بسم الله الرحمن الرحيم
الحلقه العشرون
محمد : ايه فاكره انك هتهربى منى !
مها بخضه : بسم الله الرحمن الرحيم
محمد : ايه شوفتى عفريت
مها : انت ايه اللى جابك هنا
محمد : هههههههههه غريبه هى الكليه بتاعتك انتى بس !
مها : لا مش بتاعتى عن اذنك
محمد وشدها من ايديها : انتى رايحه فين انا بكلمك انتى فاكره انك كدا كسبتى كل حاجه ! انا هقول لمصطفى وهعرفوا حقيقتك عارفه ياعنى ايه ؟ هقول لمصطفى
هقول لمصطفى
هقول .....
مها وصوتت بصوت عالى !
بسم الله الرحمن الرحيم
مصطفى بخضه : مها ايه ياحبيبتى مالك
مها بعياط : كابوس
مصطفى : بسم الله الرحمن الرحيم متخافيش ياحبيبتى انا جنبك اهو متحكيش عشان ميتحققش
مها : حاضر
مصطفى حضنها : انتى فى حضنى اهو اهدى بس استنى اقرألك قران
وضمها اكتر وبدأ يحط ايده ع راسها ويقرأ المعوذتين وايه الكرسى
وبعد شويه
مصطفى : لسه خايفه ؟
مها وهزت راسها لا
مصطفى : الحمد لله
مها : صوتك حلو اوى ف القرأن
مصطفى بهمس : دا بس عشان انتى اللى بتسمعيه يلا ياحبيبتى عشان تكملى نومك
مها : حاضر مش هتنام ؟
مصطفى : لا هستناكى تنامى الاول واطمن عليكى
مها بابتسامه : ربنا يخليك ليا
ونامت مها وقررت قرار واحد تحكى لمصطفى على كل حاجه !
تـانى يوم الصبح فى بيت سلمى
سلمى : بس ياماما هو دا كل اللى حصل
ماما : يعنى هو جه الرحله مخصوص عشانك ؟
سلمى : ايوه ياستى دا دكتور صيدلى وكمان قولتلك شريك مصطفى مش فاضى هو لجو الرحلات وكدا
ماما : امممممم
سلمى بغيظ : ايه طعمه حلو ؟ ما تردى عليا
ماما : ارد عليكى بايه يابنت المجنونه هو انا ابوكى
سلمى : ياستى هتقولى لبابا ولا لاء
ماما : الاحسن تيجى منك له
سلمى : لا انا خايفه يزعق
ماما : وهيزعق ليه هو انتى كنتى تعرفى
سلمى : لا والله ابدا دا كان كمين من اصحابى
ماما : طيب متخافيش وكدا كدا باباكى متفاهم مش هيعمل حاجه والراجل نيته شريفه وهيدخل البيت من بابه
سلمى : ربنا يستر
ماما : متخافيش اللى فى االخير ربنا يقدمه
وفـى نحيه تانيه
ياسر : ايوه يا رباب والله عايز اخطب
رباب : بجد انا مش مصدقه اخيرا
ياسر : هههههههههه ايه يابنتى محسسانى انى عندى 50 سنه
رباب : اصلى مستنيه من زمان
ياسر : ال يعنى هتنزليلى من امريكا
رباب : ومنزلش ليه ؟
ياسر بفرحه : بجد يا رباب هتيجى مخصوص ؟
رباب : واحنا لينا غير بعض ياحبيبى لو مكنتش جنبك هبقى مع مين
ياسر : ربنا يخليكى ليا يا احلى روبى فى الدنيا
رباب : ههههههههه ويخليك ليا ياحبيبى
ياسر : انا مستنى اخد معاد وهروح ان شاء الله
رباب : خلاص لما تروح عرفنى عشان احدد معاد النزول
ياسر : تمام اتفقنا
فـى بيت مها
مها بزعل : لا بقى انت قولت هتقضى اليوم معايا
مصطفى باستعجال : معلش ياحبيبتى فى شغل كتير لازم اخلصه وهانى هيولع فيا لو منزلتش شايل كل حاجه ع دماغه
مها : طيب هتتأخر ؟
مصطفى : لا ان شاء الله
مها : يوووه بدل ما قولت كدا يبقى هتتأخر طيب عايزه اروح لماما
مصطفى : خلاص ماشى خدى السواق يوديكى وهجيلك انا على هناك
مها : حاضر
مصطفى وباسها على راسها : لا اله الا الله
مها : محمد رسول الله
---------------------------------
فـى التليفون
سالى : ها يابنتى وبعدين
سلمى : ولا قبلين مفروض بقى انى اقول لبابا
سالى : طيب وهتكلميه امتى
سلمى : مش عارفه بجد محرجه جدا
سالى : يابنتى خلصينا بقى انا زهقت منك
سلمى : هههههههههه بت اخرسى خالص كفايه المقلب بتاعكوا
سالى : انا بتكلم بجد ياريت تخلصى عشان الامتحانات خلاص بعد شهر عايزين نفوق ونخلص بقى
سلمى : ربنا يسهل
سالى : بمناسبه الامتحانات عايزين نجيب الورق اللى نزل بقى
سلمى : تمام ننزل بكره
سالى : انا مش قادره والله ياسلمى الحمل تعبنى اوى وخصوصا بعد الرحله والموصلات ونايمه على ضهرى طول الوقت
سلمى : سلامتك ياحبى خلاص هنزل انا والبت مها صحيح هى مكلمتكيش ؟
سالى : لا بس انا فرحانه اوى عشانها
سلمى : وانا كمان ربنا يهديهم لبعض
سالى : امين يارب يهدينا كلنا
------------------------------
مها : وحشتينى خالص ياكوكو
الام : كوكو مين بقى ما انتى نستينى
مها : وانا اقدر انسى روحى
الام : ابتدينا فى التثبيت
مها : لا والله من جوا جوا جوا قلبى
الام : ههههههههه طيب ياختى عملتى ايه ف الرحله
مها : تحفه ياماما كانت احلى رحله فى حياتى
الام : ياواد كل دا عشان ايه
مها : اكيد يعنى عشان مصطفى كان معايا
الام باستغراب : ياسلام ومن امتى الرضا دا
مها : من زماااااااااان
الام ا : لا بقى احكيلى
مها : هههههههه احكى ايه بس
الام : ايه اللى غيرك من نحيته كدا
مها : اممم مفيش حاجه بسيطه اكتشفت انه احسن واحد فى الدنيا دى
الام: ياعم ياعم ايه دا كله واكتشفتى ازاى بقى
مها : مش عارفه المهم انى اكتشفت
الام : وانتى بقى بتتكلمى بجد ؟
مها بابتسامه : اه والله ياماما الحمد لله عرفت مصلحتى فين ومرتاحه كدا
الام بتنهيده : ربنا يريح قلبك دايما يا بنتى يعنى ابوكى كان معاه حق
مها : الله يرحمه
الام : عارفه انا لولا كنت واثقه من رأيه مكنتش حطيتك فى الموقف دا ابدا
مها بابتسامه : محدش بيتعلم بالساهل يا ماما
الام : ربنا يكملك بعقلك ويتمملك على خير
مها : مش هتيجى تقعدى معايا بقى
الام : لا انا مبعرفش اسيب بيتى
مها بحزن : يامااما ببقى قلقانه عليكى
الام : متقلقيش ياستى خلاص خالتك هتيجى تقعد معايا بكره
مها : مانتى قولتى كدا ومجتش
الام : لا خلاص قفلت شقتها وجايه ان شاء الله
مها : ماشى اما نشوف
----------------------------------
فـى تليفون تانى خالص
يسرا : لا متنزلهاش الجامعه اصلا هى مش هناك
محمد باستغراب : وعرفتى منين
يسرا : عرفت وخلاص هى دلوقتى عند امها ولما يخلص هياخدها
محمد : اممممممممممم فهمتك
يسرا : ههههههههههه ماشى مقولتليش كنت نزلها ليه
محمد : يعنى كنت هعمل محاوله اخيره كدا قبل الخطوه الجايه
يسرا : اووووف مش هتوضح كلامك بقى
محمد : مش انتى بتعرفى فى الاخر ايه لازمته التوضيح !
يسرا : ماشى يامحمد انت فاضى انهارده ؟
محمد : اشمعنى
يسرا بدلال يعنى وحشتنى شويه هاجى اشوفك
محمد ببرود : لا مش فاضى عندى معاد
يسرا : واحده جديده برده ؟
محمد : بالظبط كدا يلا سلام انتى دلوقتى ولو فى جديد عرفينى
يسرا ( اوووووووف ماشى يامحمد هاخد مصلحتى واربيك )
-----------------------------
فـى مكتب هانى
هانى : اوووووووووووف اخيرا خلصنا
مصطفى : انا تعبت اوى
ياسر : وانا جعان اوى
هانى : ههههههههه على طول طفس
ياسر : بس ياعم بقى ارحمنى
مصطفى : طيب هنعمل ايه ف المناقصه الجديده
هانى : انا عملت درااسه جدوى من الاخر يعنى
مصطفى : ياخوفى على من الاخر دى
هانى : اطمن ان شاء الله واثق المره دى هنعمل اجتماع بكره ونعرضها
ياسر : خلاص تمام
مصطفى : ماشى بالاذن انا بقى عشان اجيب مراتى
ياسر : اللى اداك يدينا ياسيدى
مصطفى : ابوس ايديك بطل قر انا ماصدقت يلا سلام
فـى بيت ام مها
مصطفى باستغراب : مشيت ازاى انا قايلها هاجى اخدها
الام: والله منا عارفه يابنى هى فجأه قالت انا دايخه وهروح قولتلها طب نامى وتستناك مرضتش
مصطفى : خير خلاص انا هروح اشوف فى ايه
الام : ماشى ياحبيبى ربنا يهنيكوا
مصطفى : ربنا يخليكى يا احلى ام فى الدنيا مش عايزه حاجه منى ؟
الام : عايزه سلامتك
وراح مصطفى على بيته
فتح الباب الشقه كلها ضلمه !
مصطفى : مها ؟ انتى فين ايه دا هو النور قاطع ولا ايه
سكوووت تااااااام
مصطفى دخل وفتح النور
لقى الصاله مليانه ورد على شكل اسهم ومكتوب ورقه ع الارض
وطى جاب الورقه وكانت مكتوب عليها لو عايزنى بص على اتجاه السهم
مشى مصطفى ودخل على اوضه نومهم
فتح الباب براحه
مصطفى بصوت واطى : مها انتى هنا !!
دخل مصطفى لقى مها لابسه فستان ابيض وسايبه شعرها الطويل على ضهرها ولابسه تاج صغير
مصطفى ومش مصدق : بسم الله ما شاء الله
مها بابتسامه واسعه : ايه مالك بتبصلى كدا ليه
مصطفى : مش مصدق عينى ايه القمر دا
مها بكسوف : عجبتك ؟
مصطفى وشدها فى حضنه : عجبتينى بس ؟ ايه المفجأه الحلوه دى
مها : حاجه قليله عليك قولت اعوضك عن يوم فرحنا
مصطفى : دى احلى حاجه فى الدنيا
مها : لا انت اللى احلى حاجه فى الدنيا
مصطفى ضمها اكتر : ربنا يخليكى ليا
مها سكتت شويه فى حضنه وفجأه
مها : استنى بقى لسه فى مفجأه تانيه
وشدته من ايده
مصطفى : استنى رايحه فين
مها : ع المطبخ تعالى بسرعه
مصطفى شدها : مفيش مطابخ فيه هنا وبس
مها : يووه يامصطفى استنى شويه بس هوريك حاجه
مصطفى ومسكها اكتر : لا مش وقته
مها بطفوليه : عشان خاطرى تعبت فيها مصطف
قاطعها مصطفى وشالها
مصطفى : شششششششششش
مها : اس ت ن ى
وسكتت مها واستسلمت لرأيه وقررت تأجيل المفجأه لوقت تانى
ثم ادرك شهرزاد الصباح وسكتت عن الكلام المباح ^_^
|