زوجة مؤقتة ... بقلم / آلاء الشريفى ، مصرية ( مكتملة )

[ام مزن]

	بسم الله الرحمن الرحيم الحمدلله والصلاة والسلام على رسول الله وعلى آله وصحبه أجمعين السلام عليكم ورحمة الله وبركاته نقدم لكم رواية زوجة مؤقتة للكاتبة آلاء الشريفي قراءة ممتعة لكم جميعاً....

[ام مزن]

الجزء الاول

شخصيات القصة الاساسية ...
أنس : ٣٣ سنة ، دكتور صيدلى
شيرين : ٢٩ سنة ، دكتور صيدلانية
نورهان : ٢٧ سنة ، خريجة كلية تربية
*_____________________________________________**__ _________________________*

فى احدى النوادى الاجتماعية ....
(. نورهان قاعدة بتتفرج على الناس اللى حواليها ، أنس قاعد قصادها بيبص عليها ومركز جداً بس هى مش واخده بالها .)
أنس : نورهان !!
نورهان : أنس !! أنس شلبى !!
أنس : اذيك يا نور عامله ايه
نورهان : الحمد لله وانت ، اتفضل اقعد
أنس : متشكر ، عامله ايه طمنيني عليكي ورجعتى امتى من السفر
نورهان : يعنى من حوالى اسبوع
أنس : اجازة بقى ولا هترجعى تانى
نورهان : لا خلاص مش هرجع تانى
أنس : استقريتوا هنا
نورهان : انا بس اللى استقريت هنا
أنس : وجوزك ؟
نورهان : انا اطلقت يا أنس
أنس : اطلقتى !! ليه كده
نورهان : اهو النصيب وقف لحد هنا
أنس : يعنى مكنش فى حل غير الطلاق
نورهان : لا للاسف احنا المشاكل كترت اوى بينا وكان لازم نطلق
أنس : وفى اطفال
نورهان : لا مخلفتش
أنس : انتِ بقالك كام سنة متجوزة
نورهان : تلت سنين
أنس : انتِ برضه متجوزة صغيرة واكيد مكنش فيه نضج كفاية
نورهان : ههههه ماشى
أنس : بتضحكى على ايه
نورهان : بتهيألى انت اكتر واحد عارف انى كنت ناضجة بما فيه الكفاية وعارف انى دماغى سابقة سنى من ايام ما كنت ١٨ سنة
أنس : طيب ايه اسباب الانفصال
نورهان : اسباب كتير ، انت صحيح خلفت ؟
أنس : معايا محمد اربع سنين ونانسي سنتين
نورهان : ربنا يخليهملك حلو اوى اسم نانسى
أنس : مامتها هى اللى مسمياها
نورهان : ربنا يخليكوا لبعض هو انت متجوز بقالك كام سنة
أنس : مش فاكرة
نورهان : ست سنين صح ؟
أنس : لا خمسه
نورهان : اهاا ربنا يسعدك
أنس : انتِ عايشة مع مين
نورهان : لوحدى
أنس : لوحدك !! وفين اخواتك
نورهان : مانت عارف انهم مهاجرين
أنس : ايوة بس ازاى سايبينك لوحدك
نورهان : هما عرفوا انى اطلقت ورجعت مصر من يومين بس
أنس : اكيد هيجوا بقى
نورهان : ربنا يسهل
انس : ينفع نتقابل تانى
نورهان : اوكى عادى
أنس : طيب هديلك رقمى وهاخد رقمك وخلينا على اتصال
نورهان : اوكى
(. وتبادلوا ارقام الموبايلات .)
أنس : تمام كده هبقى اكلمك
نورهان : اوكى يا انس ومبسوطه انى شوفتك
أنس : انا اللى مبسوط انى شوفتك واطمنت عليكي
نورهان : اوكى عن اذنك عشان اتأخرت
أنس : اوصلك ؟
نورهان : لا لا هاخد تاكسى
أنس : طيب طمنيني عليكي لما توصلى
نورهان : اوكى (ومشيت)
(. رجع أنس ضهره لورا وتابع نورهان بـ نظراته لحد ما اختفت وبدأ مخه يرجع بـ الذكريات .)
flash back
المكان : جامعة القاهرة
الزمان : من تسع سنين (أنس ٢٢ سنة - نورهان ١٨ سنة)
__**__**__
أنس : صباح الخير يا نور
نورهان : خير يا انس
أنس : فى ايه يا نور بتكلميني كده ليه
نورهان : عايز ايه يا أنس جايلي الجامعه ليه ؟
أنس : مش عارف اوصلك موبايلك مقفول مكنش ادامى حل غير انى اجيلك هنا
نورهان : عايز ايه
أنس : انتِ عارفة انا عايز ايه
نورهان : خلاص يا أنس اللى بينا انتهى
أنس : هو اللى بينا لحق يبدأ لما تنهيه
نورهان : انت اللى نهيته يا آنس انت كدبت عليا
أنس : عشان حبيتك خبيت عليكي انى خاطب بس والله هفركشها
نورهان : بص يا أنس خلاصة اللى احنا فيه ده لما تقلع الدبلة اللى فى ايدك تبقى ساعتها تجيلي غير كده مش عايزة اشوفك
أنس : والله هفركشها انا لو كنت اعرف انى هقابلك مكنتش خطبتها
نورهان : ماليش دعوة بالكلام ده
أنس : طيب انا هفركشها بس لازم اجى اخطبك
نورهان : لما تبقى تفركش نبقى نتكلم (ومشيت)
بعد كام يوم ...
أنس : وحشتيني
نورهان : عايز ايه ؟
أنس : مش واخدة بالك من حاجة (ورفع ايديه اليمين)
نورهان : انت فركشت
أنس : شوفتى بقى انى قد كلمتي
نورهان : بحبك
أنس : انا كمان بحبك ها بقى هخطبك امتى
نورهان : اصبر شوية بس يا أنس اخلص السنه دى
أنس : ماشى بس السنة دى بس
نورهان : انا مش فاهمه انت مستعجل على الخطوبة ليه
أنس : انا مش مستعجل ولا حاجة بس اهلى هما اللى مصممين
نورهان : خلاص يا حبيبي اخلص بس سنة اولى ونتخطب
أنس : ماشى يا حبيبتى
(. فاق أنس من ذكرياته على صوت موبايله .)
أنس : ايوة يا شيرين
شيرين : انت هتتأخر
أنس : لا فى حاجة ولا ايه
شيرين : لا مفيش بس هات معاك زبادى عشان العيال
أنس : حاضر حاجة تانى
شيرين : لا شكراً (وقفلوا)
أنس لنفسه >> اااااه يا نورهان لو الزمن يرجع بيا كنت خطفتك واتجوزتك
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة نورهان ...
(. نورهان ابوها وامها متوفيين ، ابوها توفى وهى طفلة عندها ست سنين وامها توفيت بعد ما نورهان اتجوزت بـ سنة ، نورهان لها اخين ، طه ٣٣ سنة وهشام ٢٩ سنة والاتنين مسافرين بره مصر ، وهى عايشة فى الشقة اللى اتجوزت واللى خدتها بدل المؤخر .)
نورهان لنفسها >> يااااه يا أنس انت مش بس اتجوزت لا وكمان خلفت وبقى عندك بدل العيل اتنين ، عايش ومستقر ومبسوط وانا زى الهبلة وقفت حياتى عليك ، سبتنى وروحت اتجوزت وانا موقفة حياتى على امل رجعوك ليا ، اخواتى جوزونى غصب وبرضه معرفتش اتأقلم ولا اعيش حياة طبيعيه وفى الاخر اتطلقت وانت عادى جداً متجوز ومخلف ومستقر واضح انى كنت غلطانه
هنا جرس الباب رن .....
(. فتحت نورهان ولقيت اخواتها الاتنين طه وهشام .)
نورهان : حمد الله على السلامه
طه : حمد الله على سلامتك انتِ
(. بعد ما سلموا ودخلوا .)
طه : انتِ ازاى تطلقى من غير ما ترجعيلنا ايه مالكيش كبير
نورهان : دى حياتى انا وانا ادرى بيها يا طه مش حد تانى
هشام : يعنى ايه حياتك وانتِ حرة فيها
نورهان : بصوا بقى انتوا جوزتونى على مزاجكوا وغصب عنى بقالى تلت سنين بحاول وبعانى مع محي عايزنى كمان لما اجى انفصل ارجعلكم واخد منكم الاذن
طه بعصبيه : ايوة ترجعيلنا وتاخدى مننا الاذن احنا ادرى منك بمصلحتك
نورهان : يا سلام !!! ده على اساس ايه ان شاء الله بتناموا فى وسطينا ولا عايشين معانا وعارفين حياتنا ماشية ازاى ولا نظامها ايه
هشام : على الاقل ارجعيلنا خدى رأينا خلينا احنا نتمم الاجراءات دى
نورهان : مكنتوش هتوافقوا
طه : عايز اعرف ايه اسبابك للانفصال
نورهان : مبحبوش
طه بعصبية : انتِ فاكرة نفسك عيلة عندها ١٨ سنة فوقى انتِ كبيرة والمفروض تفكيرك يبقى مختلف واعقل من كده
هشام : طه قصده يعنى ده مش سبب يخليكي تهدى بيتك
طه : انتِ مش خايفة من الفضيحة ومن كلام الناس
نورهان : فضيحة !! ليه هو انا عملت ايه
طه : اتطلقتى
نورهان : ده حلال ربنا على فكرة
هشام : وكلام الناس يا نور مش خايفة منه
نورهان : ما يولع الناس انا هفضل لحد امتى عامله حساب للناس ، يعنى لا ارضى الناس لا اعيش فى تعاسه
طه : بصى بقى ، انا هكلم محي وهخليه ينزل مصر وهخليه يردك
نورهان : دى حاجة متخصكش يا طه انا مبقتش صغيره وحياتى انا حرة فيها ومن هنا ورايح مش هسمح لحد يدخل فيها ولا هعمل حاجة غصب عنى
(. طه رفع ايده عشان يضرب نورهان بالقلم بس هشام مسك ايديه .)
هشام : مينفعش يا طه اللى بتعمله ده
طه : انت مش سامع بتقول ايه
هشام : ده مش سبب يخليك تمد ايدك عليها اهدى عشان نعرف نتفاهم بلاش عصبيتك دى
بعد شوية ......
طه : لو مش عايزة ترجعى لـ محى ماشى بس مش هتعيشي لوحدك شوفى عايزة تعيشي معايا ولا مع هشام
نورهان : انا مش هسيب مصر يا طه
هشام : مينفعش تعيشي لوحدك الناس مش هتسيبك فى حالك
نورهان : بصوا بقى انتوا الاتنين ، انتوا اتحكمتوا فيا وفى حياتى بما فيه الكفاية فوقوا بقى انا مبقتش نور البنت الصغيرة مكسورة الجناح اللى ملهاش حد غيركوا لا انا قررت انى اعتمد على نفسى وحياتى هعيشها بالطريقة اللى تناسبنى انا مش تناسبكوا او تناسب الناس ، انا مش هرجع لـ محى ومش هسافر مع حد فيكوا هعيش هنا وهشتغل وهعمل ماجستير ومحدش فيكو من حقه يعترض عن اذنكوا
(. ودخلت نورهان اوضة نومها وطه وهشام مذهولين وبيبصوا لبعض لانهم تفاجئوا بشخصية نورهان الجديدة .)
طه : هنعمل ايه ؟
هشام : هنسيبها براحتها
طه : هو ده اللى ربنا قدرك عليه
هشام : يا طه نورهان بتتكلم صح مش هى البنت الصغيره اللى احنا نقدر نتحكم فيها ونمشى حياتها زى ماحنا عايزين
طه : بس احنا كده هنتفضح
هشام : سيبك من كلام الناس سيبها تعيش حياتها بالطريقة اللى تريحها
طه : طيب ما تجى مع اى حد فينا
هشام : هتسفرها غصب عنها !! يا طه نورهان بقى عندها ٢٧ سنة يعنى مش طفلة ولا قاصر
طه : يبقى حد فينا يجي يستقر هنا معاها
هشام : انا عن نفسى مش هعرف اسيب شغلى ولا حياتى هناك
طه : ولا انا
هشام : يبقى نسيبها تختار حياتها بالشكل الللى هى عيزاه ومرتاحه فيه
طه : ربنا يجيب العواقب سليمه
هشام : خير ان شاء الله
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت أنس ...
(. دخل أنس بيته وشيرين كانت قاعده بتذاكر لـ محمد .)
أنس : سلام عليكم
شيرين : وعليكم السلام
(. قام محمد حضن ابوه .)
أنس : خد يا حبيبي جبتلك الشوكولاته اللى بتحبها
محمد : شكراً يا بابا
شيرين : احضرلك اكل ؟
أنس : لا مش جعان هغير هدومى واريح شوية
شيرين : طيب
(. دخل أنس اوضة نومه وغير هدومه وقعد جوه صندوق ذكرياته تانى .)
flash back
المكان : احدى الكافيهات
الزمان : من سبع سنين (أنس ٢٤ سنة ، نورهان ٢٠ سنة)
أنس : يعنى انتِ مش عارفة تاخدى موقف خالص يا نورهان
نورهان : اعمل ايه يعنى يا أنس
أنس : اقفى قصادهم قوليلهم مش هتجوز الا أنس
نورهان : وأنت كنت عملت كده يا أنس
أنس : بصى اى نعم انا اهلى كمان مش موافقين بس أنا آقدر اتجوزك غصب عنهم لكن انتِ هتقدرى تتجوزى غضب عن اهلك مظنش خصوصاً انك لسه قاصر
نورهان : انا تعبت بقالنا سنتين فى الحرب النفسية دى مع اهلى واهلك ومش عارفين نوصل لـ حل
أنس (بيمسك ايدها) : عمرى ما هتخلى عنك
نورهان : انا مش خايفة منك انا خايفة من الظروف خايفة النصيب يفرقنا
أنس : عارفة من يوم ما فركشت خطوبتى مع ميرڤت وانا واقف قصاد اهلى مصممين انى اخطب واتجوز وانا رافض والله اتجوز حد غيرك
نورهان : انا مش عارفة ليه اخواتى بيعملوا كده دول حتى مقالوش سبب مقنع
أنس : طيب ومامتك ؟
نورهان : ماما طول عمرها من صف اخواتى الصبيان ، دايماً شايفة انهم صح
أنس : خير يا نور ان شاء الله نعمل كل اللى نقدر عليه ونتجوز
نورهان : يارب يا أنس لاحسن انا تعبت اوى بجد
أنس : ربنا يستر
__**__**__**__
(. قطع شرود أنس دخول شيرين الاوضة عليه .)
شيرين : انت لسه منمتش
أنس : كنت هنام انتِ كنتى عايزة حاجة
شيرين : لا كنت جاية اخد هدوم عشان داخلة استحمى
أنس : طيب
شيرين : عايز الحمام ولا حاجة ؟
أنس : لا ، محمد ونانسى فين ؟
شيرين : نانسى نايمه ومحمد بيتفرج على التلفزيون
أنس : مش يدوب محمد ينام الساعة بقت عشرة
شيرين : هستحمى وهنيمه وانام انا كمان
أنس : كنت عايز اسألك على حاجة
شيرين : حاجة ايه ؟
أنس : انتِ ليه بتنامى فى اوضة الولاد
(. ابتسمت شيرين ابتسامة سخرية .)
أنس : فى ايه ؟
شيرين : انا بنام فى اوضة الولاد من يوم ما خلفت نانسى يعنى من سنتين وانت دلوقتى جاى تسألنى ، لسه واخد بالك
أنس : لا واخد بالى من زمان بس قولت يمكن عشان نانسى ومحمد صغيرين ومش عايزة تسيبيهم لوحدهم لكن دلوقتى هما الاتنين كبروا
شيرين : بذمتك يا أنس انت يفرق معاك اصلاً انا انام فين سواء جنبك او مع الولاد او حتى فى الشارع
أنس : انتِ ليه بتقولى كده !!
شيرين : فاكر من خمس سنين قولتلك ايه احساسى متغيرش يا آنس او بمعنى اصح انت محاولتش تثبتلى عكسه بل وفوق ده كله انا بقيت بحس معاك نفس الاحساس
أنس : طيب ليه منحاولش نغير اللى وصلناله ده
شيرين : يااااه عايزنى احاول تانى وبعدين خلاص يا أنس وقت المحاولة راح
أنس : بس المفروض اننا منيأسش ونحاول اكتر
شيرين : اننا !!! حلوة النون دى انت اصلاً عملت ايه عشانى ، عملت ايه طول الخمس سنين عشان تثبتلى عكس احساسى
أنس : المفروض دلوقتى ان احنا بينا عشرة واولاد
شيرين : متكدبش على نفسك ولا عليا ، انت عارف ان احنا عايشين مع بعض عشان الولاد مش اكتر
أنس : اتكلمى عن نفسك متجمعيش
شيرين : انا داخلة استحمى عشان هصحى مع محمد الصبح (ومشيت)
(. بتخرج شيرين من الاوضة ويتابع أنس ذكرياته .)
flash back
المكان : احدى الكافيهات
الزمان : من خمس سنين (أنس ٢٦ سنة ، نورهان ٢٢ سنة)
(. حاول أنس ونورهان محاولات مستميته مع الاهل عشان يتجوزوا بس كل طرف رافض التانى والنصيب كان اقوى ومتجوزوش واتجوز أنس شيرين بطريقة تقليدية جداً وفضل مع نورهان بعد جوازه بشوية ونورهان مش قادرة تبعد عنه .)
أنس : معلش اتأخرت عليكي
نورهان : ممكن اعرف اخرة ارتباطنا ده ايه
أنس : مش عارف
نورهان مصدومه : مش ايه !! مش عارف !!
أنس : انا مغلوب على امرى يا نور كل اللى حصل واللى بيحصل غصب عنى
نورهان : يعنى انا البنت طول الاربع سنين محدش غصب عليا اتجوز غيرك وانت الراجل مقدرتش تقاوم الضغوط
أنس : المشكلة فى انهم غصبوا عليكي متتجوزنيش
نورهان : بص بقى يا أنس الوضع ده خلاص مبقاش ينفع وانا مبقتش عيزاه
أنس : يعنى ايه !! هتسبيني !!
نورهان : ايوة هسيبك ، هسيبك يا أنس عشان انت بقيت لواحدة غيري هسيبك عشان انا معنديش استعداد العب دور العشيقة فى حياتك
أنس : العشيقة !!
نورهان بعصبية : ايوة العشيقة ، تتجوز واحدة غيري وتفضل مرتبط بيا على امل ميأوس منه اصلاً
أنس : هتقدرى تبعدى عنى
نورهان : اه هقدر اللعبة دى مش هلعبها تانى عيش حياتك بقى مع مراتك وسبنى فى حالى
أنس : انا بحبك يا نور
نورهان : بس انت مش ليا ومش من حقى وطالما قبلت تبقى فى حضن واحدة غيري يبقى متلزمنيش يا أنس عن اذنك
(. مشيت نورهان ودى كانت اخر مرة أنس يشوفها لحد ما الصدفة جمعتهم تانى بعد ما نورهان اتطلقت ، قعد أنس شوية وفاق من صدمة بُعد نورهان عنه وبعدين قرر يروح .)
__**__**__**__
فى بيت أنس وشيرين ...
شيرين : حمد الله على السلامه
أنس : الله يسلمك
شيرين : ممكن اعرف كنت فين كل ده وسايبني لوحدى
أنس : عايزة ايه يا شيرين ؟
شيرين : عايزة اعرف انت متجوزنى ليه !!
أنس : نعم !!
شيرين : ايه مش فاهم السؤال !! اتجوزتنى ليه
أنس : وهى الناس بتتجوز ليه
شيرين : انا ماليش دعوة بالناس انا بسألك انت ، اتجوزتنى عشان اطبخلك واغسلك هدومك وانضفلك بيتك !! صح اتجوزتنى عشان كده
أنس : شيرين انا مش فايقلك دلوقتى
شيرين : بص يا أنس الوضع اللى احنا فيه ده انا مش هقبل بيه كتير ، حضرتك مش عايش فى بنسيون ولا متجوز شغاله كل مهمتها فى حياتك تأكلك وتشربك وتغسلك واخر الليل تاخد منها اللى انت عاوزه
أنس : انتِ اتجننتى بقى
شيرين : قصدك عقلت ؟ انا بقالى ست شهور مش عايزة اتكلم وخد بالك مش هتلمس منى شعرة الا اذا حسيت انك بتحبنى انا مش بتعمل كده والسلام او بترضى نفسك مش اكتر ، انا مش جارية ماشى (ودخلت اوضتها)
أنس لنفسه >> هما مالهم النهاردة كلهم فاقو عليا واحدة تقولى عشيقة والتانيه تقولى جارية
__**__**__**__
أنس لنفسه >> يعنى شيرين لسه حاسة انى مبحبهاش وانى بتعامل معاها على اساس انها جارية وهى كمان بطلت تحبنى وبقت بتتعامل معايا على اساس انى بنك او ضل راجل ولا ضل حيطة وبقينا عايشين مع بعض عشان خاطر محمد ونانسى ، طيب ودى تبقى عيشة !!
*_____________________________________________**__ _________________________*
بعد كام يوم فى شقة نورهان ...
طه : احنا خلاص قعدنا مع بعض وفكرنا وقررنا نسيبك براحتك
نورهان : متشكرة
هشام : بس فى اجازاتك تجى عند حد فينا وكمان اجازاتنا هننزلها هنا فى مصر
نورهان : طيب كويس
طه : بس اهم حاجة تاخدى بالك من نفسك ومن تصرفاتك
نورهان : انتوا مش واثقين فيا ولا ايه
هشام : لا يا حبيبتى طه مش قصده كده ، بس عشان انتِ عايشة لوحدك فلازم تاخدى حذرك شوية
نورهان : متقلقوش ان شاء الله مش هتسمعوا عنى الا كل خير
طه : لو انتِ عايزة تشتغلى عشان الفلوس مش لازم احنا هنبعتلك كل مصاريفك
نورهان : لا انا عايزة اشتغل عشان مزهقش
هشام : طيب خلاص انا هدورلك على شغل عشان طه هيسافر النهاردة بالليل
نورهان : توصل بالسلامه ان شاء الله
طه : اه صحيح انتِ ازاى لسه قاعدة فى الشقة بتاعة محى
نورهان : محى قالى انه مش عايزها لانه مش هينزل مصر تانى وادهالى مقابل انى اتنازل عن المؤخر
هشام : ادهالك كده ولا كتبها باسمك
نورهان : لا كتبها باسمي بقت ملكى يعنى
طه : طيب تمام
(. هنا موبايل نورهان رن وكان المتصل أنس وارتبكت جداً عشان اخواتها جنبها بس ردت عشان ميشكوش فى حاجة .)
أنس : اذيك يا نورهان عامله ايه
نورهان : كويسة الحمد لله وانتوا
أنس : بخير الحمد لله ، كنت فاكرك هتكلميني ومن اخر مرة اتقابلنا وانا مستنى وانتِ معبرتنيش قولت اتصل انا
نورهان : معلش كنت مشغولة الفترة اللى فاتت اخواتى هنا وكده
أنس : طيب ابقى اكلمك فى وقت تانى
نورهان : ياريت
أنس : طيب خلاص لما تبقى عارفة تتكلمى ابقى كلميني
نورهان : خلاص اوكى باى (وقفلوا)
هشام : مين
نورهان : دى عبير صاحبتى
طه : انا هقوم احضر نفسى للسفر واريح شوية قبل معاد الطيارة
نورهان : قوم انت نام وانا هحضرلك كل حاجة
طه : تسلميلي (وباس دماغها)
*_____________________________________________**__ _________________________*
بعد مرور شهر ....
- هشام لقى لـ نورهان شغل فى مدرسة خاصة
- نورهان قدمت على دراسات عليا
- أنس ونورهان بينهم وبين بعض اتصالات خفيفة
- أنس وشيرين علاقتهم زى ماهى والكلام بينهم قليل جداً
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة نورهان ....
(. يدوب نورهان رجعت من شغلها وغيرت هدومها أنس اتصل عليها .)
أنس : عامله ايه
نورهان : كويسة الحمد لله
أنس : عامله ايه فى شغلك
نورهان : مرتاحه جداً
أنس : هو انا مينفعش اشوفك يا نور
نورهان : ربنا يسهل
أنس : بقالك شهر بتقولى ربنا يسهل
نورهان : غصب عنى يا أنس اليوم عندى مضغوط اوى مذاكرة وشغل
أنس : ربنا معاكى
نورهان : يارب
(. هنا جرس الباب رن .)
نورهان : ثوانى هشوف مين
انس : اقفل
نورهان : لا خليك على الخط
(. راحت نورهان فتحت الباب واول ما شافت اللى كان بيخبط الموبايل وقع من ايدها من شدة المفاجأة .)
نورهان : .............................

[ام مزن]

الجزءالثانى

(. هنا جرس الباب رن .)
نورهان : ثوانى هشوف مين
انس : اقفل
نورهان : لا خليك على الخط
(. راحت نورهان فتحت الباب واول ما شافت اللى كان بيخبط الموبايل وقع من ايدها من شدة المفاجأة .)
نورهان : محي !!
محى(طليقها) : اذيك يا نور
نورهان : كويسة خير فى ايه
محى : انتِ مالك مرتبكة كده ليه
نورهان : مش مرتبكة ولا حاجة (ووطت جابت الموبايل وقفلت الخط)
محى : طيب ممكن نتكلم شوية (ولسه هيدخل نور وقفته)
نورهان : انت رايح فين
محى : داخل
نورهان : احنا اتطلقنا يا محى يعنى مينفعش تدخل جوه وانا لوحدى
محى : ااه مانا جاى بخصوص الموضوع ده
نورهان : برضه مينفعش تدخل
محى : طيب انا لازم اتكلم معاكى
نورهان : انزل استنانى تحت هغير هدومى وننزل نتكلم فى اى مكان عام
محى : اوكى ماشى بس متتأخريش
نورهان : حاضر
(. نزل محى يستنى نورهان تحت واتصلت نورهان بـ أنس .)
أنس : ايه اللى حصل
نورهان : ده محى طليقي
أنس : وجاى ليه
نورهان : معرفش بيقولى عايز اتكلم معاكى شوية
أنس : يعنى هو قاعد عندك دلوقتى
نورهان : لا طبعاً انت ناسي ان احنا منفصلين يعنى مينفعش يدخل الشقة
أنس : كان عايز ايه ؟
نورهان : معرفش انا هغير بقى وانزله
أنس : تنزليله فين
نورهان : ماهو مصمم يتكلم معايا فـ هنروح نقعد فى اى مكان واشوفه عايز ايه
أنس : والله !!
نورهان : عن اذنك هقفل بقى عشان الحق البس
أنس : طيب يا نور ممكن لما تخلصى معاه تكلميني
نورهان : حاضر يا أنس
أنس : ممكن اسألك سؤال ؟
نورهان : اكيد اتفضل
أنس : هو انتِ ممكن ترجعيله تانى
نورهان : معرفش يا أنس
أنس : يعنى ايه متعرفيش
نورهان : ممكن نأجل الحوار ده لحد ما اقابله واشوفه عايز ايه
أنس : خلاص ماشى خدى بالك على نفسك
نورهان : وانت كمان
(. وقفلوا وراحت نورهان غيرت هدومها ونزلت لـ محى وركبوا تاكسى وراحوا قعدوا فى كافيه .)
*_____________________________________________**__ ____________*
فى احدى الكافيهات ...
محى : يعنى ينفع نتقابل فى كافيهات زى المراهقين كده
نورهان : ميصحش يا محى انك تدخل الشقة وانا لوحدى الناس تقول ايه
محى : ومفكرتيش الناس ممكن تقول ايه لما اشتغلتى وبتخرجى عادى وانتِ لسه فى شهور العدة
نورهان : انا بخرج للضرورة زى ما ربنا قال مبخرجش اتفسح ولا اتمرقع انا بذاكر وبشتغل
محى : نورهان ما تجى نرجع انا مش عارف اعيش من غيرك
نورهان : احنا خلاص انفصلنا يا محى واتفقنا
محى : طيب تعالى نحاول تانى صدقيني مش هزعلك تانى ابداً وهعملك كل اللى انتِ عيزاه
نورهان : انت فاهم غلط يا محى المشكلة عمرها ما كانت فيك انت كنت بتعاملنى احسن معامله وعمرك ما حرمتنى من حاجة بغض النظر عن اخر كام شهر عشناهم سوا انت اتحولت فيهم
محى : طيب ليه اصريتي على الطلاق
نورهان : زى ما قولتلك ١٠٠ مرة وجودنا مع بعض هو المشكلة احنا عاملين زى شحنتين موجب يعنى عمرهم ما هيركبوا على بعض
محى : بصى يا نور انا وافقت على الطلاق عشان انتِ اصريتي عليه وعشان طلبتيه منى كتير اوى فى التلت سنين اللى فاتوا فى الفترة الاخيرة حسيت انك عايشة معايا غصب وانا مقدرش اغصب اى واحدة على العيشة معايا طاوعتك ووافقت على الانفصال بس انا ................ (وسكت)
نورهان : بس انت ايه ؟
محى : انا لسه بحبك ، من يوم ما سبنا بعض ورجعتى مصر مبطلش تفكير فيكي حواليا فى كل مكان ، مكنتش اعرف انى بحبك كده
(. سكتت نورهان شوية لانها مكنتش عارفة هتقوله ايه .)
نورهان : محى انا هتكلم معاك بصراحة وحاول متزعلش منى
محى : عارف هتقولى ايه ، هتقولى انك مبتحبنيش وطول التلت سنين بتحاولى
نورهان : فوق ده كله احنا مشاكلنا زادت اوى فى الفترة الاخيرة كنا تقريباً بتخانق مرتين تلاته فى اليوم وللاسف كل مشاكلنا كانت بتوصلنا لـ حارة سد
محى : طيب تعالى نحاول تانى ، تعالى نمسك كل مشكلة لوحدها ونحاول نحلها بدل ما نكوم كل المشاكل ونخليها تتراكم وبالتالى نفشل
نورهان : خلاص يا محى كفاية لحد كده ، احنا ظلمنا بعض بما فيه الكفاية
محى : يعنى مفيش امل
نورهان : مقدرش اوعدك بس على الاقل سبنى افوق من اللى حصل بينا الفترة الاخيرة
محى : ماشى يا نور هسيبك براحتك بس انا لسه عندى امل اننا نرجع
نورهان : متحطش امل كبير
محى : انا املى فى ربنا مش فيكي
نورهان : ونعمَ بالله ، انت جيت مصر امتى
محى : امبارح بس
نورهان : وقاعد فين
محى : مع امى وابويا
نورهان : ربنا يخليهملك ، هقوم بقى اروح عشان عندى مذاكرة
محى : هوصلك
نورهان : لا خليك متتعبش نفسك
محى : كده كده انا كمان مروح وهاخد تاكسى مفيش تعب يالا (ومشيوا)
*_____________________________________________**__ ____________*
فى بيت أنس وشيرين ......
(. من ساعة ما أنس قفل الخط مع نورهان وعرف انها رايحة تقابل طليقها وهو قاعد مخنوق وسرحان ودماغه مشغوله جداً وكالعادة قاعد لوحده وشيرين قاعده مع محمد ونانسى .)
شيرين : أنس يا أنس (بصوت اعلى) يا أنس
أنس بعصبيه : فى ايه بتزعقى كده ليه
شيرين : بنادى عليك وانت مبتردش
أنس : كنتى عايزة ايه
شيرين : انا والولاد جوعنا هتاكل معانا ولا كالعادة لا
أنس : لا مش جعان
شيرين : طيب انا عايزة اتكلم معاك فى موضوع مهم
أنس : انتِ مش بتقولى جعانين روحوا اتغدوا عشان حتى العيال وبعدين نبقى نتكلم
شيرين : ماشى بس ياريت متنامش ولا تنزل
أنس : طيب
(. راحت شيرين تتغدى وتغدى ولادها وآنس دماغه مسافرة مع نورهان وكل تفكيره يا ترى قالوا ايه يا ترى عملوا ايه وقرر يتصل بيها .)
أنس : ايه يا نور كل ده انتِ فين كده
نورهان : انا لسه واصلة لسه حتى مدخلتش الشقة
أنس : مش قولتلك كلميني لما تخلصى
نورهان : كنت هدخل واكلمك
أنس : وكل ده معاه كل ده بتتكلموا
نورهان (دخلت شقتها) : فى ايه يا أنس بتتكلم معايا كده ليه
أنس : كان عايزك ليه
نورهان : كان عايزنا نرجع
أنس : ووافقتى
نورهان : موافقتش ومرفضتش
أنس : يعنى ممكن ترجعيله ؟
نورهان : والله انا طلبت منه فرصة لحد ما انسى اللى حصل بينا فى الفترة الاخيرة
أنس : يعنى لو نسيتي هترجعيله
نورهان : جايز الله اعلم
أنس : ربنا يسعدك
نورهان : متشكرة ، اخبار ولادك ومامتهم ايه
أنس : كويسين الحمد لله
نورهان : بس ليه دايماً بحس انك لوحدك ومبسمعش اصواتهم
أنس : انا دايماً قاعد فى البلكونة ومحمد ونانسى دايماً مع مامتهم فى الـ living
نورهان : مبتقعدوش مع بعض خالص
أنس : لا نادراً جداً
نورهان : ليه كده
أنس : عادى بقى اتعودنا على كده ، احنا اصلاً كل واحد فينا له عالم خاص بيه والتانى مش عايز يقتحمه
نورهان : اتنين متجوزين وبينهم اطفال وكل واحد له عالم لوحده !! ازاى !!
أنس : احنا بينا اطفال اه بس مش متجوزين
نورهان : يعنى ايه
أنس : بقولك ايه ينفع نتقابل
نورهان : اممم مش هينفع يا أنس انا لسه فى شهور العدة لو حد شافنى هيقول ايه
أنس : خلاص اجيلك شقتك واهو محدش هيشوفنا
نورهان : لا طبعاً ميصحش
أنس : بس انا محتاج اشوفك
نورهان : بعد شهور العدة ان شاء الله
أنس : ماشى
نورهان : فهمنى بقى يعنى ايه بينكم اطفال بس مش متجوزين
أنس : يعنى احنا بقالنا سنتين تقريباً او اكتر متجوزين بس مع ايقاف التنفيذ
نورهان : ياااااه
أنس : مش مجرد اللى فى دماغك بس احنا يعتبر كل واحد عايش لوحده مبناكلش سوا مبنخرجش مبنقعدش سوا حتى شيرين بتنام فى اوضة الولاد من بعد ولادة نانسى على طول
نورهان : وايه اللى وصلكوا للمرحلة دى
انس : محدش عارف ، هى شايفة انى انا السبب وانا شايف انها السبب فالنقاش بيقلب بخناقة فبطلنا نتناقش وقررنا بقى نستحمل عشان خاطر محمد ونانسى
نورهان : بس دى تبقى عيشة !!
أنس : لا بس احنا عايشين عشان مفيش فى ايدنا حل تانى
نورهان : برغم انى انا ومحى جوازنا انتهى بالطلاق بس حياتنا مكنتش بالشكل السئ ده
أنس : عادى بقى اصل محمد ونانسى مالهمش ذنب ويستاهلوا ان احنا نستحمل
نورهان : ربنا يصلح لكم الحال
(. هنا جت شيرين .)
شيرين : أنس فاضى
أنس لـ نورهان : طيب هكلمك فى وقت تانى بقى
نورهان : اوكى انا موجوده فى اى وقت (وقفلوا)
أنس لـ شيرين : خير
شيرين : انا عايزة اروح اقعد مع ماما
أنس : ليه يعنى
شيرين : عايزة اغير جو ، عايزة اقعد وسط ناس بيتكلموا بيهزروا وبيضحكوا
أنس : هتقعدى كتير
شيرين : مش عارفة
أنس : وانا هسيبك براحتك
شيرين : مش هتبقى عايز تشوف محمد ونانسى
أنس : هبقى احاول اجى وكده كده انا عارف انهم هيكونوا مبسوطين هناك
شيرين : تمام
أنس : عايزة تروحى امتى
شيرين : بكرة
أنس : خلاص هبقى اوديكي
شيرين : شكراً
أنس : العفو
(. قامت شيرين وهى زعلانه اوى كان نفسها أنس يقولها لا خليكوا معايا .)
*_____________________________________________**__ ____________*
فى بيت اهل محى ...
انعام (ام محى) : ها يا ابنى ايه الاخبار
محى : مش موافقة برضه
انعام : انا بس مش عارفة ايه وصلكوا للمرحلة دى
محى : انانيتى يا ماما
انعام : ليه بتقول كده
محى : كنت عايز من نورهان كل حاجة وهى كانت بتحاول ترضيني وتتاقلم على العيشة معايا بس جت فى الاخر زهقت من كتر الضغط على نفسها
انعام : ما كلنا بنجى على نفسنا عشان خاطر اجوازنا ، هو الزمن جرى فيه ايه بس
محى : الوضع مختلف ، نورهان مكنتش بتحبنى اصلاً ورغم كده كانت بتضغط على نفسها عشان ترضيني وترضى ربنا عمرها ما قصرت معايا فى حاجة
انعام : طيب كويس ايه بقى اللى حصل
محى : المفروض انا مهمتى انى اخلى نورهان تحبنى وتتعلق بيا بس انا بقى كل ما كانت تديني كل ما كنت بطلب اكتر وعمرى ما فكرت فى ان هى محتاجه ايه فزهقت
انعام : يا ابنى مش مبرر فى ستات اجوازها بيضربوهم وبهينوهم ورغم كده بيعدوا ويضغطوا على نفسم بـ العشرين سنة عشان المركب تمشى
محى : الشخصيات بتختلف ، نورهان فى اخر خناقة بينا قالتلى انا تعبت من كتر التمثيل انى مبسوطه وعايزة ابسطك تعبت من كتر مانا بحاول ارضى كل الناس ومفيش حد بيرضيني
انعام : يالا بقى حصل خير اهو ده النصيب ربنا يعوضك خير
محى : ادعيلي انها ترجعلى يا ماما
انعام : ربنا يكتبلك اللى فيه الخير يا ابنى يارب
محى : امين يارب
*_____________________________________________**__ _________________________*
بعد كام يوم فى بيت اهل شيرين ....
(. أنس وصل شيرين لـ بيت اهلها وقعد شوية ومشى ، اهل شيرين فرحوا اوى بـ شيرين وولادها .)
فوزية (امها) : خير بقى فى ايه
شيرين : مش فاهمه يا ماما قصدك ايه
فوزية : انتِ زعلانه مع جوزك
شيرين : لا والله ابداً يا ماما ده أنس شايلنا فى عيونه
فوزيه : امال جاية تقعدى معانا ليه
شيرين : خلاص يا ستى انا غلطانه وهمشى
فوزية : انتِ فهمانى كويس يا شيرين متستعبطيش
شيرين : والله يا ماما مفيش اى حاجة انا بس قولت اجى اغير جو واقعد معاكوا شوية
فوزية : تنورى يا حبيبتى
شيرين : متقلقيش يا ماما انا مبسوطه وحياتى مستقرة
فوزية : ربنا يهدى سرك يا بنتى ويصلحلك الحال
شيرين : امين يارب
(. هنا جت علياء اخت شيرين الصغيرة .)
علياء : شيرين تعالى عوزاكى
شيرين : حاضر عن اذنك يا ماما
فوزية : روحى يا حبيبتى
شيرين : خير فى ايه
علياء : ماما قالتلك على العريس اللى متقدملى
شيرين : لا
علياء : هو كويس وكل حاجة وماما وبابا واخوكى موافقين بس انا مترددة
شيرين : متوافقيش
علياء : ليه ؟
شيرين : ممكن يكون الشخص ده مبيحبكيش
علياء : يعنى هو هيحبنى من مرة ولا اتنين
شيرين : مش قصدى بيحبك بمعنى انه بيموت فيكي قصدى انه اصلاً مفيش قبول ناحيتك وانك زيك زى اى واحدة واهى جوازة والسلام
علياء : انا مش فاهمه حاجة لما هو مفيش قبول اتقدملى ليه
شيرين : بصى يا علياء مش انتِ كنتى بتحبى واحد معاكى فى الجامعه
علياء : متفكرنيش
شيرين : بعد ما سبتوا بعض واكتشفتوا ان انتوا استحالة تكونوا لبعض بقى كل الرجالة عندك زى بعض صح
علياء : صح بس ده فى الاول دلوقتى نسيته
شيرين : الرجالة اغلبهم بيختلفوا عن الست ، اول ما علاقته بتفشل بيروح يتقدم لاى واحدة مناسبة ويتجوزها ليه بقى
علياء : ليه
شيرين : عشان البنات عنده كلهم زى بعض مفيش واحدة مميزة فى الكون الا حبيبته ويتجوز اى واحدة وخلاص عشان هو المفروض يتجوز ويبنى اسره
علياء : يعنى اللي بيتجوزوا تقليدي كلهم اتجوزوا عشان المفروض يتجوزوا
شيرين : لا طبعاً مش كلهم بس احنا فى زمن القلوب فيه مش خالية اصلاً ، كل واحد بيحب
علياء : انتِ بتتكلمى كده على اساس ايه طيب ، انتِ مش مبسوطه مع أنس
شيرين : لا طبعاً بس انا بتكلم على اساس علاقات كتير بسمع عنها
علياء : طيب انا اعمل ايه دلوقتى مانا جربت الحب ومنجحش وندمت على اليوم اللى حبيت فيه وانتِ خوفتيني من الجواز التقليدي
شيرين : لو انتِ موافقه على العريس اطلبى انك تقعدى معاه واسأليه اتقدملك ليه واذا كان بيحب واحدة تانيه ولا لا
علياء : وافرضى موافقوش
شيرين : اقنعيهم بس ده الصح
علياء : ربنا يسهل
شيرين : ربنا يكتبلك الخير يا حبيبتى
علياء : يارب
*_____________________________________________**__ ____________*
بعد مرور الفترة الباقية من شهور العدة ....
- شيرين قعدت مع اهلها تلت اسابيع أنس مزرهمش ولا مرة
- محى كلم نورهان اكتر من مرة وهى رافضة ترجع واجازته خلصت ورجع
- المكالمات زادت بين نورهان وأنس
- علياء قعدت مع العريس ووافقت واتقرت فاتحتها
*_____________________________________________**__ ____________*
فى ايطاليا فى بيت طه ....
بسمة (مرات طه) : ممكن بقى تبطل العصبية دى الولاد بقوا زيك
طه : فى ايه يا بسمه هو انتِ عرفانى امبارح بالليل
بسمه : طيب بما انك مش عارف تتحكم فى عصبيتك مالكش دعوة بالعيال
طه : انا مش عارف اعملك ايه ، اطلع نفسى من تربية الولاد تقولى هو انا هربيهم لوحدى وانت ابوهم اتدخل فى تربيتهم تقوليلي انت بتربيهم غلط وبتتعصب عليهم اعملك ايه !!
بسمة : المفروض نتفق على طريقة نربيهم بيها لكن انت معندكش وسط لاما شمال لاما يمين
طه : بقولك ايه طلعيني من دماغك عيالك عندك وانا ماليش دعوه بيهم ماشى
بسمة : ماشى بس متزعقش كتير وهما موجودين ممكن
طه : اى خدمات تانيه
بسمه : اه عايزة اتكلم معاك فى حوار كده
طه : خير
بسمة : انت ايه اللى حصلك يا حبيبي انت مكنتش كده
طه : مكنتش كده ازاى
بسمة : فاكر اياك ما كنا لسه مرتبطين كنت رومانسى كده وطيب وهادى
طه : الكلام ده من زمان اوى يا بسمه
بسمة : طيب يا حبيبي ايه اللى تغير
طه : المسئوليات زادت وكبرت وغصب عنى بكون مضغوط
بسمة : يعنى لسه بتحبنى
طه : اكيد طبعاً لسه بحبك
بسمة : طيب يا حبيبي عشان خاطرى وعشان خاطر ولادنا حاول ترجع زى الاول مش لازم بالظبط بس قلل العصبية شوية وبلاش نتخانق قدام ولادنا عشان الخلافات دى هتأثر على نفسيتهم
طه : حاضر يا حبيبتى
بسمة : ربنا يخليك ليا يا حبيبي
طه : ويخليكوا ليا
*_____________________________________________**__ ____________*
فى بيت اهل شيرين ....
بهاء (خطيب علياء) : اقولك حاجة وتصدقيني
علياء : قول
بهاء : مكنتش اعرف انى هتعلق بيكى كده حاسس انى عارفك من زمان
علياء : وانا كمان والله يا بهاء انت قلبك طيب وحنين وتدخل القلب بسرعه
بهاء : يعنى انا دخلت القلب فعلاً
علياء بخجل : ومن غير استئذان كمان
بهاء : ربنا يكملنا على خير يا لولو وانا هخليكي اسعد واحدة فى الدنيا
علياء : ربنا يخليك ليا بس يعنى حياتنا بعد الجواز مش هتوصل لمرحلة الروتين والملل والخرس الزوجى
بهاء : هى دى قاعدة اساسية عند كل المتجوزين
علياء : معرفش
بهاء : بلاش نسبق الاحداث بس خلى عندنا النية
علياء : اللى هى ايه
بهاء : نية ان نخلى حياتنا سعيدة ويكون هدف كل واحد فينا انه يسعد التانى
علياء : ماشى ربنا يسهل
بهاء : ان شاء الله هيسهلها
*_____________________________________________**__ ____________*
فى احد النوادى ...
أنس : اخيراً شوفتك
نورهان : مانا قولتلك لما شهور العدة تخلص
أنس : طيب مانا شوفتك فى اول اسبوعين من طلاقك
نورهان : دى كانت صدفة ، انا كنت مخنوقة ونزلت اغير جو وبالصدفة اتقابلنا
أنس : بس كانت احلى صدفة زى كده الصدفة اللى جمعتنى بيكي من تسع سنين
نورهان : انت لسه فاكر
أنس : حد ينسى احلى ايام حياته
نورهان بارتباك : بس المفروض ان الايام دى احلى بـ محمد ونانسى
أنس : كان نفسى اخلف ولادى من البنت اللى حبيتها
نورهان : ده نصيب يا أنس بس حاول تصلح حياتك مع شيرين
آنس : يعنى اعمل ايه
نورهان : معرفش بس ممكن مثلاً تشتري لها هدية وتروحلها وتصالحها وترجع المياة لمجاريها
أنس : مكنش فى مياة اصلاً عشان ترجع
نورهان : يعنى انتوا العلاقة بينكم كده من خمس سنين
أنس : من يوم ما اتجوزنا منكرش ان شيرين فى اول جوازنا كانت بتحاول معايا محاولات مستميته عشان الحال يتصلح بس هى مصبرتش
نورهان : يعنى ايه مصبرتش
أنس : يعنى فى اول ست شهور من جوازنا فقدت الامل ان الحال يتصلح وبدأت علاقتنا تميل للروتين والملل وبقينا بنعمل كل حاجة تأيدة واجب
نورهان : يعنى انت عايزها تحاول وتحاول وانت مفيش رد فعل وكمان عايزها تستحمل اكتر
أنس : انا كنت لسه موجوع عشان سايبك كان المفروض تصبر شوية
نورهان : دى انانيه منك يا أنس بصراحة بتهيألى انت السبب فى اللى وصلتوا له مش هى
أنس : بصراحة انا مرتاح كده ادينا عايشين
نورهان : ما كلنا عايشين هو فى حد ميت بس فى ناس عايشين ميتين وفى ناس عايشين مبسوطين
أنس : صعب اوى انا وشيرين نعيش مبسوطين
نورهان : ليه طيب ؟
أنس : عشان انا لسه بحبك يا نور
(. نورهان ارتبكت واتلخبطت جداً ومكنتش متوقعه ان أنس يقولها كده .)
أنس : زعلتى
نورهان : لو سمحت يا أنس بلاش الكلام ده خلينا اصحاب زى ماحنا
أنس : زى ماحنا !! احنا ايه !! احنا عمرنا ما كنا اصحاب
نورهان : بس دلوقتى احنا اصحاب ومينفعش نكون اكتر من كده
أنس : لا ينفع
نورهان : لا مينفعش خلينا اصحاب يا أنس لو سمحت مش اكتر من كده
أنس : ليه طيب احنا ممكن ................
(. قطع كلامهم جرس موبايل أنس وكان المتصل شيرين .)
انس : ايوة يا شيرين
شيرين : الحقنى يا أنس تعالى بسرعه
انس : فى ايه
شيرين : ............................

[ام مزن]

الجزء الثالث

(. قطع كلامهم جرس موبايل أنس وكان المتصل شيرين .)
انس : ايوة يا شيرين
شيرين : الحقنى يا أنس تعالى بسرعه
انس : فى ايه
شيرين : محمد يا انس
أنس بقلق : ماله محمد
شيرين : تعبان خالص مش عارفة ماله
أنس : طيب انا جاى (وقفلوا)
نورهان : خير يا أنس
أنس(بيقوم) : محمد ابنى تعبان (ومشى)
نورهان : طيب ابقى طمني عليه
أنس (وهو ماشى) : حاضر حاضر
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت أنس .....
(. دخل أنس الشقة ولقى الانوار كلها مطفيه ومفيش صوت لحد سواء شيرين او ولاده وده كان سبب اكبر لقلقه .)
أنس : شيرين يا شيرين
(. وولع أنس النور ولقى شيرين قاعدة ولابسه فستان شيك جداً وعامله شعرها وعامله مكياج ومحضرة عشا .)
أنس : ايه ده !!
شيرين(بتقرب منه) : وحشتنى
أنس : نعم يا اختى !! يعنى ده مقلب
شيرين : لا مش مقلب انا بس حبيت اعملك مفاجآة واعمل زى ما قولت نحاول تانى
أنس بعصبيه : ودى طريقة تعمليلي بيها مفاجأة تجيبيني على ملى وشى واعصابى كلها باظت وفى الاخر تقوليلي نحاول
شيرين : انت بتزعق كده ليه
أنس : عشان انتِ غبية ومبتفهميش
شيرين : انا فعلاً غبية ومبفهمش عشان فكرت احسن علاقتنا ، عشان فكرت ان نعيش مع بعض عشان عايزين بعض مش عشان العيال انا فعلاً غبية بس انت قليل الزوق (ودخلت اوضة ولادها)
أنس لنفسه >> ايه اللى انا عملته ده بس ماهى برضه غلطانه دى مش طريقة تجيبني بيها يعنى طيب اعمل ايه اعتذرلها ولا اعمل ايه بس
(. قرر أنس انه يدخل ينام ويكبر دماغه .)
(. شيرين غيرت هدومها وفكت شعرها وغسلت وشها وقعدت تعيط .)
شيرين لنفسها >> ليه عملت كده ماحنا كنا عايشين ايامنا وخلاص ليه خدت الخطوة دى وانا كنت عارفة انه مش هياخد رد فعل ايجابى ناحيتي يارتنى ما عملت كده فعلاً أنس ميستاهلش بس ليه عايشة معاه ايه يجبرنى على العيشة دى ما كل واحد فينا يروح لحاله وخلاص بما انى كده كده عايشة عشان اربى ولادى يبقى اربيهم بس من غير الضغط النفسى اللى انا عايشة فيه ده بس هاحرم ولادى من ابوهم لا ميستاهلوش منى كده ياااارب
__**__**__**__
(. فى الجهة التانيه دخل أنس غير هدومه وقرر انه ينام من غير حتى ما يصالح شيرين و اتصل على نورهان .)
نورهان : ها يا أنس محمد ماله
أنس : ممالوش يا ستى
نورهان : يعنى ايه
أنس : يعنى الست شيرين قررت فجأة بعد اكتر من سنتين تصلح علاقتنا سوا
نورهان : تمام
أنس : جيت لقيتها عامله شعرها وعامله مكياج وعشا وعملت حوار محمد ده عشان اجى بسرعه
نورهان : المهم محمد بخير يعنى ؟
أنس : ايوة مفهوش حاجة
نورهان : طيب اسيبك بقى عشان ماخدكش من شيرين
أنس : انتِ هبلة يا نور
نورهان : هبلة !! ليه بتقول كده
أنس : حكى لـ نورهان كل اللى حصل مع شيرين
نورهان : بس انت غلطان يا أنس حتى لو كانت هى اتصرفت بطريقة غلط وقلقتك على ابنك مينفعش يكون ده رد فعلك
أنس : ايوة بس انا خرجت عن شعورى
نورهان : بفرض انك خرجت عن شعورك العقل بيقول انك لما تهدى تروح تصالحها
أنس : شيرين بتستعبط اصلاً
نورهان : ليه بتقول كده ؟
أنس : اقولك حاجة غريبة
نورهان : قول
أنس : انا عمرى ما حسيت ان شيرين بتحبنى
نورهان : لو مبتحبكش اتجوزتك ليه ؟
أنس : عشان المفروض تتجوز وانا برضه اتجوزتها عشان المفروض اتجوز زى ما انتِ اتجوزتى محي عشان مفروض تتجوزى
نورهان : اوكى كلامك مظبوط بس انا مثلاً اتطلقت تفتكر شيرين مكلمه معاك ليه الا اذا كانت بتحبك
أنس : عشان خاطر محمد ونانسي
نورهان : حتى لو الكلام ده صح هى خدت خطوة ايجابيه ناحيتك وانت احبطتها
أنس : اهو ده اللى حصل بقى
نورهان : طيب ممكن تقوم تصالحها
أنس : زمانها نامت
نورهان : لا اكيد زعلانه دلوقتى وبتعيط
أنس : انتِ متعرفيش شيرين قدى ، شيرين عمليه جداً مش هى الست اللى تضيع وقتها عشان تعيط ولا تزعل
نورهان : متحاولش تبرر لنفسك موقفك انت غلطت فى حق شيرين وحقها انك تصالحها
أنس : انا ادرى بيها اكتر منك
نورهان : خلاص يا أنس انت حر فى تصرفاتك مع مراتك بس بعد كده بقى متحكليش حاجة خاصة بينكم طالما انت مبتسمعش الا صوت نفسك
آنس : انتِ افشتى كده ليه
نورهان : مأفشتش ولا حاجة انا هقفل دلوقتى ماشى
أنس : فى ايه يا نور
نورهان : مفيش حاجة يا أنس عن اذنك سلام (وقفلت)
أنس لنفسه >> مالها دى !!
(. قام أنس من مكانه وراح اوضة ولاده لـ شيرين .)
أنس : شيرين يا شيرين انتِ نمتى
(. شيرين كانت صاحية وبتعيط ولكن حفاظاً على كبريائها تظاهرت بالنوم .)
أنس : شكلك نمتى طيب
(. وخرج من الاوضة راح نام وكملت شيرين وصلة العياط .)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى الكويت فى بيت هشام .....
(. هشام راجع من شغله متأخر شوية لقى مراته وولاده نايمين ، دخل هشام اوضة نومه وولع النور .)
نهى (مراته) : ايه ده يا هشام طفى النور ده
هشام : عايز اغير هدومى
نهى : طيب خد هدومك وغير فى اوضة تانيه بدل ما تصحيني
هشام : قومى بس عايزك فى حاجة مهمه
نهى : مش وقته يا هشام عايزة انام
هشام : قومى بقى يا حبيبتى بطلى كسل والله حاجة مهمة وهتعجبك
نهى : يووووه يا هشام يعنى مينفعش تستنى للصبح انا تعبانه وعايزة انام
هشام : اوكى خلاص تصبحى على خير
(. وخد هشام هدومه وطلع غير فى اوضة تانيه ونام فيها لحد الصبح ، نهى صحيت بدرى وصحيت ولادها عشان المدرسة ولما مالقيتش هشام جنبها دورت عليه ولقيته فى اوضة تانيه .)
نهى : هشام ، هشام انت نايم هنا ليه
هشام : صباح الخير يا نهى
نهي : صباح النور يا حبيبي ، ايه خلاك تنام هنا
هشام : خوفت ادخل عليكي تانى اصحيكي
نهى : انا اسفة يا هشام بس كنت مرهقة طول اليوم وما صدقت نمت
هشام(بيقوم) : لا عادى هى اول مرة
نهى : قصدك ايه ؟
هشام : مقصديش حاجة يا نهى
نهى : لا قصدك حاجة ولازم افهمها
هشام : مش وقته انا عندى شغل واصلاً مفيش حاجة تتقال
نهى : براحتك يا هشام انا مش هتحايل عليك (وخدت هدومه اللى قلعها وخرجت)
هشام : ربنا يهديكى يا نهى
(. بعد شوية رجعت نهى .)
نهى : ايه ده يا هشام
هشام : اللى هو ايه
نهى : العلبة دى لقيتها فى جيبك
هشام : اهاا ماهو ده اللى كنت عايزك فيه امبارح بس انتِ كنتى عايزة تنامى
نهى : انا مش فاهمه حاجة
هشام : افتحى العلبة وانتِ تفهمى
نهى (فتحتها) : ايه ده يا هشام ده الخاتم اللى كان عاجبنى
هشام : ايوة انا بقى جبتهولك هدية
نهى : ليه كده يا هشام ده غالى اوى
هشام : يووه يا نهى بقى
نهى : خلاص خلاص تسلم ايدك يا حبيبي
هشام : تسلم ايدي !! هو انا عاملك صنيه بطاطس يا نهى
نهى : امال اقول ايه
هشام : اللى اعرفه ان الراجل لما يعمل لمراته مفاجأة حلوة بتحضنه او بتبوسه او بتعمله هى كمان مفاجأة
نهى : انا مبفهمش فى الحاجات دى اوى
هشام : لا ولا يهمك انا رايح البس عشان الشغل
نهى : اوكى وانا هجهز الفطار
هشام لنفسه >> ولا بتفهمى فى اى حاجة يا نهى الواحد مهما يعملك مفيش اى رد فعل ، حاسس انى عايش مع طوبة او تلاجه ربنا يهديكي
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت أنس ....
(. أنس صحى الصبح عشان يروح شغله وشيرين صحيت جهزتله لبسه والفطار .)
أنس : مش هتفطرى
شيرين : لا هفطر مع محمد ونانسى لما يصحوا
أنس : هو محمد مصحيش لحد دلوقتى
شيرين : مش هيروح الحضانه النهاردة
أنس : ليه ؟
شيرين : صحى بالليل كتير ونام متأخر
أنس : على فكرة انا دخلت عليكي عشان اصالحك بس لقيتك نمتى
شيرين : تصالحنى ليه !! هو انت كنت غلطت الغلطة غلطتى انا من الاول
أنس : ليه بتقولى كده
شيرين : بص يا أنس انت عارف كويس احنا عايشين مع بعض ليه انا بقى اللى نسيت احنا عايشين مع بعض ليه وحاولت اغير الاسباب وده شئ مش من حقى
أنس : انا مش فاهم حاجة
شيرين : لا انت فاهم كل حاجة
أنس : ماشى يا شيرين وعموماً حقك عليا
شيرين : انا قررت انزل الشغل يا أنس
أنس : شغل ايه ؟
شيرين : شغلى هنزل الصيدلية بتاعتى
أنس : احنا مش اتفقنا ان مفيش شغل
شيرين : انا زهقت ومحتاجه انزل الشغل
أنس : بس ده مكنش اتفاقنا
شيرين : بتهيألى احنا اتفقنا على حاجات كتير ومحصلتش
أنس : مش وقته الكلام فى الحوار ده انا عندى شغل
شيرين : اوكى هتجى على الغدا
أنس : مش عارف هبقى اكلمك (ونزل)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة نورهان ....
(. نورهان قاعدة بتذاكر و الجرس رن فتحت ولقيت رضوى صاحبتها من ١٤ سنة .)
نورهان : مين رضوى
رضوى : اذيك يا نور وحشتيني اوى
بعد السلامات والاحضان ....
نورهان : ايه المفاجأة الحلوة دى
رضوى : انا عرفت انك جيتي فقولت اجيلك فجأة كده
نورهان : نورتى يا قلبى عامله ايه وايه جديدك
رضوى : زى ما سبتيني من اخر مرة مفيش جديد خالص عندى
نورهان : ليه كده !!
رضوى : والله يا نور انا مرتاحه كده اديني بشتغل وعايشة حياتى بمزاجى
نورهان : برضه مش عايزة تتجوزى
رضوى : اتجوز !! عيزانى اتجوز عشان يعمل فيا زى ما كان بابا بيعمل فى ماما
نورهان : الرجالة مش كلهم زى ابوكى وبعدين ابوكى وامك خلاص ماتوا هتفضلى تتكلمى فى الموضوع ده لحد امتى
رضوى : انا بكره صنف الرجالة كله يا نور
نورهان : مينفعش تعممى يا رضوى ، طيب مانا اطلقت اهو ده معناه ان كل العلاقات الزوجيه فاشلة وبتنتهى بالطلاق
رضوى : بس اكيد مش هتتجوزى تانى اكيد حرمتى
نورهان : لا طبعاً مين قالك كده انا لو رفضت اتجوز تانى مش عشان تجربتى فشلت
رضوى : امال عشان ايه !! عشان أنس ؟
نورهان : جايز اكون بحب انس بس موضوعنا مستحيل
رضوى : ليه طيب
نورهان : أنس متجوز ومعاه بنت وولد
رضوى : وده يمنع ان انتوا تتجوزوا
نورهان : انتِ اتهبلتى ولا ايه ههد بيته عشان ابنى انا حياتى
رضوى : انتِ بتفكرى بـ مثالية زيادة عن اللزوم ومفيش حد بيفكر كده فى الزمن ده حاولى تفكرى فى نفسك شوية
نورهان : انا مرتاحه كده ، بعمل دلوقتى ماجستير وبشتغل
رضوى : ربنا معاكى يا نور انتِ تستهاهلى كل خير
نورهان : ومعاكى يا رضوى يارب
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت اهل شيرين ....
بهاء : انا جاى لحضرتك فى حاجة مهمة يا عمى
حلمى(ابو شيرين) : خير يا ابنى
بهاء : انا جاى اقدم معاد فرحى انا وعلياء
حلمى : احنا متفقين ان الفرح بعد سنة من الخطوبة ووانتوا مكملتوش شهرين مخطوبين
بهاء : مانا جاى اقدمه يا عمى
حلمى : عايزه امتى يعنى
بهاء : كمان ست شهور
حلمى : طيب يا ابنى خلينا نرجع لـ علياء وامها واخواتها ونشوف ايه النظام ونرد عليك
بهاء : ماشى يا عمى وانا فى انتظار رد حضرتك عليا
حلمى : ان شاء الله خير
(. مشى بهاء وراح حلمى لـ فوزية وعلياء عشان ياخد رأيهم .)
فوزيه : خير يا حلمى كان عايز ايه بهاء
حلمى : كان عايز يقدم معاد الفرح
علياء : اشمعنى كده
حلمى : بيقول مالوش لازمة نستنى لحد السنة الجاية
فوزية : هو عايزه امتى يعنى
حلمى : كمان ست شهور
فوزية : والله كويس مالوش لزوم نستني كل ده
حلمى : وانتِ ايه رأيك يا علياء
علياء : اللى انتوا شايفينه صح يا بابا
حلمى : طيب خلاص على خيرة الله انا هقوله اننا موافقين
فوزية : مبروك يا لولو ربنا يكلمك على خير
علياء : الله يبارك فيكي يا ماما
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت طه ....
(. طه راجع من شغله بدرى لقى بسمة مراته تعبانه خالص .)
طه : خير يا بسمه مالك
بسمة : تعبانه خالص يا طه
طه : تعبانه مالك
بسمة : كريزة الكلى
طه : طيب يا حبيبتى خدتى المسكن
بسمة : مش قادرة اقوم من مكانى خالص يا طه
طه : طيب يا حبيبتى ارتاحى انتِ
بسمة : لا مش هينفع الولاد زمانهم على وصول ومجهزتش لهم الغدا
طه : ممكن تسمعى الكلام بقى
(. وشال طه بسمة ودخلها اوضة نومها وجابلها مسكن الكلى وكوباية مياة .)
طه : يالا يا حبيبتى خدى المسكن ده وهترتاحى ان شاء الله وعلى بالليل نروح للدكتور
بسمة : انا بقيت كويسة يا طه سبنى اقوم عشان العيال
طه : بقولك ايه اسمعى الكلام ، انا هجيب اكل لهم من بره ولما يجوا هغديهم
بسمة : يا حبيبتى هتعبك معايا وانت لسه هترجع شغلك
طه : لا خلاص مش راجع يا حبيبتى هفضل مع الولاد عشان انتِ تستريحي
بسمة : ربنا يخليك لينا يا حبيبي
طه : وميحرمناش منك يا بوسبوس ، قوليلي بقى ايه المطلوب منى
بسمة : لما يجوا خليهم يغيروا هدومهم وساعد يوسف (اصغر ابن) عشان مبيعرفش وهيتغدوا ويناموا وبالليل هيعملوا الـ home work
طه : حاضر يا حبيبتى انا هعمل كل ده
بسمة : عارف يا طه يا حبيبي انت مفيش فيك ولا غلطة بس محتاج حاجتين صغنتتين قد كده
طه : ايه هما بقى ؟
بسمة : انك تبطل عصبية وتبقى رومانسى شوية
طه : فى العصبية عندك حق بس موضوع الرومانسية ده عايز دماغ رايقة
بسمة : هيحصل ايه بقى لو روقت دماغك نص ساعة فى اليوم عشان خاطرى
طه : حاضر يا حبيبتى هحاول
بسمة : بحبك
طه : وانا والله بحبك بس انا اصلاً مبعرفش اقول الكلام ده كتير
بسمة : خلاص انا هقول وانت قول ورايا
طه : هههههه ماشى يا بسبوسة هقوم اعمل order اكل عشان لما الولاد يجوا
بسمة : اوكى يا حبيبي
طه : يالا نامى شوية بقى
بسمه : حاضر
(. راحت بسمة فى النوم وطلب طه الاكل ولما جه اولاده ساعدهم فى تغيير هدومهم وغداهم وفضل معاهم لحد ما ناموا وبعدين غسل الاطباق مكانهم وراح نام جنب بسمة بعد ما اطمن عليها وعلى اولاده .)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت أنس وشيرين ..
شيرين : ها يا أنس فكرت فى موضوع الشغل
انس : يعنى انتِ عايزه تقوليلي الصبح واقولك رايي بالليل
شيرين : لو سمحت يا أنس سبنى انزل الشغل انا زهقانه وتعبانه
انس : زهقانه وتعبانه ليه ومن ايه انتِ عايشة عيشة محدش عايشها
شيرين : يبقى انت متعرفش الناس عايشة ازاى
أنس : قصدك ايه ؟
شيرين : مقصديش حاجة يا أنس لو سمحت سبنى انزل الشغل
أنس : اوكى يا شيرين انزلى الشغل بس اى تقصير فى بيتى او مع ولادى مش هسكتلك
شيرين بعصبية : بتهيألى طول الخمس سنين عمرى ما قصرت معاك ولا مع الولاد لدرجة حسستنى انى مجرد شغاله او خدامه عندك وعند ولادك
أنس : انتِ بتزعقى كده ليه
شيرين : مانت عصبتنى
أنس : برضه متتكلميش معايا بالاسلوب ده
شيرين بتهدأ : مش هتكلم معاك خالص يا أنس
أنس : يبقى احسن واريح عشان انتِ بقيتي لا تطاقى
شيرين : شكراً عن اذنك
(. ومشيت وسابته واتصل آنس على نورهان .)
أنس : اذيك يا نورهان
نورهان : كويسة الحمد لله وانت
أنس : بخير فينك كده
نورهان : موجوده بس مشغوله
أنس : ولا زعلانه
نورهان : يا أنس احنا مفيش بينا اكتر من الصداقة عشان اخد الحق انى ازعل منك
أنس : لا مش اصحاب وعمرى ما كنت مجرد صديق عندك
نورهان : طيب يا آنس مش وقته الكلام ده عشان عندى ضيوف
أنس : اوكى يا نور براحتك اتهربى منى براحتك
نورهان : تصبح على خير
أنس : وانتِ من اهله (وقفلوا)
*_____________________________________________**__ _________________________*
الساعة ١١ بالليل فى شقة نورهان ....
(. نورهان صحيت من النوم على صوت جرس الباب اتخضت عشان مش متعوده حد يجيلها اصلاً خصوصاًً فى التوقيت ده قامت وبصت من العين السحرية مشافتش حد فاستجمعت قوتها وقررت تفتح بعد ما جابت الاسبراى بتاعها عشان لو كان حرامى او حد جاى يتهجم عليها ، فتحت نورهان الباب ولقيت .................. .)

[ام مزن]

الجزء الرابع

الساعة ١١ بالليل فى شقة نورهان ....
(. نورهان صحيت من النوم على صوت جرس الباب اتخضت عشان مش متعوده حد يجيلها اصلاً خصوصاًً فى التوقيت ده قامت وبصت من العين السحرية مشافتش حد فاستجمعت قوتها وقررت تفتح بعد ما جابت الاسبراى بتاعها عشان لو كان حرامى او حد جاى يتهجم عليها ، فتحت نورهان الباب ولقيت أنس هو اللى بره .)
نورهان : أنت بتعمل ايه هنا !!
أنس : مش عايزة تقابليني ولا بتكلميني على الموبايل كتير تفتكرى مفروض اعمل ايه
نورهان : تعمل اي حاجة الا انك تجى هنا انت ناسى انى عايشة لوحدى
أنس : ماليش دعوة عايز اتكلم معاكى
نورهان : اعقل يا أنس انت مش صغير على التصرفات دى
أنس : بصى بقى انا خارج من بيتي وجاى وانا ناوي اتكلم معاكى يعنى خلاص هتكلم معاكى
(. سمعت نورهان صوت باب بيتفتح فـ قلقت لحد من الجيران يشوف أنس عندها ويتكلموا عنها فشدته ودخلته وقفلت الباب .)
أنس : يا جبانه
نورهان : يا أنس انت كده هتعملى مشاكل وهتخلى الناس تتكلم عليا
أنس : وحشتيني
نورهان باستسلام : انت عايز ايه منى يا أنس
أنس (بيمسك ايدها) : أنا بحبك اوى يا نور حاسس ان الزمن رجع بيا تسع سنين ، لما شوفتك فى النادى كان نفس احساسى لما شوفتك من تسع سنين
نورهان : بس من تسع سنين حاجة ودلوقتى حاجة تانيه
أنس (بيلمس خدها) : لا أنا أنس وانتِ نور انا لسه بحبك وواثق انك لسه بتموتى فيا يعنى مفيش حاجة اتغيرت
نورهان : انت دلوقتى متجوز ومخلف
أنس (بيقرب منها) : بس والله ما بحب غيرك
نورهان (بعدت عنه مسافة) : لا لا لا
أنس : ايه يا نور !! انتِ بتبعدى عنى ليه
نورهان : لا يا أنس انا مش هعمل حاجة غلط ، اذا كنت انا مغلطتش وانا عيلة عندها ١٨ سنة هغلط دلوقتى
أنس : يا نور انا محتاجلك انا ما صدقت لقيتك تانى
نورهان بعصبيه : يا أنس فوق بقى احنا مش شباب مراهقين انا داخلة على التلاتين وانت كسرتهم ، انا بقيت مطلقة يعنى لازم اخاف على سمعتى اكتر واكتر وانت بقيت اب يعنى لازم تحافظ على بيتك وولادك
أنس بعصبية : اه تصدقى صح عندك حق انا بقيت اب مفروض احافظ على بيتي وولادى ، بيتي اللى بنيته غصب عنى مع واحدة مبحبهاش وولادى اللى خلفتهم غصب عنى
نورهان : بس فى النهاية خلفتهم وبقيت مسئول عنهم وبالنسبة لـ شيرين ادى نفسك فرصة تحبها
أنس : افهمى بقى انا محبتش غيرك ومش قادر احب غيرك
نورهان : متبقاش انانى
أنس : تتجوزيني يا نور
نورهان مصدومه : ايه !!
أنس : تتجوزيني ، تعالى نتجوز تعالى نعمل اللى مقدرناش نعمله من تسع سنين ، احنا دلوقتى كبرنا وبقينا مسئولين عن حياتنا ، اهلينا اللى حرمونا من بعض زمان خلاص مبقاش لهم سلطه علينا
نورهان : ايوة بس ...................
أنس يقاطعها : احنا مفيش اى حاجة دلوقتى تمنع جوازنا
نورهان : انا مش هبنى حياتى على انقاض حياة ناس تانيه ، شيرين ملهاش ذنب ولا حتى اولادك
أنس : شيرين دى زوجة مؤقتة يا نورهان
نورهان : يعنى ايه !!
أنس : يعنى انا كان عندى امل ان الايام هتجمعنا تانى وهنتجوز وعشان خاطر اهلى كان لازم اتجوز فانا اتجوزت مؤقتاً لحد ما نتجمع تانى ، تعالى يا نور نتجوز انا محتاجلك
نورهان (بتديله ضهرها) : أنا اسفة يا أنس مش هقدر
انس بعصبية : مش هقدر !! مش هتقدرى ايه بالظبط !! مش هتقدرى تتجوزيني !! ده كان حلم حياتك
نورهان : قولتلك قبل كده مش هحقق حلم حياتى على حساب حياة ناس تانيه ، ده بالنسبة ليا حلم لكن بالنسبة لهم حياة وواقع
أنس بحزن : اول مرة احس انك مبتحبنيش
نورهان : حتى لو بحبك مينفعش
آنس : لو ليكي مزاج ينفع كان نفع
نورهان : يا أنس قرب من شيرين حبها وحببها فيك تعالى على نفسك عشان خاطر ولادك صدقنى هما يستحقوا
(. بص آنس لـ نورهان بصة طويلة جداً كانت مليانه كلام كتير ، حزن على عتاب على زعل على وجع على كسرة قلب وكسرة نفس وعيون نورهان كانت مليانه حزن وحب واعتذار ، وخرج أنس من شقتها من غير ما يرد على كلامها .)
نورهان >> يارب اهديه يارب ويسرله اموره واهدى شيرين له واهديه لـ شيرين
__**__**__**__
(. نزل أنس من شقة نور وقعد فى عربيته وهو مخنوق .)
أنس لنفسه >> ايه اللى انا عملته ده !! ازاى اتهور بالطريقة دى !! امال سبت ايه للعيال الصغيرة والمراهقين ؟!! نور عندها حق انا عندى اولاد يستاهلوا انى اعمل المستحيل عشانهم دى نعمة من عند ربنا لازم احافظ عليها ، وشيرين زوجة يتمناها اى حد ازاى اسيبها واروح ابص لغيرها حتى لو كان حبى القديم ، يعنى يبقى الحلال قدامى وملكى واروح ادور على الحرام بس انا مكنتش هعمل حاجة حرام انا كنت عايز اتجوز نور على سنة الله ورسوله لا برضه طالما نور مش عيزانى يبقى انا مش هقرب منها تانى
(. وطلع أنس بالعربية وهو واخد قرار انه يعمل المستحيل عشان خاطر ولاده .)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت أنس وشيرين ....
(. أنس رجع من بره لقى شيرين لسه صاحية بتتفرج على التلفزيون ، راح قعد جنبها وقرب منها شيرين نفسها استغربت .)
أنس : ايه مصيحكي لحد دلوقتى
شيرين : مستنياك كالعادة ، اتعشيت بره كالعادة ولا احضرلك عشا
أنس (بيلمس شعرها) : توء عايز اتعشى معاكى
شيرين : خير يا انس فى ايه ؟
أنس : عايز اتعشى معاكى
شيرين : بس انا اتعشيت من بدرى ومش هقدر آكل تانى
(. خرج أنس من الاوضة اللى فيها شيرين ورجع تانى ببوكيه ورد وفى وسطه شوكولا .)
شيرين باستغراب : ايه ده !!
أنس : ده عشانك
شيرين : بمناسبة ايه
أنس : من غير اى مناسبة تقدرى تعتبريها مفاجأة منى ليكي
شيرين : مفاجآة !! لا شكراً مبحبش المفاجآت
أنس : فى ايه يا شيرين ؟
شيرين : مفيش بعمل زى مانت عملت معايا بالظبط
أنس : هتفضلى لحد امتى تتعاملى بالاسلوب ده
شيرين : قصدك نفس اسلوبك
آنس : يا ستى كنت غلطان واعترفت بغلطى وجيت اعتذرلك لقيتك نايمه والنهاردة قررت اعبرلك عن اسفى وندمى يبقى ده رد فعلك !!
شيرين : على فكرة ده نفس رد فعلك معايا على اى حاجة
أنس : اوكى انا مانكرتش بس لما اعمل حاجة كويسة خلى رد فعلك احسن من كده اعملى زى باقى الستات تعالى على نفسك وخدى رد فعل ايجابى ومرة فى مرة هنبقى كويسين
شيرين : واسيب حقى !!
أنس بعصبية : حقك من مين !! من جوزك !! انتِ بتعاملى بالعند والند ليه ؟ الاسلوب ده مينفعش مع جوزك
شيرين بعصبية : جوزى !! جوزى بامارة ايه !! قولى حاجة واحدة تثبتلى انك جوزى ، انك مثلاً بقالك سنتين رميني فى اوضة تانيه ولا ان ليا حق عندك مبتدهوليش ولا انك واكل شارب نايم خارج بتتفرج على التلفزيون لوحدك ولا كأن ليك شريك قولى بامارة ايه ؟!
أنس : بامارة محمد ونانسى
شيرين باستهزاء : والله !! محمد ونانسى !! محمد ونانسى اللى انت مشاركتنيش فى اى حاجة تخصهم الا الحمل بس ، انا بربي واذاكر وانيم واصحى واخرج والبس واكل واشرب واحمى واهتم وانضف كله لوحدى ، ده انت حتى مبتكلفش خاطرك تربيهم معايا او حتى تسأل عليهم لما تغيب عننهم طول اليوم
أنس : انتِ مش شايفة انك غلطانه خالص !!
شيرين : قولى غلطت فى ايه !! حاولت قرب منك واكسبك وانت ولا انت هنا
أنس : هو التقرب بالنسبة لك عشوة حلوة وفستان ، هو التقرب بالنسبة لك انك اخر الليل تنامى جنبى هو ده التقرب !!
شيرين : انت عايز ايه اكتر من كده !!
أنس : التقرب انى اصحى الصبح على ابتسامه وكلمه حلوة مش على يالا قوم اتأخرت وعلى فكرة جهزتلك لبسك وفطارك ، التقرب هو انك لما تلاقيني مضايق تاخديني فى حضنك مش تقوليلي انت زعلان على ايه فى ناس بتموت من الحوع ولما تلاقيني فرحان تفرحى معايا مش تقوليلي طيب كويس ، التقرب هو انك متكابريش وتراضيني حتى لو بتاخديني على قد عقلى ، التقرب هو انك تبقى مهتمه انا عملت ايه طول اليوم
شيرين بدموع محبوسة : وانت بتعمل الحاجات دى !!
أنس : تنكرى انى حاولت اعمل كده وانتِ اللى بترفضى
شيرين : انت اللى مش فاهم رفض الست
أنس : فهميني انتِ
شيرين : ده نوع من انواع التُقل ، تسميه تقل تسميه دلع
أنس : بتتقلى على مين !! على جوزك !! انتِ عبيطه وبعدين متسمعيش من صحباتك وتجى تنفذي هنا مش كل الرجالة زى بعض
شيرين : قصدك ايه ؟
أنس : قصدى لو واحدة قالتلك ان الراجل بيحب الست التقيلة فانا اقولك انا بحب الست اللى تحسسنى انى واحشها وانها محتجالى وان قوتها فى ضعفها معايا ، بحب الست العندية بس اللى معايا تبقى مُستسلمه لكن انتِ من يوم ما اتجوزنا عندك مكابرة وعنطزة كرهتنى فى نفسى ، انتِ عمرك عيطتى فى حضنى من حاجة مديقاكى وكل ده عشان خايفة تبانى ضعيفه
شيرين : وليه متحتويش انت الموقف ؟ ليه متكسرش حاجز الخوف والكسوف والمكابره
أنس : خوف وكسوف ايه انتِ معاكى عيلين
شيرين : ايوة خوف وكسوف !! خوف انى اطلب منك اى حاجة مهما كانت تافهة تقول عليا خفيفة ومش متربية ، خوف من انى اعملك عشا او جو رومانسى تقول يبقى هى عايزة حاجة تانيه
أنس : وفيها ايه لما يكون فى دماغك حاجة تانيه انا جوزك يعنى حلالك
شيرين بعصبية : بس انا مبفكرش بالطريقة دى انت مش قادر تستوعب ان الست تختلف عن الراجل يعنى لما تعملك جو رومانسى مش عشان اللى فى دماغك هى بس عايزة تعيشه مش اكتر ، يعنى لما تلمس ايدك او تحضنك مش معناه ان غريزتها اتحركت هى مش عايزة اكتر من الحضن ولمسة الايد
أنس : انتِ فى جهة نظرك شايفة ان مشكلتنا الاساسية فى العلاقة دى
شيرين : انا عن نفسى مش مقصرة فى حاجة ، بتصحى تلاقى لبسك وفطارك جاهزين بترجع تلاقى الغدا جاهز وبالليل بستناك لحد ما ترجع واطمن اتعشيت ولا لا ، البيت دايماً نضيف وهدومك دايماً مغسولة ومكوية ولادك مفيش اادب ولا انضف منهم ايه تانى
أنس : انا بسألك ايه هى مشكلتنا !!
شيرين : مشكلتنا فى اننا مش عارفين نفهم بعض ، انت فاكر الستات زى الرجالة وانا فاكرة ان الرجالة كلهم زى بعض وزى ما بسمع من صحباتى بنفذ
أنس : طيب يا شيرين تعالى نكسر حاجز الخوف والكسوف ده ونحاول نفهم بعض
شيرين : صعب اوى ، انت مش قادر تفهم ولا عمرك هتحس احساس واحدة جوزها اتجوزها عشان المفروض يتجوز ، عمرك ما هتحس بواحدة مهمتها فى الحياة تطبخ وتنضف وتربى العيال وفى اخر الليل تبقى وسيلة لجوزها عشان يشبع غريزته
أنس : ما كل الناس كده ، امال الناس بتتجوز ليه !! مش عشان يخلفوا ويبنوا اسره ويشبعوا غرائزهم فى حلال ربنا
شيرين : بس فى حاجة اسمها الكلمه الحلوة ، دى حتى الكلمه طيبة صدقة ، انت عمرك قولتلى يا حبيبتى !! عمرك قولتلى بحبك ولا بموت فيكي او وحشتيني !! عمرك فى يوم بوست جبيني او ايدي او حضنتنى حضن لمجرد الحضن مش عشان عايز حاجة تانيه !!
أنس : طالما عيزانى اعمل كده كنتى بادرى انتِ لما الاقيكي بتعمل كده كنت هعملك زيك
شيرين : او كنت هتقولى خير يا شيرين صح
أنس : طيب يا شيرين انا غلطان وابن ستين فى سبعين قوليلي بقى ايه الحل عشان حياتنا تمشى طبيعي
شيرين : اعرف انت عايز ايه الاول
أنس : يعنى ايه ؟
شيرين : يعنى اعرف انت عايز شيرين لـ شخصها ولا عايز شيرين أم محمد ونانسى
أنس : تفرق
شيرين : أنت بتحبنى يا أنس ؟
(. أنس اتصدم من سؤال شيرين لانها عمرها ما سألت السؤال ده وهو عمره ما فكر اذا كان بيحبها ولا لا ، أنس رد فعله كان غريب عينه برقت ومعرفش يرد .)
أنس : ايه !!
شيرين : تصبح على خير (وخدت الورد) ومتشكرة على الورد
أنس : شيرين استنى
شيرين بدموع محبوسة بالعافيه : نعم !!
أنس(مسك ايدها) : انا موافق انك تنزلى الشغل على فكرة
شيرين : متشكرة
أنس : تصبحى على خير (وباس جبينها)
شيرين : وانت من اهله
(. دخلت شيرين اوضة ولادها وهى جواها اكتر من احساس عكس بعض مبسوطه وزعلانه ومجروحه ، أنس دخل اوضة نومه وبدأ يكلم نفسه .)
شيرين لنفسها >> طيب اروح انام جنبه ولا اعمل ايه !! ماهو لو كان عايزنى انام جنبه كان قالى او كان طلب منى !! بطلى مكابره وغرور يا شيرين وروحى نامى جنبه وخدى انتِ الخطوة دى .. لا لا الاحسن نخلى كل حاجة تجى على مهلها
__**__**__
أنس لنفسه >> عارف ان المفروض الحوار ده ينتهى بانى اصالحها واخدها فى حضنى واخليها تجى تنام جنبى بس فعلاً مش قادر مش شايف غير نورهان ، مش عايز المس شيرين وانا متخيلها واحدة تانيه ، ده انا مجرد ما لمست جبينها وغمضت عينى شوفت نور ، جايز فعلاً مقدرش احس بالست اللى جوزها متجوزها غصب او عشان مفروض يتجوز بس مفيش حد يقدر يحس بكسرة قلب راجل حب بجد ومطالش حبيبته والقدر فرقهم ، محدش يقدر يحس بكسرة نفس راجل والذل اللى بيحس بيه لما يتخيل حبيبته فى حضن راجل تانى من حقه اى حاجة ومل حاجه وهو اللى كان بيحميها من نفسه وبيخاف يشوفها فى خياله بصورة متلقيش بيها
(. ونزلت دموع من عيون أنس خليته يدفن دماغه تحت المخدة ويحاول ينام .)
*_____________________________________________**__ _________________________*

[ام مزن]

فى بيت هشام ....
(. هشام راجع كاالعادة متأخر دخل على نهى لقاها كالعادة نايمه ، هشام كان فى ايده ورده ، دخل غير هدومه بهدوء ونهى محستش بيه وراح قعد جنبها وبدأ يلمس وشها بالورده عشان يصحيها ، نهى قامت مخضوضه وولعت الاباجوره .)
نهى مخضوضه : بسم الله الرحمن الرحيم !! ايه يا هشام خضتنى
هشام : وحشتيني
نهى : وانت كمان يا حبيبى وحشتنى (وبتطفى النور وبتديله ضهرها)
هشام : طيب قومى اقعدى معايا شوية
نهى : عايزة انام يا هشام هصحى مع العيال بدرى
هشام : بس انتِ وحشانى يا نهى بقالنا كتير مقعدناش مع بعض
نهى : ايوة من اول ما الدراسه بدأت
هشام : طيب كويس انك عارفة
نهى : طيب يعنى هى حبكت دلوقتى
هشام : تحبى اخد من حضرتك معاد على امتى
نهى : انت بتتريق
هشام : ايوة بتريق ماهو اصلاً شر البلية ما يضحك
نهى : فى ايه يا هشام مالك
هشام بابتسامه : اتخنقت
نهى : منى !!
هشام : هو انتِ بتعملى حاجة تخنق
نهى : مانا عشان كده بسأل
هشام بابتسامه : نامى يا نهى تصحبى على خير
نهى : طيب انت رايح فين
هشام : انا مكالتش حاجة من الغدا هروح اشوف حاجة اكلها
نهى : طيب يا حبيبي تصبح على خير
(. خرج هشام من اوضة نهى وهو بيغلى من جواه ولكن كعادته احتفظ بهدوءه وبروده وابتسامته .)
هشام لنفسه >> طيب فيها ايه لو كنت اتكلمت معاها عن اللى مدايقني !! فيها ايه لو كنت عرفتها هى مقصرة في ايه طالما هى مش حاسة خالص بنفسها كده ، لا لا اهدى يا هشام انت اعمل اللى عليك معاها واصبر عليها اكيد مع الوقت هتتغير
*_____________________________________________**__ _________________________*
تانى يوم الصبح فى شقة نورهان ....
(. نورهان طول الليل بتتقلب وبتعيط ، حاسة انها بتضيع حلم عمرها اللى هو جوازها من أنس وفى نفس الوقت حاسة انها عملت الصح ، نورهان مقدرتش تروح شغلها واتصلت بـ رضوى عشان تجيلها .)
رضوى : عندك فطار ولا هتجوعيني
نورهان : لا هعملك فطار حالاً
رضوى : مالك يا نور فيكي ايه
(. نورهان مقدرتش ترد بس اترمت فى حضن رضوى وفضلت تعيط .)
رضوى : ايه يا بنتى مالك
نورهان : حكت لها حوار أنس واحساسها انها عملت الصح بس برضه نفسها توافق
رضوى : انتِ مثالية زيادة عن اللزوم هو كده كده مش مستقر مع مراته مفهاش حاجة لو اتجوزتوا
نورهان : مش قادرة يا رضوى لا انا قادرة اتجوزه ولا انا قادرة ابعد عنه
رضوى : يعنى هتفضلى على الحال ده كتير
نورهان : مش عارفة اعمل ايه
رضوى : ارجعى لـ محى عشان يبقى عندك سبب قوى يخليكي تبعدى عن أنس
نورهان : مش هقدر ارجع لـ محي تانى مش هقدر اخدعه تانى ولا هستحمل انه يمد ايده عليا تانى
رضوى باستغراب : هو كان بيضربك !!
نورهان : فى الفترة الاخيرة لما خلافاتنا كترت بدأ يمد ايده عليا خصوصاً لما كنت بمنع نفسه عنى
رضوى : الحيوان
نورهان : محى مفيش اطيب منه ، عارفة صفات محى وشخصيته احلى مليون مرة من أنس بس نعمل ايه بقى فى قلوبنا
رضوى : بس انتِ لازم تلاقى حل وتعرفى راسك من رجلك
نورهان : يعنى ايه
رضوى : انتِ لو رفضتى تتجوزى يا أنس يعنى لازم تختفى من حياته للابد ، متظهريش فى حياته ولو صدفة عشان ميفكرش فيكي ولو فضل يفكر فيكي علاقته بمراته عمرها ما هتتصلح
نورهان : عندك حق بس هو عارف عنوانى وعنوان شغلى
رضوى : مهمتك بقى انك تختفى من حياته ازاى معرفش
نورهان : طيب هو احنا ينفع نتجوز !!
رضوى : انا مش شايفة فيها مشكلة ، مافى رجالة حياتهم مستقرة وبيتجوزوا اتنين وتلاته
نورهان : لا لا انا مقدرش اعمل كده
رضوى : يبقى خلاص اختفى من حياته يا نور ده الصح
نورهان : ربنا يسهل
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت طه ...
(. طه صحى الصبح بدرى جداً وحاول ميقلقش بسمة خالص ، قام جهز لـ اولاده الساندوتشات وصحاهم ولبسهم وفطرهم ووداهم المدرسة وبعدها جهز فطار لـ بسمة ودخل صحاها .)
بسمة : صباح الخير يا طه هى الساعة كام
طه : الساعة تسعة
بسمة : يا نهار ابيض مدارس العيال
طه : اهدى ، ولادك مشيوا المدرسة خلاص
بسمة : ازاى
طه : عادى صحيتهم ولبستهم وفطرتهم وخرجتهم للباص
بسمة : انت عملت كل ده
طه : ايوة وكمان عملت لهم ساندوتشات وجهزتلك الفطار ، قومى بقى عشان نفطر
بسمة : انا بحبك اوى يا طه (وحضنته)
طه : طيب يا حبيبتى قومى يالا لاحسن انا ميت من الجوع
بسمة : طيب هو مش المفروض لما اقولك بحبك تقولى على الاقل وانا كمان
طه : بجد !! محدش قالى
بسمة : يا طه يا حبيبى انا محتاجة اسمع منك كلام رومانسى او مثلاً تجبلى ورد
طه : انتِ زنانه اوى على فكرة
بسمه : فكرك يعنى الكلام الرومانسى او الورد بيبقاله طعم لما يتطلب
طه : طيب بتطلبيه ليه وعموماً يا ستى بحبك
بسمة : شكراً
(. وقامت بسمة دخلت الحمام وخرجت لقيت طه مستنيها على السفره .)
طه : على فكرة مش كل الرجالة بتعمل لـ مراتتها كده
بسمة : كده اللى هو ازااى يعني
طه : يعنى يقوم بالدور اللى هى المفروض تقوم بيه
بسمة : يا حبيبى انا عارفة انك بتعملى حاجات مش كل الازواج بتعملها لزوجاتها بس هتخسر ايه لو سمعتنى كلام حلو ان شاء الله حتى عشان ترضيني
طه : الحب عندى افعال مش اقوال وانا مبحبش اتكلم كتير انا بحب اعمل بس وبتهيألى انا كل افعالى تثبتلى انى بحبك جداً
بسمة : بحبك اوى
طه : على الاقل وانا كمان
بسمة : ايه ده !!
طه : انتِ مش لسه قايلالى لما اقولك بحبك تقولى على الاقل وانا كمان
بسمة : والله انك بايخ ورخم
طه : هههه بهزر معاكى ، انا والله بحبك جداً ده انتِ مراتى حبيبتى وام ولادى
بسمة : ربنا يخليك ليا
طه : بس متتعوديش بقى على الكلام ده كتير ، هروح البس بقى عشان انزل الشغل (وباسها فى جبينها)
بسمة لنفسها >> طيب سبنى اتهنى على الكلمتين اللى قولتهم مش تقولى على طول متتعوديش على كده
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت أنس .....
(. شيرين جهزت فطار وصحت أنس ولبست محمد نزلته عشان يروح الحضانه وجهزت هى ونانسى وخرجت تفطر مع أنس .)
أنس : ايه ده انتوا لابسين كده ورايحين فين
شيرين : هنزل الصيدلية
أنس : ونانسى هتروح معاكى
شيرين : امال هسيبها
أنس : هتعرفى تشتغلى منها
شيرين : اه عادى هى نانسى اصلاً هاديه
أنس : اوكى خدى بالك من نفسك ومنها
شيرين : كنت عايزة اسألك على حاجة
أنس : خير
شيرين : هو انا ينفع اشتغل فى شركة ادوية زيك
أنس : ينفع اكيد يس خليكي فى الصيدلية حاجة خاصة بيكي وانتِ صاحبة الشغل وكده احسن عشان الولاد
شيرين : انت رأيك كده
أنس : اه بس لو انتِ حابة انا معنديش مانع اهم حاجة تعملى اللى انتِ مرتاحله (ومسك ايدها)
شيرين بابتسامه : خلاص هعمل اللى انت شايفه صح
أنس : اول مرة متعارضنيش
شيرين : خلينا نتغير للاحسن
أنس : ربنا يصلح الحال ، انا هنزل بقى يالا عشان اخدك فى طريقي
شيرين : بجد هتوصلنى !!
أنس : امال مين يعنى يوصل مراتى غيري
شيرين : بـحـ ... ربنا يخليك لينا
(. ونزلوا وصل أنس شيرين لـ صيدليتها وراح هو على شغله وكان تركيزه ضايع بسبب تفكيره فى نورهان .)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت هشام ....
نهى : صباح الخير يا هشام
هشام : صباح المربى
نهى : مربى !!
هشام : صباح النور يا ستى
نهى : مالك مضايق على الصبح كده ليه
هشام باستهزاء : هههههه على الصبح بس !!
نهى : يعنى ايه
هشام : لا يعنى شئ
نهى : هو انت زعلان عشان امبارح مرضتش ..........
هشام يقاطعها : امبارح بس !! احنا بقالنا شهرين عايشين اخوات يا نهى
نهى : غصب عنى يا هشام انا بتعب مع العيال وفى البيت
هشام : بتعملى ايه زيادة عن اى ست !! هاتيلي حاجة زيادة بتعمليها بالعكس ده فى ستات بتدرس وبتشتغل وفى نفس الوقت مهتمه بنفسها وبجوزها
نهى : مش كل الستات عندهم نفس قوة التحمل
هشام : لا يكلف الله نفساً الا وسعها
نهى : ماشى يا هشام حقك عليا بعد كده لما تطلب .........
هشام يقاطعها : متستفزنيش يا نهى وتطلعى جنونتى
نهى : ليه ؟
هشام : عشان انتِ مش دى مشكلتك لوحدها كنت هعرف احتويها ، فين اهتمامك بيا !! فين اهتمام بنفسك ده انا حاسس انى عايش مع واحد صاحبى ، الا عمرى ما شوفتك لابسه فستان ولا اى حاجة من اللى الستات بتلبسها
نهى : وانت بقى كنت شوفت ستات فين !!
هشام : شوفتى الهيافة بقى
نهى : يا سلام يعنى انت تبص على الستات وتشوف دى لابسه ايه ودى بتعمل ايه والمطلوب منى انى ابقى نسخه منهم
هشام محتفظ بهدوئه : انا بقالى كتير اوى ماسك نفسى ومش عايز اتكلم معاكى عشان عارف انك هتقلبى الحوار لحاجة تافهة
(. ومشى كام خطوه ورجعلها تانى .)
هشام : اما بالنسبة للستات اللى بتكلم عنهم دول فانا بشوفهم فى المسلسلات التركى اللى انتِ مشغلاهلنا ٢٤ ساعة عرفتى بقى بشوفهم فين
نهى : انت ليه شايف نفسك ملاك مبتغلطش وانا بس اللى بغلط
هشام : ياريتك مشكلتك انك بتغلطى انتِ اصلاً عمرك ما اعترفتى بغلطك ولا حسيتي انك غلطانه ، زى ما يكون معندكيش option الاحساس باى حاجة
نهى : وانت لما تبقى عامل خصوصية لنفسك مبتسمحش لمراتك تعديها يبقى صح !! ولما تبقى فاكر ان الحب انك تجبلى ورده او هديه او تقولى بحبك بس عمرك ما حسيت بتعبى ولا زعلى يبقى صح !!
هشام : بقولك ايه غيري من نفسك الاول وبعدين عاتبى اللى قدامك انا شايف انك مبتعمليش ربع اللى بعملهولك
نهى : وهى دى نهاية اى نقاش بينا
هشام : انا نازل سلام (ومشى)
*_____________________________________________**__ _________________________*
بعد مرور فترة ...
- شيرين وآنس بيحاولوا يصلحوا علاقتهم بس برضه كل واحد بينام فى اوضة ومفيش حاجة بينهم الا انهم بيفطروا ويتغدوا سوا واحياناً
- نورهان بتبعد عن آنس بقدر الامكان وهو شايف ان دى خطوة كويسة عشان يبعد هو كمان عنها
- طه وبسمة علاقتهم زى ماهى وكذلك هشام ونهى
- بهاء وعلياء مشغولين بتجهيزات فرحهم
- محى دماغه مشغولة بـ نورهان وحاول يكلمها اكتر من مرة بس هى مردتش
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شغل محى ...
محمود(زميله) : جبتلك عروسة
محى : عروسة !!
محمود : ايوة بنوته مصرية عايشة هنا
محى : ودى مطلقة ولا ايه نظامها
محمود : لا دى متجوزتش قبل كده
محى : وهتوافق تتجوز واحد مطلق
محمود : عادى يعنى وبعدين هى موافقة
محى : انا محتاج اخد هدنة وبعدين انا لسه بفكر فى طلقيتي وجايز نرجع
محمود : بص يا صاحبى من الاخر كده الست لو باقيه على الراجل عمرها ما تفكر فى الطلاق
محى : مش كل الستات زى بعض
محمود : والله كلهم زي بعض ونفس الدماغ والتفكير
محى : على فكرة لا ، يعنى مثلاً فى واحدة ممكن تترمل او تطلق وبعد فترة تتجوز عادى وفى واحدة تانيه متقدرش تستحمل راجل تانى يلمسها
محمود : وفى الاخر برضه بتتجوز عشان يكون لها سند وضهر
محى : برضه غلط ، فى ستات مبتحتجش راجل فى حياتها اصلاً سواء بقى سند او ضهر او حتى بنك لانها بميه راجل وفى ست تانيه ضعيفه رقيقة ومحتاجه حد تتسند عليه
محمود : بس برضه كلهم لو باقين على راجل استحالة يفكروا فى الطلاق
محى : بص يا حودة اللى بين الراجل ومراته عامل بالظبط زى اللى بين الميت والقبر
محمود : ايه التشبيه الغريب ده !! اشمعنى كده
محى : انت عارف ايه اللى بيحصل فى القبر !!
محمود : ايوة بنسمع يعنى من القرآن والشيوخ
محى : بتسمع لكن مدخلتش القبر بنفسك وجربت ولا خرج ميت من القبر وحكالك ، بالظبط كده زى اللى بين الراجل ومراته انت معشتش معاهم عشان تقدر تعرف وحتى لو اتحكالك هيبقى كله مبنى على السمع وبس ده غير ان فى حاجات بتحصل بين الزوجين استحالة يحكوها حتى لو الموضوع وصل للمحاكم
محمود : بغض النظر عن التشبيه بس عندك حق حتى لو عايش معاهم انا برضه مقدرش اعرف ايه بيحصل بينهم
محى : بالظبط لاننا مبنمش فى وسطيهم
محمود : خلاص الرغى ده هتتجوز العروسة ولا لا
محى : لا انا محتاج انسى طلقيتي واصلاً لسه عندى امل نرجع
محمود : عموماً ربنا يصلحلك الاحوال ويقدملك اللى فيه الخير
محى : يارب
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة نورهان ...
(. نورهان راجعه من شغلها بتفتح الاسانسير لقيت قدام شقتها .................. .)

[ام مزن]

الجزء الخامس

فى شقة نورهان ...
(. نورهان راجعه من شغلها بتفتح الاسانسير لقيت قدام شقتها انعام ام محى .)
انعام : اذيك يا نور عامله ايه
نورهان : الحمد لله يا طنط اخبار حضرتك انتِ ايه
(. وسلموا على بعض بحفاوة .)
نورهان : تعالى يا طنط اتفضلى (ودخلوا الشقة)
انعام : انا زعلانه منك يا نور وواخدة على خاطرى اوى
نورهان : يا طنط ده النصيب
انعام : ونعم بالله بس محى ابنى لسه عايزك
نورهان : بصى يا طنط لو انتِ فعلاً بتحبى محى وعايزة مصلحته يبقى الافضل اننا ننفصل
انعام : محى لو عرف انى جتلك هيزعل منى اوى بس انا صعبان عليا الوضع ده هو بيحبك وانتِ بتحبيه
نورهان : الحب مش كل حاجة يا طنط فى عوامل تانيه ممكن تبوظ اى جوازه مهما كانوا بيحبوا بعض
انعام : يعنى يرضيكي اجى لحد عندك وتكسرى بخاطرى
نورهان : ما عاش ولا كان يا طنط اللى يكسر بخاطر حضرتك بس والله كده احسن لـ محى وليا
انعام : خلاص يا بنتى انا مش هضغط عليكي ولا عليه وربنا يصلح لكم الاحوال
نورهان : يارب يا طنط
(. قعدت انعام مع نورهان شوية وبعدين روحت ، نورهان قامت غيرت هدومها وجهزت لنفسها غدا وهى بتاكل موبايلها رن وكان المتصل بسمة .)
نورهان : اذيك يا بوسبوس وحشانى والله
بسمة : وانتِ اكتر والله يا نور عامله ايه يا حبيبتى
نورهان : انا بخير الحمد لله انتوا اخباركوا ايه
بسمة : كلنا كويسين الحمد لله
نورهان : يارب دايماً
بسمة : كنت عايزة اخد رآيك فى حاجة
نورهان : خير يا حبيبتى
بسمة : حكت لها عن اللى طه عمله لما هى كانت تعبانه
نورهان : سبحان الله رغم ان طه عصبى ومتهور الا انه قلبه ابيض
بسمة : بس انا محتاجة اسمع منه كلام حلو
نورهان : احمدى ربنا يا بسمه غيرك مش طايلين اى حاجة
بسمة : والله يا نور ما طمع هو احتياج مش اكتر
نورهان : طيب هو مبيقولش كلام رومانسى خالص
بسمة : خالص خالص
نورهان : خلاص ابدأى انتِ بالمبادرة يا بسمة
بسمة : طيب مانا بقوله
نورهان : لا انا عيزاكى تخليه فى الشغل فـ تبعتيله رسالة تقوليله فيها وحشتنى او بحبك ، تكلميه فى نص يومه تقوليله بحبك وفوق ده كله بقى اياكى تقوليله انت مبتقولش كلام حلو ليه ولو عملتى كده ومخدش رد فعل ايجابى او تبينيله زعلك او تذمرك بالعكس خليكي زى مانتِ وهو مع الوقت هيخجل من نفسه وهيبادلك الكلام بنفس الطريقة
بسمة : تفتكرى هتجيب نتيجة ؟
نورهان : انوى خير انتِ بس وربنا هيسهلهالك
بسمه : ماشى يا نور متشكرة اوى
نورهان : العفو يا بسمة متقوليش كده وسلميلي عليهم
بسمة : الله يسلمك (وقفلوا)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت أنس ...
(. شيرين خرجت من شغلها على معاد خروج محمد من الحضانه ، روحت البيت وغيرت هدومها وغيرت لاولادها واكلتهم ونيمتهم وبدآت تجهز الغدا عشان أنس ولاول مرة من اكتر من سنة شيرين تستناه على الغدا .)
شيرين : حمد الله على السلامه يا انس
انس : الله يسلمك يا شيرين
شيرين : انا حضرت الغدا تعالى بقى اساعدك فى لبسك عشان نتغدى سوا
أنس : لا مش مشكله انا هغير واجى
شيرين : اوكى براحتك
(. دخل أنس غير هدومه وقعد هو وشيرين عشان يتغدوا وكل واحد فيهم مُلتزم الصمت .)
شيرين لنفسها >> احنا هنفضل ساكتين كده ولا ايه !! طيب ماهو مبيتكلمش ، خلاص يا شيرين اتكلمى انتِ
انس لنفسه >> يا ترى يا نور بتفكرى زى مانا بفكر فيكي كده !! الله يسامحك ظهورك فى حياتى لخبطنى اكتر مانا متلخبط
تقطع شيرين الصمت ...
شيرين : تصدق مكنتش مبسوطه اوى فى الشغل النهاردة
انس : ليه كده
شيرين : مش عارفة يمكن عشان بقالى كتير قاعده فى البيت
آنس : ممكن بس اكيد مع الوقت هتتعودى على الشغل اصبرى كده يوم فى يوم هتتأقلمي
شيرين : المشكلة فى الروتين انا بزهق بسرعه
آنس : ان شاء الله خير
شيرين : وانت عملت ايه فى الشغل فى النهاردة
آنس : عادى يا شيرين العادى بتاع كل يوم
شيرين : ربنا معاك
آنس : امال محمد ونانسى فين
شيرين : نايمين ، غدتهم ونيمتهم
آنس : طيب يا شيرين انا هقوم اريح شوية عن اذنك
شيرين : اتفضل
(. قام آنس ودخل اوضة نومه ودماغه مفهاش حاجة الا نورهان .)
شيرين لنفسها >> ده شكل واحد عايز حياته تتظبط ده انا بطلع الكلام منه بالعافيه ، ده مبتسمليش ولا ابتسامه من ساعة ما دخل انتِ برضه يا شيرين مبتاخديش خطوة ولما خدتى خطوة واتكلمتى اتكلمتى فى الشغل يعنى حاجة تخنق وبعدين لما دخل الشقة ليه محضنتهوش .. يووووه بقى انا مش هقعد أأنب فى نفسى اللى عايز ياخد لازم يدي وانس لا بياخد ولا بيدي
انس لنفسه >> انت بتكدب على نفسك ليه !! انت مش قادر حتى تتقبل اللى شيرين ممكن تعملهولك ، اعترف بقى انك مش شايف الا نور ، اعترف انك كنت عايش مع شيرين المدة دى على امل انك هتقابل نور فى يوم من الايام ، بس انت كده بتظلم شيرين ، لا لا مظلمتهاش انا كذا مرة حذرتها من تصرفاتها وانها لو اتغيرت شوية هتكسبنى بس غرورها وكبريائها هو اللى وصلنا لكده .. اااااه يارب انا تعبت وقلبى وجعنى ساعدنى يارب
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت طه ....
بسمة : حمد الله على السلامه على حبيبي
طه : الله يسلمك يا حبيبتى
بسمة : على بال ما تغير هدومك تكون السفرة جاهزة
طه : اوكى بس بسرعه لاحسن انا ميت من الجوع
(. دخل طه غير هدومه ورجع عشان يتغدوا .)
بسمة : شوفت الرساله اللى بعتهالك النهاردة
طه : رسالة ايه !!
بسمة : رسالة بعتهالك على الموبايل
طه : لا مشوفتهاش
(. وطلع الموبايل من جيبه وفتح الرسالة وقراها .)
طه بيقرأ >> بحبك يا احلى حاجة فى دنيتي والبيت من غيرك مالهوش طعم
بسمة : هو انت فعلاً لسه شايفها دلوقتى
طه بيمسك ايدها : تسلميلي يا بسبوسه ربنا ما يحرمنا من بعض
بسمة : يارب
طه : بس اقولك حاجة ومتزعليش
بسمة : قول
طه : ساعات بحس انك مراهقة عيلة عندها ١٦ سنة
بسمه : كل واحد فينا جواه مراهق وجواه بيبي كمان
طه : لا لا كل واحد مين بس انا مش لاقى جوايا الا طه
بسمة : المهم الرسالة عجبتك ولا لا
طه : هى حلوة بس بفرض بقى دى كانت جت وانا مع رئيسي فى الشغل
بسمة : ده على اساس انى بعتالك مقطع ڤيديو خارج دى مسج يعنى مش هتضر
طه : بهزر معاكى يا ام العيال
بسمة : ام العيال !! ماشى يا ابو العيال
طه : هههه يا قماصة
بسمة : لا والله يا حبيبي انا بهزر معاك وبعدين انا بحب كل حاجة منك سواء سكوتك كلامك هزارك او رخامتك عليا
طه : تسلميلي
بسمة لنفسها >> فيها ايه لو كان بدل كلمة تسلميلب بـ بحبك ولا بموت فيكي هيخسر ايه يعنى غير انه هيفرحنى
طه لنفسه >> مش عارف ليه بسمة لسه عايشة دور المراهقه اللى كل هدفها تسمع كلام رومانسى رغم انى مش حارمها من حاجه وبعدين ليه متعملش زيي تبص لنص الكوباية المليان ، هى فيها عيوب وانا بتجاهلها وبحمد ربنا على المميزات لكن بسمة عايزة انسان كامل وانا بتعمد مقولهاش كلام رومانسى عشان تعرف ان مفيش حد كامل
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة نورهان ...
نورهان : انا مبسوطه اوى يا رودى انك هتقعدى معايا
رضوى : بس مش هقعد كتير
نورهان : مش اسبوع مثلاً
رضوى : يعنى
نورهان : طيب يا رضوى ماحنا كل واحده فينا عايشة لوحدها ما تجى نعيش سوا
رضوى : انا شغلى بعيد اوى عن هنا
نورهان : طيب ظبطى نفسك كده وحاولى
رضوى : طيب ما تجى انتِ كده كده شغلك بعيد عن شقتى وشقتك
نورهان : انتِ ناسيه انى مطلقة يعنى مش هينفع
رضوى : اه نسيت طريقة تفكير المجتمع العقيم اللى احنا عايشين فيه
نورهان : أنس وحشنى اوى يا رضوى
رضوى : انتِ مشوفتيهوش من امتى
نورهان : من اخر مرة جالى فيها هنا لا شوفنا بعض ولا اتكلمنا
رضوى : هو ما صدق ولا ايه
نورهان : لا بتهيألى زعلان وواخد على خاطره
رضوى : ايوة بس مكنش ينفع يقطع كده
نورهان : انا بحبه اوى يا رضوى ومش عارفة اعمل ايه
رضوى : اقولك تعملى ايه وتاخدى بنصحيتنى
نورهان : قولى
رضوى : فكرى فى نفسك شوية فكرى ازاى تسعدى نفسك وتعوضى اللى فاتك
نورهان : يعنى ايه
رضوى : انتِ فهمانى كويس يا نور ، انتِ اخواتك والقدر ظلموكى وانتِ رضيتي بالمكتوب وحاولتى تتعايشي معاه وغصب عنك مقدرتيش دلوقتى الفرصة جاتلك انك تعيشي اللى معشتهوش
نورهان : انا .......
رضوى تقاطعه : انا مش عايزة اسمع منك حاجة انا قولت اللى عندى قرارك او كلامك ده خليه بينك وبين نفسك
نورهان : فهمتك
رضوى : فكرى فى نفسك وفى سعادتك والفرصة جيالك على طبق من دهب
نورهان : ربنا يقدم اللى فيه الخير
رضوى : يارب
*_____________________________________________**__ _________________________*

[ام مزن]

بالليل فى بيت هشام ...
(. هشام راجع من شغله كعادته متأخر ، دخل اوضة نومه بهدوء عشان ميصحيش نهى فتح باب الاوضة لقى نهى بهدوم شيك جداً والاوضة عبارة عن ورد وبلالين ، هشام تفاجئ تماماً وكان ما بين احساس الصدمة والسعادة .)
هشام : حضرتك مين ؟
نهى : حرم حضرتك
هشام : انا مكنتش اعرف ان حرم حضرتى حلوة اوى كده
نهى : معلش اصلها مهمله شوية
هشام : لا بس بجد زى القمر
نهى (بتحضنه) : والله بحبك اوى
هشام : وانا كمان بحبك ووحشتيني اوى
نهى : انا اسفة لو قصرت معاك
هشام : انا باللى انا شوفته دلوقتى مش فاكر اى حاجة اصلاً
نهى : بجد بتحبنى ؟
هشام : بموت فيكي
نهى : وحشتنى
هشام : وحشتك ايه بس انتِ متعرفيش انتِ وحشانى ازاى
(. وسكتت شهرذاد عن الكلام المباح .)
__**__**__**__
بعد شوية ....
(. موبايل هشام بيرن وهشام بيرد عليه ، وكان حد خاص بشغله خلص المكالمه واستلمته نهى .)
نهى : هو يعنى ده وقت موبايل
هشام : معلش يا حبيبتى انتِ عارفة شغلى مالوش مواعيد
نهى : يا سلام ، انت عارف الساعه كام
هشام : اللى متصل ده نبطشى فى الشغل وبيسأل على حاجة عادى يعنى
نهى : وكآن مفيش حد غيرك فى ام الشركة دى
هشام : فى ايه يا نهى
نهى : مفيش يا هشام بس انت لاما تديلي ضهرك وتنام لاما تتكلم فى الموبايل
هشام : هتفضلى كده وعمرك ما هتتغيري اى لحظة حلوة بينا لازم تقفليها بنكد
نهى : انا اللى بقفلها بنكد !!
هشام : حقك حركة الموبايل تضايقك بس انتِ لو ست عاقلة وشاطرة كنتى احتويتي الموقف كنتى جبتهولى فى هزار او بدلع مش كلام خبط كده
نهى : معلش يا هشام بيه اصل انا لا شاطرة ولا عاقله وانت اصلاً مبتشوفنيش ست الا فى اللحظات دى ، تصبح على خير
(. وناموا وكل واحد ضهره للتانى .)
هشام لنفسه >> نهى هتفضل نهى وعمرها ما هتتغير ، تنكد علينا فى احلى الاوقات اللى بتجمعنا ، تمسك فى حاجات تافهه ممكن تحتويها بذكاء وبدلع لكنها هتفضل متهورة ومندفعه ومتسرعه .. ربنا يهديكي يا نهى
نهى لنفسها >> انا ميفرقش معايا ان هشام يقولى كلام حلو طول اليوم زى ما بيعمل قد ما يفرق معايا الكلام فى اللحظات دى ، بحس ان هشام فى العادى بيتعامل معايا على انى حبيبته مراته بس وقت ما يحصل بينا حاجة بحس انى وسيله لتحقيق غاية فجآة الكلام الحلو بيختفى حتى حضنه مبالقيهوش ومبالقيش الا انه بيديني ضهره وبينام وعشان انا معنديش الجرأة اقوله انا محتاجه منه ايه وايه بيضايقنى بتلكك على اى حاجة تانيه واتخانق عليه .. ياريتك يا هشام تبص للامور من كل الاتجاهات لكن انت بتبص لها من الاتجاه اللى يخصك بس .. ربنا يهديك
*_____________________________________________**__ _________________________*
بعد مرور تلت شهور ....
- الحياة فى كل بيت شبه مستقرة .. بيمشوا على سطر ويسيبوا عشرة ، يوم مبسوطين وعشرة بيتخانقوا او زعلانين
- انس كلم نور مرة واحدة كان كله كلام عادى
*_____________________________________________**__ _________________________*
النهارده فرح بهاء وعلياء ...
(. خلص الفرح وراح بهاء وعلياء على شقتهم ، غيروا هدومهم واتضوا وصلوا .)
بهاء : عارف ان الكلام اللى هقوله ده مينفعش من اول ليلة بس لو قولناه من دلوقتى واتفقنا عليه حياتنا هتمشى تمام
علياء : كلام ايه ؟
بهاء : بصى بقى يا ست البنات ، انا جوزك يعنى حلالك يعنى انا وانتِ واحد مفيش بينا كسوف مفيش بينا خجل اى حاجة عايزة تقوليهالى قوليها بدون تردد او خوف او خجل حتى لو الحاجة دى نقد ليا او لاهلى
علياء : حاضر
بهاء : ثانياً بقى مفيش حد فى الدنيا يقدر يلبيلك احتياجاتك النفسية والعاطفية والجنسية والمادية غيري انا وعشان كده اى تقصير من اى ناحية تعاليلي قوليلي انا لكن متقوليش لصاحبتك ولا اختك ولا امك ولا امى ولا اى مخلوق تالت يدخل بينا لان ببساطه محدش هيقدر يسد العجز او يعوض التقصير ده غيري فمن الافضل تقوليلي مباشرة
علياء : فهمت
بهاء : عايز بقى اعرفك حاجة ، انا عارف انتِ متربية ازاى وبتتكسفى ازاى وواثق من اخلاقك اكتر مانا واثق من نفسى وعشان كده اى حاجة هتقوليها عمرى ما هفهمها غلط
علياء : تمام
بهاء : رابعا بقى وده المهم احنا اكيد هيحصل بينا مشاكل وهنختلف زى اى زوجين بس اهم حاجة الخلاف ده ميطلعش بره البيت وميعديش عليه اكتر من تلت ايام الا لما نكون حالينه وناسينه كمان
علياء : انا بحبك اوى
بهاء : انا اللى بموت فيكي ، قوليلي بقى فى حاجة غلط فى كلامى
علياء : لا طبعاً
بهاء : ربنا يسعدنا يارب
علياء : يارب بس بما انك قولت مفيش خجل او كسوف ولا هتفهمى غلط ممكن اطلب منك طلب
بهاء : انت تؤمر يا جميل
علياء : انا جعانه وعايزة اكل
بهاء : انتِ بتلاعبيني يا لولو ماشى ماشى اصبرى عليا
علياء : لا بجد فى حاجة تانيه
بهاء : ايه هى
(. قامت علياء حضنت بهاء من غير ما تحس رغم خجلها وكسوفها منه .)
علياء : بحبك اوى
بهاء : وانا بعشقك ومن يوم ما شوفتك وانا بحلم باليوم ده وكان نفسى اوى اخدك فى حضنى
(. وسكتت شهرذاد عن الكلام المباح .)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت أنس ....
شيرين : انا خلاص مش هنزل الشغل تانى
أنس : زى ما تحبى
شيرين : مش عايز تعرف السبب
أنس : ايه هو
شيرين : حاسة انى بقيت بتعب ما بين الشغل والبيت
أنس : اعملى اللى يريحك
شيرين : هو احنا ليه كل ما نقول هنغير حياتنا للاحسن بنرجع تانى لنقطة البداية
آنس : مش عارف يا شيرين صدقيني مش عارف انا بحاول احسن علاقتنا بس ....
شيرين : بس ايه !!
أنس : بس مبتتحسنش
شيرين : وده يؤكدلى ان احنا مبنحبش بعض احنا عايشين مع بعض عشان خاطر العيال
أنس : بصى يا شيرين لو انا ظالمك او جاى عليكي سواء بقصد او من غير قصد فـ ياريت تسامحيني ولو انا موقفلك حياتك وعايزة تعشيها فانا معنديش مانع للانفصال ولو عايزة تتجوزى بعد الانفصال برضه مش هتعرض
شيرين (بتقوم) : انا مطلبتش الانفصال يا أنس بس لو انت عايز تطلقنى يبقى ده كلام تانى تصبح على خير
آنس : استنى بس ! انتِ ليه فهمتيني غلط
شيرين : بص يا آنس مش سهل عليا اروح ابدأ حياة جديدة وانا عندى عيلين هيفضلوا متعلقين بالماضى طول عمرهم مش سهل عليا اسيب الواقع اللى انا عرفاه وعيشاه واروح لـ مستقبل مجهول ممكن يكون اسوأ من الواقع
أنس : بس انا كان نيتي خير
شيرين بابتسامه : الراجل لما يحب بجد استحاله يقدر يتخيل حبيبته فى حضن راجل تانى او متجوزه غيره ما بالك بقى لما تبقى مراته ام عياله
أنس : قصدك ايه ؟
شيرين : قصدى انك عمرى ما حبتنى يا أنس ولا حتى حب عشرة تصبح على خير
(. ودخلت شيرين الاوضة وفضلت تعيط وانس دخل دفن نفسه تحت الغطا وكان بيفكر ازاى يلاقى طريقة عشان يعيش حياة طبيعيه مع شيرين من غير ما يخسر نورهان .)
*_____________________________________________**__ _________________________*
تانى يوم فى شقة نورهان ...
(. الجرس بيرن بتفتح نورهان الباب بتلاقى انس ، انس مستناش لحد ما نورهان تستوعب الصدمة ، اول ما فتحت الباب دخل الشقة وقفل الباب وراه ونورهان معرفتس تعمل حاجة لانها اتصدمت اكتر لما لقيت أنس بيحضنها .)
أنس فى حضن نورهان >> انا بحبك اوى متبعديش عنى تانى انا مش قادر ولا عارف اعيش من غيرك
نورهان : ابعد يا انس
أنس بيبعد ؛ انا اسف بس انا محتاجلك ومحتاج وجودك جنبى
نورهان : بس .......
آنس بيقاطعها : والله حاولت مع شيرين كتير مش عارفين نبقى مبسوطين مش عارفين نحب بعض
نورهان : حاولوا تانى وتالت ومليون
أنس : بحبك يا نورهان وعايز اتجوزك ودلوقتى حالاً كمان
نورهان : هو ايه اللى دلوقتى حالاً ده احنا لو اتجوزنا لازم نتفق على حاجات كتير
أنس : وانا موافق على اى حاجة انتِ عيزاها
(. فى عز اندماج نورهان وانس بالنقاش جرس باب الشقة رن . نورهان فقدت كل اعصابها وكانت مرعوبة وانس كذلك كان قلقان وخايف على نورهان وفضلو يبصوا لبعض فترة والجرس بيرن .)
-خلينا نعرف مين الحلقة الجاية- ^_^
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شغل محى ...
محى : محمود كنت عايز اخد رأيك فى حاجة
محمود : خير
محى : بس عايزك تقولى رأيك بصراحة
محمود : ايه يا عم فى ايه ما تتكلم
محى : .....................

[ام مزن]

الجزء السادس

فى شغل محى ...
محى : محمود كنت عايز اخد رأيك فى حاجة
محمود : خير
محى : بس عايزك تقولى رأيك بصراحة
محمود : ايه يا عم فى ايه ما تتكلم
محى : انا عايز انزل مصر
محمود : طيب ماتنزل هى دى محتاجة رأى
محى : لا انا عايز انزل على طول
محمود : اشمعنى يعنى
محى : من ضمن الحاجات اللى كانت سبب فى الخلافات بيني وبين نور هو الغربة هى مكنتش مرتاحه هنا
محمود : بس انتوا اتطلقتوا خلاص يا محى
محى : نفسي نرجع
محمود : اسمع نصيحتى ، انت مش سهل انك تلاقى شغل ومرتب فى مصر زى هنا ده غير انك مالكش شقة لان شقتك بقت من حق نور متجازفش وتسيب العصفور اللى فى ايدك عشان تمسك عصفور طاير يعنى ممكن متمسكوش
محى : عندك حق بس مش يمكن ...........
محمود يقاطعه : الست لو باقية على الراجل يا محى بتبقى عليه فى كل الظروف سواء غربة او غيره
محى : تمام
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة نورهان .....
(. فى عز اندماج نورهان وانس بالنقاش جرس باب الشقة رن . نورهان فقدت كل اعصابها وكانت مرعوبة وانس كذلك كان قلقان وخايف على نورهان وفضلو يبصوا لبعض فترة والجرس بيرن .)
أنس : انتِ مستنيه حد !!
نورهان : لا طبعاً
أنس : امال مين اللى جاى
نورهان : معرفش ادخل انت جوه لحد ما اشوف مين
أنس : ادخل فين ؟
نورهان : الاوضة اللى فى الوش دى
(. دخل أنس الاوضة وقفل على نفسه ونورهان بصت من العين السحرية وشافت واحد متعرفوش ، فتحت الباب وهى قلقانه .)
الشخص : سلام عليكم
نورهان : وعليكم السلام ، افندم
الشخص : انا طاهر صديق لـ محى عبد الظاهر وكنت جاى ازوره ، حضرتك المدام
نورهان : اهلاً وسهلاً بس محى مش هنا محى مسافر
طاهر : طيب هيجي امتى
نورهان : واضح ان فى سوء فهم انا ومحى انفصلنا وهو سابلى الشقة دى يعنى لو نزل مصر مش هيجي على هنا
طاهر : اهاا انا متأسف جداً
نورهان : لا محصلش حاجة واسفة مش هقدر اقول لحضرتك اتفضل
طاهر : فاهم ، اسف مرة تانيه انى ازعجت حضرتك عن اذنك
نورهان : العفو
(. مشى طاهر ودخلت نورهان الشقة واول ما قفلت الباب قعدت على اقرب كرسى لان لسه اعصابها مفكوكه من الخضة والتوتر ، قعدت شوية وبعدين قامت دخلت لـ أنس .)
نورهان : اسمع بقى انا مش هستحمل اعيش فى قلق دى اخر مرة تجيلي هنا
أنس : مين اللى كان بره
نورهان : واحد صاحب محى فاكرنا لسه متجوزين
أنس : طيب الحمد لله اهو محصلش حاجة
نورهان : وانا هستنى لحد ما يحصل دى اخر مرة تجيني هنا يا أنس لو سمحت
أنس : بحبك
نورهان : طيب امشى
آنس (بيمسك ايدها) : بقولك بحبك وبموت فيكي كمان
نورهان (مُستسلمه) : وانا كمان بحبك والله
أنس : وحشتيني اوى يا نور ياريت الزمن يرجع بيا ومكنتش سيبتك تضيعي منى ابداً
نورهان : بس الزمن مبيرجعش يا أنس
انس : بس حاضرنا ملكنا
نورهان : قصدك ايه
أنس (بيحضنها) : نتجوز ونعيش مع بعض ونعوض اللى فاتنا
نورهان (بتسيب حضنه) : انا مش عايزة اعمل حاجة غلط
انس : هنتجوز على سنة الله ورسوله
نورهان : وشيرين ؟
انس : بصى انا مش هعرف اطلق شيرين لانها مطلبتش الطلاق وطبعاً مش هينفع اقولها انا هتجوز
نورهان بحزن : يعنى هنتجوز عرفى !!
أنس : لا طبعاً احنا بس مش هنعرف شيرين بس حياتنا هتبقى طبيعيه وصدقيني مش هتحسى ان فى حد غيرك فى حياتى هعيشك احسن عيشة وهعوضك عن كل اللى شوفيته فى حياتك
نورهان : توعدنى بانك مش هتظلمنى
آنس : اوعدك انى عمرى ما هظلمك
نورهان : ولا هتظلم شيرين ؟
أنس : حاضر يا نورهان
نورهان : يبقى خلاص موافقة
أنس : بينا على المأذون بقى
نورهان : دلوقتى !!
أنس : انا مش عايز اضيع ثانية واحدة من غيرك
نورهان : والله انت مجنون
أنس : حبك هو اللى جننى
نورهان : بحبك
أنس : وانا بموت فيكي
(. راح أنس ونورهان على أقرب مأذون وجابوا اتنين شهود وكتبوا كتابهم وبعدين رجعوا على شقة نورهان وعاشوا ليلة من الف ليلة وليلة وكانهم كانوا بينتقموا من السنين اللى اتفرقوا فيها ، أنس اتصل بـ شيرين وقالها ان فى واحد صاحبه عمل حادثة وفى المستشفى وهيبات معاه .)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى بيت طه .....
(. طه كان متأخر فى شغله وبسمة وولاده كانوا نايمين ، رجع بالليل ودخل يغير هدومه ، وهو بيلبس هدوم البيت لقى فى جيب البنطلون ورقة مكتوب فيها -بحبك اوى- وبعدين دخل الحمام لقى ورقة ملزوقة على مراية الحمام مكتوب فيها -وحشتنى اوى- طه على قد ما بيشوف بسمة تافهة وعايشة دور المراهقة على قد ما فرح بالورقتين دول ، بسمة صحيت الصبح لقيت طه نايم صحت ولادها ودخلت المطبخ تجهز فطار لقيت ورقة ملزوقة على التلاجه مكتوب فيها - صباح الخير يا حبيبتى انا مش نازل الشغل النهاردة بحبك- .)
بسمة : ياااه اخيراً يا طه خدت رد فعل ايجابى
طه من وراها : صباح الفل يا ست الكل
بسمة : ايه يا حبيبي صحاك كنت نايم شوية طالما معندكش شغل
طه : عايز اتكلم معاكى شوية بس لما الولاد ينزلوا
بسمة : اوكى يا حبيبي
(. فطرت بسمة ولادها ونزلوا راحوا المدرسة وجهزت فطار لها ولـ طه وفطروا وبعدها قعدوا يتكلموا .)
بسمة : خير يا حبيبي فى ايه
طه : بصى يا بسمه الكلام ده مش عايزك تزعلى منه ماشى
بسمه : حاضر
طه : بصى يا حبيبتى ، مفيش حد فينا كامل لان الكمال لله وحده ولو كان ربنا خلق حد فينا كامل كان زمانه افتكر نفسه اله
بسمة : ونعمَ بالله
طه : صعب اوى تلاقى اتنين رجالة زى بعض بمعنى ، ممكن تلاقى واحد رومانسى بس بخيل وواحد تانى مبيتكلمش بس حنية الدنيا فيه وواحد تالت طيب وحنين وبيصرف بس فى العلاقة الحميمة بيشذ عن المألوف وواحد تانى بيجيب هدايا بس بيضرب مراته ، البخل والضرب والشذوذ فى العلاقة الحميمه ده بيدل على شخصيات مريضة لكن لو فى شخص مبيقولش كلام رومانسى او مبيعملش مفاجاة لمراته او مثلاً لما بتتعب مبيحسش بوجعها دى مش عيوب قاتله
بسمة : انت قصدك ايه من الكلام ده ؟
طه : انا عارف انك بتحبى تسمعى كلام رومانسى وانى انا لازم اشبعلك الرغبة دى بس هل انا مقصر معاكى فى حاجة تانيه غير الموضوع ده
بسمة : حاجة زى ايه ؟
طه : اى حاجة مهما كانت
بسمة : لا انت بس ممكن تكون عصبى وبتخرج عن شعورك بالكلام
طه : بس كده ؟
بسمة : اه
طه : يعنى تقصيري فى الكلام الرومانسى والمفاجأة والهدايا صح
بسمة : تقريباً
طه : هتلاقى الشخص اللى بيقول كلام رومانسى وبيعمل مفاجأت وبيجب هدايا مقصر فى جانب تانى لان احنا بشر يا بسمه مش الات طبيعي جداً نتقن شئ ونقصر فى شئ
بسمه : خلاص يا طه فهمت قصدك
طه : لا مفهمتيش
بسمة : طيب فهنى
طه : لو فى يوم عيوبي دى ضايقتك او خنقتك اعملى مقارنه بين العيوب والمميزات وشوفى ايه هيغلب بجانب بلاش زن عليا وانا والله هعمل اللى اقدر عليه
بسمة : حاضر يا حبيبي بس انت ليه عمرك ما واجهتنى بعيوبى
طه(وهو ماشى) : عشان ببص لـ نص الكوباية المليان
بسمة لنفسها >> قصدك مبتحبش توجع دماغك بالنقاش طالما مش على مزاجك
*_____________________________________________**__ _________________________*

[ام مزن]

فى شقة نورهان ....
(. نورهان صحيت من النوم وقامت تجهز فطار وآنس كان لسه نايم ، أنس صحى ملهاش جنبه فقام راحلها المطبخ .)
انس : كده تقومى وتسيبي حضنى
نورهان : سورى يا روحى بس قومت اجهز فطار
انس : كنتى استنى لما نصحى سوا ونجهز سوا
نورهان : خلاص اخر مرة (وحضنته)
انس : عارفة انا مش عايزك تخرجى بره حضنى خالص ، عايز احضنك بعدد السنين اللى فاتت من عمرى
نورهان : بحبك اوى يا أنس مش عارفة ازاى كنت عايشة من غيرك
أنس : خلاص بقى بلاش نتكلم فى اللى فات خلينا فى اللى احنا فيه واللى جاى احنا هنعوض كل اللى فاتنا
نورهان : انا خايفة اوى يا أنس
أنس : خايفة من ايه يا حبيبتى
نورهان : خايفة من المستقبل والمجهول ، خايفه شيرين تعرف بجوازنا او اخواتى
أنس : اللى يعرف يعرف واللى يزعل يتقمص احنا مش صغيرين يا نور وقد قرارتنا وحياتنا احنا المسئولين عنها مش حد تانى كفاية اللى عملوه فينا من سنين
نورهان : يعنى عمرك ما هتسبنى
أنس : انا اسيب الدنيا كلها ومش هسيبك يا نور حتى لو ده كلفنى حياتى
نورهان : ربنا يخليك ليا يا حبيبي
أنس : وميحرمنيش منك ابداً
فى بيت هشام ....
(. هشام ونهى واولادهم اتغدوا سوا ، هشام بيجي يتغدى وينام ساعة ويرجع الشغل تانى ويفضل لـ بالليل متأخر .)
نهى : اصحيك كمان ساعة ولا امتى
هشام : لا انا مش هنام اصلاً
نهى : ليه
هشام : انا خلاص مش هتأخر فى الشغل بعد كده
نهى : بجد
هشام : اهاا هاجى اربعه العصر وخلاص مش هرجع تانى
نهى : ده احلى خبر سمعته
هشام : وان شاء الله اللى جاى احلى واحلى
نهى : بس اشمعنى كده
هشام : عشان ميبقاش ليكي حجة
نهى : مش فاهمه
هشام : مانا برجع بالليل تقوليلي تعبانه او هصحى العيال بدرى اديني هلبدلك فى البيت من اربعه العصر
نهى : هو انت مفيش فى دماغك الا الموضوع ده
هشام : الموضوع ده اكتر حاجة بتقربنا من بعض
نهى : بس انا محبش ان اللى يقربنا علاقة ممكن لاى سبب من الاسباب متحصلش
هشام : قصدك بسبب تلاكيكك
نهى : على فكرة انا مبتلككش افرض بعد الشر يعنى جانى مرض ومقدرتش اقوم بواجبى ايه بقى اللى هيقربنا من بعض
هشام : نونو يا حبيبتى مش معنى ان قولتلك ان العلاقة دى اكتر حاجة بتقربنا يبقى مفيش غيرها بيقربنا وبرضه مش معناه ان شهوانى او حيوان بس انا مطلبتش اكتر من حلال ربنا ، دى غريزة ربنا اللى وضعها فينا وبشبعها فى الحلال ، الحلال اللى بتدهولى كل سنة مرة ولو حصل يعنى بتقفليلي اليوم بنكد
نهى : انت مش فاهمنى يا هشام
هشام : طيب يا حبيبتى فهميني ، انا مثلاً بعمل حاجة بتضايقك
نهى : مش بالظبط
هشام : يعنى ايه
نهى : يعنى انت طول اليوم تقولى فى كلام رومانسى بس فى اللحظات دى بحس انك سورى يعنى الة
هشام : الة !!
نهى : ايوة الة وبحس انى وسيلة ، الالة دى بتحقق رغبه معينه من الوسيلة وشكراً على كده
هشام : ما تتكلمى دوغرى يا نهى
نهى : الست غير الراجل يا هشام ، الست يفرق معاها الحضن الحنين والكلمه الحلوة اثناء الموضوع ده اكتر من العلاقة نفسها
هشام : هى دى المشكلة يعنى ؟
نهى : اممم اه
هشام : طيب يا ستى انا حمار ومبفهمش ومش عارف انتِ محتاجه ايه ليه لما متاخديش انتِ خطوة تقوليلي كلمه حلوة هتلاقيني اكيد برد عليكي ، احضنيني انتِ اكيد مش هزقك من حضنى
نهى : انا تعبت بجد كل حاجة تقولى خدى انتِ خطوة
هشام : وايه العيب فى كده
نهى : فى حاجات احب انها تجى منك انت مش منى وبعدين احضنك ازاى وانت بتديني ضهرك وتنام
(. سكت هشام شوية وادي ضهره لـ نهى عشان ميتعصبش عليها ويتقلب الموضوع بخناقة كالعادة وبعدها اتلفت لها ومسكها من كتفها .)
هشام : انا اسف يا ست الستات وهاخد بالى بعد كده .. حقك عليا (وباس جبينها)
نهى : ربنا يخليك ليا
هشام : بس فى حاجة
نهى : حاجة ايه ؟
هشام : حاولى تحسسيني انى عايش مع انسانه مش تلاجه
نهى : يعنى ايه
هشام : يعنى انتِ رد فعلك بارد جداً وفى كل حاجة سواء مبسوطه متفاجأة فى لحظات رومانسية دايماً فيه برود
نهى : اه فهمتك وحاضر هاخد بالى
هشام : تعالى بقى نامى فى حضنى عشان متقوليش ان دماغى مفهاش الا الحوار التانى ده بس
نهى : انا مكنتش اقصد ...........
هشام يقاطعها : خلاص بقى انا فاهمك
(. ودخلوا ناموا وهما نفسياً مرتاحين جداً لان كل واحد خرج اللى جواه نوعاً ما .)
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة بهاء وعلياء .........
بهاء : ممكن اعرف مش عايزانا نسافر ليه
علياء : عشان تكاليف كتير عليك واحنا لسه خارجين من مصاريف الفرح
بهاء : ماشى بس انا مظبط امورى
علياء : معلش خلينا نستفيد بالفلوس دى فى حاجة تانيه
بهاء : اممم انتِ دماغك ناشفة اوى
علياء : وانت دماغك انشف
بهاء : يبقى نوصل لـ حل وسط
علياء : اللى هو ؟
بهاء : بدل ما نسافر عشر ايام نسافر خمس ايام بس يبقى اسمنا اتفسحنا بس بنص التكلفة
علياء : ماشى كده تمام
بهاء : شوفتى بقى يا روحى عايزين كل مشاكلنا واختلافاتنا تتحل كده حل وسط يرضى الطرفين
علياء : ربنا يكملك بعقلك يارب
بهاء : بحبك
علياء : وانا بموت فيك
بهاء : قومى يالا اجهزى عشان نسافر
علياء : اوكى بس هجهز الشنطه الاول
بهاء : اوكى تعالى اساعدك فيها
علياء : ربنا يخليك ليا
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة نورهان ....
(. أنس قضي اليوم كله مع نورهان .)
نورهان : خلاص هتمشى
أنس : هما ساعتين زمن وهاجى تانى
نورهان : ايوة يعنى هتروح تعمل ايه فى الساعتين دول
أنس : هغير هدومى وافهمها ان صاحبى مفيش حد معاه وانا هفضل معاه لحد ما يبقى كويس
نورهان : طيب متتأخرش عليا
انس : مقدرش اصلاً هما ساعتين وهرجع تانى
نورهان : اوكى يا حبيبي خد بالك على نفسك
أنس : وانتِ كمان يا حبيبتى
(. راح انس عشان يخرج من باب الشقة ونورهان معاه ، اول ما فتحوا الباب لقيوا رضوى فى وشهم ، هما التلاته اتخضوا واتثبتوا مكانهم .)
أنس : مساء الخير ، عن اذنكم (ومشى)
رضوى : ده أنس
نورهان : اه بس اوعى تفهمى غلط
رضوى : تفتكرى المفروض افهم ايه بعد المنظر ده
نورهان : احنا اتجوزنا يا رضوى
رضوى : اتجوزتوا !! امتى
نورهان : امبارح وهو بايت عندى من امبارح
رضوى : اخص عليكي يا نور مقولتليش ليه
نورهان : معلش والله الموضوع جه بسرعه وصدفة اصلاً
رضوى : اول مرة اشوف جواز بيجي صدفة وبسرعه
نورهان : والله زى ما بقولك كده
رضوى : طيب يا ستى ربنا يسعدكم بس اهم حاجة لما يجي خارج من عندك ابقوا بصوا من العين السحرية الاول واتأكدوا ان مفيش حد افرضى الموقف ده كان حصل مع حد غيري
نورهان : حاضر بس اهم متزعليش منى
رضوى : والله ما زعلانه يا بت انتِ اهم حاجة تبقى مبسوطه
نورهان : مبسوطه اوى اوى اوى حاسة انى صغرت عشرة او ١٥ سنة
رضوى : ربنا يسعدك كمان وكمان يارب
*_____________________________________________**__ _________________________*
فى شقة آنس وشيرين ....
شيرين : حمد الله على السلامه
أنس : الله يسلمك
شيرين : اخبار صاحبك ايه
أنس : ربنا معاه حالته صعبه جداً
شيرين : ربنا يشفيه ويحوش عنه يارب بس هو مين صحابك
أنس : تامر
شيرين : ربنا معاه ويشفيه
أنس : انا هدخل اخد دش واغير هدومى عشان هروحله
شيرين : هتبات فى المستشفى برضه النهارده
أنس : اه اصله مالوش حد ومينفعش اسيبه لوحده
شيرين : طيب مش عايز تاكل
أنس : اوكى جهزيلي حاجة اكلها لحد ما اخد دش
شيرين : اوكى
(. دخل آنس ياخد دش ودخلت شيرين تجهزله اكل وموبايل أنس مش مبطل رن ، خلص أنس الدش وخرج .)
شيرين : ايه ده يا أنس ؟
انس : فى ايه ؟
شيرين : بص وانت تعرف
أنس : ........................