نفسى مدفونة جوه نفسى
بالوان الخوف متشرنقه
باتت نفسى زى شمعه
بالدموع متزوقه
دموعها ضفاير الم
بتلف عمرى
لدقات قلبى شرنقه
خايف من خيوط الشمس
تنسج لقلبى من الاحزان
عبايه من الوان متخلقه
خايف تبقى مشنقه
خايف ترسم سهام
تبقى نار لامالى محرقه
ولما راسى بالشيب
بعمامه بيضه
بالنور مروقه
زى شجرة فى الخريف
ودعت اوراقها
باتت مش مورقه
بكت نفسى على نفسى
فى محطة الوداع
مش مصدقه
صوت من بعيد نادانى
ودع الاحزان
ولا الدموع تبقى مرقرقه
اوعى تخاف منها
او عليها
الدنيا هى المشنقه
***
|