[فيتامين سي]

♥♥ الحلقة السابعة عشر

وصلوا الى الفيﻻ

فتح لهم البواب الباب ثم دخلوا

فتحت شروق باب السيارة ثم اتجاهت نحو باب الفيﻻ

عمر : شروق انتى هتسبينى قاعد هنا

شروق : دا على أساس ان جالك شلل مثﻻ .. قوم يﻻ

عمر : مش قادر يا شروق

شروق : خﻻص خليك عندك بقى

عمر بنظرة حب : اهون عليكى

شروق بارتباك : أنت بتدلع اصﻻ

عمر بحب : بحبك

شروق بارتباك أكثر : هبقى ابعتلك حد يسندك

عمر : يعنى هى كداا

شروق : ما أنت بتدلع

عمر : بحبك

ذهبت شروق ناحيته و قالت بارتباك : اما نشوف اخرتها معاك

عمر بنظرة حب : و الله بحبك

شروق : يﻻ

جاء عمر يضع يده على كتفها

فشالتها و قالت : ﻻ يا حلو هات ايدك

امسكت بيده ثم ذهبوا باتجاه الباب و طرقه

فتحت الخادمة و ادخلتهم

شروق : هو عمى و مرات عمى فين

كانت ستتحدث الخادمة

و لكن قطاعتها رقية باستغراب : شروق .... عمر

شروق : ازيك يا طنط

رقية : الحمد لله يا بنتى انتى عاملة ايه .. ؟

عمر يتعب : ممكن تسلموا على بعض بعد ما تقعدونى عشان تعبت

رقية : ألف سﻻمة عليك يا حبيبى

عمر : الله يسلمك يا ماما

ذهبت رقية و سندت عمر مع شروق

شروق : احنا نطلعه على اوضته على طول

رقية : ماشى يا بنتى ... بس انتى رجعتوا لبعض

عمر : يسمع من بوقك ربنا يا ماما

ادخله الى غرفته القديمة و نام على السرير و اغلق عينه

شروق : عمر متنمش عشان الدكتور قال تاكل و تاخد الدواء

عمر : من عنيا انتى تؤمرى ... أنا هستريح بس

نظرت له بارتباك ثم قالت : طب يﻻ يا طنط عشان ادى حضرتك الدواء و الاكل

عمر : لو مش انتى اللى ادتينى الدواء أنا مش هاخده

شروق : يﻻ يا طنط

عمر : أنا قولت اهوو مش هخده

شروق : يﻻ يا طنط

رقية : حاضر يا حبيبتى

ثم هموا بالخروج من الغرفة

عمر : شروق

التفتت شروق ثم قالت : افندم

عمر : بحبك

التفتت شروق ثم خرجت هى و رقية و اغلقوا الباب خلفهم

رقية : أنا مش فاهمة حاجة ... انتى رجعتى لعمر وﻻ ﻻ

شروق : ﻻ ... تعالى نعمل الاكل و احكيلك على كل حاجة

رقية : تعالى احكيلى على كل حاجة و نخلى ميكو تعمل الاكل

شروق : عمر مبيحبش اكل ميكو تعالى نعمله أنا و انتى و احكيلك على كل حاجة

رقية : ماشى يا شوشو يﻻ

دخلوا الى المطبخ و بدأوا فى تحضير الطعام و قصت لها شروق كل ما حدث

رقية : يا حبيبى يا ابنى دا أنا هقول لأحمد يشوف صرفة مع البودى جارد دول

شروق : طنط انتى زى ماما صح

رقية : اكيد يا حبيبتى

شروق : أنا مش عارفة أقرر ارجع لعمر وﻻ اتجوز زياد وﻻ أيه .. ؟

رقية : عمر بيحبك والله يا شروق

شروق بقلق : أنا خايفة يا ماما يكون حاسس بالذنب مش أكثر

رقية : شروق و انتى بتعملى العملية .. قلبك وقف و الدكاترة قالوا انك موتى و ان مفيش امل لكن ............... و حاكتلها عن كل ما حدث

شروق بدهشة : عمر عمل كداا

رقية : ايوة يا شروق ..... عمر بيحبك اوووى

شروق بدموع : بس عمر بيشك فيا

رقية : امسحى دموعك و روحى ادى لعمر الدواء و اكليه و بعض لما تخلصى خدى شاور و نامى و بكرة الصبح هحكيلك على اللى عمل فى عمر كدا

شروق : طب اقولك على حاجة احلى ... انتى اطلعى لعمر و أنا هاخد شاور و بعد كداا اجيلك و تقوليلى

رقية : ﻻ زى ما قولتلك كداا عشان اقولك و بعدين عمر مش هيرضى ياكل أو ياخد الدواء غير منك

شروق : حاضر

أخذت شروق الطعام و الدواء ثم صعدت غرفة عمر و فتحت الباب بهدوء

دخلت وجدته نائم فوضعت الطعام و الدواء على الكمدينو ثم جلست بجانبه على السرير و ظلت تتأمل مﻻمح وجهه الرجولية و تلعب فى شعره الغزير
الأسود و تقول لنفسها

[ عايز تصبغه دا أنا بعشق كل شعراية فيه ... زياد يجى ايه فى حلوتك و رجولتك ... و غير كل داا أنت اللى خدت قلبى ♥ أنا بحبك اوووى يا عمر .... كل اما احاول انساك بتقطحم حياتى تانى ... يا ترى يا عمر ايه اللى طنط هتقولهولى .... أنت عاملى سحر وﻻ ايه .... أنا بسمع عن ناس كتير حبت و نسيت حبها و حبت تانى .... لكن قلبى ميال ليك اوووى .... مش قادر يكرهك ... بيعشقك .... مع انك جراحته كتير .... بس لسة بيعشقك ... تبا لك قلبى .... ثم دمعت عينها و قالت بصوت ضعيف : ايوة بحبك و مش هقدر أبعد عنك

و نزلت الدموع على وجه عمر فمساحتها على الفور

ثم أيقظت عمر برفق

شروق : عمر عمر

عمر و هو مازال نائم : نعم يا حبيبتى

ربتت على يده السليمة و قالت : قوم يﻻ عشان تاكل و تاخد الدواء

امسك عمر يدها ثم شدها و اخذها فى حضنه و هو يقول بنوم : نامى يا حبيبتى يﻻ نامى

شادت شروق نفسها من بين يده و قالت : انام ايه .... اصحى عشان تاخد الدواء و تاكل

عمر بنوم : بكرة بكرة

شروق : انجز يا عمر قوم يﻻ

عمر بنوم : مش قادر

شروق : أنا مش هتحايل كتير قوم يﻻ

عمر بنوم : حرام عليكى يا شروق عايز انام

شروق : طب قوم و بعدين نام تانى

فتح عمر عينه و قال : ماشى ثم نظر لها بتمعن و قال : انتى كنتى بتعيطى وﻻ ايه ... ؟

شروق بارتباك : ﻻ و اعيط ليه

عمر بحنان : أنا اللى بسالك كنتى بتعيطى لية .. ؟

شروق بارتباك : وﻻ حاجة يا عمر ... ثم احضرت الطعام ووضعته أمامه و قالت : يﻻ كل

عمر : ﻻ انتى اكلنى

شروق : لية نوغة مبتعرفيش تكلى لوحدك يا بيضة

عمر : ايوة أنا نوغة اكلنى بقى

شروق : امرئ لله

و شرعت فى اطعامه

عمر : كفاية يا شروق تعبت

شروق : يﻻ يا عمر فاضل حبة صغيرين بس

عمر : و الله تعبت حرام ... انتى بتنتقمى منى

ابتسمت شروق و قالت : انجز و بطل دلع

عمر بحب : لو مدلعتش على حبيبتى هدلع على مين يعنى

امسكت شروق الطعام و ظلت تطعمه بسرعة الى امتلأ فمه

ابتلع الطعام و قال : حرام عليكى يا شروق هموت ... كفاية ابوس ايدك

شروق : آخر شوية

عمر : ابوس ايدك كفاية يا مفترية

شروق : طب خﻻص خد الدواء بقى عشان أنا عايزة اروح انام

عمر : شروق أنا جعان

شروق : مش من شوية كان حرام عليكى يا مفترية

عمر : الصراحة أنا لو كلت تانى هموت ..بس انتى هتدينى الدواء و تمشى و أنا عايزك جمبى عشان بتوحشينى

شروق : خد يا عمر الدواء يﻻ

اعطته الدواء و الماء ثم قامت

عمر : راحة فين ... ؟

شروق : 5 دقايق و راجعه هجيب حاجة

عمر بحنان : ماشى يا حبيبتى متتاخريش

خرجت شروق

و اخذ عمر الدواء و بعد عدة دقائق أتت شروق و هى تمسك فى يدها كوب من اللبن

نظر عمر الى كوب اللبن بضيق ثم اغلق عينه و سحب الغطاء

ابتسمت شروق و قالت : دا على أساس انى المفروض افتكرك نمت يعنى فاخد اللبن و امشى

عمر من تحت الغطاء : شطورة يا شروق يﻻ خدى اللبن بس متمشيش

ضحكت شروق و قالت : خﻻص متشربش اللبن مش ﻻزم

ازال عمر الغطاء و قال : بجد

شروق عن قصد : ايوة ... بس أنت اثبتلى ان زياد طلع عنده حق بقى و أنت طفل

عمر بضيق شديد : ايه اللى جاب سيرة الزفت دا دلوقتى ..... هاتى اللبن

شروق بابتسامة انتصار : اتفضل

نظر عمر الى كوب اللبن بضيق ثم اغلق أنفه وشربه بسرعة




بارت كبير اهو عشان أنا اتاخرت عليكوا انهارده