[فيتامين سي]

الحلقة الـ33:-




مروان بيدمع : حذرتيني يا هاله و يارتني سمعت الكلام
هالة : بص يا مروان هي اتجرحت اوي و لو عايز تحسسها انك بتحبها لسه و تخليها تحترمك طلقها و خلي الزمن هو اللي يقرر الباقي
مروان : ماشي يا هالة انا بكره الصبح هروح اطلقها





مروان بيخلص شغل و بيروح يطلق نوره غيابي و يبعتلها ورقتها على بيت اهله






هنا قلقانه على مروان و غيرتها محسساها انه راح لنورة و دا مجننها بتحاول تكلم مروان يا يكنسل يا ميردش
اخر ما بتزهق بتكلم احمد
هنا : الو ايوه يا احمد
احمد : الو مين معايا
هنا : انا هنا يا احمد
احمد :هنا ؟؟!! ازيك يا هنا و صلتي مصر امتى و فينك مكلمتناش ليه و الا امريكا بتنسي كده
هنا :احمد مروان فين
احمد : مروان بقاله كام يوم مش عاجبني و مش مستحمل كلام وقلت اسيبه براحته و روح بدري النهاردا بس انتي بتسالي ليه هي نورة فيها حاجه
هنا : يووووه يبقا راحلها
احمد : راح لمين مش فاهم حاجه
هنا : ست نورة
احمد : اكيد مش مراته ؟؟!! بس دي نورة انا مش فاهم حاجه في ايه ب الظبط و انتي رجعتي امتى اصلا
هنا : انا مسافرتش اصلا و اتجوزت مروان و حامل و نورة حامل و عرفت و طالبه الطلاق
احمد : ايه انتوا اتجننتوا ازاي تعملوا حاجه زي دي ازاي جالكوا قلب بقا دا حبيب دا و الا انتي صاحبه
هنا : انت محستش بقلة الخلفة
احمد : انتوا بتدوا مبرر لخيانتكوا لكن الخيانه جريمه بشعة و انتوا انانيين و ان شاء الله ربنا ليه انتقامه
هنا : يوووووه انا متصله اسالك عن مروان مش عشان تديني درس ف الاخلاق
احمد : للاسف هو مشي زي ما ضمايركوا و مشاعركوا مشيت
و بيقفل السكه




بيروح احمد لبيت نورة يخبط ع الشقه محدش يفتح بيطلع حد من الجيران و يقله انها مشيت مع حماها و معها شنطة هدوم




بيروح احمد على بيت اهل مروان
بتفتحله نورة : احمد
احمد : ممكن ادخل يا نورة
نورة بتفتكر مروان و بترد على مضض : اتفضل
احمد بيدخل و يقعد
نورة : تشرب ايه
احمد : اقعدي يا نورة انا جاي اكلمك
نورة : لو بخصوص مروان انا الموضوع انتهى
احمد : لا انا جاي اعتذرلك
نورة : على ايه
احمد : على اني اتشغلت ببيتي و الحمل اللي سابه بابا الله يرحموا و قررت اني اكبره و انشغل بفروع و انسى صاحبي لما يغلط و يجرحك كده
نورة : و انت اللي قلتله هو و صاحبتي يخونوني
احمد : بس سبته يتصرف ب طيش
نورة : ملكش ذنب يا احمد ومتشيلش نفسك فوق طاقتها
احمد : من النهاردا انا اخوكي مش بس صداقه و زماله و معرفه و سارة من بكره كل يوم هتكون هنا
نورة : ربنا يخليك يا احمد و يباركلك ف عيالك
احمد : و يخليلك اللي ف بطنك و يفرحك بيقه و يجعله من الصالحين و يعوض عليكي بيه
نورة : ماتخافش ربك مبينساش حد
احمد : ماشي يا نورة انا هقوم بقا
نورة: انت لسه مشربتش حاجه مينفعش كده بابا يقول ايه
احمد : معلش هجيب سارة و نبقا نيجي
نورة : ابقى سلملي عليها اوي هي و الولاد
احمد : يوصل
بتوصل نورة احمد للباب



بيروح مروان
هنا : كنت فين ؟؟
مروان : كنت بكمل اجرات طلاق نورة
هنا : بصوت مليان بفرح احضرلك العشا
مروان بيبصلها بقرف : مش عايز





نورة قاعده هيا و والد مروان بيختاروا اسماء للطفل و يشوفوا التجهيزات بعد ما راحوا للدكتور وطمنهم على حالتها و حالة الجنيين بيخبط الباب بتقوم نورة تفتح
نورة : ايوه مين
الشخص : نورة يوسف الهلالي
نورة : ايوه انا
الشخص: اتفضلي استلمي
نورة : ايه دا ؟؟!
الشخص : دي ورقت طلاقك من المدعو مروان امين السيد
نورة : اه شكرا و بتمضي
و الد مروان : مييين يا نورة ؟؟
نورة :دا ورقة طلاقي يا بابا
والد مروان : طيب يا حببتي تعالي
نورة : عارف يا بابا حركته دي عرفتني انه حاسس بغلطته و بيحاول يردلي كرامتي
والد نورة : عارفه ان دا شيء يحزني بس حاسس بيكي متفكريش الا ف ابنك و بس يا نورة
نورة : حاضر يا بابا