ، كنت عايزنى اعمل ايه افضل مستنيه سراب انس : مقولتلكيش كده بس صعب اوى لما تبقى انت مغصوب على حاجة عشان خاطر انسان عمل نفس الحاجة بمزاجه نورهان : تصدق انت المفروض يتعملك تمثال يا راجل انس بعصبيه : انتِ ازاى مش حاسة بيا نورهان : لانك عايز الناس تحس بيك وانت مش حاسس بحد ، انت فاكر ان سهل على واحدة تعيش مع واحد من حقه كل حاجة وهى مش قادرة تقول لا ، مش حاسس يعنى ايه واحدة تبقى خايفة ومرعوبة لـ تتخيل الراجل ده حبيبها وتبقى بتخونه وبتخون نفسها وتغضب ربها ، محستش بواحدة نفسها تكون ام وتحرم نفسها عشان مش عايزة تكون ام الا من الراجل اللى بتحبه ، عارف كام مرة بشوفك فى اماكن عامه مع شيرين وبستخبى ، عمرك فكرت انا بحس بايه لما تكون بايت عندها وانا مرميه هنا لوحدى انس : انا حاسس بكل ده ومقدره وعايز اعوضك عن كل حاجة نورهان : وعشان كده عايزنى انزل الجنين ، عايزنى العب دور العشيقة (بزعيق) بتعاملنى انى بيت الراحة !! انس باستغراب : بيت الراحة !! نورهان بعصبية : ايوة بيت الراحة ، المكان اللى بترتاح فيه من مشاكلك مع شيرين او من مشاكلك فى الشغل ، انا المكان اللى بتطلع فيه كبتك النفسى والعاطفى والجنسى انس : اخرسى بقى متتكلميش كده ، بتجرحيني نورهان : وانت مجرحتنيش لما ........... انس يقاطعها : كفاية يا نورهان كفاية لو سمحتى نورهان : انت رايح فين انس : فى داهيه تاخدنى عشان الكل يستريح نورهان : انس استنى يا انس (. نزل انس وقعدت نورهان مخنوقه وبتعيط .) *_____________________________________________**__ _________________________* فى شقة منال ... (. صحى محى من النوم ملقاش منال جنبه ، قام لبس هدومه ودور عليها ، لقاه قاعدة فى الريسبشن والمكان ضلمه وبتعيط .) محى : مالك يا منال منال : مفيش حاجة محى : شكلك بتعيطي منال : مفيش حاجه اجهزلك حاجة تاكلها محى : طيب قوليلي مالك بس منال : مكنتش عايزة اعمل كده ، زمان قولت انى عيلة وربنا سترها معايا لكن دلوقتى ايه حجتى محى : على فكرة زمان يعنى احنا مكناش بنعمل حاجة بتهيألى من يوم ما عرفتك اول مرة نوصل للاخر منال : كله حرام كله زنى محى : طيب اهدى يا منال هو ايه النكد ده منال : بصى يا محى احنا المفروض نتجوز محى : نتجوز !! منال : ايوة نتجوز محى : انا عمرى ما فكرت فى حاجة زى كده منال : نعم !! امال جاي بعد السنين دى ليه !! ولما انت عمرك ما فكرت تتجوزنى ليه عملت كده امبارح محى : اهى جت كده يعنى مكنتش مترتبه ولا كان ده قصدى منال : بس حصل واقل حق بعد كل اللى قدمتهولك فى السنين دى كلها انك تتجوزنى محى : قدمتيلي ايه يعنى !! هو كان غصب عنك يعنى منال : غصب عنى !! لا مكنش غصب عنى بس كنت مغيبه عشان بحبك محى : انتٍ عايزة تقنعيني انك فجأة بقيتي بتحبيني منال : لا مش فجأة من يوم ما عرفتك (بدموع) مسألتش نفسك ليه متجوزتش بعد ما جوزى مات مسألتكش نفسك ليه ؟ محى : ليه ؟ منال : كنت مستنياك ، كان عندى امل انك هترجعلى ، كنت حاسة انك هترجع وهنتجوز محى : واديني رجعت بس مش هينفع نتجوز منال : ليه طيب !! انت فعلاً مبتثقش فيا ولا شايفني رخيصة محى : انا لسه بحب نورهان وانا معرفش ابدأ حياة جديدة وانا جزء منى متعلق بالماضى منال مصدومه وبدموع : يعنى انت جيب بس عشان شهوتك مش اكتر محى : صدقيني والله لما كلمتك مكنش فى نيتي حاجة زى كده تحصل منال : اخرج بره يا محى محى : نعم !! منال : زى ما سمعت انا مش عيزاك فى حياتى الا اذا اتجوزتنى غير كده لا تتصل بيا ولا تجيلي محى : اوكى يا منال (وخرج) منال لنفسها >> انا خلاص مش هبقى ضعيفه تانى مش عايزة ابقى ضعيه (بدموع) بس انا بحبه انا فعلاً محتجاله *_____________________________________________**__ _________________________* | |||||||||||
|
| |
|
14-04-15, 11:29 AM
| #19 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| فى شقة رضوى ..... ( بهيرة راحت تزور رضوى وكان شكلها متعصب اوى .) رضوى : مالك يا بهيرة فى ايه ؟ (. بهيره طلعت فلاشه من شنطتها .) بهيرة : فى ده ؟ رضوى : ايه ده ! بهيرة : دى نفس الفلاشة اللى ممدوح ادهالى المرة اللى فاتت اللى عليها افلام اباحيه رضوى : ادهالك برضه بالغلط !! بهيرة : انا مبقتش فاهمه حاجة لما هى الفلاشة عليها حاجات مش عايز حد يشوفها ليه كل شوية يدهالى بالغلط رضوى : ايه حكايته بقى سي ممدوح ده ، ده يستاهل الفضيحة فعلاً بهيرة : انا هواجهه رضوى : لا بلاش تحطيه فى موقف زى ده بهيرة : طيب اعمل ايه رضوى : اعملى عبيطه يا بهيرة بهيرة : انتِ ازاى حاطه على قلبك مراوح كده رضوى : عشان انا اكبر منك وعندى خبرة فى الحياة اكتر منك اسمعى كلامى بقى وصدقيني كل ده هيطلع على فاشوش بهيرة : بس انا حاسة انه قاصد يدينى الفلاشة رضوى : وانا كمان عندى نفس الاحساس وعشان كده لازم تعملى عبيطه وانك مش فاهمه حاجة بهيرة : مش متفائلة بجوازى انا وممدوح حساه مريض بالافلام دى رضوى : تفائلي وخلى ثقتك فى ربنا كبيرة وان شاء الله اللى جاى احسن واحسن بهيرة : رضوى ممكن اسألك سؤال ومتزعليش رضوى : من غير ما تسألى انا هجاوبك ، انا متجوزتش لحد دلوقتى لانى بكره صنف الرجالة كله وحاسة انى لو اتجوزت جوزى هيعمل فيا زى ما بابا عمل فى ماما الله يرحمها بهيرة : بس الرجالة مش كلهم كده صدقيني رضوى : طيب مانا عارفة بس لما مثلك الاعلى ينهار صعب تثقى فى اى حد حتى ثقتك فى نفسك بتنهار ، بابا كان بالنسبه ليا هرم واتهد بهيرة : بس ده مكنش سؤالى رضوى : امال ايه سؤالك ؟ بهيرة : انتِ بتقولى انك اتعقدتى بسبب بابا ازاى مكرهتيناش انا وبهاء وازاى بتقدرى تدى الناس امل فى الحياة ولو طاقتهم سلبيه تحوليها لـ طاقة ايجابيه رضوى : انا اه اتعقدت بس موصلتش لـ مرحلة المرض ، انا مش مريضة مقدرش اكره معمليش حاجة انتوا مالكوش ذنب فى تصرفات بابا ولا اقدر اكره حد فى حياته لانى محبش حد يحس الاحساس ده بهيرة : انتِ طيبة اوى يا رودى انا بحبك اوى رضوى : وانا والله بحبكوا اوى ، انتِ وبهاء الحاجة الحلوة اللى طلعت بيها من الدنيا ، انتوا ولادى اللى مخلفتهوش بهيرة : ربنا يخلينا لبعض رضوى : امين يارب *_____________________________________________**__ _________________________* فى شقة نورهان ..... (. نورهان من ساعة ما أنس خرج من عندها وهى مخنوقة وبتعيط ، أنس نزل من عندها ومش عارف رايح فين لف شوية بالعربية ورجع لها ، دخل لقاها قاعد فى اوضة نومها وبتعيط .) انس : انا اسف حقك عليا ، مكنش قصدى اجرحك او اضيع فرحتك بالحمل نورهان : انا مش هنزل الجنين يا انس انس : وانا مش عايزك تنزليه بس ممكن اسألك سؤال نورهان : اسأل انس : هتقولى ايه لاخواتك نورهان : هقولهم الحقيقة ومش هستنى لحد ما يجوا انس : يعنى ايه ؟ نورهان : اول ما الحمل يثبت ان شاء الله هسافر لـ طه او لـ هشام وهقولهم انى اتجوزت وحامل انس : انا خايف عليكي تواجهى الموقف ده لوحدك ، طه اخوكى عصبى وممكن يتغابى عليكي نورهان : اكيد يعني مش هيقتلنى وهى كده كده خربانه اصلاً انس : زعلانه منى ؟ نورهان : اكيد انس : انا اسف صدقيني خرجت عن شعورى سامحيني نورهان : هسامحك لما احس انى مراتك مش عشيقتك انس : والله عمرى ما حسيت انى متجوز الا لما اتجوزتك ، انا بحبك اوى يا نورهان وانتِ متأكده من كده نورهان : وانا موجوعه اوى يا انس ومجروحه واللى حصل النهاردة صعب يتداوى بالسهولة دى انس : انتِ جرحتيني وانا جرحتك يبقى ننسى بقى ونكمل حياتنا عادى نورهان : عمرنا ما هنكمل حياتنا عادى يا انس بعد الحاجز اللى اتحط النهاردة انس : والله العظيم بحبك وعمرى ما تمنيت اتجوز حد غيرك نورهان : انا قايمه اخد دش عن اذنك (وقامت) انس لنفسه بصوت مسموع >> يارب انت الوحيد العالم بحالى وعارف ان كل حاجة بتحصل غصب عنى ، يارب حللى امورى المعقدة دى ، يارب انا مش ظالم ولا حتى مظلوم انا انسان يعنى بغلط وانت يارب كبير سامحنى يارب لو ظلمت اى حد (. نورهان دخلت الحمام اللى فى اوضة النوم وسمعت مناجاة انس لـ ربنا وغصب عنها دموعها نزلت منها .) نورهان لنفسها >> عارفة انك اتظلمت كتير فى حياتك ونفسى دلوقتى اطلع واخدك فى حضنى واطبطب عليك بس كرامتى وجعانى اول مرة تجرحنى كده يا انس *_____________________________________________**__ _________________________* فى بيت طه .... (. طه راجع من شغله لقى الشقة كلها ضلمه ، نور النور لقى بسمة عامله غدا رومانسى وتورته .) طه باستنكار : ايه ده ؟ بسمة : دى حفلة بسيطه كده ليا انا وانت وبس طه : فين العيال ؟ بسمه : فى النادى ، واحدة صاحبتى خادتهم مع اولادها طه : ده ليه يعنى كل ده ؟ بسمه : عشان نبقى لوحدنا طه (وهو متجه لاوضة النوم) : طيب مش كنتى تخليها فى يوم اجازة اانا مهدود خالص بسمة : النهاردة عيد جوازنا يا طه طه (بيوقف ويرجعلها) : عيد جوازنا !! ااااه تصدقى كنت فاكر بس ضغط الشغل لخبطنى بسمة : لا ولا يهمك مش هتتغدى طه : اكيد هنتغدى سوا ونطفى الشمع بمناسبه عيد ميلاد جوازنا بسمه : انت بتتريق ؟ طه : انا اتريق عليكي برضه هدخل بس اغير هدومى واغسل وشى بسمه : اتفضل (. دخل طه يغير هدومه وهو بيكلم نفسه .) طه لنفسه >> عيد جواز ايه ده كمان اللى نحتفل بيه ، ١٠٠ مرة اقولها مبحبش الجو ده مش ده الاسلوب اللى هتحرك بيه مشاعرى ، هنقضى السنة بقى احتفالات اعياد ميلاد واعياد جواز ايه الفضا والفراغ اللى هى فيه ده بسمه لنفسها >> كل سنة يقولى نفس الجمله كنت فاكر بس ضغط الشغل لخبطنى ، لحد امتى يا طه هتفضل كده مش فاهم ان الستات بيحسبوها بالتاريخ والساعه ، نفسى تفهم ان الذكريات دى غاليه على قلب الست وبتحب تحتفل بيها (. خرج طه لـ بسمة واتغدوا سوا واحتفل بـ عيد جوازه وهو مش عاجبه الجو ده وبسمه زعلانه ان طه كل سنة ياخد نفس رد الفعل .) بعد حوالى ساعتين ...... بسمه : لحد امتى هتفضل متجاهل الذكريات الحلوة اللى بينا طه : وانتِ لحد امتى هتفضلى مش فاهمه انى ماليش فى الجو ده بسمه : ماله الجو ده بيوترك ليه طه : يا ستى انا معنديش مانع نحتفل باى حاجة ان شاء الله عيد الام بس مش بالطريقة دى بسمه : طريقة ايه ؟ طه : انى ابقى راجع مهدود من الشغل والاقيكي لازمانى باحتفال انا ببقى نفسى اطول السرير بسمه : اى راجل فى الدنيا يتمنى مراته تعمله كده وانت مش عاجبك طه : يا ستى مليون مرة اقولك الرجاله مش زى بعض ، انتِ ممكن تفكريني قبلها بيوم اظبط نفسى واظبط امورى ونخرج نحتفل بره بسمه : انا بيقى عايزه اعملهالك مفاجأة طه : ١٠٠ مرة اقولك مبحبش المفاجأت ومتقوليش كل الرجاله بتحبها ، صوابعك مش زى بعضها بسمه : انت يعنى غاوى تنكد عليا طه : انا احتفلت معاكى وانتِ اللى فتحتى نقاش وبدأتى بحدة وهجوم بسمة : اه انا اللى غلطانه طه : زى ما بقدر تعبك قدرى تعبى لو سمحتى ، انا داخل انام شوية بسمه : تصبح على خير طه : يعني يرضيكي فى يوم عيد ميلاد جوازنا انام لوحدى فى الاوضة ده حتى فال وحش بسمه : يا سلام طه : فكى بوزك ده وابقى فكرى فى كلامى على رواقه هتلاقيه منطقى بسمه : حاضر هبقى افكر *_____________________________________________**__ _________________________* فى شقة بهاء وعلياء ....... (. بهاء راجع من بره لقى علياء نايمه فـ صحاها .) علياء : حمد الله على السلامه يا حبيبي بهاء : حبيبك مقموص علياء : ليه كده بس بهاء : لما الباشا ده لسه مشرفش وخدك منى كده امال لما يجي بقى هيحصل ايه علياء : ما عاش ولا كان اللى ياخدنى منك بهاء : امال ده اسمه ايه بقى ، انتِ يا حبيبتى مبقتيش معايا خالص علياء : خلاص حقك عليا بهاء : لا برضه زعلان علياء : بطل دلع بقى بهاء : لا مش دلع ، مراتى حبيبتى ركنانى على الرف يبقى ازعل ولا مزعلش علياء : خلاص مراتك حبيبتك من دلوقتى هتنزلك من على الرف بهاء : لما نشوف علياء : والله يا حبيبي كل ده غصب عنى بس الحمل تاعببني اوى بهاء : ماهى دى بدايه غير مبشرة علياء : صدقنى مش ههملك تانى ابداً بهاء : ماشى يا حبيبتى كملى نومك بقى علياء : لا هقوم اعملك عشا ونتعشى سوا بهاء : لا هتنامى انتِ شكلك مرهقه خالص علياء : ده فرمان وصدر بهاء : طيب يالا هساعدك (. قامت علياء جهزت عشا وساعدها بهاء واثناء ماهما بيتعشوا كانوا بيتكلموا .) علياء : عايزة اقولك على حاجه بهاء : قولى علياء : انت بتسهر كتير بره البيت بهاء : عادى يا حبيبتى بقعد مع صحابى علياء : بس ده كل يوم يا بهاء ، انت بتسبنى لوحدى فترات طويله بهاء : ايه المشكله يعنى يا لولو علياء : انت شايف ان مفهاش مشكله ؟ بهاء : انا شايف انه عادى علياء : والله !! يعنى تسبنى طول الليل لوحدى وده عادى بهاء : خلاص يا علياء هحاول ارجع بدرى علياء : والسجاير والشيشة اللى قولتلي مليون مرة هبطلهم بهاء : هو انا هبطل بس مش فى يوم وليلة علياء : لما نشوف بهاء : بصى يا لولو عشان مش طالبه خناق وافش على اخر الليل ، اختارى التوقيت اللى تتكلمى فيه وحاولى تدورى على طريقة تانيه توصلى بيها شكوتك وزعلك طريقة متخنقش اللى ادامك علياء : يعنى انا خنقة ؟ بهاء : لا طبعاً بقى انا مراتى حبيبتى خنقة ، يالا هتدخلى تنامى ولا ايه علياء : هلم الاطباق واجى بهاء : ماشي يا حبيبتى معلش مش هساعدك مرهق جداً علياء : لا ولا يهمك *_____________________________________________**__ _________________________* تانى يوم فى بيت انس وشيرين ....... (. انس صحى من نومه متأخر شوية .) انس : صباح الخير يا شيرين شيرين : صباح النور انس : محمد نزل شيرين : اه من بدرى انس : ونانسى ؟ شيرين : لسه نايمه انس : طيب انا عايز اتكلم معاكى فى موضوع مهم شيرين : خير انس : هدخل الحمام بس وانتِ جهزيلي اى حاجة اكولها شيرين : حاضر (. قعد انس وشيرين فطروا وشيرين مش على بعضها ومترقبه انس هيقولها ايه .) شيرين : خير يا انس انس : هقولك ، بس عايزك تعرفى ان اللى هقوله ده حاجه اضطراريه شيرين : مش فاهمه حاجة ما توضح انس : هفهمك شيرين : ها ؟ انس : ................................. | |||||||||||
|
| |
|
14-04-15, 11:32 AM
| #20 | |||||||||||
| نجم روايتي ولؤلؤة فريق الكتابة للروايات الرومانسية وأميرة حزب روايتى للفكر الحر
| الجزء الحادى عشر انس : هقولك ، بس عايزك تعرفى ان اللى هقوله ده حاجه اضطراريه شيرين : مش فاهمه حاجة ما توضح انس : هفهمك شيرين : ها ؟ انس : امممم خلاص يا شيرين مفيش حاجة شيرين : هو ايه اللى مفيش حاجة امال ايه المقدمات دى كلها انس : انا مسافر اسبوعين شيرين : اسبوعين ليه !! انس : شغل شيرين : شغل ايه ده يا انس انت عمرك ما سافرت انس : ده مؤتمر طبى للصيادله شيرين : طيب مينفعش اجى معاك انا كمان مانا صيدلانيه انس : ونسيب العيال لـ مين يا شيرين شيرين : اه صحيح طيب اسبوعين كتير اوى انس : ممكن تروحى تقعدى عند مامتك لو عايزة شيرين : هروح اسبوع واحد بس انس : اوكى اعملى اللى يريحك شيرين : هتسافر امتى انس : بعد بكرة شيرين : تروح وترجع بالسلامه (. قامت شيرين تشوف ولادها واتصل انس بـ تامر صاحبه .) انس : تامر انت فين دلوقتى تامر : طيب قول سلام عليكم انس : انت فين يا ابنى عايز اشوفك ضرورى تامر : فى البيت انس : طيب هعدى عليك عايزك فى حاجة مهمه تامر : طيب انا مستنيك (. نزل انس وراح لـ تامر بيته وخده وراحوا قعدوا فى كافيه .) *_____________________________________________**__ _________________________* فى شقة رضوى ..... (. رضوى قاعدة فى امان الله لقيت الجرس بيضرب بقوة فتحت وهى مخضوضة لقيت نورهان .) رضوى : مالك يا نورهان نورهان : انا تعبانه اوى يا رضوى رضوى : طيب تعالى ادخلى (. دخلت نورهان وهى شبه منهارة وحكت لـ رضوى كل حاجة .) رضوى : بصى يا نورهان انا جايز كنت مؤيدة جوازكم بس انا كنت ضد انه يجي بالطريقة دى نورهان : يعنى ايه ؟ رضوى : يعنى كان لازم اخواتك ومحى يعرفوا انك متجوزه وجيرانك كمان يعرفوا انتِ دلوقتى حامل وكلها شهرين تلاته وبطنك هتظهر هتقولى ايه للناس نورهان : ما يولع الناس انا مش ده اللى هاممنى انا زعلانه من اللى انس عمله رضوى : ماهو له حق برضه يا نور ومش معنى انه تفاجئ بالحمل انك بالنسبة له مجرد عشيقة او بيت راحة زى ما بتقولى نورهان : انتِ عندك تفسير تانى لـ رد فعله رضوى : يا نور انس اتجوزك فى لحظة ضعف منه ، قرر يستغل فرصه ممكن القدر ميجبهاش تانى ، اتجوزك من غير ما يعمل حساب لحاجة نورهان : انتِ مالك صعبان عليكي انس اوى كده طيب وانا رضوى : مش فكرة تعاطف يا نور بس انا بقول كلمه الحق ، انس مظلمكيش ولا جه عليكي ورد الفعل طبيعي جداً لانه مش عايز يخلف منك فى السر زى ما قال لازم الناس كلها تعرف نورهان : مظلمنيش !!! انتِ شايفة كده ده انتِ ناقص تقوليلي ان انا اللى ظلمته وظلمت شيرين رضوى : على فكرة محدش فيكوا ظالم وبرضه محدش فيكوا مظلوم نورهان : نعم !! رضوى : زى ما قولتلك انتِ لو بره الدايرة هتقولى نفس كلامى ده ، انا الاول كنت متعاطفه مع شيرين بس شيرين غلطت فى حق نفسها ، طالما هى حاولت معاه ومكنش فى نتيجه يبقى كانت تسيبه متربطش نفسها معاه بـ عيلين وتشوف حياتها وتعيش حياة طبيعيه ، كذلك انس فين الظلم اللى وقع عليه ان هو كان مجبور فى حياته مش مشكلتك ولا مشكلة شيرين ان شخصيته ضعيفه نورهان : طيب وانا ؟ رضوى : انتِ ايه يا نور !! انتِ كنتى متجوزه راجل اى واحدة تتمناه اتجوزتيه بمزاجك واتطلقتى منه بمزاجك وبرضه اتجوزتى انس بمزاجك وانتِ عارفة كل ظروفه نورهان : بس مكنتش اعرف انى هبقى بالنسبة له وسيلة عشان ................ رضوى تقاطعها : لا يا نورهان انتِ عارفة ان انس بيحبك متضغطيش عليه بزيادة نورهان : يعنى طلعت انا اللى غلطانه !! رضوى : عايزة الصراحه اه غلطانه ، غلطانه انك اتجوزتى من غير ما اخواتك يعرفوا وعشان اتجوزتى من غير تفكير نورهان : يعنى ايه من غير تفكير !! هو انا مش خدت رأيك رضوى : قولتلك ايدت الفكرة بس مش مؤيدة للطريقة والتوقيت اللى انت نفذتوا فيهم (. سكتت نورهان ورضوى شوية .) نورهان : طيب ممكن اطلب منك طلب رضوى : طبعاً نورهان : ممكن تكلميه تقوليله انى تعبانه وانتِ مش عارفة تتصرفى رضوى : ليه كده ؟ نورهان : من ساعة ما مشى من عندى وانا معرفش عنه حاجة وقلقانه عليه فـ لو قولتيله انا تعبانه هيجي وهطمن عليه من غير ما اجرح كرامتى رضوى : طيب ماشي بس ممكن يقول عرفت رقمه ازاى نورهان : مانتِ هتكلميه من موبايلى كأنك طلعتى الرقم من عندى رضوى : خلاص اوكى (. خدت رضوى موبايل نورهان عشان تتصل بـ انس .) *_____________________________________________**__ _________________________* فى الجهة التانيه فى احدى الكافيهات ..... (. انس وتامر قاعدين مع بعض وانس حكى لـ تامر كل حاجة من ساعة ما عرف نورهان مراراً بجوازه بـ شيرين وبعدين جوازه من نورهان وبعد كده حمل نورهان .) تامر : انت ليه ورطت نفسك التوريطه دى بس انس : ما قولت يا ابنى بحبها تامر : بس انت كان المفروض تروح تطلبها من اخواتها انت ورطت نفسك وورطتها معاك انس : يا ابنى افهم اخوتها عمرهم ما هيوافقوا عليا تامر : طيب هى نورهان كانت وضحتلك ليه اخواتها كانوا رافضينك اوى كده انس : هى اصلاً متعرفش انا بس اللى اعرف تامر : يعنى انت عارف السبب انس : ايوة عارف وعشان متأكد ان عمرهم ما هيوافقوا لا دلوقتى ولا بعد كده اتجوزتها هعمل ايه يعنى تامر : طيب ايه السبب يعنى (. سكت انس وسرح كأنخ بيفتكر حاجة .) تامر : فى ايه يا جدع انت هتخبى عليا ولا ايه انس : مش فكرة اخبى بس عادى انا كل السنين دى مقولتش لحد تامر : طيب فى ايه فهمنى انس : محى طليق نورهان انا كنت اعرفه بس معرفه سطحيه وهو كان بيحب نورهان ولما عرف انى بحب نور وعايز اتجوزها ورطني فى واحده معرفش جابها منين واتحدفت عليا ازاى وطبعاً اخوها شافنى فى منظر لا احُسد عليه وطبعاً اتأكد انى مبحبش نور وبضحك عليها عشان اخد منها اللى انا عاوزه تامر : يعنى انت كنت على علاقة بواحده انس : يا ابنى معرفة عادية كـ اصحاب عادى يعني بس اللى شافه اخو نور غير كده تامر : يعنى حصل حاجة بينك وبينها انس : والله مالمست واحدة قبل شيرين مراتى ومن بعدها نورهان بس هو كان تعبان وعرف يوصلهم انى شيطان وهو ملاك تامر : بس برضه كنت تحاول مكنتش هتخسر حاجة انس : اهو ده اللى حصل بقى تامر : طيب انت هتعمل ايه دلوقتى هتكمل مع نورهان انس : اكيد يعنى انا ماصدقت اتلايمت عليها تامر : طيب هتعمل ايه انس : هو انت كل اللى عليك هتعمل ايه امال انا جاي احكيلك ليه تامر : بص بقى انا من وجهة نظرى انك تعرف اخوات نورهان انك اتجوزتها ودلوقتى خلاص غير زمان انتوا كبرتوا مش عيال صغيرين تمام انس : تمام تامر : سؤال بس ، انت عايز تكمل مع شيرين ولا عايز تطلقها انس : مش عارف بصراحة ، ساعات احس انى لازم اطلقها عشان تتجوز حد تانى لانها تستاهل احسن منى مليون مرة وفى نفس الوقت مش قادر ابعد عن ولادى تامر : بص يا انس عشان متظلمش حد ، لو قررت تكمل مع شيرين يبقى تديها حقها وزيادة وكمان تعوضها عن اللى فات لكن متركنهاش جنبك انس : طيب وشيرين تامر : عادى يعنى خليك معاها برضه بس مش لازم شيرين تعرف يعنى انس : يا ابنى بقولك حااامل افهم بقى تامر : ايه يعنى حامل ، لما ولادك يكبروا ابقى عرفهم على بعض لكن بلاش دلوقتى هتخرب الدنيا وهتخسر الاتنين انس : مش مقتنع حاسس ان شيرين لازم تعرف ده حقها تامر : وانت مفكرتش فى حق شيرين ليه قبل ما تتجوز نور ؟ انس : انت فاكر انى مش تعبان انا من يوم ما اتجوزت نورهان وانا كاره نفسي ، احساس انك خاين وكداب ده احساس قذر جداً تامر : بص بقى انا قولت رأيي بس اهم حاجة سواء شيرين عرفت او لا حقهم عليك انت الاتنين انك تعدل بينهم (. قطع كلام انس وتامر اتصال رضوى من تليفون نورهان .) انس : ثوانى دى نور (ورد) ايوة يا نور رضوى : انا مش نور انا رضوى صاحبتها انس : خير نورهان مالها ؟ رضوى : هى جت عندى وفجآة وقعت من طولها ومش عارفة مالها انس : طيب عنوانك ايه بسرعه لو سمحتى (. ادتله رضوى العنوان وقفلوا .) تامر : فى ايه يا ابنى مالها نورهان ؟ انس : اغمى عليها عند صاحبتها انا هروح اشوفها عن اذنك تامر : طيب ابقى طمنى انس : ماشى (. وركب انس عربيته وطار على بيت رضوى وهو متوتر جداً .) *_____________________________________________**__ _________________________* | |||||||||||
|
| |
|
| مواقع النشر (المفضلة) |
| أدوات الموضوع | |
| انواع عرض الموضوع | |
|
|
.png)
العرض العادي
