[فيتامين سي]

♥ ♥الحلقة السادسة عشر♥♥



زياد : ايه اللى بيحصل داا فاهمينى.

شروق : أنا اسفة يا زياد طلبك مرفوض أنا قررت ارجع لعمر .. أنا حاسة بصدق مشاعره و أنا مش قادرة أنساه

زياد بصدمة : هترجعلى لعمر ... فين عاقلك يا شروق .... هو لحق يضحك عليكى و ياكل بعقلك حﻻوة .... نسيتى كل اللى عمله فيكى

شروق : عمر اتغير يا زياد ووعدنى انه هيعوضنى عن كل حاجة

زياد : ﻻ يا شروق ... بعد كل اللى انتى حكتهولى داا ... مستحيل انه يتغير .... هو بس حاسس بالذنب الفترة دى عشان كان السبب فى موت ابنه لكن بعد كدااا هيرجع زى الأول و أكثر كمان

شروق : عمر بيحبنى يا زياد

زياد : افهمى بقى عمر مش بيحبك .... عمر حاسس بالذنب مش أكتر

شروق : أنت بتقولى كداا عشان بتحبنى

زياد : ايوة بحبك .. لكن عمر عمره ما حبك

شروق : حرام عليكوا بقى .... هو أنا مش مكتوبلى افرح ابداا

زياد : اللى خان مرة سهل اوووى يخون تانى

شروق : اسكت بقى حرام .... أنا تعبت ... مش عارفة اصدقك وﻻ اصدقه

زياد : انا هسيبك دلوقتى تفكرى ... بس صدقيني عمر حاسس بالذنب مش أكثر

شروق : ان شاء الله يا زياد

زياد : أنا هعتبر انى مسمعتش الجواب على طلبى

نظرت له ثم ذهبت

شروق : عم عبده ممكن تجيب الحاجات دى من الصيدلية

عم عبده : من عنيا يا شروق هانم

شروق : شكرا يا عم عبده

ذهب عم عبده و دخلت هى

وجدت زياد و عمر يينظرون لبعضهم نظرات تحدى

شروق : 10 دقايق يا دكتور و الحاجات اللى طلبتها هتبقى عند حضرتك

الدكتور : ماشى .. بس هو محتاج يروح المستشفى عشان يعمل اشاعة على ايده

عمر : ﻻ يا دكتور مش هروح مستشفيات

الدكتور : مينفعش يا أستاذ عمر ﻻزم نعمل اشاعة على ايدك عشان الجبس يعتبر اتفك اصﻻ و يتجبس تانى

شروق : هى ايده بس اللى محتاجة اشاعة

الدكتور : ايوة و عنده شوية كدمات

شروق : ماشى يا دكتور نروح دلوقتى

عمر : مش هروح

زياد بسخرية : ايه شغل الأطفال دا

عمر : حد طلب رايك ... أعتقد ان رايك دا هيبقى حلو لو خليته لنفسك

نظر له زياد بغيظ ثم صمت

شروق : يﻻ يا دكتور نقدر نروح دلوقتى

عمر : هروح بس بشرط

زياد بسخرية : و كمان هتتشرط

عمر : مش قولتلك رايك هيبقى حلووو لو خليته لنفسك ... وﻻ أنت غاوى احراج و خﻻص

زياد : أنت مين أنت عشان تتشرط و تحرجنى

عمر : و الله أنا غنى عن التعريف و اشترط برحتى مدام مراتى حبيبتى لكن أنت مين

زياد بسخرية : مراتك ... يا بنى أنت طلقتها ... و بعد العدة هتبقى مراتى

عمر بسخرية : حلو الحلم داا ابقى استغطى كويس و أنت نام

شروق بحده : بس بقااااااااا أنتو الاتنين ..... أنتو قاعدين تبيعوا و تشتروا فيا

نظروا الى بعض بضيق و تحدى و صمتوا

نظرت شروق للطبيب و قالت : احنا اسفين يا دكتور نقدر نروح دلوقتى

الدكتور : وﻻ يهمك .... اكيد طبعا

اخذوا عمر و ركبوا السيارة و ذهبوا الى المستشفى

أجروا له بعض الاشاعات و تم تجبيس يده مجددا و أوصى الطبيب ان يتغذى جيدا ثم ذهبت شروق لدفع مصاريف المستشفى

عمر بضيق : يﻻ يا كابتن بقى مع السﻻمة و متشكرين اوووى على خدماتك

زياد : والله مش عشان سواد عيونك ... كله فداء شوشو

عمر : شوشو دى تبقى خالتك يا حبيبى ... أنما هى اسمها شروق

زياد بغيظ : مش هرد عليك عشان أنا محترم

عمر بسخرية : طب يﻻ يا عم المحترم ... بالسﻻمة و القلب دعيلك

زياد : لما تجى شوشو و اشوف اذا كانت عايزة حاجة منى

عمر : أنت غبى يعنى بقولك شوشو دى تبقى خالتك ..... أنما هى اسمها شروق

زياد : بس بس يا بابا أعد ساكت شوية لحد لما تجى شوشو

عمر : أنت المفروض تبوس ايدك وش و ظهر عشان لو كنت سليم كان هيبقى انهارده اخر يوم فى عمرك

زياد بسخرية : و الله ....ﻻ خوفت

عمر : هزعلك يا بنى ... فلم نفسك بقى ... عشان أنا كل دا واخدك على اد عقالك

زياد : معلش معلش

عمر : دا أنت بارد صحيح ... عارف لو مبعدتش عن شروق هعمل فيك ايه .... أبعد عنها احسنلك

زياد بتحدى : بحبها و مش هبعد عنها غير لما اتجوزها

عمر بتحدى : يبقى اقرأ على نفسك الفاتحة يا جميل

أتت شروق و قالت : يﻻ نمشى

عمر بحب : اتاخرتى ليه يا حبيبتى

شروق : عمر لو سمحت أنا مش حبيبت حد

زياد : شوفت يبقى أبعد عنها بقى و ملكش دعوة بيها هى اخترتنى أنا

شروق : وﻻ أنت

فنظروا الى بعض بتحدى و صمتوا

نظرت شروق لزياد : شكرا يا زياد على اللى أنت عمالته

زياد : دا انتى تؤمرى و أنا انفذ ثم نظر لعمر بتحدى و قال : يا شوشو

شروق : يﻻ يا عمر عشان هوديك الفيﻻ عند عمى

عمر : ﻻ أنا هروح معاكى

شروق : تروح معايا فين .. ؟ أنا مش مراتك

عمر : خﻻص اتجوزك تانى

شروق : يﻻ هوديك عند عمى و متفتحش الموضوع دا تانى

عمر : طب تعالى باتى عندنا انهارده

شروق : ﻻ

عمر : خﻻص مش هاخد الدواء و ﻻ هشرب اللبن وﻻ هاكل

زياد بسخرية : طفل

عمر : انت لسة واقف ... يﻻ غور من هنا

شروق : كفاية خناق أنتو الاتنين

عمر : تعالى باتى عندنا انهارده و نامى فى أوضة ندى

شروق : ﻻ

و بعد الحاح من عمر ووافقت شروق و كان زياد يموت من الغيظ

غادر زياد و ركبت شروق سيارتها و ركب عمر بجانبها و اتجاهت بها نحو بيت عمها

فى الطريق

عمر : شروق

شروق : افندم

عمر : انتى ازاى طايقة زياد

شروق : عادى يعنى هو مش وحش اوووى كدا

عمر بضيق : دا زفت

شروق بقصد : ليه دا حتى قمر و عينه زرقاء و شعره بنى و أنا بحب الملونين

عمر بضيق شديد : تحبى اصبغ شعرى بنى و احط لينسز زرقاء عشان ترجعيلى و تحبينى

نظرت فى اتجاه الشباك و ظلت تضحك

عمر : شروق

نظرت له و قالت : افندم عايز ايه تانى

عمر : بعشقك ♥♥

أنا اسفة جدا انى اتاخرت عليكوا أتمنى البارت ينول اعجابكوا قولوا رايكوا بقى