[فيتامين سي]

الفصل الاول
تسللت اشعة الشمس عبر النافذه و داعبت وجه ريما النائمه ففتحت عينها وجلست لتنظر للساعه وجدتها الحادية عشر صباحا دلفت الى الحمام اكرمكم الله لتستحم خرجت وارتدت ملابس الخروج ونزلت على الدرج رات جدتها فقالت : صباح الفل ياجدتى

الجده : صباح النور حبيبتى لبسه كده ورايحه فين

ريما بابتسامه حزينه : انتى عارفه جدتى انى هسافر بكره فلازم اودع اصدقائى

الجده: طيب تعالى بدرى علشان الحق اقعد معاكى شويه قبل اما تسافرى

ريما بضيق : حاضر رغم انى مش عايزه اسافر اصلا يس بابا عايزنى اسافر لماما

الجده بحزن: انا عارفه بس مامتك مريضه لازم تكونى جانبها وهى عايزه تشوفك

ريم : امى مش مريضه هى بس بتقول كده علشان اسافر بسرعه ليها

......: وانا مش عايزك تسافرى ريما بس عمو عادل موصر

ريما بحده: وانت مش بتعمل حاجه يا حازم

حازم : ريما باباكى عايزك تسافرى لمامتك وكلها سنه وتيجى وعموما المره الجايه هتفضلى معايا ونتجوز

ريما بسعاده: بجد حازم

حازم بابتسامه: اكيد ريما ولو اتاخرتى هجيلك بنفسى

ريما : بحبك حازم

خرجت ريما لتودع اصدقائها وتانى يوم اوصلها والدها الى المطار وودعها

سافرت ريما ولكن لم تنزل مصر لان والدتها فعلا كانت مريضه وظلت فى دبى لثلاث اعوام لتكمل درستها وبدات تعمل فى مستشفى لصديق خالها

جيهان : ريما اتاخرتى ليه انا قلقت عليكى

ريما بارهاق: ماما كان عندى عمليات النهارده وكنت مشغوله جداا وحتى مااكلتش باريت تجهزيلى الاكل

جيهان : ادخلى غيرى هدومك عقبال اما احضر الاكل

انتهت ريم من الاستحمام ودخلت الغرفه لتبحث عن الهاتف وعندما راته اتصلت بوالدها

ريما : داد وحشتنى جدا انت عامل ايه وحازم اخباره ايه

عادل بحزن: ريما وحشتينى جدا انا نفسى اشوفك

ريما : بابا اول اما اخد من الشغل اجازه هاجى وانا زعلانه من حازم قالى هيجى مش جيه

عادل : معلش ريما حازم مشغول الشغل كتير ومش معاه حد يساعده

جيهان من الخارج تنادى : ريما الاكل جاهز

ريما : اوك بابا معلش ماما بتنادى علشان الاكل

عادل : ماشى ياحبيبتى بالهنا والشفا خدى بالك من نفسك حبيبتى