02-10-16, 04:57 PM
| #41 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام 
|  الحلقه {39 } ام منير: اهلا يا بيه انته شرفت منير : ماماانا معايا ام منير : نجوى انا قولتلك متدخولش بيتى ولا لسنها يجى على لسانى منير: لا انامعايا صابرين ام منير : بت يا سومه هو ابوكى هنا ؟ سومه : لاراح يصلى ام منير : طب كويس يالـــــــــــــهــــــــ وى ؟ منير : ايه فى ايه بتصوتى ليه ؟ ام منير : عشان الم الناس عليا عشان يشوفو وكست ابنى ومراتو الحيزابون اللى متجوزها منير : ماما ارجوكى متفضحنيش قدمها ادخلى يا صابرين صابرين : لا انا همشى ( وسابتو ونزلت على السلم ) ابو منير: مين اللى بيصوت فوق وانتى مين ؟ صابرين : ( باصتلو بكسوف واحراج وسابتو ونزلت ) منير: ( نزل وراها جارى ) صابرين استنى براحه طيب انتى حامل ام منير: ( مكانتش شافت ابو منير لسه ) كمان حامل يالهوى الحقونى يا ناس الوليه ضحكت على الواد ابو منير: ( طلعلها ) انا مش قولتلك لو صواتى تانى هتبقى طالق ؟ ام منير : رزق انته جيت ؟ منير : صابرين استنى راحه فين صابرين : ابعد عنى انا غلطانه اصلا انى سمعت كلامك انته والمجنونه نجوى دى انا كنت فى بيتى قاعده محترمه معززه مكرمه انته امك هزقتنى منير: هى لحقت عملت حاجه دا دا العادى بتعها على فكره محمود : ( وصل هو وسلمى ) ايه ده مين دى يا منير منير: انته جيت انته كمان سلمى : مين دى يا منير ؟ منير : دى صابرين مراتى نستيها مانتى شوفتيه لما نجوى سقطت سلمى : اه افتكرة ازيك يا مدام محمود : فى ايه فوق ؟ ايه الزعيق ده ؟ منير: مش عارف محمود : تعالى نطلع نشوف فى ايه ( جرى محمود ومنير على فوق وسلمى وصابرين وقفين لسه فى الشارع ) سلمى : هتفضلى وقفه كدا صابرين : انا هرجع بيتى سلمى : الساعه 10 هترجعى دلوقتى الطريق وحش تعالى اطلعى وخلاص صابرين : ام منير اول ما شفتنى راحت رقعه بالصوت خلت عمى يا عينى يطلع جارى على السلم سلمى : بجد صوتت ؟ صابرين : اه والله سلمى : الوليه اطلقة تعالى تعالى نتفرج دا عمى رزق هينفخها دلوقتى صابرين : ينفخها { ايه يا ربى العيله الضربه دى } ؟ سلمى : انتى مبحلقالى كده ليه تعالى بس تعالى ( وساحبتها من اديها وطلعو فوق ) ابو منير : خربتى على نفسك اطلقتى افرحى بصوتك بقى سومه : ما يا بابا غصب عنها محمود : مش قادره تسيطرى على نفسك شويه استفدتى ايه لما صوتك طلع كدا ام منير : اعمل ايه من فرستى دا دخلى بيها ويقولى معايا مراتى عاوزنى اعمل ايه ؟ ابو منير: ترحبى بالضيفه وتدخليها تقدمها واجب الضيافه منير: ( جرس الباب فتح الباب داخلت سلمى وصابرين )ادخلو منير : خلاص يا بابا انا السبب معلش حصل خير محمود : خير ايه امك اطلقت بسببك بابا حالف عليها يمين طلاق لو صوتت هتبقى طالق ام منير : غصب عنى مقدرتش امسك نفسى صابرين : خلاص اعملو كفارة يمين وخلاص دانتو عشرت عمر معلش انا السبب ابو منير: وانا زنبى ايه اصوم 3 ايام عشان واحده شيطانها هواللى ممشيه محمود : خلاص اطعم 10 مساكين ابو منير: وهو انا اللى صووت ولا هى انا خلاص طلقتها خودودها بقى معاكم انا مرتاح كده سلمى : { ههههههههه الراجل ما صدق والله عندو حق } ام منير: ماشى يا سوسه شمتانه فيها انا هأكل ال10 من مصروف البيت ما هى فلوسك برضو ابو منير: ماشى يا رزقه انتى اطعمى ال 10 بس ويمين الله لو اتكرر الموضوع ده تانى وصوتى لاهروح اطلاقك بجد وابعتك عند ابنك تعيشى معاه فى مصر ام منير: توبه ان صوتى يطلع تانى توبه ابو منير: بكرا تعملى اكل ل10 وهنزل افرقو ام منير : حاضر انته تأمر ابو منير: منوره يا مدام صابرين : بنور حضرتك والله انا ما كنت جايه دى نجوى هى اللى اصارت انى اجى والله حتى اسئل منير سلمى : { يابنت الايه يا لعبه ههههه } محمود : مالك عماله تضحكى كده ليه ؟ سلمى : هقولك بعدين ابو فارس : ( داخل ابو فارس من باب الشقه ) نجوى اتصلى بمنير شوفى فى ايه ؟ نجوى : ( شايله هيثم وبتلعبو )ليه يا بابا فى ايه ابو فارس : كنت بصلى انا وابو منير وهو رايح البيت شفتو بيجرى وقفت شويه كده استنى لقيت محمود كمان جه وقف مع منير ومنير لقيتو طلعو البيت كده بسئل العيال فى الشارع قالولى ان ام منير كانت بتصوت اتصلى شوفى لو فى حاجه نجوى : ههههههه الحمد لله اطلقت ام فارس : مين دى اللى اطلقت ؟ نجوى : ام منير اصل ابو منير حالف عليها لو صوتت هتكون طالق والحمد لله هى اللى صوتت اكيد اول ما شافت صابرين راحت مصوته خطتى نجحت احسن ام فارس : يعنى انتى جبتى صابرين معاكى عشان ام منير تطلق ؟ نجوى : اه ابو فارس: طب ليه كده يا بنتى نجوى : عشان انا لما كنت طالق قالتلى فى الشارع اديكى اطلقتى ابقى قبلينى لو حد بص فى وشك انا بقى ردتلها الالم ابو فارس: يا سلام ما ابو منير ممكن يكفر عن اليمين ده ؟ نجوى : عادى بس المهم تتحسبلها طلقه وانا عرفت من منير ان زمان ابوه طلق امو يبقى كده ايه ؟ ام فارس : ايه يا شرانيه ؟ نجوى : هههههه يبقى فضلها ظلطه وتطلع باره هههههههههه هدى : ابنى اطخف يا رب الواد دا مكملش 7 شهور يا حبيبى يابنى فارس : انتى هتفضلى تندبى اسكتى عشان اعرف افكر هدى : هتلى ابنى يا فارس انا عاوزه هيثم فارس : طب اسكتى انا هروح اعمل بلاغ فى القسم هدى : طب اروح معاك فارس : هتدخلى القسم لا خليكى انتى يمكن حد يتكلم فى التليفون ( نزل فارس وراح القسم وعمل بلاغ ورجع ) هدى : ها عملت ايه ؟ فارس : ( وهو كلو يئس وحزن على ابنو) عملت بلاغ هدى : طب وبعدين ؟ فارس : حطو المحضر فى الدرج قالولى هندور عليه سئلونى ليك اعداء قولتلهم لا قالولى بتشك فى حدقولتلهم لا قالولى طيب احنا هندور ونبقى نكلمك هدى : يا حبيبى يابنى فارس : انا ملحقتش اسمع كلمت بابا كنت بدايق لما بيعيط يا رب يرجع بس وانا هشيلو وهفضل الف بيه هدى : انا دماغى هتنفجر من التفكير فارس : طب احنا هنفضل قاعدين كده حطين ادينا على خدنا ؟ هدى : فارس انا خايفه تكون نجوى عامله فينا مقلب ؟ فارس : نجوى ؟ هدى : اصل مين هيخطفو وبعدين اللى هيخطفو هيقول انا صحبت بوسى واسمى شوشو فارس : بس انا كلمت منير وقالى انو ماجاش خد الواد تعرفى لو نجوى بتشتغلنا انا هعمل فيها ايه ؟ هدى : ايه ؟ فارس : هعلقها تقى : مالك حمزه : مش مصدق ان فى بطنك نونو انتى حسه بيه تقى : مش فهمه ؟ حمزه : يعنى حسه ان فى حاجه فى بطنك مش طبيعيه ؟ تقى : لا مش حسه حمزه : طب استنى كده اسمع ( وطى على بطنها يسمع ) مفيش حاجه تقى : اكيد يعنى مفيش حاجه يعنى هيكون بيتكلم فى التليفون جوا هههههههههه حمزه : موبيلك بيرن تقى : يووو بقى بيتصلو ليه ما الواتس مفتوح حمزه : دا فارس استنى ارد عليه الو فارس : ازيك يا حمزه عامل ايه وازى تقى ؟ حمزه : تمام الحمد لله تقى اهو مرتاحه على الاخر وبأكلها عنب بأيدى فارس : ماشى يا حبيبى ربنا يسعدكم بس هو هيثم عندكم ؟ حمزه : لا مش عندنا فارس : طب اسئل تقى كده هى نجوى جاتلها انهاردا ؟ حمزه :اه جات ما هى راحت هى وماما عملت التحليل فارس : تحليل تحليل ايه ؟ حمزه : تحليل الحمل انته معرفتش ان تقى حامل فارس : تقى حامل ؟ طيب يا حمزه هكلمك تانى ( وقفل ) تقى : ليه قولت انى حامل امك قالتلى ماقولش لحد حمزه : ليه ؟ تقى : عشان العين وحشه مفيش فيده اوف حمزه : طب وسعى كده اما اسمع ( ونزل يسمع بطنها تانى )  ( وهما بيتعشو سوى ) ابو منير : مبروك يا منير مبروك يا مدام منير: مدام ايه ما تقولها صابرين عادى كده ام منير: مبروك يا صابرين ربنا يكملك بخير صابرين : الله يبارك فيكم سلمى : انتى فى الشهر الكام ؟ صابرين : اول التانى سلمى : انا كمان حامل بس فى الرابع صابرين : طب الحمد لله يبقو يلعبومع بعض ان شاء الله محمود : منير لو انته جبت بنت وانا جبت ولد اعمل حسابك يتجوزو بعض ؟ ام منير : طب لو انته يا محمود جبت بنات ومنير جاب ولد ؟ محمود : هيتجوزو برضو اهو كل واحد اولى ببنت عمو ام منير: بس كده بنتك هتبقى اكبر من ابن منير يلا اهو يتجوز واحده اكبر منو زى ابوه صابرين : لو سمحتى تتكلمى بأدب ام منير: يعنى انا قليلت الادب صابرين : منير شوف امك منير: ماما لزمتو ايه الكلام ده ابو منير : محصلش حاجه يا صابرين اقعدى كملى اكلك صابرين : لا انا هنزل القاهره وانا غلطانه انى جيت اصلا ( اخدت شنطتها ونزلت ) منير: ( نزل وراها تانى ) لا بقى ما هو مش جنان كل شويه صابرين : شوف كلام امك انا ماحبش حد يتكلم معايا كده منير: طب دى ست كبيره متخديش على كلامها صابرين : بقولك ايه انا مش طالعه تانى انا همشى منير : طب استنى نجوى بتتكلم الو نجوى : ها ايه الاخبار منير : زفت الاخبار زفت وانتى السبب نجوى : هههههه ليه بس يا مونى حصل ايه منير: امى لحد دلوقتى مرتين تغضب صابرين وانزل اجبها وصابرين مصممه تنزل القاهره نجوى : هاتها وتعاله منير: نعم ياختى اجيب مين ؟ نجوى : هات صابرين وتعالى باتو عندنا منير: انتى عوزانى اجيب صابرين مراتى التانيه وادخل بيها كده على ابوكى وامك ؟ صابرين : دى مجنونه انا هرجع بيتى وسع منير : نجوى هكلمك تانى سلام دلوقتى صابرين استهدى بالله ويلا نطلع صابرين : لا وهمشى يعنى همشى منير: اعمل ايه يا رب فى اللى انا فيه ده طب اركبى انا هرجعك صابرين : هترجع معايا ؟ منير: طب اعمل ايه اسيبك تسوقى لوحدك هرجعك فارس : ( سافر عندهم البلد ومعاه هدى وفتح الباب براحه ودخل لقى ابوه وامو نايمين و نجوى فى اوضتها شايله الواد وبتغنيلو ) نجوى : (كوكو واوا كوكو واوا كوكو كوكو وا عشة الطيور في كتكوت قمور ريشه اخضر في ابيض في اصفر يا سلام عليه بس النني في عينه البني مش بيغني ليه ) هيثم : هههههه فارس : ( فتح الباب هو وهدى ) مش بيغنى ليه انا دلوقتى هوريكى مش بيغنى ليه ؟ نجوى : يالهوى بابا الحقنى ( قامت نطت من السرير جريت بعيد ) فارس اعقل يا فارس هدى : نعقل داحنا هننفخك نجوى : ( حطت الواد على السرير عشان تعرف تجرى من فارس ) خلاص يا فارس كنت بهزر فارس : تهزرى دانا كنت هموت انا روحت عملت بلاغ فى القسم نجوى : طب خلاص بهزر مكنش قصدى هدى : ( شايله هيثم ) انا كنت هموت ابو فارس : فى ايه يابنى حصل ايه ؟ فارس : الهانم اخدت الواد وقالتلى انى مأخدتوش خلتنى الف حولين نفسى وهو معاها هدى: انا كنت هموت من الخوف على هيثم كده برضو يا نجوى ام فارس : والله دى من ساعت ما جات وهى شيلاه فارس : طب قولى انو معاكى ليه تخوفينى عليه كدا ؟ نجوى : عشان انتو ربنا اداكم نعمه ورمينها كنت عوزاكم تحسو ان هو ممكن يروح من اديكم فارس : تقومى تخطفيه ؟ نجوى : عشان تخلو بالكم منه ابو فارس : ليه كده يا نجوى حرام عليكى نجوى : يا بابا دى ام هدى سابتو لبتاع الامن دا لو كلب ولا قطه ام هدى كانت حطتو فى مكان امن شويه هدى : متتكلميش على ماما كده نجوى : انا مقولش حاجه انا قولت ان المفروض مترميش ابن بنتها لامن العماره ابنكم معاكم انا داخله انام فارس : انتى عشان اجهضتى هطلعى عقدك علينا وتعلمينى الادب ؟ نجوى : انا معقده ؟ شكرا يا دكتور فارس : دكتور غصب عنك شوفى عشان انتى نيتك وضميرك وحش تقى حامل وصابرين حامل وانتى لا ابو فارس : فارس اسكت متقولش لاختك كدا هدى : خلاص يا فارس المهم الولد كويس نجوى : انا هدخل انام تصبحو على خير وعلى فكره الحمل ده حاجه بتاعت ربنا مش بتعتى ( وداخلت اوضتها وقفلت عليها ) ام فارس : ليه كده يابنى زعلتها فارس : ماما انا كنت هتجنن على الواد انا روحت بلغت فى القسم انو اتخطف ام فارس : بس برضو انته جرحتها اوى كدا ابو فارس : هى يعنى بأدها انها متحملش وبعدين انته عرفت منين ان تقى حامل فارس : من حمزه كلمتو من شويه وهو اللى قالى ام فارس : يعنى ماحنا كلمنها ليه ماقالتش هدى : يمكن لما كلمتوها ماكنتش عرفت لسه ام فارس : يمكن ابو فارس: ( خبط على نجوى )افتحى يا نجوى نجوى : بابا انا نمت معلش مش قادره اقوم فارس : طب افتحى انا اسف متزعليش نجوى : اسف على ايه عادى كلو بقى عادى دلوقتى تصبحو على خير بقى هدى : باقولك ايه يا ماما ماتيجى انتى وبابا تقعدو عندنا ام فارس : وهسيب البيت هنا هدى : انا بشتغل وفارس وماما زى مانتى شايفه والولد بنسيبو وماما مش عارفه تاخد بالها ابو فارس : بس انا باروح اغسل فى المستشفى هنا فارس : ومالو يا بابا تغسل هناك ونجوى بدل ما تاخدك من هنا تروحو تغسلو تاخدك من بيتى ام فارس : بس الهام اختك تبقى لوحدها هنا هدى : معلش عشان خاطر هيثم ام فارس : قولت ايه يا ابو فارس ؟ ابو فارس : خلاص نروح عشان خاطر الواد ( وتانى يوم الصبح ) نجوى : ايه ده انتو بتعملو ايه ؟ ام فارس : بالم حاجتنا هنروح نقعد عند فارس نجوى : امممم طب وبابا؟ ام فارس : هنروح احنا الاتنين نجوى : طب لو بابا راح عندك يا فارس انته هتروح توديه وتجيبو يغسل ؟ فارس : لا انتى وبعدين اهو هيكون اقرب بدل ما تيجى بنها اهو هيكون حنبك فى القاهره نجوى : ماشى اعملو اللى انتو عوزينو ام فارس : ليه لما كنتى عارفه ان اختك حامل مقولتيش ؟ نجوى : صحبت الشأن هى الى تقول انا مالى صبرى : صابرين خلصينا من اللى بتعمليه ده صابرين : طب عاوزنى اعمل ايه انا قاعده فى الشقه هنا ومنير ومراتو تحت صبرى : هو اللى مفروض يجيب شقه لمراتو وليك انتى كمان صابرين : انتو بتعملو فيه كده ليه انا فين وفين لما لقيت حد يرضى بيه انا لو نزلت قاعدت تحت منير هيطقنى لانو مش بيحبنى دا وصلنى بليل ونزل بات تحت لوحدو يا صبرى حس بيه انا كبرت صبرى : طب لازم نوصل لحل صابرين : انسو انى ابيع الشقه انا معايا 90 الف جنيه خودوهم وانا كل ما يكون معايا فلوس هديكم صبرى : لا ريهام وشريف مش هيقبلو صابرين : ( جرس الباب رن ) دا تلاقى منير ارجوك ما تتكلمش قدامو ( قامت فتحت الباب ) ادخل مفتحتش بالمفتاح ليه ؟ منير: شوفت صبرى طالع من شويه قولت تكونو بتتكلمو فى حاجه خاصه صبرى : لا ابدا انا اصلا كنت نازل ومبروك يا صابرين على الحمل مبروك يا منير منير: الله يبارك فيك صبرى :استأزن انا ( مشى صبرى ) صابرين : ها فطرت ؟ منير: لا صابرين : فى كيك من امبارح اعمل شاى وناكل ولا تحب حاجه تانيه منير: اخوكى كان عاوز ايه ومتخبيش ؟ صابرين : عاوزنى ابيع الشقه او اديلو حقو هو واخواتى منير: خلاص بيعى الشقه صابرين : طب وانته ونجوى منير: انا هحاول اجيب شقه لنجوى المهم نخلص من زن اخواتك صابرين : بس دا مش اتفقنا وبعدين انته كده هتفضل عند نجوى وهتبعد عنى منير: انا فى الشركه كل يوم وهحاول اجيلك وابات عندك كمان ونجوى عند ابوها صابرين : يعنى انته رئيك كدا؟ منير: ايوه مفيش حل تانى نجوى : الو ايوه يا سلمى اخبار الحاجه ايه ؟ سلمى : تمام انا مجهزه شويت حاجات كده نجوى : طيب هى مامتك فى البلد ؟ سلمى : اه ليه ؟ نجوى : اصلى هروح اخد الحاجه اصلى نازله القاهره انهاردا سلمى : ماشى ماما عارفه الحاجه هكلمها تدهالك نجوى : انا معايا 1900 جنيه فلوسك تنزلى تاخديها ولا اعمل ايه ؟ سلمى : لا لحسن ام قويق تبص فيهم اقولك اديهم لماما نجوى : ماشى سلام بقى انا راحه عندكم البلد فارس : انتى فين بقالك ساعه احنا مستنينك نجوى : انا فى البلد عند سلمى فارس : وبتعملى ايه ؟ نجوى : بجيب بضاعه كنت مستنينى ليه ؟ فارس : عشان نرجع مصر هنرجع ازاى من غير عربيه ؟ نجوى : ماينفعش لانى معايا بضاعه هنقعد احنا الاربعه فى العربيه ازاى ؟ فارس : وانتى مش تفكرى طب انا هرجع القاهره ازاى دلوقتى نجوى : والله معرفش مش انا نيتى وحشه اتصرف انته بقى سلام عشان مش فاضيه ( وقفلت فى وشو ) ايوه يا طنط دا فلوس حق سلمى 1900 جنيه ام سلمى : ما شاء الله الله اكبر نجوى : ودول بقى 1000 جنيه تشترى بيه بضاعه ليه من الناس وخليها تكتر فى اللبن والبيض المرادى ام سلمى : ماشى خودى ده كشف فيه كل البضاعه نجوى : ماشى تمام ايدك معايا بقى احملهم على العربيه ام سلمى : طب متجبيلك حد يسعدك بدل انتى اللى بتشيلى وتحطى كده نجوى : حد هجيب مين ؟ انا كنت عامله حسابى ان تقى تيجى وتروح معايا بس اهو اتجوزت ام سلمى : تقى ايه لا هتيلك بنت كده ولا واد صغير يروح ويجى معاكى يشيل ويحط والاسم يبقى معاكى فى الطريق نجوى : افكر متعرفيش حد طيب ام سلمى : لا بس ادورلك نجوى : ماشى تعالى بقى نحمل ( ونجوى فى الطريق كلمها عربى ) عربى : ازيك يا نجوى نجوى : اهلايا عمى اخبارك ايه عربى : الحمد لله يا بنتى انتى اخبارك ايه ؟ نجوى : تمام يا عمى معلش اصلى سايقه هو فى حاجه ؟ عربى : اه انا نزلت اتفق مع انفار ملقتش ومش عارف اعمل ايه ؟ نجوى : طب انا اعمل ايه يا عمى ما تتصرف عربى : مانا مش لاقى ولما لقيت انفار الواحد عاوز 50 جنيه فى الورديه نجوى : والله يا عمى انا مش بعرف فى كده اتصرف المهم جبتو فراخ وحاجات ؟ عربى : اه شوقيه جابت حاحات بس مش كتير نجوى : كام يعنى ؟ عربى : بتاع 300 بيضه و100 فرخه و40 وزه 50 بطه مسح زور يعنى نجوى : نهار اسود كل ده مسح زور على العموم تمام انا هجلكم يوم الحد ان شاء لله عربى : لا لازم تيجى بكرا او انهاردا الحاجه احنا دبحنها ومش عارفين نحطها فين لحسن تبوظ نجوى : طيب يا عمى انا هجيلك انهاردا بس متأخر يعنى على 6 كده عربى ماشى وانا هستناكى سلام نجوى : دبحتو كل ده وانتو معندكوش تلاجات انا شكلى هتعب اوى مع الناس دى ( نجوى راحت لسليمان ) ها يا سليمان تمام ؟ سليمان : باقيتى تتأخرى السكان بيشتكو نجوى : قولهم يحمدو ربنا قاعدين ومرتاحين وانا اللى من هنا لهنا ولسه هروح عند عمى كمان شويه سليمان : فى الصعيد ؟ نجوى : اه بقولك ايه متعرفش مكتب بريد قريب عشان عاوزه احط فلوس سليمان : اه تانى شارع يمين ؟ نجوى : ماشى اطلع وزع الحاجه وانزل حاسبنى اكون روحت حطيت الفلوس سلميان : ما بلاش دفتر التوفير ده وحطى فى البنك احسن نجوى : بنك سليمان : اه بدل ما تشيلى دفتر توفير تشيلى فيزا atm نجوى : لا يا راجل تصدق فكره بس انهارده الجمعه سليمان : طب ما البسطه قفله برضو هترحى تشيلى فلوس ازاى ؟ نجوى : اه صح خلاص بقى سليمان : اول الشهر جاى جهزه لدفع اول شيك من قسط العربيه ؟ نجوى : اه طبعا اطلع بقى ووزع الحاجه اساعه 2 عاوزه الحق اسافر سليمان : ماشى انا طالع نجوى : اجيب مين يساعدنى ويروح ويجى انا معرفش حد عاوز ايه يا منير بتكلمنى ليه دلوقتى الو منير: انتى فين ؟ نجوى : عند سليمان روحت لسلمى اخادت الحاجه وجيت منير: اصل فى حاجات حصلت كنت عاوز اتكلم معاكى نجوى : انا كمان فى حاجات حصلت انا اصلى مسفره لعمى دلوقتى منير: ليه مش يوم الحد نجوى : شوقيه ربنا يسامحها جلها بضاعه دباحتها ومعندهاش تلاجات تشيلها لازم اروح اخودهم لحسن يبوظو منير : يعنى من بنها لعند سلمى للقاهره لنجع حمادى يابنتى انتى بتنتقمى من نفسك ؟ انتى بتنتحرى كدا نجوى : بنتحر طب والله فكره ليه لا منير: فكرة ايه ؟ تفتكرو فكرت ايه اللى جات لنجوى ؟ يتبع...... | ||||
|  |
|
02-10-16, 04:57 PM
| #42 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 40 } منير : يعنى من بنها لعند سلمى للقاهره لنجع حمادى يابنتى انتى بتنتقمى من نفسك ؟ انتى بتنتحرى كدا نجوى : بنتحر طب والله فكره ليه لا منير: فكرة ايه ؟ نجوى : خلاص يا منير هكلمك تانى سلام دلوقتى منير : سلام ايه يا مهبوشه انتى استنى انا هجيلك متسفريش لوحدك نجوى : هتيجى معايا الصعيد ؟ وبعدين انا هبات هناك منير : هبات معاكى ونرجع سوى انا اخاف عليكى تروحى المسافه دى كلها راحه جايه لوحدك نجوى : يا حبيبى يا منير ربنا يخليك ليا منير : استنينى عند سليمان وانا جايلك يا روحى نجوى : طيب حاضر بس متتأخرش منير : عيونى ( بعد ما قفل ) نجوى : ايه يا سيده انتى وقفه ورايا كده ليه خضتينى سيده : اهو ده الحب اللهى تضرب فى قلبك يا سليمان نجوى : ههههههههه الحب ياختى دا متجوز عليا واحده سيده : انا مستعده اجوز سليمان 3 غيرى بس اسمع منو الكلام الحلو ده نجوى: والله انتى ريقه ، اهو سليمان جه سليمان : اتفضلى الحساب 1500الباقى هجبهولك بعدين نجوى : ( مسكت الفلوس عدتها ) تمام اتفضل 300 جنيه حقك سليمان : بقولك الحاجات دى هتعملى فيها ايه ؟ نجوى : مش عارفه بس هو باقى شويه صغيرين مش كتير سليمان : بصى فى مطعم الشارع اللى ورانا متيجى نروح يمكن يرضى يشترى منك نجوى : بدل ما يقول تمن قليل ويخسف بثمن الحاجه الارض سليمان : تعالى نشوف ونجرب نجوى : ماشى تعالى سيده لومنير جه قوليلو يستنى او يكلمنى سيده : ماشى هعملو نسكافيه عقبال ما تيجو نجوى: ماشى يلا بين يا وانته عامل فيها البيه البواب كده ام حمزه : ايه حبيب ماما كل ده فى الصلى اساعه 3 حمزه : لا انا روحت الشركه كنت بجيب ورق هو بابا جه ام حمزه : اه ابوك نايم جوا حمزه : وتقى فين ؟ ام حمزه : فى البلكونه عملتلها موز بلبن وقولتلها اشربيه فى البلكونه حمزه : ( داخل حمزه البلكونه لقى تقى ماسك كاس العصير وبتشرب بالشاليمو ومش لبسه نقاب ) ايه ده ؟ تقى : موز بلبن حمزه : مش بقول على اللى فى ايدك بقول انك ايه ده قعده فى البلكونه ومش لبسه نقاب تقى : لا انا لبساه اهو بس كنت بشرب فارفعتو وحتى شعرى متغطى حمزه : افرضى حد شافك تقى : مانا قاعده والسور عالى وكمان محدش باصص من العمارات اللى قدمنا حمزه : تقى لما اقول حاجه متفضلش تجدلى معايا تدخلى البلكونه تلبسى النقاب فهمه ؟ تقى : حاضر فهمه ( ودارت وشها الناحيه التانيه ) حمزه : ( مد ايدو يعدل وشها نحيتو ) مش عجبك كلامى ولا ايه ؟ تقى : انا مش هرد عليك اصلا وداخله جوا لماما عشان انا مش عارفه مالك اتغيرت كده ليه ( وسابتو وداخلت المطبخ وهى مدايقه ) ام حمزه : فى ايه مالك ؟ تقى : حمزه بيزعقلى ام حمزه : ليه ؟ تقى : عشان داخل البلكونه لقانى كشفه وشى وبشرب العصير ام حمزه : معلش بيغير عليكى دا بيحبك متزعليش ايه ده جرس الباب بيرن افتح يا حموزه تقى : يا رب تكون نجوى ( خارجت تشوف مين جه ) حمزه : مش ممكن طنط جيجي جيجي : حموزه القمر ازيك كبرت اهو بس لسه قمر زى مانته حمزه : شفتى بقى ازيك يا جنى حنى : وحشتنى كده برضو نعرف انك اتجوزت ومتقولش (ونطة عليه حضنتو وهو كمان حضنها وباسو بعض يمين وشمال ) حمزه : كل حاجه جات بسرعه وبعدين انتو رجعتو من روما امته ؟ جنى : اول امبارح وحشنى اوى اوى يا حمزه جيجى : كنزى فين يا حموزه حمزه : فى المطبخ ماما خالتو جيجي جات ام حمزه : مش معقول وحشتينى موت جيجي : وانتى كمان كده برضو تجوزى حمزه ومتقوليش ام حمزه : كل حاجه جات بسرعه هو ماهر مجاش معاكى ليه ؟ جيجى : بيركن وطالع حمزه : دا وحشنى اوى جنى : هى دى مين ؟ حمزه : ده مراتى تقى تقى تعالى اعرفك دى خالتو جيهان وبنقولها جيجي ودى بنتها جنى تقى : ( هازت راسها وهى على اخرها من حمزه وشورتلو ) عوزاك جواه دلوقتى ( وداخلت اوضتهم تستنى حمزه ) جيجى : هو فى ايه مش بتتكلم ليه ؟ حمزه : طب بعد ازنكم ثوانى اشوفها جنى : هى مالها يا طنط ؟ ام حمزه : لا ملهاش مفيش حاجه جيجي : اومال بتتكلم بأديها كده ليه ؟ ام حمزه : اصلها مش بتتكلم ومش بتسمع فا بتتكلم بالاشاره جيجي : معقول طب ليه كده وانتى ازاى تقبلى تجوزى حمزه واحده كده البنات خلصت ام حمزه : هو بيحبها وبعدين مؤديه ومتربيه وبنت ناس طيبين جنى : لا يا طنط غلطانه حمزه : فى ايه ؟ تقى : ممكن اعرف ايه اللى عملتو باره ده حمزه : عملت ايه ؟ تقى : هو كمان مش فاهم ومش عارف عملت ايه ؟ انته تحكم عليا مخرجش البلكونه من غير نقاب وانته فتحهالى مبوسه انته واللى معرفش بنت خالتك دى اسمها ايه ؟ حمزه : دى جنى انا وهى متربيين مع بعض تقى : متربيين مع بعض يعنى ايه ان شاء الله طب مانا اروح بقى اجيب سراج وربيع ولاد عمى وابوسهم واقولك متربيين مع بعض حمزه : انا بقالى بتاع 6 سنين مشفتهمش واول ما شفتهم بجد كانو وحشنى وبعدين هما عايشين فى روما البوس والحاجات دى عادى تقى : اه وانا بقى عايشه فى بنها يبقى كل حاجه ممنوعه وبأزنك زى المساجين حمزه : مساجين انا سجنك يا تقى ؟ تقى : اومال تسمى اللى بتعملو فيه ده ايه ؟ حمزه : يا بت يا عبيطه ههههه الشاعر بيقول ايه ؟ تقى : معرفش انا شعرا حمزه : لا ياختى بتعرفى وكمان مشيرا القصائد بتعتو على الفيس بتاعك ( اخدها من اديها وقعدو جنب بعض على الكنبه ) الشاعر بيقول × أيوة بغير لا انا نقصان ولا ضعفان ولا مسطول ولا سكران ولا زايغ من عيني الضيّ ولا حد احسن مني في شيّ بس بغير واللي قالولك غيرة الراجل قِلّة ثقة او قلة فَهم خَلْق حمير × عارفه الباقى ولا اكمل ؟ تقى : ههههه لا عارفه بس انته حابسنى اناقبل ما اتجوزك كنت بخرج بروح لالهام او اخرج مع نجوى ومنير او كنت اطلع السطوح اشم هوى دا حتى لما روحت عند فارس طنط بوسى كانت بتاخدنى معاها المول لاكن انا حسه انى هنا محبوسه حمزه : طب انا هقولك وانتى احكمى × طب لو عندك حتة ماس هتخليها مداس للناس ؟ ولا هتقفلي أوضة عليها بمية ترباس يمكن حتى تأجري ليها جوزين حراس × ما تردى ؟ تقى : ناقص كمان تجيب حراس حمزه : طبعا هو انا حببتى متستهلش اجبلها 100 حرس وحرس دا كفايا عيونه الخضرا دى ولا بلاش العيون اطيب واحن قلب تقى : اضحك عليا اضحك عشان انسى اللى بت اللى انته بوستها باره دى حمزه : خلاص مش هعمل كده تانى مش هبوس غيرك انتى بس وماما تقى : ولا ماما كمان انا بس حمزه : انتى بس امرك حضن كبير بقى لحموزه تقى : هههههههه ( وحضنتو بعد ما كانت زعلانه منه ) بحبك يا حمزه وبزعل لما تعمل معايا كده حمزه : يا بت بغير افهمى بقى منير: ايه كل ده فين ؟ نجوى : سليمان ودانى محل ابعلو الحاجه فضل يتفرد ويتنى وفى الاخر عاوز يشترى منى بالجمله كيلو الفراخ ب 12 جنيه منير: ليه هى كتاكيت دا ميجيش على حق البنزين من البلد لهنا سليمان : انا كنت بحسبو كويس طلع واطى نجوى: طب يا خويا ابقى شفلنا زباين بقى نبعلهم انته كده اخدت اللبن كلو والبيض كلو و 30فرخه و 10 بطاط و10 زوه اوك انته ادتنى 1500 الباقى هاجى اخدو يوم الاتنين ماشى ؟ سليمان : ماشى لما السكان يجو بس منير: طب هتعمل ايه بالباقى نجوى : متقلقش هتصرف يلا عشان نروح لعمى ايه فى ايدك ده ؟ منير : مانا قولت هنبات جبتلك ترنج وانا كمان وكام حاجه كده عشان نلبسهم هناك وكمان جبتلك كوتشى بدل الجزمه نجوى : حبيبى يا ناس شفتى يا سيده سيده : ربنا يخليكم لبعض ويبعد عنكم العين ( وهما فى الطريق ) نجوى : لما تتعب يا منير قولى اسوق بدالك منير: انتى جايه فى سوهج تقولى كده دا خلاص ساعه ونص ونوصل ايه النوم ده كلو نجوى : انا مش عارفه نمت كد ازاى منير : منمتيش امبارح ؟ نجوى : لا مش اوى انا وفارس شدينا مع بعض منير : تستهلى عشان انا قولتلك فارس غبى بلاش تهزرى معاه هو عمل معاكى ايه ؟ نجوى : عادى زعق وهزقنى شويه وخلاص منير: ممدش ايدو يعنى ؟ نجوى : لا الحمد لله ميقدرش اصلا بابا كان موجود منير: ايه ده صحيح احنا مسفرين وهنرجع بكرا بليل عمى مين هيوديه يغسل ؟ نجوى : لا ما بابا وماما جم هنا هيعيشو معاه فى شقتوعشان يشلولو الواد فارس بقى خليه يشيل المسؤليه شويه منير : بس كده عمى هيزعل نجوى : لا مش هيزعل صابرين عامله ايه ؟ منير : سايبها زعلانه اخواتها عاوزنها تبيع الشقه عاوزين حقهم نجوى : انا مش فهمه هو جرى ايه للناس الفلوس والمصالح عمة عنيهم منير: حال الدنيا انا قولتلها تبيع الشقه وتديهم حقهم نجوى : اممم طب وهى هتروح فين ؟ منير: تنزل تحت وانا وانتى ناجر شقه فى اى مكان الحمد لله انا اقدر دلوقتى اجيب شقه نجوى : امممم طب ولقيت شقه ؟ منير: لا انا لسه هادور نجوى : طيب منير ممكن لما نرجع من البلد نروح نكشف عند دكتور ؟ منير : طبعا ممكن اهو احنا قربنا خلاص نوصل هدى : ايه مظقتط طبعا مانته مع جدو ابو فارس : شبه فارس وهو صغير صح يا نجات ؟ ام فارس : اه الخالق الناطق سبحان الله فارس كلم اختك كده شوف وصلت ولا لسه انا اصلى مش معايا رصيد فارس : هطلبهالك وانتى خودى كلميها انا زعلان منها ابو فارس: ليه بس انته اللى زعلتها وكفايا انك عيرتها بالحمل هدى : فى دى انته غلطان يا فارس فارس : غلطان واللى عملتو امبارح واللى عملتو انهاردا دا ايه ؟ ام فارس: قالتلك كانت بتهزر فارس : ولما تاخد العربيه وتشوف نفسها وتخلينا نركب تاكسى واحنا رجعين دا يبقى ايه ؟ مفكرتش احنا هنرجع ازاى وحنا معانا شنط ؟ ابو فارس : مش شغلها وهى اللى بتبعو بنفسها وبعدين عربيتها وهى حره فيها فارس : عربيتها ؟ لا يا بابا مش عربيتها انته بعت التاكسى ودفعتلها اكتر من نص الفلوس بتاعت العربيه ابو فارس : لا انا مدفعتلهاش غير 20 الف بس والباقى هى ماضيه على نفسها وصلات امانه لصاحب المعرض فارس : برضو مش عربيتها دى بتعتنا كلنا ام فارس: حاجة اختك حاجتك وحاجتك حاجة اختك من امته وانته بتقول كده فارس : انتو مش فهمينى ابو فارس : لا انا فهمك وزى مانا جبتلك شقه فى بنها والشقه دى بتعتك انته انا ساعدت اختك انها تجيب عربيه ليها هى انته اللى مفروض تفهم كفايا اوى انها نزلت واشتغلت ومخلتناش نمد ادينا لحد هدى : خلاص يا عمى متدايقش نفسك خلاص يا فارس فارس : خودى يا ماما كلميها ام فارس : مش بترد ابو فارس : شويه كده وكلمها تلاقى الشبكه وحشه جنى : انتى بقى خريجة ايه ؟ تقى : كليت زراعه جنى : واو زراعه حمزه : على فكره انا وهى متخرجين من نفس الجامعه جنى : بجد طب تمام تقى : ( شاورت لحمزه وطبعا امو فهمت ) بنت خلتك وخلتك دول رخمين اوى انا مش قدره استحمل حمزه : ( بالشاره ) معلش عشان خطرى دول ضيوف ماهر : انتو بتقولو ايه ما تفهمونا ؟ حمزه : لا ولا حاجه دى بتكلمنى على حاجه كده قولى بتشتغل فى ايه دلوقتى ماهر : اهو نزلنا مصر على امل نلاقى استثمار حقيقى بس مفيش انا كان نفسى افتح اكبر قريه سياحيه بس مفيش ارض لقيها حمزه : انا كمان نفسى اعمل حاجه فى السياحه وبفكر فيها بقالى فتره ماهر : عاوز اشرب سجاره ما تيجى فى البلكونه ام حمزه : ابعد عنو يا حمزه متشمش الدخان حمزه : حاضر يا ماما ماهر : زى مانتى يا خالتى مش هتتغيرى (حمزه وماهر داخلو البلكونه ) جنى : ماتشيلى النقاب هما خارجو فى البلكونه ؟ تقى : ( كتبت لهم على الموبيل ) لا حمزه مش بيحب حد يشوفنى غيرو جيجى : ليه بقى مع ان شكل عنيكى كده بيقول انك حلوه ام حمزه : دى تقى قمر ارفعى النقاب وريهم يا تقى ونزلها تانى تقى : حاضر جيجى : اها لا عندك حق يا كنزى فعلا حلوه جنى : عرفت تنقى يا حموزه ابو حمزه : ( لسه صاحى من النوم ) ايه ده انتو جيتو امته ؟ جيجى : من بدرى واحشنى يا نبيل ( وقامت باستو ) تقى : { ايه يا ربى الستات اللى فتحنها مبوسه دى } ام حمزه : تقى روحى شوفى الفرن تقى : حاضر وكمان هعمل سلطه ؟ ام حمزه : ماشى اعملى جنى : طنط ازاى انتى بتتكلمى وهى بتفهمك مش انتى بتقولى مش بتسمع ؟ ام حمزه : بتقرا الشفايف جنى : ازاى ؟ ام حمزه : مش عارفه بوسى قالتلى كده بس هى لما بنكلمها بتفهم ( داخلت نجوى ومنير البلد وركنو العربيه جنب البيت واول ما نزلو من العربيه ) ؟: حمدالله على السلامه يا مدام نورتى البلد نجوى : شكرا حضرتك ؟1: نورتى يا ست النايبه نجوى: نايبه نايبت ايه ؟ منير: هههههه دا بيشتموكى ههههههه نجوى: بيشتمونى ؟3 : نورتى يا ست النايبه والله انهاردا عيد لووووووولى نجوى : عيد ؟ هو فى ايه يا منير ؟ منير: مش عارف ؟4 : ونبى يا ست النايبه انا ابنى متخرج من 7 سنين ونفسو يتعين فى مصر ربنا يخليكى تشوفيلو اى حاجه نجوى : حاجه انا مش فهمه يا حاجه هو فى ايه ؟ ؟4 : مش انتى هتترشحى فى الانتخابات يبقى لازم تراعى اهل الدايره وتشوفى طلبتنا انا هروح الم الرجاله واجيلك لبيت عمك منير : رجاله مين يا ست دى مش مترشحه دى نوجى مراتى ؟5: اهل الدايره كلهم هيديكى صوتهم والله لو جابو مين انتى اللى هتفوزى ؟ 4: روحى انتى ارتاحى واحنا على 9 بعد العشا نجيلك نجوى : تجيلى فين يا ست انا مش فهمه حاجه منير: اجرى يا نجوى قبل الناس ماتتلم اكتر من كده البيت فين ؟ نجوى : اهو ( منير شد نجوى من اديها بعد ما الناس اتلمو عليها وكل واحده بطلب وهى مش فهمه ) نجوى : يا نهار اسود انتخبات انا اترشح فى الانتخبات ليه انتى شيفانى ايه دانا مش بتفرج على نشرة الاخبار دانا علقتى بالجراد بلمع بيه الازاز شوقيه : عادى يا بنت عمى اهو عملتلك سيط نجوى: سيط ملقيش غير ده وتسيطينى ربيع : ومالو انته قدها سراج : طب تصدقى وتأمنى بأيه ؟ نجوى و منير : لا اله الا الله سراج : العضو اللى كان فى 2012 مكناش نعرفو جه البلد هو اسبوع فرق على الناس بطاطين وسكر وزيت تموين الانتخابات خلصت ونجح ومشفناش وشو تانى وكل مره على كده من زمان نجوى: انا مالى يا عم الحج تدخلنى فى المتاها دى ليه عربى : انا وراكى يا بنت اخوويا وهتنجحى منير : ( فطسان من الضحك ) ربيع : بيضحك على ايه ده بنقول نكت احنا ولا ايه ؟ منير : ههههه لا والله بس متخيل نجوى فى المجلس كده وهى قاعده ههههههههه منظرك هيبقى زباله هههههههه سراج : ليه دا بدل متشجعها شوقيه : والله يا نجوى انا فى واحده بس سئلتنى انتى مين قولتلها انك بنت عمى ومستثمره وبتفكرى تترشحى لمجلس الشعب هى بقى اللى راح وقالت لكل النسوان فى البلد عربى : جربى يا نجوى مش هتخسرى حاجه نجوى : مجلس ايه يا عمى انا مش بفهم حاجه فى الكلام ده والمجلس عاوز ناس بتفهم قانون وانا مبفهمش قانون ربيع : عاوزه تفهمينى ان كل اللى بيدخلو مجلس الشعب بيفهمو اياك دا فى ناس مبتعرفش تكتب اسمها وبتدخل نجوى: ما عشان كده البلد راحت فى داهيه بطل ضحك انته كمان فى ايه ؟ منير: مش قادر قلبى هيقف نجوى: عجبكم كده الراجل هيفرفر منى شوقيه : ( بحنيه ) بعد الشر عنو ربنا يخليه لشبابو والله ضحكتك ما شفت زيها ابدا نجوى : لا ياشيخه شوقيه بقولك ايه انا ولا بلاش منير: ( قام بص من الشباك ) الحقى دى الرجاله تحت البيت عربى : انزلى قولى للرجاله كلمتين حمسيهم نجوى : احمس مين انا انا ماليش داعوه هو انتو تجدبو وانا البسها ربيع : تعالى احنا معاكى تعالى بدل دول صعايدا يفكرو انك بتتعالى عليهم يروحو مولعين فى البيت منير: ( وقع على الارض من الضحك ) ههههههههه نجوى: يخرب بيتك انته جاى تضحك ( الناس كل شويه بتكتر وبدأو يهتفو بنت الدايره والكلام ده ) عربى : عيب يلا انزلى للرجاله نجوى : هنزل لوحدى طب هقول ايه ؟ ربيع : احنا معاكى اهو ( نزلت نجوى هى وربيع وسراج وعربى وفتحو الباب وجابو لنجوى كرسى وقفت عليه ) نجوى : نهدى بقى عشان اعرف اقول الكلمتين ( كل الرجاله والستات سكتو ) انا اسمى نجوى مصطفى طبعا عمى عربى ودول عيالو واحنا لينا ارض هنا وكلكم عرفين الكلام ده ؟1: اه طبعا عارفين نجوى : انا من قريب فتحت مشروع وقولت اهل بلدى اولى انهم يشتغلو وعمى وولادو شهدين انا المجلس ده انا مش عوزاه ولا بفكر فيه اصلا انا كل اللى يهمنى انى اشغل الناس مش عاوزين نمد ادينا لحد دراعنا ده يتمد عشان يشتغل ويتعب مش عشان اللعب والمد للشحاته من الدول وناخد الاعنات احنا نقصنا ايه ردو عليا نقصنا ايه ارض وعندنا ، مايه والحمد لله كل سنه المطر بيغرقنا وكمان عندنا نيل ، شمس والحمد لله طول السنه ، يبقى نزرع ونشوف اكل عشنا ، دا كلامى ده لرجاله الستات بقى تجيلى هنعمل شويت شغل بقى ايه اى حاجه تقدرو تربوها فى البيوت من اول الكتكوت لحد الديوك الرومى ربوها وانا هبعهالكم وبأسعار حلوه اوى واى واحده عاوزه تشتغل معايا فى كده شوقيه بنت عمى عندها تيجى تكتب اسمها وانا بنفسى هروح لحد البيت اتابع الحاجه وهدبحها معاكى وهديكى تمنها فى وقتها ( كل الناس سقفت ) نجوى : لا ومش بس كده اللى عندو بقرا ولا جموسه ومش عارف يأكلها يجبها لعمى احنا هنربيها وهنأجرها منك واول ما تقول عاوزها خودها برحتك ما هى اصلا بتعتك ؟8 : بس احنا عاوزين نشتغل فى الحكومه نجوى : حكومت مين خلاص على رأى المثل راحت عليكى يا زوزو ؟4 : طب ده للشغل الزباله اللى فى كل حته هتعملى فيها ايه ؟ نجوى : محدش عندكم عندو عربيه نقل ؟ ؟11 : ايوه انا عندى نجوى : حلو اوى تفوت كل يوم مرتين على اهل البلد او بلاش تلف تقف على اول الشارع مثلا الساعه 9 الصبح والساعه 6 المغرب والناس بدل ما ترمى الزباله فى الشارع تديهالك فى العربيه ؟ 11 : وانا هعمل ايه بالزباله ؟ نجوى : " " " " تفتكرو نجوى هتقول له للراجل يعمل ايه بالزباله ؟ يتبع..... | ||||
|
| |
|
02-10-16, 04:58 PM
| #43 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 41 } ؟4 : طب ده للشغل الزباله اللى فى كل حته هتعملى فيها ايه ؟ نجوى : محدش عندكم عندو عربيه نقل ؟ ؟11 : ايوه انا عندى نجوى : حلو اوى تفوت كل يوم مرتين على اهل البلد او بلاش تلف تقف على اول الشارع مثلا الساعه 9 الصبح والساعه 6 المغرب والناس بدل ما ترمى الزباله فى الشارع تديهالك فى العربيه ؟ 11 : وانا هعمل ايه بالزباله ؟ نجوى : تقصد هنعمل بالزباله ايه احنا كلنا هنشتغل مع بعض وانا بطلب من كل ست تخلى الزباله فى كيسين الكيس الاولانى فيه زبالة المطبخ قشور بقى على شويت رز بايتين على اى عيش ناشف والكيس ده بقى الحاجه اللى فيه هنوديه لاى واحده بتربى فراخ ولا طيور واهو بدل ما نعمت ربنا تترمى اهو نأكلها للطيور ( اناس كلهم) : صح عندها حق نجوى : الكيس التانى بقى ازاز على بلستك على علب صفيح على ورق والحاجات دى تجمعها وانا هشفلك شركه بتاعت اعادت تدوير الحاجات دى وتبعلها الحاجات دى وبكده نبقى خلصنا من الزباله وواشتغلنا برضو ولا ايه ؟ ؟5: طب والتعليم واللوحده الصحيه و نجوى : لالا حلكم حلكم انا من اولها اهو انا جايه اشغلكم هقضى على البطاله فى البلد الصحه والتعليم والحاجات دى مش لوحدى هقدر اعملها بس اوعدكم اجبلكم داكتره كويسين واوفرلكم الدوى وكمان المدارس ممكن نلاقلها حل ؟ 9 : حل ازاى الفصل فيه فوق 70 عيل نجوى : بسيطه تخلى الفترتين الصبح للبنات من 7الى 12 ومن 12ونص ل 6 للولاد وبكده الفصل يبقى فيه 35 بس ؟10 : اهو دا التفكير ( كلهم سقفوووو ) منير : ( منير واقف جنب نجوى) طيبين اوى يا خال ؟ 22: طب والدروس الخصوصيه هتعملى فيها ايه انا عندى 4 عيال وكلهم بيخدو دروس نجوى : والله الدروس مش عارفين نمنعها ننظمها ؟24 : ازاى ننظمها ؟ نجوى : نعمل لها تسعيره نخلى : ابتدائى مثلا المده 8 حصص فى الشهر ب 20 جنيه اعدادى مثلا المده 8 حصص فى الشهر 30 جنيه ثانوى مثلا المده 8 حصص فى الشهر 40 جنيه يعنى لما نعمل مجموعه 5 عيال فى 30 ولا 20 ولا 40 شوفو يبقى بكام وبعدين التعليم رساله مش بزنس ؟16 : والله كلام معقول وانا موافق انا مدرس وموافق على الكلام ده نجوى : وزى ما قولتلكم المشروع بتاعى عباره عن منتجات طيور وبيض وحاجات كده بابعها للناس فى القاهره بصو انا جايبه معايا بضاعه هفرجكو ( نزلت من الكرسى وراحت نحيت العربيه وفتحت التلاجه ) بصو اهو دى فارخه ودى بطه انا بابعهم فى اكياس والتمن عليهم ؟54: وانتى هتفرقى علينا الحاجات دى يا سيادة النائبه ؟ نجوى : ايه افرق ايه انا مبفرقش ومحدش يستنى منى انى افرق عليه فلوس ولا بطاطين ولا زيت وسكر عارفين ليه المرشحين اللى بيعملو كده بيشترو اصوتكم ومش بيعملولكم حاجه لاكن انا بقولكم عوزين تشتغلو عاوزين محدش يكسر عنيكم انتم اللى تشترو منى يلا ننجح المشروع وكلنا نشتغل ؟19 : والمشروع ده اسمو ايه ؟ نجوى : كوكو واوا ان شاء الله يلا مين هيشترى منى ( نجوى باعت جزء من البضاعه اللى معاها للناس وكتير اوى طلبو منها انهم يشتغلو معاها فى المشروع) هدى : الحمد لله انا دلوقتى اروح الشغل وانا مرتاحه فارس :........ " " " هدى : فى ايه ؟ مالك ؟ فارس : نجوى كلامها امبارح كلو صح وانا بدل ما اعتزر لها انى اهملت فى ابنى روحت زعلتها هدى : مش مهم دى اختك لما تشوفها صالحها ونجوى طيبه فارس : بقولك ايه هو انا طماع ؟ هدى : لا ليه بتسئل ؟ فارس : عشان بصراحه مدايق ان بابا اشترى لنجوى عربيه هدى : الله مش عربيه بتشتغل بيها هى يعنى اسبور دى نقل فارس : مانا عارف بس هو مش المفروض احنا لينا فى العربيه دى ؟ هدى : لا طبعا لان دى فلوس ابوك وهو حر يدى منها ولادو زى ما هو عاوز فارس : بس يعنى هدى : فارس طول ما ابوك عايش دى فلوسو واحاجتو احنا ولادو ملناش نقولو يعمل ايه وميعملش ايه بعد عمر طويل فلوسو بتبقى ميراث واكيد انته فاهم ده استنى ماما بتتكلم فارس : لسه فكره تتكلم دانا لوشفتها وحيات ربنا لهوريها هدى : باس بقى الو ام هدى : ازيك يا بنوتى اخبارك ايه ؟ هدى : الحمد لله يا ماما كده برضو جايه تسئلى عليا دلوقتى ام هدى : ليه هو فى حاجه ؟ هدى : مش هيثم مكناش لقينو كنا بنحسبو اتخطف ام هدى : ههههههههه اه مانا عارفه ما نجوى كلمتنى وقالتلى نهزر شويه وانا قولت اللاعبكم هدى : يعنى انتى اتفقتى انتى ونجوى عشان تهزرو ام هدى : اه قوليلى جوزك الكأيب ده حصلو ايه ؟ هدى : جوزى ان شاء الله هركبلو دعامه قريب منك ومن نجوى شوقيه : كلامك زى السكر يا بنت عمى منير : والله اكلك يا شوقيه هو اللى سكر شوقيه : تسلم من كل شر نجوى : لا يا شيخه ؟ ربيع : وكنتى خايفه ومش عارفه تقولى ايه والله انتى دماغك حلوه اوى نجوى : ماشى دماغى حلوه بس انا ماليش فى الحاجات اللى هى المجلس والقوانين وكده عربى : لا متخفيش جمدى قلبك واحنا وراكى منير : فى حاجه انتو نسينها سراج : ايه هى منير : عشان تترشح للانتخبات عن الدايره هنا لازم تسبت انها سكنه هنا او على الاقل يكون ليها حاجه مكتوبه بأسمها هنا بيت او ارض عربى : ازاى نسينا الحاجه دى بس الارض بأسم ابونا نجوى : شفتو بقى فككو منى ربنا يخليكم انا بعمل مشروع كوكو واوا واكتر من كده مبفهمش عربى : طب مانا قولتلك الارض مفيش انفار ومش لاقى نجوى : عاوز كام نفر وانا اجبلك عربى : يعنى 20 او 15 على الاقل نجوى : هجبلك انا ربيع : وهتجيبى منين نجوى : انا هتصرف مالك يا شوقيه فى ايه ؟ شوقيه : لا مافيش بس سراحت نجوى : اه طب ياختى مش اتعشينا قومى عشان نحط الحاجه فى العربيه ونشغل التلاجه شوقيه : طب لما منير ياكل الاول نجوى : وانتى مالك ومال منير قومى يلا ( نجوى اخدت شوقيه وحملو الحاجه فى العربيه وشغلو التلاجه ليها وفضلو يتحسبو ) شوقيه : كده الحساب تمام ؟ نجوى : تمام خودى بقى 1000 جنيه اشترى بيه بضاعه اى واحده عاوزه تبعلنا زى ما قولتلك البضاعه تكون صاحيه وبتجرى قدامك اللبن يكون مش محطوط عليه مايه شوقيه : والله فاهمه وعارف نجوى : طب تمام انا هدخل انام بقى تصبحى على خير ( داخلت نجوى ومنير عشان ينامو )  منير : بنت عمك بتلاغينى هههههههه نجوى : ههههههههه طب خلى بالك دى نحس كل ما تحب حد وتيجى تتجوزو يموت فى شهر 2 منير : بجد طب ليه ؟ نجوى : فكك منها يا منير انا تعبانه اوى نفسى انام وارتاح منير: يا قلبى نامى وانا جنبك اهو نجوى : انته ايه رئيك فى موضوع مجلس الشعب ده ؟ منير : هههههههه احنا مالنا بالكلام ده اصلا خلينا فى حالنا ومشيين جنب الحيط وزى ما قولتلك لازم اثبات ملكيه انك تمتلكى حاجه فى ابلد هنا انتى تملكى حاجه ؟ نجوى : لا منير: يبقى تنامى ونصحى الصبح نرجع مصر انا تعبان نجوى : طب مش هتكلم صابرين تسئل عليها ؟ منير: افتكرى حاجه عدله بقى (وتانى يوم صحيت نجوى بدرى هى ومنير واخدو العربيه ومشيو عشان محدش فى البلد يشوفهم ) حمزه : تقى انتى كل ده نوم اصحى بقى انتى يا بنتى ام حمزه : يلا يا حموزه اللبن هيبرد ( خرج حمزه من الاوضه ) حمزه : ماما مش عاوز لبن اعمليلى شاى ام حمزه : لا لازم لبن الصبح ابو حمزه : هى تقى فين ؟ حمزه : نايمه حاولت اصحيها وهى ولا هنا ام حمزه : انا كنت حسه انها مدايقه من جيجي وجنى حمزه : بصراحه انا كمان مدايق منهم كانو بيتكلمو بتعالى كدا ام حمزه : جيجي امبارح تقولى ازاى تجوزى حمزه بنت كدا عشان الكلام يعنى ابو حمزه : وهى مالها اصلا تدخل ليه ؟ ام حمزه : مش هى خالتو يعنى برضو حمزه يهمها حمزه : والله تقى برقبت بنتها انتى شوفتى لبسها يا ماما والله انا كنت مكسوف ابص عليها البنطلون ديق والبلوزه مبينه بطنها لابجد شئ مقظظ ابو حمزه : بس انا شفتك مندمج مع ماهر امبارح حمزه : هو عاوز يعمل مشروع سياحى وانا بفكر نشارك بعض ابو حمزه : ابعد عن ماهر شغلو مش مظبوط وهو بيحاول يعمل مكسب ساريع وبعدين مش كنت عاوز تساعد وتشارك نجوى انته ساكت ليه ؟ حمزه : نجوى بصراحه شغلها لوكل شويه اه مشروعها حلو بس كلو داوشه ابوحمزه : بس دماغ البنت دى عجبانى اوى ام حمزه : طب ما تشركو الاتنين حمزه : هشوف كده ( وعلى الساعه 12 وصلت نجوى البيت ) نجوى : اه يا دماغى ياما دماغى بتعمل وششششششششششششششششششششششش منير : انا عاوزاخد دوش وانام شهر دانا اتهاريت ناموس نجوى : انا كمان بس انا مش هقدر استحمى انا هدخل انام منير : طب انا هطلع اشوف صابرين وانزلك نجوى : ماتيجى تشيلنى تدخلنى جوا ينوبك ثواب منير: هو انا قادر اشيل نفسى ( منير طلع يشوف صابرين ونجوى داخلت تنام حتى مغيرتش هدومها ) منير : السلام عليكم ؟ صابرين : عليكم السلام متأخرتش يعنى منير : نجوى خلاصت شغله ورجعنا على طول اسكوتى مش اهل البلد عاوزنها تترشح فى الانتخابات صابرين : ههههههههه لا معقول ما هى ناقصه اصلها منير: لا لعلمك نجوى اه مجنونه بس دماغها حلوه صابرين : ربنا معاها لو خير ليه اهو ربنا يقويها عربى : انا بفكر بقى ابعلها البيت او الارض وبكده نقدر ننقل السكن هنا وتترشح عندنا ابو فارس : بس يعنى هتبيع الارض لنجوى كده بالساهل دانته مكنتش عاوز تبعها وانا محتاج فلوس عربى : انا مش هبيع الارض لحد غريب دى بنتك وكمان هتخدم البلد دى والله لحد دلوقتى فى اكتر من 40 ست معانا فى المشروع ابو فارس : طب انته يعنى عاوز ايه ؟ عربى : نجوى تترشح للانتخابات فى المجلس الدوره دى ولو لازم يكون لها ملك انا ابو فارس : على فكره مش لازم يكون لها املاك وكفايا ان اهلها وقريبها من هناك عندك عربى : بجد ابو فارس : والله انا اسمع كده انا عربى : المهم اقنع نجوى لازم تترشح ابو فارس : حاضر يا عربى هكلمها عربى : طيب سلام عليكم ام فارس : هو اخوك اتخبط فى عقلو ؟ عاوز يودى البت فى داهيه ؟ ابو فارس : ليه بس ؟ ام فارس : انته ناسى ان البت عندها 22سنه واقل سن فى الدستور الجديد يدخل مجلس الشعب 25 سنه ابو فارس : بجد ؟ ام فارس : اه مانا ساعت ما كانو بيعملو كنت ليل نهار فاتحه القناه بتفرج عليهم اومال انا نزلت قولت نعم على ايه ابو فارس : انا افتكرتك نزلتى صواتى عميانى ام فارس : عميانى ايه دانا عارفه مده مده ابو فارس : فارس أتأخر اقولك انا هروح اغسل فى المستشفى اللى غسلت فيها المره اللى فاتت ولو جه فارس خليه يروحلى هناك ام فارس : لا استنى بس زمانو جاى ابو فارس : لا انا هروح السلام عليكم ام فارس : طب معاك فلوس ابو فارس : اه معايا السلام عليكم تقى : صباح الخير ام حمزه : نموسيتك كحلى الساعه 3 تقى : كنت عاوزه انام محستش ام حمزه : نامى النوم للحامل حلو تقى : اه ما ماما كانت بتقول لالهام كده نجوى او اى حد متكلمش ؟ ام حمزه : لا تقى : انا هقوم اعمل سنداوتش وعصير ام حمزه : لا لبن لازم الصبح لبن تقى : مش بحب لبن العلب ده ام حمزه : ابقى قولى لنجوى تجبلك من التانى اللى بتحبيه تقى : حاضر بس هشرب عصير ام حمزه : لا لبن اسمعى الكلام لحسن ماما هتزعل تقى : حاضر هشرب ام فارس : فارس انته اتاخرت كدا ليه ؟ فارس : عادى مانا كل يوم باجى 10 ام فارس : ابوك فين ؟ فارس : فين ايه هو مش هنا ؟ ام فارس : دا الساعه 1 كده راح يغسل ولحد دلوقتى ماجاش فارس : طب مكلمتهوش فى التليفون ليه ؟ ام فارس : مش معايا رصيد فارس: طب استنى الو مين معايا ؟ الممرضه : مين حضرتك ؟ فارس : مش ده تليفون مصطفى عبد الرحيم ؟ الممرضه : هو المريض مصطفى اه هو للاسف وهو خارج من المستشفى وقع على السلم وهو دلوقتى فى العنايه فارس : ايه طيب انا جاى حالا ام فارس : فى ايه يا فارس ؟ فارس : بابا وهو جاى وقع من السلم وهو دلوقتى فى العنايه انا رايحلو كلو من ست زفت نجوى الو انتى فين يا زفته نجوى : فيه ايه انا نايمه مالك فارس : نايمه وابوكى بيموت ؟ نجوى : ايه بيموت منير: ( كان نايم جنبها ) مين اللى بيموت ؟ فارس : تعاليلى على المستشفى اللى فى مدينة نصر بسرعه بتاعت التامين نجوى: طيب انا جايه ( نجوى قامت منطوره واخدت منير وجرى على المستشفى ) فارس : ماجتيش ليه توديه وتجبيه نجوى: انته كمان بتزعقلى يعنى عاوزنى اجى من نجع حمادى اروح اودى بابا يا اخى حس على دمك شويه وبعدين هو فى بيتك المفروض انته اللى توديه وتجيبو ام فارس : انتو هتفضلو تتخانقو كده انتو الاتنين غلطانين نجوى : لا انا مغلطش انا كنت مسفره وقولت هو فى بيت فارس يبقى هو يشيل شويه فارس : وانا عندى شغلى ومكنتش فاضى انتى موراكيش حاجه منير: ازاى مروهاش حاجه يا فارس دى اكتر واحده بتتعب دى من اول ما عمى تعب وهى اللى بتشتغل وبتروح وتيجى فارس : والله محدش طلب منها تعمل حاجه نجوى : بطلو الكلام فى كده ماما طيب انتى فارس ماجاش مكلمتنيش ليه اجيلو انا او كنت هتصرف حتى اخلى صابرين تجيبو وتوديه حتى ام فارس : ماعييش رصيد وقولت لفارس كذا مره مش معيه رصيد وهو ولا هنا فارس : انتى طلبتى منى رصيد ؟ ام فارس : وهو انا لازم اطلب الدكتور ( خرج من العنايه المركزه ) انتو ايه الداوشه دى ؟ فارس : احنا اسفين ؟ بس قولى اخبار بابا ايه الدكتور : حالتو صعبه اوى وكمان دخل فى غيبوبه بسبب ارتجاج المخ وعندوكسر فى الساق الايمن نجوى : ليه هو وقع ازاى ؟ ادكتور : وقع من السلم حوالى 8 سلمات نجوى : يا حبيبى يا بابا فارس : انتى السبب نجوى : (فضلت تعيط على بابها ) منير: والله انا نفسى انزل اشارع واقول مين المسئول عن راجل تعبان ورايح يغسل خصوصا انو قاعد فى بيت ابنو البنت ولا الراجل ؟ ممكن حد يقولى مين المسئول ؟ يتبع..... | ||||
|
| |
|
02-10-16, 04:58 PM
| #44 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 42 } منير: والله انا نفسى انزل الشارع واقول مين المسئول عن راجل تعبان ورايح يغسل خصوصا انو قاعد فى بيت ابنو البنت ولا الراجل ؟ فارس : والله وطلعلك حس وبتعرف تتكلم صعبانه عليك نجوى وبتدافع عنها مش كفايا روحت اتجوزت عليها وكمان كنت سبب فى نزول الجنين نجوى : اسكوتو انتو الاتنين بقى انا غلطانه بس عارف ليه على شان اعتمدت على واحد مش عارف حتى يشيل مسئولية ابنو صح اذا كان مش عارف تشيل مسئولية عيل عندو 7 شهور هتشيل مسئولية بابا وكمان ماما فارس : نجوى متنسيش انى اخوكى الكبير الزمى ادبك نجوى : حاضر انا ساكته اهو بس متشيلنيش ذنب اللى بابا فيه عشان انا مكنتش اعرف اصلا انو لوحدو والله ما كنت اعرف ام فارس : خلاص يا نجوى خلاص اللهم لا اعتراض على حكمك و قضائك منير : ان شاء الله هيبقى كويس ان شاء الله نجوى : دى تقى بتكلمنى على الواتس ام فارس : طب قوليلها ان ابوها فى المستشفى تيجى تشوفو نجوى : لا هتزعل نستنى بس لما يفوق بدل ما تعيط وتزعل وهى حامل غلط عليها انا هقولها انى مشغولها وهكلمها بعدين حمزه : ايه مالك ؟ تقى : بكلم نجوى راحت قيلالى انها مشغوله وهتكلمنى بعدين انا مش عارفه هى بتعمل كدا ليه ام حمزه : يمكن تكون بتشتغل او بتعمل شغل البيت تقى : لا يا ماما دى من يوم الخميس مكلمتنيش هى شكلها زعلانه حمزه : زعلانه ليه تقصدى متخنقه مع منير ؟ تقى : لا لما عرفت انى حامل بسألها انتى ليه مش حسه انك فرحانه راحت قيلالى اصلى غيرانه منك ام حمزه : لا يا تقى كان باين اوى انها بتهزر وانا قولتلك كدا لما طلعنا هنا حمزه : وهى تغير من ايه ما هى كانت حامل وربنا يرزقها ان شاء الله تقى : يا رب بس لا انا حسه انها فيها حاجه بجد فى حاجه مدايقها بس مش عارفه هى ايه ام حمزه : طب ما تكلم منير وجرجرو فى الكلام واعرف منو فى ايه ؟ حمزه : انا مش بعرف اعمل كدا وانتى عارفه ابو حمزه : مش تجرجرو تجرجرو كلمو عادى واسئلو ليه نجوى مش بتيجى وقوله تقى عاوزه تشوفكم حمزه : طيب ماشى اهو بيرن مش بيرد تقى : لا بجد فى حاجه نجوى فيها حاجه انا حسه حمزه : طب هكلم فارس اشوفو يمكن يعرف حاجه الو ازيك يا فارس فارس : كويس الحمد لله حمزه : صوتك مالو كده ؟ تقى : مالو ؟ حمزه : استنى بس فارس : اصل بابا فى المستشفى ادعيلو يا حمزه حمزه : طب هو فى مستشفى ايه ؟ فارس : اللى هى قريبه منكم بتاعت التامين حمزه : طب انا هجيلك دلوقتى فارس : لا متتعبش نفسك منير ونجوى معايا حمزه : عشان كده تقى بتكلم نجوى وهى مش بترد فارس : اه متقولش لتقى على حاجه عشان متزعلش حمزه : طيب ماشى بس انا شويه وهجيلك سلام دلوقتى تقى : فى ايه ؟ حمزه : مفيش ام حمزه : ازاى مافيش دانته وشك اتقلب ابو حمزه : فى ايه يا حمزه ما تتكلم ؟ حمزه : اصل عمى تعبان فى المستشفى تقى : ايه شفت انا قولتلك فى حاجه انا حسه اكيد عشان كده نجوى زعلانه انا حسه بيها قوم نروحلهم حمزه : انتى حامل انا خايف عليكى تقى : عشان خطرى عاوزه اروح دا بابا ودينى عندو ربنا يخليك ابو حمزه : انا هقوم البس ونروح كلنا ام حمزه : انا هقوم البس انا كمان تقى : حمزه ودينى عشان خطرى حمزه : طيب يا حبيبتى قومى البسى ( وصلو الاربعه لمستشفى ) نجوى : ايه دا انتو جيتو ليه ؟انتو عرفتو منين اصلا ؟ حمزه : انا كلمت فارس وقالى تقى : كده برضو تخبى عليا ؟ نجوى : مش عاوزه ازعلك او اخوفك متعيطيش هو ان شاء الله هيبقى كويس ابو حمزه : هو تعبان من امته ؟ فارس : لسه انهارده ام حمزه : ايه حصل يا نجوى ؟ نجوى : ( وهى بتبص لفارس ) جه هنا المستشفى الصبح يغسل الكلى لوحدو وهو مروح ووقع على السلم تقى : يا حبيبى يا بابا ام حمزه : وانتى كنتى فين يا نجوى مش انتى بتروحى وتيجى معاه نجوى : انا كنت مسفره وافتكرت ان فارس هو اللى هيروح معاه عشان هما جم قعدو عند فارس فى البيت فارس : قولتلك انا مختش بالى وانا قولت انك انتى اللى هتيجى تروحى معاه نجوى : خلاص خلصنا اللى حصل حصل حمزه : طب كان حد فيكم قالى انا كنت اكون معاه فارس : " " " ابو حمزه : طب المستشفى هنا كويسه ولا نوديه مكان تانى ؟ نجوى : مش عارفه فارس : هى اكيد المستشفى مش كويسه بس ابو حمزه : تعالو ننقلو مستشفى احسن من هنا فارس : بس يا عمى ابو حمزه : بس ايه لا هنا مستوى المستشفى مش عاجبنى وبعدين احنا اهل متشغلش بالك ( جابو سيارت اسعاف ونقلو ابو فارس مستشفى خاص ) نجوى : هو اليوم هنا بكام يا فارس ؟ فارس : اليوم ب 2000 جنيه نجوى : وانته معاك المبلغ ده ؟ فارس : ممكن تنقطينى بسكاتك انا مش طايق نفسى نجوى : دا اللى بخدو منك فارس : انتى بتعملى ايه ؟ بتكلمى مين ؟ نجوى : اخرس بقى فارس : اخرس ؟ نجوى : الو ايوه يا عمى انا نجوى عربى : اهلا يا نجوى عامله ايه وابوكى عامل ايه ؟ نجوى : بابا فى المستشفى يا عمى وتعبان اوى عربى : ليه مالو نجوى : وقع من على السلم وهو فى مستشفى خاص دلوقتى وبصراحه غاليا اوى علينا يا عمى عربى : طب ماتودوه مستشفى ارخص شويه نجوى : لا ما دى ارخص حاجه فى الخاص ومستشفيات الحكومه انته طبعا عارف عربى : اه عارف يا نجوى الداخل مفقود والطالع مولود طب انتو عاوزين فلوس يعنى ؟ نجوى : اه يا عمى عربى : انتى فى مستشفى ايه وانا هجيلكم ؟ نجوى : هبعتلك العنوان حاضر فارس : اخبارو ايه يا دكتور ؟ الدكتور : هو لسه فى غيبوبه بس المشكله فى الجرح اللى فى رجلو وهو عندو سكر فارس : اه طيب مش خير يعنى ؟ الدكتور : للاسف كان المفروض الجرح يتنضف على طول والمستشفى غطة الجرح بالمطهر وراحت مغطيه الجرح فا الجرح التهاب ادعيلو ام فارس : يا رب كان مستخبيلنا كل ده فين حمزه : تقى انتى هتفضلى واقفه كده ؟ منير : اجبلها كرسى حمزه : ياريت يا منير تقى : انا خايفه على بابا اوى ام حمزه : لا متعيطيش انتى حامل بلاش تزعلى ام فارس : ان شاء الله ربنا معاه ان شاء الله منير : انتى كنتى فين ؟ نجوى: تعالى على جنب بس منير: ماشى فى ايه كنتى فين ؟ نجوى : كلمت عمى وزمانو جاى وكمان سليمان زمانو جاى انا هنزل اقبلو تحت خليك انته معاهم منير : وسليمان ليه دلوقتى ؟ نجوى : قولتو يجى ياخد الحاجه اللى معايا ويجبلى فلوس اليوم هنا ب 2000 جنيه دا طبعا غير الادويه والداكتره هنجيب منين كل دا منير : واخوكى بسلمتو مش عارف كده ؟ ليه هو ميتصرفش ؟ نجوى : اصبر بس والله لهووريه بس اطمن على بابا منير: خلاص متعيطيش بقى نجوى : بابا كان لما بيغسل بيبقى دايخ ومش قادر يقف كنت انا بسندو انا حسه انى شيفاه وهو نازل السلم ودايخ والله حسه انى شايفه وهو بيقع منير : نجوى هو قدرو كده متزعليش اجمدى نجوى : اجمد لحد امته هفضل جامده مين بيتصل بيك ؟ منير: دى صابرين نجوى : طب رد عليها انا هروح اشوف تقى ( وسابتو وراحت لتقى ) منير: ايوه يا صابرين ؟ صابرين : هو فى ايه انته ونجوى فين ؟ منير: ابوها بيموت فى غيبوبه وعندو ارتجاج دا غير عندو جرح ملوث صابرين : لا حول ولا قوة الا بالله لا سلمتو طب مش عاوزين حاجه اجلكم ؟ منير: لا هتجلنا فين صابرين : طب محتاجين فلوس ؟ منير: هو من ناحيت محتاجين فاحنا محتاجين بس نجوى اهو بتتصرف صابرين : انته مش قولتيلى ان ليها اخ هو فين ؟ منير: زى قلتو مش بناخد منو غير زعيق عامل زى شريف اخوكى صابرين : انا مش عارفه الاخوات جرالهم ايه رجاله على الفاضى طب والله انا ساعات بحس انى ارجل منو منير : انتى هتقوليلى انا عارف انك راجل صابرين : تقصد ايه يا منير ؟ منير : لا اقصد انك ما شاء الله يعتمد عليكى زى نجوى كده انا متجوز اتنين رجاله وده ليه ؟ صابرين : ليه ؟ منير: من دعاء امى عليا صابرين : هههه لا واضح انها بتدعيلك المهم لو احتاجتو فلوس قولى صابرين : ماشى ياصابرين هقولك تقى : انا خايفه اوى على بابا انا عاوزه اشوفو نجوى : انا كمان عاوزه اشوفو فارس عاوزين نشوف بابا فارس : مينفعش دلوقتى نجوى : انا هروح اشوف حد يداخلنا خليك ام حمزه : مينفعش يا نجوى ام فارس : نشوفو حتى بس من بعيد كده نطمن عليه ابو حمزه : العنايه محدش بيدخلها نجوى : بس انا هدخل استنو هى الممرضه فين ( نجوى فضلت تدور على الممرضه لحد ما لقتها وادتها 200 جنيه والممرضه قالتلهم ماشى هدخلكم بس تدخلو اتنين اتنين عشان الزحمه ) ام حمزه : ها اطمنتو ؟ ام فارس : دا لا حاسس بحاجه اكلمو مش بيرد نجوى : ان شاء الله هيقوم فارس : انتى ازاى الممرضه داخلتكم ؟ نجوى : ادتها رشوه ارتحت حمزه : تقى ارجوكى كفايا عياط نجوى : حمزه خود تقى وامشو وابقو تعالو الصبح الساعه 1 كده غلط عليها تقى : لا مش هسيب بابا نجوى : ( تليفون نجوى رن ) طب ثوانى ارد منير: مين ؟ نجوى : زى ما قولتلك منير: ( فهم انو سليمان ) طب خليكى انتى هاتى المفتاح وانا هتصرف نجوى : خود لو جاب حاجه شفهم فاهمنى ؟ منير : اه فارس : هو فى ايه ؟ نجوى : مفيش قومى يا تقى انا خايفه عليكى تقى : مش هسيبك لوحدك منير: اهلا يا سليمان سليمان : انا جبتلها 10 الف جنيه يكفو دول منير : اهو يسدو خود المفتاح اهو خود الحاجه انقلها البيت عندك ورجع العربيه تانى سليمان : لا ما نا مش بعرف اسوق منير: خلاص امرى لله هاجى معاك ( ركب منير مع سليمان ووصلو لحد العماره وبدؤ ينزل فى الحاجه وشويه وتليفون منير رن ) منير : ايوه يا حمزه ؟ حمزه : البقاء لله منير: انته بتقول ايه ما كان كويس حمزه : الضغط على معرفوش يسيطرو عليه نجوى منهاره تعالى انا مش عارف اعمل ايه لوحدى منير : طيب جاى حلا سلام انته سليمان : فى ايه ؟ منير : ابو نجوى مات سليمان : يا الله طب اجى معاك ؟ منير : لا خليك انته انا هروح خود ده كشف بعدد الحاجه اتصرف بقى انته سليمان : ماشى حاضر ان لله وان اليه راجعون ( تقى ونجوى حضنين بعض والاتنين بيعيطو وحمزه واقف جنبهم ومش عارف يسكت مين فيهم ) ابو حمزه : خلاص بقى يا نجوى انا بقول عليكى جمده نجوى : انا كنت بحب بابا اوى انا السبب يا رتنى كنت جيت وديتو انا ام حمزه : يا حببتى دا قدرو ونصيبو ام فارس : يا رتنا ما كنا جينا مصر كنا فى بتنا ومرتاحين تقى : انته السبب يا فارس منك لله فارس : ( وقف وساكت ومش عارف يرد ) حمزه : خلاص بقى انتى كمان منير: انا جيت انا كلمتهم فى البلد وابويا ومحمود زمانهم جايين وهيجيبو الهام كمان ابو حمزه : طب هتدفنوه فين ؟ فارس : مش عارف انا عمرى ما فكرت فى كده نجوى : يا رتنى انا اللى مت يا رب خودنى انا ورجع بابا يا رب حمزه : حرام عليكى اسكتى بقى منير: فارس خليهم يدوهم حقن مهدئه فارس : ( سابهم ومشى ونزل تحت ) الو هدى هدى : طمنى يا فارس عمى عامل ايه ؟ فارس : مات يا هدى خلاص هدى : ايه طب انته هتعمل ايه دلوقتى ؟ فارس : انا مش عارف اعمل حاجه انا حاسس انى مشلول ومش عارف انا المفروض الصبح اروح ادفنو بس مش عارف فين هدى : فى البلد عندك طبعا فارس : انهى بلد بنها انا ماعرفش هدى : طب عند عمك فارس : عمى عربى ؟ هدى : ايوه انته مش قولتى انو بقى كويس معاكم يبقى هناك فى البلد فارس : فكره هتقدرى تيجى ؟ هدى : انته فين وانا هجيلك دلوقتى ( وبعد كام ساعه الصبح طلع وبدئو فى تجهيز الورق وهما قاعدين مستنين الورق جه عربى وسراج ) نجوى : عمى شفت اللى حصل عربى : قدر ومكتوب يا بنتى متعيطيش ربنا بيحبو مطولش عليه دا فى ناس بتقعد فى الغيبوبه دى شهور وسنين سراج : البقاء لله يا جماعه ( كلهم ) ونعم بالله عربى : فكرتو هتدفنوه فين ؟ ام فارس : لا مش عارفين عربى : خلاص يبقى عندنا فى البلد جنب ابويا وجدى ،سراج كلم ربيع وقولو يجهز كل حاجه سراج : حاضر نجوى : طنط خودو تقى هى مش حمل تسافر الطريق طويل ام حمزه : وهى هترضى نجوى : لازم ترضى احنا كتير اهو بس هى حامل العربيه والطريق غلط عليها كفايا اللى جرالى انا ام حمزه : ربنا يستر نجوى : تقى حببتى يلا روحى رواحى انتى تقى : هاجى معاكم مش هسيب بابا لوحدو نجوى : لا انتى حامل حفظى على مصطفى الصغير اللى فى بطنك يلا قومى روحى انا موجوده اهو وكلنا والهام مش هنسيبو وبعدين احنا دورنا خلاص مهما عيطنا او صوتنا خلاص بابا راح تقى : بس نجوى : انتى طول عمرك تسمعى كلامى قومى مع طنط وحمزه يلا تقى : طيب حاضر ( روحت تقى مع حمزه وام حمزه وابو حمزه سافر معاهم البلد كلهم حتى الهام وابو منير واخوه محمود راحو معاهم وفى العزاء بليل البلد كلها كانت فى العزاء ناس 2 كيلو بشر من اول البلد لحد العزاء ) فارس : عمى هى الناس دى كلها تعرف ابويا ؟ عربى : لا يعرفو نجوى ابوك بقاله 20 سنه ماجاش البلد واخر مره جه كان زى الضيف ابو حمزه : منير هو فى ايه ايه الناس دى بتسلم عليك بحراره كده ليه ؟ منير: عشان نجوى ابو حمزه : مالها نجوى ؟ منير : عاوزنها تبقى نايبه فى المجلس ابو حمزه : مش فاهم ؟ منير: وحيات ربنا انا كمان ما فاهم ام فارس : ايه الستات دى كلها مين دول الهام : مش عارفه يا ماما وكلهم داخلين على نجوى واحنا محدش معبرنا هو فى ايه ؟ ام فارس : تلاقى عشان الانتخابات ؟ الهام : ايه يعنى ايه ؟ ام فارس : اصل اهل البلد عاوزين اختك تترشح الهام : نجوى ازاى دى متعرفش الفرق بين الظابط وامين الشرطه ؟ ام فارس : عمك بقى هنعمل ايه اسكتى بقى الستات عماله تبص علينا ( وبعد ما العزاء خلص وكل واحد راح لحالو ) فارس : صحيح دا مش وقتوو بس انتخابات ايه اللى هتترشحله ؟ نجوى : فارس انا مش نايمه وتعبانه وصورة بابا قدامى اسكت ارجوك عربى : اهل الدايره عاوزنها تترشح وتبقى نأبه عن البلد هنا ابو حمزه : بس نجوى متنفعش عربى : ليه ناقصها ايد ولا رجل ما هى كامله اها ابو حمزه : لا مش اقصد بس هى لسه 22 سنه ولازم اقل سن للترشح 25 سنه عربى : ايه بجد ؟ ربيع : اه صح يابا ازاى نسينا عربى : بسيطه نروح نعمل شهادة ميلاد تقول انها 25 ونغير البطاقه ونقول السن الجديد كتير بيعملو كدا منير : دا مش وقت الكلام دا بعدين نبقى نتكلم عربى : اللى تشوفوه ( وشويه وسافر ابو منير ومحمود واخدو الهام معاهم عشان الولاد وكمان مشى ابو حمزه ) ( وبعد كام يوم رجع فارس ومنير و نجوى وام فارس للقاهره ) ( نجوى راحت شقتها عند صابرين وفضلت تعيط ومكتأبه ورفضه تروح او تيجى او تعمل اى حاجه اكتر من 15 يوم صابرين لما عرفت من منير حالتها نزلت لها تتكلم معاها ) صابرين : وحدى الله بقى وبطلى عياط نجوى : خلاص يا صابرين اللى كنت بتعب عشانو خلاص انا كنت بشتغل وبروح واجى عشان بابا دلوقتى اتعب ليه واشتغل ليه خلاص صابرين : عشان نجوى عشان الستات اللى بتريى ايتام اللى بيشتغلو معاكى ، على شان الناس اللى انتى بتجبلهم اكل نضيف مفهوش هرمونات تجبلهم امراض نجوى : بس انا موجوعه اوى يا صابرين صابرين : الوجع بيروح بس المهم تقوى وتقفى على رجليكى وتشوفى اللى وراكى الشغل هو اللى هينسيكى الحزن اللى انتى فيه ده نجوى : انتى هتعملى زى عمى عاوزنى اترشح وفى الاخر طلع بلح انا لسه صغيره صابرين : انتى بتحبى البلد دى يا نجوى ؟ نجوى : بلد انهى بلد ؟ صابرين : مصر او على الاقل بلدكم نجوى: اكيد بحبها صابرين : لو فعلا بتحبيها حولى تغيرى فيها للاحسن مش لازم تبقى فى المجلس عشان تخدمى او تقفى جنب الناس انتى هدفك انك تشغلى الناس صح ؟ نجوى : صح صابرين : خلاص قومى وشغاليهم وبدل ما تكونى مجرد عضو فى مجلس لا تبقى عضو مهم فى البلد سيدت اعمال بجد مش مجرد لقب نجوى : ههههه ضحكتينى وانا بعيط ضرتى بتحاول تشجعنى انى اشتغل وانجح عاجبتو لك يا زمن صابرين : اعتبرينى اختك الكبيره بلاش ضرتك دى نجوى : حاضر هقوم وهشتغل بس يومين كده صابرين : يومين ايه حرام عليكى الناس اللى بتشتغل وانتى راكنهم كدا يلا قومى ادخلى استحمى رحتك تقرف وشعرك شكلو عامل زى الزعافه بتاعت السقف نجوى : ملكيش داعوه بشعرى صابرين : هههههههه طب قومى وانتى شبه شيتا كدا انا هروح احضر الغدا منير زمانوجاى ونتغدى سوى نجوى : انتى جايه بدرى ليه من الشغل صابرين : انا ماروحتش انهارده قولت اخلى بالى منك واخرجك من اللى انتى فيه تقى : حمزه انته جيت ؟ حمزه : اه يا حببتى جيت محتاجه حاجه تقى : لا انا كنت نايمه نجوى وحشتنى اوى حمزه : انا كلمت منير انهاردا وهو قالى هيجى هو وهى بس يرجع من الشغل تقى : انا عاوزه اطلب منك طلب ممكن ؟ حمزه : اطلبى عيونى تقى : " " " تفتكرو تقى هتطلب ايه من حمزه ؟؟ يتبع...... | ||||
|
| |
|
02-10-16, 04:58 PM
| #45 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 43 } تقى : حمزه انته جيت ؟ حمزه : اه يا حبيبتى جيت محتاجه حاجه تقى : لا انا كنت نايمه نجوى وحشتنى اوى حمزه : انا كلمت منير انهاردا وهو قالى هيجى هو وهى بس يرجع من الشغل تقى : انا عاوزه اطلب منك طلب ممكن ؟ حمزه : اطلبى عيونى تقى : عاوزه اروح ازور بابا فى البلد حمزه : مينفعش الطريق طويل اوى اخاف عليكى لما تولدى ان شاء الله تقى : طب انا عاوزه اروح اعمل عمره واعمل عمره لبابا حمزه : يعنى انا خايف عليكى اوديكى نجع حمادى هخليكى تروحى مكه والمدينه تعملى عمره بعد ما تولدى ان شاء الله اوعدك تقى : طب عاوزه اروح اشوف ماما قولى دى كمان لا حمزه : خليها هى تجيلك مش هى عند فارس خليها تجيلك ان شالله كل يوم تقى : اه عشان وهى جايه تروح خبطها عربيه ولا تقع على السلم زى بابا وتموت هى كمان حمزه : بعد الشر عليها طب اقولك انا كل يوم هروح اجبهالك لحد هنا كل يوم ولو عاوزه تبات كمان تبات تقى : طب وهيثم حمزه : مايجى هيثم انا قولت حاجه تقى : مامتك هتدايق حمزه : لا ملكيش داعوه بماما هى بتحب الاطفال وكمان ماما بتحب مامتك هيتسلو سوى تقى : طب ممكن اخر طلب بقى حمزه : هتروحى فين تانى ما انهاردا كل طلباتك خارجيه تقى : والله ظالمنى خود المقص ده ودى صورة بابا ظبطها عشان احطها فى السلسله دى حمزه : جبتى منين السلسله دى ؟ تقى : من مامتك لما حملت هى ادتهانى هدية الحمل انا مش قادره اقص صورة بابا عملت بتاعت ماما بابا بجد مش قادره حمزه : ماشى هاتى اعملها مع ان المفروض صورتى انا اللى تكون فى السلسله على فكره بس ماشى هعديهالك تقى : كل صورك اللى فى البيت دى مش مكفياك وكمان عاوز احط صورتك فى السلسله انته طماع اوى حمزه : اه طبعا انا المفروض اكون كل حياتك والسلسله دى يكون فى صورتى انا وابنى ان شاء الله مش مامتك وباباكى تقى : دى مامتك ادتهانى وانا اختارت احط فيها ماما وبابا لو عاوزنى اعلق صورتك خلاص هتلى انته سلسله حمزه : بس كدا ماشى اجبلك تقى : خلص هتلى حمزه : ماشى حاضر مش هتقومى نتغدا تقى : لا مامتك اكلتنى من ساعه هى قالتلى لازم اكل بمعاد عشان البابى ينمو نمو منتظم حمزه : ازاى ؟ تقى : مش عارفه هى قالتلى كده وبعد الاكل قالتلى طبق الفكها ده اخلصو من 3 لحد 9 افضل اكل فيه حمزه : بالهنا والشفا طب على الاقل تعالى اقعدى معايا على السفره تقى : ماشى شيل الطبق ده وتعالى ورايا صابرين : خلاص مش مستحملين مش صابرين كام يوم ريهام : لا طبعا ولو احنا صبرنا اقساط البنك اللى علينا مش هتصبر بصى بقى الشقه فى حد جاى يشتريها وكمان بالعفش كل واحد ياخد نصيبو ونخلص بقى صابرين : هيهون عليكى عفش بابا وماما حد تانى ياخدو طب انا هروح فين شريف : تروحى شقتك اللى تحت صابرين : ونجوى انتو عاوزنى اقعد معاها فى شقه واحده ؟ ريهام : المفروض منير هو اللى يجيب شقه ليكى وليها مش انتى اللى تجبيلو شقه لمراتو ؟ صابرين : هنتكلم فى كده تانى شريف : بصى الراجل جاى يشترى وفلوسو جهزه ربنا يهديكى نبيع بقى ونخلص صابرين : ماشى يا شريف انا هبيع واخلص بس بما ان كل واحد عاوز حقو محدش بعد كده يجى يطلب منى حاجه شريف : ماشى انا مش هطلب منك حاجه تانى بس بيعى الشقه وخلصينا صابرين : والفلوس اللى انا ادتهالك انته عليك حوالى 15 الف هتدهملى ؟ شريف : نبيع بس وبعد كده نتحاسب صابرين : لما اشوف ( جه المشترى وشاف الشقه وعجبتو ووافق انو يشتريها وادهم فرصه يومين عشان يشيلو الحاجات الخاصه بتاعت صابرين ) ريهام : الحمد لله اخيرا الشقه هتتباع صابرين : كلو بيفكر فى نفسو محدش بيفكر فيا ريهام : بصى بقى منير لازم يجيب شقه لمراتو دى هو يتصرف صابرين : اخاف اقولو كدا هيزعل وكمان ممكن يجيب شقه وياخد نجوى وفين وفين لما يجيلى ريهام : اصلك لو ناصحه كنتى عرفتى تخلصى من نجوى دى صابرين : اخلص منها اعمل ايه يعنى اقتلها ؟ شريف : تقتلى ايه انتى تفكيرك قديم اوى طفشيها صابرين : اطفشها ازاى بقولكم لو هى مشيت منير كمان هيبعد عنى شريف : متعرفي توقعى بين نجوى ومنير وتخلى منير يطلقها صابرين : انتو عاوزنى اخرب بيتها حرام دى برضو ست زيى شريف : خلاص عيشى بقى ومتتكلميش هى مش الشقه تحت 3 اوض انتى اوضه وهى اوضه وكمان اوضه زياده لابنك اللى جاى وخلص عيشو سوى واللى مش عجبو يمشى صابرين : والله مانتو فهمين حاجه ريهام : انا هقولك تعملى ايه مع نجوى المهم دلوقتى يلا قومى ولمى الحاجه عشان تنزليها تحت صابرين : طيب لما تمشو هبقى اقوم المهم ريهام : الله اشمعنى ؟ صابرين : عشان هتفضلو تقولولى انتى عاوزه دى يا صابرين ، الله يا صابرين دى حلوه اوى ، دى عجبانى يا صابرين ، وفى الاخر هطلع من الشقه بالشنطه فضيه شريف : طب بصى بقى وركزى عشان تطفشى نجوى وانتى باره الليله خالص ( وتانى يوم ) : وهما بيفطرو : منير: نجوى حصل حاجه كدا وعاوز اقولك عليها نجوى : ايه ؟ منير : صابرين هتبيع الشقه فوق وهتنزل تقعد معانا نجوى : انته دورت طيب لينا على شقه ؟ منير : لا مانا قولت لصابرين هجيب شقه بس هى قالت بلاش ملهاش لزمه هى رأيها ان احنا نعيش سوى وبعدين انا لقيت كلمها صح هجيب شقه تانيه ليه انتى كده كده هتنزلى الشغل وهتيجى على النوم والفتره اللى جايه تقى هتبقى محتاجالك هتروحلها كتير وان طول النهار فى الشغل وبرجع بخرج معاكى او بنام فا مش محتاجينها نجوى : انته عاوزنى اقعد انا وهى فى شقه واحده ؟ منير: وايه يعنى صابرين كويسه مش هتدايقك وانتى الفتره الاخير شايفكم اخدتو على بعض فا نعيش سوى نجوى : اممم ( باصتلو بغيظ ) منير: ايه فى ايه ؟ نجوى : مفيش نجرب مش هخصر حاجه بس خلى بالك تدخل تنام عندها لا طول مانا معاكم متقربش منها كلامك معاها بحدود بدل وكتاب الله يا منير اولع فيك وفيها واقول ماس كهربائى منير: اهون عليكى ؟ نجوى : مانا باهون عليك عادى انا فطرت هقوم اشوف حالى اه لو افتكرتنى ابقى كلمنى اه لو جيت لقيتك قاعد جنبها او بتعملو كدا او كدا متنساش تشترى كفنك انته وهى سلام ( ورازعة الباب ومشيت ) منير: كفنى اللى بياخد الارواح ربنا البت دى مش حنينه مش بتفتكر اللى انا بعملو معاها نجوى : صباح الخير يا طنط ام حمزه : صباح النور اخيرا جيتى نجوى : معلش كانت حالتى مش حلوه تقى فين نايمه ؟ ام حمزه : لا دى مامتك هنا هى وهيثم ادخولى ليهم وانا هجيب الشاى وجايه نجوى : ايه ده بجد جات امتى ( وداخلو قعدو معاهم ) انتى هنا يا ماما ام فارس : اه حمزه جالى الصبح 8 واخدنى وجبنى هنا نجوى : ماشى اى خدمه يا تقى تقى : دماغك دى ميه ميه ههههه ام فارس : ليه هى نجوى قالتلك ايه ؟ تقى : لا ولا حاجه المهم هتعملى ايه فى الشغل نجوى : هكلم سلمى وشوقيه واشوف كده وكمان انا ليه حساب مع سليمان ام حمزه : الشاى والله انتو منورين نجوى : خايفين نكون بنزعجك ام حمزه : لا متقوليش كدا يا نجوى انا بحب اللمه وبعدين دى ام فارس اختى ربنا عالم نجوى : انتى اللى سكره والله هى بوسى فين ؟ ام فارس : اسكوتى طالعه رحله مع جروب سياحى للواحت الفرفره والداخله والخارجه هتلف الواحات اللى فى مصر نجوى : والله دى رايقه ام حمزه : اصلها مش وراها حاجه هتفضل قاعده فى البيت اهو تتفسح ام فارس : بس يعنى الفسح والحاجات دى يعنى مش لسنها المفروض تعقل شويه حرام الفلوس اللى بتبعزقها دى ام حمزه : هى بوسى كدا طول عمرها مش بيهمها الفلوس طول ما هى معاها فلوس تفضل تلف و لما ميكونش معاها فلوس تروح النادى هههههه نجوى : حلوه اوى السلسله دى يا تقى حمزه هو اللى جبهالك ؟ تقى : لا دى ماما هدية الحمل نجوى : حلوه اوى زوقك حلو اوى يا طنط ام فارس : تعيشى وتجبلها ام حمزه : السلسله دى بتعتى ابو حمزه جبهالى لما حملت فى حمزه نجوى : اه دى بقى اكيد غاليه عندك اوى ام حمزه : ما الغالى ميروحش غير للغالى نجوى : انا كده اطمنت عليكم انا هقوم اشوف حالى بقى هجلكم بليل ام فارس : بليل امتى ؟ نجوى : اول ما اخلص هاجلكم عشان كمان عاوزه اروح اكلم فارس فى كام حاجه كدا ام حمزه : اى وقت يا نجوى تعالى نجوى : ماشى سلام بقى باى ام حمزه : صحيح يا نجوى ممكن تبقى تجبلنا لبن معاكى نجوى : لبن ايه ؟ تقى : لبن اللى بتبعيه نجوى : هو مش معايا بس هكلم سلمى واجبلك حاضر ام حمزه : ماشى يا حبيبتى سليمان : حمدالله على السلامه فينك نجوى : موجوده فى الدنيا اخبارك ايه ؟ سليمان : ليكى وحشه معاكى بضاعه ؟ نجوى : لا انا جايه اشوف الحساب واللى ليه واللى عليا سليمان : طول عمرك متسربعه ماشى تعالى نتحاسب نجوى : انته اديت ل منير 10000 صح سليمان : ايوه صح نجوى : وانا كنت مدياك بضاعه الاولى كان فاضل 4000 واللى اخدتها منى يوم السبت بليل ب 5 صح صح يبقى انتى عاوز منى 1000صح سليمان : لا مش صح انا عاوز 2800 جنيه نجوى : ليه بقى سليمان : 5000 + 4000 = 9000 صح ؟ نجوى : ايوه صح سليمان : وانا ليا 20% من الفلوس دى عمولتى ؟ نجوى : عمولتك يا راجل يا مفترى عاوز منى عموله وانا فى الظروف دى سليمان : ومال الظروف وبعدين انا قولتلك انا عاوزها دلوقتى وقت ما ربنا يكرم هاتيها نجوى: ماشى يا مستغل حاضر 2800 حاضر انته عاوز 2800 دا غير فلوس سلمى 1800 جنيه لا كده بقى لازم نتحاسب سليمان : الله مانا قولتلك وقت ما يبقى معاكى هاتى انا كلمتك يا نجوى برحتك نجوى: مش باقول عليك يا سليمان انا بتكلم على واحد تانى عامل ودن من طين وودن من عجين ومش بيسئل على حاجه قولى هى الساعه كام دلوقتى ؟ سليمان : 2 نجوى : قشطه عليك انا ماشيه وهجبلك بضاعه قريب اه صح حاول تلاقى محل قريب نبيع فيه احنا الحاجات سليمان : ما بلاش هتفتحى علينا بقى الضرايب والصحه والحكومه خلينا كدا مداريين احنا بنقول يا حيطه دارينا نجوى : والله انته برنس قشطه عليك ( قامت نجوى وراحت كبرى قصر النيل وفضلت تدور على ناجى ) نجوى : كده برضو ساعه بدور عليك ناجى : معلش يا ابله كنت باجيب حاجات للناصبه نجوى : ناصبه انته بتنصب ولا ايه يا ناجى ؟ ناجى : لا والله يا ابله انتى مش قولتيلى خود الفلوس دى واشتغل انا بقى روحت عند بيت ستى كانت عندها باجور وانبوبه اختهم واشتاريت شاى وسكر وقهوه وبابيع للناس شاى فى الاشاراة والصبح بساعد البوابين اجيب طلبات السكان وبطلع بحسنه نجوى : جدع يا ناجى بس انا كنت عوزاك تشتغل معايا ناجى : امرك يا ابله هشتغل ايه ؟ نجوى : بص ناجى : طب اقعدى الاول يا ابله انا جبتلك كرسى اهو اتفضلى نجوى : شكرا المهم انا باسافر كتير كنت عوزاك تيجى وتروح معايا وكمان انا بحمل بضاعه فى العربيه بتعتى دى فا كنت عوزاك تيجى تشيل وتحط وانا معاك والله مش هتعمل لوحدك ناجى : ماشى بس عوزانى كل يوم ؟ نجوى : بس هو مش كل يوم بس قول 3 او اربع مرات فى الاسبوع ناجى : خلاص تحت امرك يا ابله بس هتدينى كام ؟ نجوى : هديك فى اليوم 100 جنيه قولت ايه ناجى : ماشى يا ابله انا تحت امرك نجوى : وكمان عوزاك تشوفلى كام واحد صاحبك كدا عشان جايبلهم شغل فى الصعيد هيزرعو وكدا هيشتغلو فى ارض زراعيه يعنى ناجى : عاوزه كام واحد وولاد ولا بنات نجوى : لا ولاد بنات ايه ناجى : طب استنينى يا ابله هروح اجبهملك ( فضلت نص ساعه وشويه رجع ناجى ومعاه بتاع 30 واحد ) ناجى : يكفو دول يا ابله ولا اجبلك تانى نجوى : لا دول كتير اوى انا عاوزه 15 او 20 بس ( كل العيال فضلو يتحيلو عليها ) ؟1 : ونبى يا ابله خودينى اشتغل اى حاجه ونبى يا ابله نجوى: ماشى بس ؟2 : وانا كمان والله مش عاوز فلوس بس خودينى اشتغل اكلينا ونيمينا بس يا ابله وهنشتغل اللى انتى عوزاه نجوى : انتو هتشتغلو تزرعو ارض ؟3 : الله بجد طب انا خودينى انا كمان يا ابله يا رب ابوكى يروح يحج نجوى : ابويا الله يرحمو ؟3 : خلاص امك تروح تحج نجوى : ماشى خلاص هاخودكم كلكم بس الولاد بس البنات لا ( واحده من البنات ) ليه يا ابله احنا نقدر نشتغل احسن من الرجاله نجوى : انتى كام سنه يا حلوه ؟ البنات : 9 سنين نجوى : واسمك ايه ؟ البنت : سحر نجوى : وانتى ليه فى الشارع ابوكى فين وامك فين ؟ سحر : انا ابويا مات كان بيشتغل نجار مسلح وهو بيشتغل وقع من السقاله ومات امى اتجوت بعديه وجوز امى طردنى انا واختى دى عزه دى نجوى : وامك عملت ايه ؟ سحر : هتعمل ايه ولا حاجه كل فتره بنروحلها نقعد معاها شويه ونمشى قبل ما جوزها يجى نجوى : طب روحى لستك او لحد عمك خالك خالتك عمتك عزه : اذا كان امنا رامتنا فى الشارع خالنا او خالتنا هيخالونا عندهم نجوى: طب وانتى فى الشارع ليه ؟ ؟5: انا ابويا وامى مخلفين 8 ومش عارفين يصرفو علينا فا طول النهار فى الشارع وبنروح بليل نجوى : طب مانتو لو جيتو معايا مش هتروحو انتو هتباتو هناك ؟6: مش مهم يا ابله محدش هيفتكرنا اصلا نجوى : طب بص انا هجرب بس لو حصل مشاكل واهلكو بلغو البوليس ناجى : بوليس مين يا ابله معظمنا اهلنا مسجلين خطر نجوى : ايه لا انتو هتخلونى اخاف منكم ليه ؟ ؟12 : لا يا ابله متخفيش والله احنا كويسين بس مش عارفين نعمل ايه نجوى : ماشى بصو مين معاه موبيل ناجى : انا يا ابله ؟24: وانا يا ابله اسمى زكى نجوى : طب خودو ده رقم تليفونى رنو عليا وانا وانا مسفره هتصل بيك تلمهم واجى اخودكم اتفقنا ؟25 : بس يا ابله الشغل ده يعنى هنزرع ايه مخدرات ؟ نجوى : لا طبعا دا زرع عادى برسيم بطاطا طماطم ناجى : ماشى يا ابله تحت امرك نجوى : انتو كام بنت ؟ ؟16 : احنا 4 نجوى : قشطه عليكم الاربع بنات هتبقو معايا بتعرفو تربو طيور فراخ واحاجات كده سحر : علمينا يا ابله واحنا نعمل نجوى : ماشى اول ماجى اسافر هقولكم بس انا هاخد البنات بكرا معايا وانته كمان يا ناجى وانا مسفره بقى الصعيد هكلم زكى تتلمو واجى اخودكم برضو اتفقنا ؟ ( كل العيال ) اتفقنا حمزه : ماهر اللى انته بتقول عليه ده هايل بس الدمج بين انوع السياحه مينفعش فى مصر ماهر : ليه بس فكر كده معايا جميع انواح السياحات فى اماكن قريبه جدا من بعض سياحة شاطئية مع سياحه تايخية مع سياحه ريفيه مع سياحه دينيه حمزه : ماشى انا فاهم كل ده بس ازاى يعنى مثلا انته عاوز تحط الهرم جنب البحر جنب المساجد التاريخيه جنب الريف ازاى وفين المكان ده اصلا ماهر : ما دى المشكله انا مش لاقى المكان ومش عارف فين حمزه : طب اقولك تعالى نعمل حاجه حاجه مثلا قرى سياحيه فى الغردقه و ممكن نعمل شركه سياحه تودى الهرم الاقصر واسوان ماهر : طب والريف السياحى ؟ حمزه : مفيش فى مصر حاجه كده مين هيدفع فلوس عشان يقع يشوف زرع ؟ ماهر : ما دا التجديد حمزه : لا مش هينفع مفيش حد هيجيلك اصلا بقولك ايه الساعه بقة 8 انا ماشى بقى ماهر : برضو موصلناش لحل بس اوك انا هفضل ورا حلمى حمزه : برحتك بس انا بنصحك ابقى سلملى على خالتو وجنى ماهر : ابقى جيب تقى وخالتى وتعالو يوم كدا حمزه : ان شاء الله ماهر : ماشى انا هنزل انا كمان بقى الشركه هوت علينا حمزه : هى ماما فين ؟ ام حمزه : نجوى من شويه جات واخدتهم روحتها حمزه : دانا جاى بدرى مخصوص عشانها تقى : جاى 9 بدرى طب ليه جاى على نفسك حمزه : هههههههه معلش الحياه كفاح ام حمزه : اعمل حسابك بكرا نروح للدكتور حمزه : ليه ؟ ام حمزه : هو ايه ليه ما لازم نعمل متابعه عشان نطمن كل شويه حمزه : ماشى انا معرفش بس لو ده اللى بيحصل اوك ابو حمزه : مفكرتوش هتسمو البابى ايه ؟ حمزه : لا مفكرتش بس فى اسامى كتير اوى تقى : لو ينفع ولو تقبلو ممكن نسميه مصطفى ابو حمزه : انا موافق ام حمزه : وانا كمان حمزه : ماشى نسميه مصطفى تقى : انا قولت انكم هترفضو ليه وفقتو بحماس كده ؟ ام حمزه : اصل انا بابا اسمو مصطفى ابو حمزه : انا كنت بحب جدك اوى حمزه : طب ليه مسموتونيش انا مصطفى ام حمزه : عشان جدك هو اللى سماك حمزه حمزه : امممممممم عرفت تقى : مش المفروض ننزل نجيب هدوم وحاجات لبابى ؟ ام حمزه : اه طبعا بس الاول نعرف ولد ولا بنت عشان نشوف نجيب حاجات ولاد ولا بنات تقى : ماشى ابو حمزه : ايه انتو نسيتو طب لو بنت هتسموها ايه ؟ ام حمزه : لا بقى دى لو بنت لازم لازم تسموها كنزى تقى : انا موفقه طبعا حمزه : كنزى طب وندلعها نقولها ايه ؟ تقى : كنوزه حمزه : ههههههه زريفه بصى يا ماما هو حلو بس هسميها كنزى حمزه ام حمزه : عارف لو مسمتهاش كنزى والله والله ماما هتزعل تقى : لا وانا مقدرش على زعل ماما ابدا حمزه كنزى يعنى كنزى ابو حمزه : يا عينى عليك يا نبيل محدش عاوز يسمى على اسمك تقى : اوعدك يا عمى تانى بابى هسميه نبيل اوعدك ابو حمزه : ماشى بس خليكى فكره ام فارس : الحمد لله اهو فارس جه فارس : ايه انتو مستنينى ولا ايه ؟ نجوى : اه انا مستنياك فارس : خير فى ايه ؟ نجوى : بابا الله يرحمو وانته يعنى مقولتش حاجه ولا اتكلمت فى قولت افتحك انا فارس : فى ايه ؟ نجوى : مصاريف المستشفى بتاعت التأمين وكمان المستشفى الخاصه وكمان العزا فى البلد فارس : مالهم نجوى : مالهم مالهمش يا حبيبى بيسلمو عليك فارس : انتى بتهزرى هو مين دافع اصلا الحساب ؟ ام فارس : وهو انته مدافعتش يا فارس ؟ مش انته اللى حاسبت ؟ فارس : انا كنت فى ايه ولا فى ايه يا ماما انا لقيت منير وحمزه مع بعض قولت خلاص نجوى : طب افرض كان منير وحمزه هما اللى دافعين منظارنا كان هيبقى ايه قدامهم فارس : اخلصى يا نجوى انا مفكرتش فى كده انا مش بفكر فى الحاجات دى ؟ نجوى : اومال بتفكر فى ايه انا عاوزه افهم ؟ هدى : فى ايه يا نجوى انتى بقيتى نكديه اوى عاوزه ايه ؟ ام فارس : هو مين دفع يا نجوى ؟ نجوى : أسئلى فارس مين دفع يا فارس ؟ فارس : معرفش قولتك هدى : فى ايه يا نجوى انتى كل شويه تعملى مشاكل نجوى : لا يا هدى انا مش بعمل مشاكل بس المفروض اخويا الكبير الراجل هو اللى كان يدفع مصريف المستشفيات وكمان مصاريف العزا فارس : وانا هجيب منين 7 اللف جنيه مصاريف المستشفيتين ؟ نجوى : قشطه عليك يعنى انته عارف ان فلوس المستشفى التأمين والخاص 7 الف جنيه وقاعد ساكت مسئلتش مين دفع ولاجات منين الفلوس ؟ فارس : هو مين دفع اخلصى نجوى : انته كمان بتتكلم باستهانا انا مش جايه اخد منك حاجه على فكره بس انا جايه اقولك بلاش تفضل عايش لنفسك وبس كل تفكيرك فى بيتك فكر فى الناس اللى حوليك شويه فارس : بت بطلى قلت ادب بدل ما هديكى على وشك هو عشان دفعتى الفلوس خلاص هتقرفينا نجوى : اقرفك لا يا دكتور مش هقرفك بس كان المفروض حتى تشارك مش كل حاجه عليا لو انا اتصرفت وجبت فلوس يا ماما دافعت بيها الحساب كان ابو حمزه دفع شوفى منظارنا ايه بقى قدام ابو وام حمزه لو هما اللى كانو دفعو الحساب ام فارس : كنا هنبقى عنينا مكسوره قدمهم هدى : لا عادى احنا اهل عادى نجوى : لا مش عادى بابا الله يرحمو عمرو ما مد ايدو لحد فا يجى لما يعيا ويموت نخلى حد يدفعلو لا والله دانا اروح اموت احسن فارس : ماشى مش انتى دافعتى عاوزه ايه ؟ نجوى : انا عليا ديون شارك معايا ادفع حتى النص فارس : انا مش معايا فلوس وانتى عارفه ان مرتبى يا دوب على قد البيت وكمان الماجيستير اللى بعملو نجوى : طب انا عليا 4600 جنيه ام فارس: لمين ؟ نجوى : 1800 لسلمى و 2800 لسليمان فارس : انا والله ما معايا نجوى : طب هات 1800 بس عشان انا مسفره بكرا لسلمى فارس : اقولها ايه تقولى ايه ( خرج المحفظه من جيبو ) بصى مش معايا غير 150 جنيه هكمل بيهم لاخر الشهر نجوى : طيب يا فارس ماشى انا هقوم اروح ام فارس : هتيجى بكرا تودينى لتقى ؟ نجوى : اه بس لو ماجتش استنى حمزه واتصلى بيه قوليلى ماشى ام فارس : طب الموبيل مفهوش رصيد نجوى : ( باصت لفارس ) كمان مجبتلهاش رصيد لحد دلوقتى انا هنزل اشحنلك على الهوا سلام ( وسابتهم ونزلت ) ام هدى : ايه دا نوجى وحشانى ؟ نجوى : ( انا نقصاكى انتى كمان يا ام سحلول انتى ) اهلا يا طنط معلش عشان مستعجله سلام دلوقتى ام هدى : مالها دى كأيبه زى اخوها الفانبير ( رانت الجرس فتح لها فارس بيحسبها نجوى ) فارس: عاوزه ايه تانى ؟ ايه ده ماما انتى ايه جابك ؟ ( واصلت رساله لتقى وتقى بتتفرج على التلفيون مسكت الموبيل شافت الرساله ) حمزه : مين ؟ تقى : دى نوجى حمزه : بعتالك رساله ليه مش بتكلم واتس وفيس ؟ تقى : لا اصلها شحنتلى الموبيل حمزه : ليه ؟ تقى : عادى ما هى على طول بتشحنلى الموبيل حمزه : امممم وانا اقول هو على طول فى رصيد ليه وبتشحنلك ليه هو انتى طلبتى منى حاجه وانا قولتلك لا ؟ تقى : لا بس دا من زمان هى بتشحنلى عادى حمزه : قوليلها متعملش كدا تانى انا المفروض اللى اشحنلك ماشى تقى : حاضر هقولها حمزه : غمضى عنيكى طيب تقى : ليه ؟ حمزه : غمضى بس تقى : ( غمضت عنيها ) حمزه : ( طلع سلسله من العلبه ) فتحى فتحى تقى فتحى يادى النيله نسيت دى مش سمعانى ( مسك اديها ومسكها السلسله ) تقى : ( فتحت عينيها ) هااااااااااا الله دى حلوه اوى حمزه : دى بقى مطبوع عليها صورتى من ورا واسمى انا وانتى من قدام شوفى تقى وحمزه تقى : يا حبيبى يا حمزه اطلب منك امبارح تجبلى انهاردا انا بحبك اوى حمزه : انتى بس احلمى وانا احقق اللى عاوزاه السلسله دى بقى متتقلعش ( وقام يلبس هالها ) تقى : ( قامت تشوفها فى المرايا ) الله دى حلوه اوى حمزه : ( قرب مها حضنها من ضهرها ) نفسى تفضلى فرحانه كدا على طول وانا اكون سبب فرحتك تقى : ( لفتلو وهى بين اديه وراحت حضناه جامد ) ( روحت نجوى بعد ما شحنت لامها ولتقى ) نجوى : ايه دا انتو بتعملو ايه ؟ منير: والله ما بنعمل حاجه دانا بساعد صابرين ان نرص الحاجات فى الاوضه نجوى : طب قفلين الباب ليه ؟ صابرين : كنت بحط الحاجه ورا الباب فا اتقفل نجوى : امممم طيب ماشى عملتى اكل ؟ صابرين : اه عملت نجوى : طيب انا هدخل اغير عقبال ما تجهزى عشان كان يوم طويل اوى وانا مش قادره اعمل حاجه صابرين : خلاص ماشى ( داخلت نجوى اوضتها ) صابرين : انته مالك بتخاف منها كدا ليه ؟ منير: انا لاطبعا وهخاف منها ليه ؟ صابرين : حسيت كدا انا هروح اجهز العشا ( داخلت صابرين جاهزت العشا وهما بيتعشو ) صابرين : حلو الاكل نجوى : اممم تسلم اديكى حلو اوى صابرين : حلو الاكل يا مونى ؟ منير: ( اتفاجئ انها اول مره تدلعو ) اه حلو صابرين : خود يا حبيبى انا شاويه الفراخ مخصوص عشانك منير : انا لما اعوز هاخد ركزى فى الطبق بتاعك نجوى : ( سرحانه وبتفكر فى اللى حصل طول اليوم ) منير : مالك يا نجوى سرحانه فى ايه ؟ نجوى : فى حاجات كتير اولها قلت الادب و قلت التعبير وحب النفس والاهمال تعرف يا منير انا انهاردا اكتشفت ان فى ناس كتير اوى ربنا ادها نعم كتير وهى متستهلش انا بقى لازم استغل النعم اللى هى رمينها ومش بيستغلوها ولا بيفكرو فيها منير: مش فاهم ؟ نجوى : زى ما قوتلك الولد اللى اسمو ناجى منير : اه اللى خطف منك الشنطه ؟ نجوى : ايوه مش هو لوحدو اللى مرمى فى الشارع ولاد كتير اوى ملهمش ذنب ومحدش بيفكر يعمل للولاد دول حاجه صابرين : وانتى بقى هتعمليلهم ايه ؟ نجوى : انا هاخدهم وهشغلهم عند عمى فى البلد بدل الشارع صابرين : لا طبعا دى مسئوليه دا ممكن اهالى العيال دى يبلغو عنك انك بتشغلى اطفال فى سن غير قانونى نجوى : انتى فكره نفسك فى امريكا مين يا صابرين هيبلغ دول لو لقو فرصه يبيعو العيال هيبعوهم وبعدين انا هوفر لهم اكل وشرب ومكان ينامو فيه صابرين : بس كده انتى مشيه مش قانونى نجوى : ركزى فى الطبق طيب { واحده موظفه فى الحكومه اكيد تفكرها عقيم زيها كتكم القرف مليتو البلد } صابرين : انتى بتقولى ايه ؟ نجوى : منير انا اكلت خلص وورايا عشان انا مسفره بكرا لسلمى منير: ماشى يا نوجى نجوى : ( سابتهم وداخلت اوضتها ) صابرين : نجوى دى اخرتها سودا ماشيه غلط منير: ليه بس صابرين : اولا الحاجات اللى بتجبها وتبعها دى مش قانونيه لو الصحه خدت خبر هتتحبس ثانيا العيال دول متشردين ممكن يعملو فيها حاجه هما واهلهم منير : ربنا يستر صابرين : انا مش عارفه انته ليه سايبها تروح وتيجى كدا سايب لها السايب فى السايب منير: ركزى فى الطبق انا هقوم ( وتانى يوم الصبح صحيت نجوى وراحت اخدت امها ودتها لتقى وراحت اخدت العيال وراحت لسلمى ) نجوى : بصى بقى يا سلمى احنا هنغير طريقة الشغل شويه سلمى : ازاى نجوى : هقولك انا هروح اقعد فى بيت ابويا مش هرجع القاهره غير يوم او يومين فى الاسبوع انتى عارفه ان السطح عندنا كبير انا عوزاكى تشترى الحاجه صاحيه مش مدبوحه واحنا بقى وقت ما نعوز ندبحها برحتنا سلمى : ماشى اللى تشوفيه بس البنات دول مين ؟ نجوى : دول بقى هيشتغلو معانا ويسعدونا صح يا بنات ؟ ( ال4 بنات ) ؟ صح يا ابله سلمى : ماشى اللى تشوفيه نجوى : خودى 1800 جنيه نصيبك سلمى : شكرا يا نجوى لو محتاجاهم خليهم ؟ نجوى : لا الحمد لله مسطوره معاكى بقى بضاعه ؟ سلمى : اه معايا نجوى : طب يلا يا بنات هنشتغل هنحمل العربيه ونرجع بيها على مصر سلمى : انتى مش قولتى هتروحى بيت عمى ؟ نجوى : اه بس مش دلوقتى قريب اوى ( نجوى اخدت الحاجه ونزلت بيها على القاهره وودتها لسليمان وراحت موديه البنات تحت الكبرى تانى وادت كل واحده فيهم 50 جنيه وراحت راحه على تقى ) نجوى : اهلا يا عمى ازيك ابو حمزه : الحمد لله اتفضلى نجوى : هو مفيش حد هنا ولا ايه انا جبتلكم لبن ؟ ابو حمزه : لا راحو للدكتور حوطى اللبن فى التلاجه نجوى : حاضر طب همشى بقى وابقى اجلهم وقت تانى ابو حمزه : لا استنى كنت عاوزك فى شغل انا عاوز اشركك نجوى : تشاركتى فى ايه ؟ ابو حمزه : فى مشروع كوكو واوا هههههههه نجوى : " " " " تفتكرو رئى نجوى هيبقى ايه ؟ يتبع.... | ||||
|
| |
|
02-10-16, 04:59 PM
| #46 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 44 } نجوى : حاضر طب همشى بقى وابقى اجلهم وقت تانى ابو حمزه : لا استنى كنت عاوزك فى شغل انا عاوز اشركك نجوى : تشاركنى فى ايه ؟ ابو حمزه : فى مشروع كوكو واوا هههههههه نجوى : بس يا عمى انا مشروعى صغير ورأس مالو يا دوب ميكملش 10 الاف جنيه وكمان انا مش شغاله لوحدى فى سلمى وكمان شوقيه وعمى وولاد عمى دا غير كمان الستات اللى بيربو الحاجه ابو حمزه : وايه المشكله ؟ نجوى: المشكله ان حضرتك ماشاء الله انا داخلت على النت وشوفت الشركه بتاعتكم اللى فى الامارات عملت مشروعات ضخمه قرى سياحيه ومدن سكانيه دا غير المصانع لكن انا دا كوكو واوا يعنى تشاركنى فى ايه هتربى كتاكيت ؟ ابو حازم : طب تعالى معايا على المكتب ( وسابها فى الصالون ودخل المكتب ) نجوى : { ادخول يا خويا مدخولش ليه هخاف } ادينى جيت خير يا عمى ابو حمزه : المشروع اللى بكلمك عليه اهو دول الـ 20 فدان بتوع ولدك الله يرحمو وعمك وانا راسمهم كمربعات جنب بعض نجوى : اه تمام 20 مربع اه ابو حمزه : هناخد 5 فدان من دول ونعملهم مزرعه للحوم الحمرا و 2 فدان للطيور بكل انوعها و10 فدان هنزرعهم اكل للتربية الحيونات دى نجوى : طب ما فاضل 3 فدان هنعمل بيهم ايه ؟ 2 هنعملهم زى مجزر دبح وحاجات دى مجزر من أ الى ى البقرا تدخل من باب تخرج من الباب التانى لحمه ومنتجات وكمان هنعمل معمل للالبان والفدان اللى فاضل هنعملو زى سوق اسبوعى اى حد عاوز يشترى او يبيع او حتى يدخل يدبح الحيوان اللى معاه اهو يبقى فى مكان نجوى: تعرف يا عمى انا كنت بفكر فى كدا بس مش معايا امكنيات غير كده انا صعبان عليا الارض الزراعيه كده هيبوظ منها 10 فدان ابو حمزه : لا هو ممكن يبظ منها كا زراعه 5 فدان بتوع المجزر ومزعت الطيور والسوق لكن المزرعة اللحوم هنستفيد من مخلفات الحيونات للاسمده الطبيعيه وكمان ممكن نبيعو لباقى الفلاحين بصى يا نجوى كدا كدا الارض مع الوقت للاسف اصحبها بيسبوها تبور وبيبنو عليها انتى مش هتبنى عشان تسكنى انتى هتعملى مشروع وتشغلى ناس نجوى : ناس مين يا عمى هو فى حد راضى يشتغل غير الارامل والمطلقات عشان يصرفو على عيالهم دا عمى عربى كان عاوز 15 نفر عشان ينظفو الارض محدش رضى يروح معاها اللى يقولو انا معايا دبلوم واللى يقولو انا خريج جامعه ابو حمزه : طب وهتعملو ايه ؟ نجوى : ولا حاجه انا فكرت واتصرفت اصل انا اعرف واد كدا من بتوع اطفال الشوارع اتفقت معاه هو واصحابو اخودم هيشتغلو هما وهيباتو فى البيت عند عمى وهو وعيالو هيتكفلو بأكلهم وشربهم وكده وكمان هيديهم حق الشغل يوميه يعنى ابو حمزه : انتى هيله يا نجوى بجد انتى مفيش منك اتنين تعرفى انا كنت بفكر ان مصر قلبها فاضى لكن لا طلع قلبها مليان نجوى : مصر ههههههه ازاى هى مصر ليها قلب ؟ ابو حمزه : طبعا مصر هى الام اللى طول عمرها قلبها فاضى ومحدش عاوز يحبها كلو بيقول انو بيحبها لكن محدش فكر يعملها حاجه نجوى : وهو انا عملت حاجه ابو حمزه : اه مش بتحولى تشغلى الناس حتى اطفال الشوارع فكرتى فيهم وبدل ما ترملهم حسنه ولا تدفعى تبرعات لاى جمعيه خيرية لاكن انتى لا فكرتى تخليهم يشتغلو ويتعبو نجوى : عمى انا اخدت العيال دى يشتغلو بس مكنش فى دماغى اللى حضرتك بتقولو ده ابو حمزه : كتير بنعمل حاجات ومبنبقاش قصدين بس لما بنركذ بنلاقى ان احنا عمالنا حاجه حلوه اوى نجوى : بس يا عمى تعرف انا لولا ان ابويا تعب واحتاجنا فلوس انا مكنتش نزلت اشتغالت اصلا ابوحمزه : نجوى انتى كام سنه ؟ نجوى : انا 22 بس الشهر اللى جاى هكون 23 ابو حمزه : بكرا لما تكبرى هتفهمى انا اقصد ايه المهم ها ايه رئيك فى المشروع نجوى : هو تمام بس محتاج فلوس كتير اوى ابو حمزه : ملكيش داعوه بالفلوس انا بس عاوز مجهودك نجوى : بس الارض انته ممكن تاخودها منى كدا ابو حمزه : المشروع دا هيتكلف 20 مليون جنيه لو دراسة الجدوال اللى انا عاملها دى مشينا عليها المشروع دا فى 6 سنين هيجيب حقو انا هاخد 20 مليون وفقيهم مكسب الشركه اللى هو 10% وانتى تبقى لوحدك صحبت المشروع نجوى : طب انتى كده هتستفيد ايه ؟ ابو حمزه : 1 ـ اسم شركتى هو اللى خطط ومول المشروع 2 ـ 10% من الفلوس اللى هدفعاها مكسب 3 ـ اضافه للشركه انها ساهمة فى مشروع من مشاريع الشباب نجوى : طب اشمعنى 10 % من المكسب ؟ ابو حمزه : بصى ربنا حلل التجاره وحرم الربا صح ؟ نجوى : صح ابو حمزه : انتى معاكيش تتاجرى وانا معايا فلوس انا هديكى الفلوس تعملى بيها المشروع واخد المكسب الشرعى 10% هو دا حقى اكتر من كدا يبقى ربا اللى بيشتغلو وبياخدو مكسب 40 و 50 % ويقولك التجاره شطاره لا دى مش شطاره دا استغلال وجشع والنتيجه ايه اسعار مرتفعه على منتجات غير تصلح للاستخدام الادامى نجوى : تعرف يا عمى انا دلوقتى بس احترمتك بجد ابو حمزه : دلوقتى بس وقبل كدا ايه ؟ نجوى : لا كنت بحترمك برضو بس كا عمى ابو جوز اختى بس دلوقتى احترمة دماغك جدا ابو حمزه : هههه ماشى يا نجوى نتكلم فى التفاصيل بقى نجوى : نتكلم فى التفاصيل........... صابرين : هى نجوى اتأخرت كدا ليه الساعه 9 منير : معرفش زمانها جايه تلاقيها عند تقى صابرين : تلاقيها انته كمان مش عارف هى فين ؟ منير: كبرى دماغك يعنى هتروح فين يعنى كباريه هههه حلو اوى الفشار ده ابقى اعمليلى منو كتير صابرين : حاضر يا حبيبى قولى بقى هتسمى النونو ايه ؟ منير: مش عارف مفكرتش لما تيجى نوجى نبقى نفكر سوى على العشا صابرين : ونجوى مالها دا ابنى انا وانته هى ملهاش داعوه ولا هو الكلمه كلمت نجوى منير: فى ايه يا صابرين ما تروقى كدا صابرين : لا بصراحه انا شايفه انها فرضه شخصيتها عليك وانته بتخاف منها منير: هو ليه كل ما اقعد معاكى تجبيلى سيرت نجوى وتفضلى تتكلمى عليها بطريقه مش حلوه صابرين : طب نتكلم فى ايه هو فى حياتى حد غيرك انته ونجوى منير: افتحى موضوع فكرى صابرين : طب انا عاوزه انزل اجيب حاجات المولود منير: ما تنزلى هو انا ماسكك صابرين : ما انا عاوزه فلوس هو مش ابنك وانته المفروض تدفع منير: ماشى انزلى اشترى اللى انتى عوزاه وبعد كدا نتحاسب صابرين : هو انته فاكرنى بعرف اروح والف وادور على حل شعرى زى نجوى لا ان معرفش لازم تكون معايا منير: نجوى مش بتلف على حل شعرها بلاش تتكلمى عليها كدا صابرين : والله انته واخد فيها مقلب ماشيه من صبحيت ربنا تقدر تقولى كل ده بتعمل ايه ؟ منير: هتكون بتعمل ايه فى الشغل او عند اهلها صابرين : هههه اه اهلها صح وبعدين شغل ايه هى مش خلاص ابوها مات تشتغل تانى ليه ناقصها ايه ؟ منير: يا سلام مش انتى اللى خلتيها تخرج من حالت الاكتأب وقولتلها الشغل بيقوى صابرين : طبعا وهى ما صدقت مانته مش مكفيها منير: اه انتى شكلك عاوزه تتخانقى انا بقى مش طالب معايا خناق انا هنام تصبحى على حرقت الدم قولى امين يا نكديه ( وسابها ودخل ينام بعد ما خلص طبق الفشار ) صابرين : { الله هو فى ايه دى ريهام قالتلى اول ما اقولو كده هيقلب على نجوى هى بتوقعنى فى الغلط ولا ايه ؟} ام حمزه : ايه دا انتى هنا يا نوجى نجوى : اه جيت من شويه عمى قالى استناكم تقى : عامله ايه وحشانى نجوى : وانتى كمان عملتو ايه عند الدكتور ام حمزه : الحمدلله تمام نجوى : اه قالكم ايه يعنى حمزه : الحمد لله الجانين حالتو ام حمزه : ما تبطلو رغى بقى قولنا الحمد لله وخلاص تشربى ايه يا نوجى نجوى : ( فهمت ان ام حمزه مش عاوزه تقول ) لا شكرا انا جبتلك اللبن يا تقى تقى : ربنا يخليكى ليه يا نوجى دانا والله مش عارفه اشرب التانى ده خالص نجوى : انا جيبالك 5 كيلو اول ما يقرب يخلص قوليلى اجبلك تقى : حاضر حمزه : طب كام اللبن يا نوجى نجوى : كام لا مش هتقدر تدفع تمنو عشان انا بابيعو غالى حمزه : ليه يعنى الكيلو بكام ههههه نجوى : شوف انته كيلو اللبن اللى تقى بتحبو وبتشربو يساوى كام نقول الكيلو بمليون حلو حمزه : لا انتى كده داخله على طمع هههههههههه نجوى : هى ماما فين يا تقى ؟ تقى : روحت نجوى : طيب انا ماشيه بقى عشان مسفره لعمى عربى بكرا تقى : هتروحى لبابا ؟ نجوى : اه اكيد هروحلو تقى : ممكن تبقى تتصلى بيه وتشغلى الاسكايب كاميرا عشان اقرالو الفتحه نجوى : حاضر يلا اشوف وشك بخير ام حمزه : طب اشربى حاجه طيب نجوى : لا شكرا مره تانيه ( وسابتهم ومشيت ) تقى : هو ليه حضرتك احرجتى نجوى لما سئلت على كلام الدكتور ام حمزه : انا قولتلك قبل كدا ان العين وحشه تقى : بس دى اختى ومستحيل هتحسدنى ام حمزه : برضو الواحد يعمل حسابو الله اعلم بضمير الناس ابو حمزه : كنزى بتخاف من الحسد عشان زمان هى حملت اكتر من مره وكان كل مره الحمل بينزل لما كان حد بيعرف تقى : بس انا اختى بتحبنى حمزه : تقى مش قولنا مناقش ونسمع الكلام تقى : انتو كدا احرجتوها وهتتكسف بعد كدا تسئل على حاجه ام حمزه : خلاص معلش بس انا بخاف من الحسد تقى : خافى من الحسد من الناس اللى بتقر علينا مش اللى بيحبنا ابوحمزه : ومين بس بيقر علينا تقى : شوفو مين اللى بيتكلم من وراكم بعد ازنكم انا هقوم اغير ام حمزه : اه قومى عقبال ما اعملك العشا هو اللبن بتاع نجوى دا بيتغلى ؟ تقى : ايوه ام حمزه : طيب ( تقى داخلت اوضتها وام حمزه داخلت المطبخ ) حمزه : هى ماما مزوداها الصراحه نجوى كويسه ومش حسوده ابو حمزه : انا وامك شفنا ياما زمان الحمل كان يبيقى فى الشهور الاولى حد يعرف او حد يزورنا يحصل اجهاض حمزه : بس تقى ليها حق تزعل على اختها انا لو ليه اخ وحماتى عملت كده هزعل ابو حمزه : اومال شاخط فيها ليه واخدت صف امك ؟ حمزه : عشان هى امى مقدرش ازعلها لكن مراتى لو حصل ايه بينى وبينها كلمتين حلوين وخلاص نتصالح ابوحمزه : طب نتكلم فى الشغل قبل ما امك تخلص منير : مين نور النور نجوى : انا يا منير انته نايم بدرى كده ليه الساعه 11 منير: 11 وبدرى اه طيب انتى ايه اخرك لده كلو نجوى : كنت عند تقى وهى كانت عند الكتور استنتها عشان اطمن عليها لما جات ومشيت جيت على هنا منير : انتى مكلمانى لما رجعتى من عند سلمى 7 من 7 ل11 عند تقى نجوى : روحت وديت الحاجات لسليمان وروحت البنات لتحت الكبرى وروحت عند تقى ودتلها اللبن وابو حمزه لقيتو هناك وفضلت اتكلم معاه فى الشغل منير : اممم وعملتى ايه نجوى : ( قاعدت جنبو على السرير وفتحت الورق المشروع ) بص يا سيدى دى مشروع كوكو واوا ام فارس : هدى هى امك فين ؟ هدى : راحت المطار خالو هيثم راجع انهاردا فارس : ليه جاى ؟ هدى : عادى عشان شغلو ام فارس : هو بيشتغل ايه دا اصلا هدى : فى الاستراد والتصدير وكمان السياحه ام فارس : وبيستورد ويصدر ايه ؟ هدى : والله يا ماما مش عارفه اهو بقى انا بكبر دماغى ام فارس : طيب خودو هيثم بقى انا هدخل انام فارس : معرفتيش نجوى هتعمل ايه فى موضوع الترشح ده ؟ ام فارس : ما يابنى قولنا صغيره متنفعش فارس : طب كنت عاوز اقولك حاجه البيت اللى فى بنها وكمان شقتى اللى هناك انا بفكر ابيعهم ام فارس : هتبيع بيت ابوك ؟ فارس : بيت ايه يا ماما دا حوالى 60 متر ودورين مش حاجه يعنى ام فارس : عاوز تبيع شقتك انته بيعها لاكن البيت لا افرض حد من اخواتك اجوزهم زعلوهم هيروحو فين ؟ فارس : البيت اهو عندى مفتوح ام فارس : لا البيت مش هيتباع اتصرف فى شقتك كمان نجوى هتروح تقعد هناك فارس : ليه ان شاء الله ؟ ام فارس : عشان جوزها مراتو نزلت قعدت فى الشقه معاهم وباعو الشقه اللى فوق هى بقى هتروح تقعد هناك فارس : بس انا كنت عاوز فلوس والبيت يساوى حوالى 80 الف ام فارس : عاوز تبيع بيع شقتك بيت ابوك لاخواتك البنات انا داخله انام ( منير ونجوى قدام التلفزيون فى الصاله ) منير : احلى ساندوتشات لاحلى سيدت اعمال فى مصر والسودان نجوى : هههههههه حبيبى يا مونى كمان جايبلى خيار شرايح منير: بدلعك قوليلى بقى المشروع ده مضمون ؟ نجوى : طبعا واحتمال يشغل نص اهل البلد عندنا وكمان بقى 4 سنين اكون كبرت وادخل الانتخابات بقلب جامد منير: فكك يا بنتى دى مجلس فاكس نجوى : اه فاكس بس برستيج صابرين : (خارجت من اوضتها ) دى ساندوتشات ايه دى مغرفتيش باميا ورز ليه دانا عملاهم حلوين اوى ؟ منير : ما دول ساندوتشات رز وباميا ؟ صابرين : ايه ازاى ؟ هو الباميه بتتعمل ساندوتش ؟ نجوى : اه طبعا عادى عمرك ما كالتى ساندوتش طبيخ قبل كدا ؟ صابرين : لا ماليش فى العك نجوى : امممم طيب على شويه التلفزيون يا منير الفيلم ده تحفه صابرين : دا فيلم ايه ده ؟ منير: بوحه صابرين : دا فيلم وحش انتو بتتفرجو على الاسفاف دا ليه ؟ نجوى : اسفاف بوحه اسفاف صابرين : اه اسفاف اومال ايه من روئع السينما نجوى : هههههه غلبانه والله منير: مش بتعرفى انتى الحاجات اللى بين السطور يا صابرين صابرين : لا يا راجل هو كمان الفيلم ده فيه عمق وحاجات بين السطور ؟ نجوى : اه طبعا معقول مش فهمه ؟ صابرين : انتو بتتكلمو بجد ؟ نجوى : ورحمة ابويا بتكلم بجد صابرين : طب ايه ؟ منير: الفيلم ده بيكلم الناس على الناس اللى بتبيع اللحوم البايظه وبيستغلو اللى زى بوحه دول انهم يجيبو بضاعا مستوردا بأسمهم ويخلوهم كبش فدا نجوى : وكمان الاهل اعمامو اللى سراقوه فى اول الفيلم واخدو حقو وميراثو منير: اه بس اخر مشهد بقى اللى هو مستر سين ؟ صابرين : كمان مستر سين ؟ انتو بتفهمو الكلام ده ازاى ؟ نجوى : عشان الافلام دى معموله للناس اللى دماغها شغاله مش اللى دمغهم مركونه صابرين : يعنى انا دماغى مركونه نجوى : مانتى مفهمتيش فيلم جميل زى ده دا ليه هدف منير: خلاص هتتخنقو على فيلم انا هقلب اه حلو ده نجوى : الله دا تحفه حلاوة روح انا بموت فى هيفاء منير : احلى حاجه فى الفيلم ده الاغنيه بتاعت حكيم نجوى : اه فعلا صابرين : طب بصى انا داخله انام عشان دماغى ما تضربش ( وسابتهم وداخلت ) نجوى : كاتك نيله وانتى شبه مدام عنيات شباك 3 كده منير: هههههههههه مفيش فيده فيكى يا بنتى احترمى الناس شويه نجوى : بزمتك مش شبه الموظافين اللى لما تروح تعمل ورق تقولك روح لمدام عنيات شباك 3 منير: انتى مسخره ( وتانى يوم نجوى راحت وصالت امها عند تقى وراحت على الكبرى تاخد العيال ) ناجى : بس العربيه صغيره هنركب ازاى ؟ نجوى : خلاص نجيب مكروباص او اقولكم اركبكم القطار زكى : اه عشان نولع فيه لا والله مش هركب قطار انا نجوى: طب هتركبو فين العربيه صغير انا يا دوب جنبى 4 وكمان هتبقى متزنقين سحر : نركب فى الصندوق ورا نجوى : ايوه بس زكى : اه صح خودى البنات جنبك وحنا الرجاله ورا نجوى : بس الطريق طويل ناجى : مش مهم يا ابله اتكلى على الله بس يلا نجوى : خلاص اركبو ( الولاد ركبو فى التلاجه ورا والبنات جنب نجوى وسافرو ) عربى : اهلا وسهلا حمدالله على السلامه نجوى : الله يسلمك يا عمى عربى : جدعه يا نجوى انتى قولتى هتجيبى عيال دول رجاله اهو زكى : احنا نعجبك اوى يا حج بس يعنى هنشتغل امته عربى : لو تحبو دلوقتى رجب : طب يا حج هتدينا كام ؟ نجوى : بصو احنا زى ما قولتلك لسه بنبتدى هديكم فى اليوم 20 جنيه وهتكلو وتشربو وتنامو ببلاش قولتو ايه سيد : ماشى موافق عربى : وانا اعتبرونى زى ابوكم زكى : وهنبات فين ؟ نجوى : فى اوضتين تحت كل اوضه فيها اكتر من سرير رجب : ماشى بس لو عاوزنا ننزل نشوف اهلنا ؟ عربى : برحتك روح بس قولى الاول عشان اطمن نجوى : هو سراج وربيع فين ؟ عربى : بيشوفو الخرفان اللى فى الزريبه ورا نجوى : انتو جبتو ؟ عربى : اه اومال ايه وكمان معيز وشوقيه عملالك حوالى 80 ازاز لبن خوديها وانتى ماشيه نجوى : ماشاء الله طب ومخزناهم فين ؟ عربى : عند الجيران كل واحده عندها شويه نجوى : اه ماشى طب يا عمى نتغدا عشان جيبالك مشروع بقى اوعى وشك عربى : ادخلى لشوقيه خلصو الغدا وانا هقعد اتعرف على الرجاله شوقيه : كدا بردو تروحى وتقولى عدولى ؟ نجوى : معلش متزعليش بس الحمد لله انا رجعت وجيبالكم بقى مشروع جامد اخر حاجه شوقيه : مش انا جالى عريس نجوى : هااااا بجد طب مبروك شوقيه : لا ما خلاص نجوى : خلاص ايه مات ؟ شوقيه : لا طفش نجوى : ليه ؟ شوقيه : اهل البلد خوفوه منى فا راح ماجاش نجوى: بقولك ايه بلا جواز ولا قرف ركزى معايا ( وبعد الغدا ) نجوى : ها يا عمى ايه الاخبار عجبك المشروع ؟ عربى : طبعا دا يا ريت بس انا اخاف ياخدو الارض نجوى : لا متخفش انا عامله حسابى وكل حاجه تبقى بأسمى واسمك طبعا بس انا عشان ابدء محتاجه على الاقل الارض تبقى بئسمى عشان الاجرئات والتصاريح ربيع : بصى يا بنت عمى احنا صحيح اهل بس الفلوس حاجه تانيه نجوى : اكيد سراج : احنا لينا نص الارض يعنى 50% من المشروع نجوى : المشروع مفهوش نص ونص عشان هو كل حاجه بتكمل التانيه ربيع : طب كده فى مشكله لو انتى عملتى المجزر والمزرعه والمعمل والسوق على ال 10 فدادين بتوعكم ال 10 فدادين بتوعنا هيبقو ملهمش لازمه فا ايه الحل ؟ نجوى : اه ايه الحل ؟ ربيع :....... " " " تفتكرو ايه هو الحل ؟ يتبع..... | ||||
|
| |
|
02-10-16, 04:59 PM
| #47 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 45 } ربيع : طب كده فى مشكله لو انتى عملتى المجزر والمزرعه والمعمل والسوق على ال 10 فدادين بتوعكم ال 10 فدادين بتوعنا هيبقو ملهمش لازمه فا ايه الحل ؟ نجوى : اه ايه الحل ؟ ربيع : الحل ان نقسم البلد نصين انتى تزرعى 5 واحنا نزرع 5 نجوى : طيب والباقى مزرعة الحيونات اللحوم الحمرا سراج : نقسم برضو نعمل المزرعه فى انص فى ارضكم وارضنا ومزرعة الفراخ برضو واللبن وكمان السوق والمجزر نجوى : بصو انا معنديش مشكله بس هنقسم ازاى الارض وكمان الورق والتراخيص وكدا انا موفقه نقسم بس مش كدا احنا لو مشينا زى مانتو عاوزين الارض هتتبعزق وتقسمها مش هيبقى حلو بصو انا رئيى ايه ال10 اللى هنزرعهم انا 5 وانتو خمسه ربيع : اه احنا عاوزين كدا نجوى : مزرعة الطيور عندى واللحوم عندكم سراج ما كدا احنا ارضنا خلصت نجوى : اهدا بس طب هقول حل تانى مش انتو عاوزين كل حاجه النص قشطه احنا نعمل المزرعه فى النص 2.5 من عندى و2.5 من عندكم هيتبقى برضو 2.5 من عندى و 2.5 من عندكم صح ربيع : صح نجوى: انا فى مزرعة الطيور عندى والمجزر والسوق بين الاتنين هو والمعمل بتاع اللبن جنب المجزر من الشمال ايه رئيكم عربى : هى فطيره خود حته وانا حته ايه ده غلط كدا سراج : طب ايه يابا احنا مش عارفين عربى : الارض اه 5 فدان نزرعهم احنا و5 نجوى والاتنين نجوى هى اللى هتزرعهم صح نجوى : صح يا عمى عربى : احنا هنعمل مزرعة العجول وانتى الباقى على ارضك ربيع : بس يابا عربى : استنو بس خودو الكلام للاخر انتى يا نجوى تدخلى شريكه بالارض واحنا بالفلوس فى الباقى نجوى : عمى احنا اه هندفع بس شركت ابو حمزه هى اللى هتمول المشروع عربى : انا اقصد لو انتى هتدفعى قرش احنا هندفع قصادو 2 وكلو بفواتير مش مهم المشروع على ارض مين المهم ان نكون متجمعين وبعدين هو المجزر ولا معمل اللبن هيشتغل ازاى من غير العجول اللى هنربيها ؟ ربيع : صح يابا نجوى : السوق بقى هنعملو فين ؟ عربى : هنا كدا عشان يكون بين الطيور والعجول فى النص نجوى : صح يا عمى شوقيه : الكبير كبير بارضو نجوى : خالص انا هاخد التارتيب ده واوديه تانى لابو حمزه واشوف هو العيال فين ؟ سراج : انا كنت شايفهم قاعدين قصاد البيت نجوى : امممم بصو حولو بقى تعملوهم كويس عشان يفضلو شغالين معانا دول ظروفهم صعبه اوى ربيع : متخفيش دول ضيوف عندنا كفايا انهم زى الايتام عربى : انا من اول بكرا هخودهم وننظف الارض نجوى : ماشى يلا بينا بقى يا شوقيه نروح نشوف الستات اللى بيربو الحاجه واخبار ونجيب بضاعه سراج : معاكى فلوس ولا مفلسه هههههههه نجوى : فاشر جيب السبع عمرو ما يبقى فاضى هناخد البنات كمان عشان نعلمهم شوقيه : ماشى يلا بينا ( نجوى اخدت شوقيه وال 4 بنات ونزلت تشوف الستات اللى فى البيوت اللى بيربو الطيور ) سراج : ياخسارتك يا بنت عمى ربيع : ايه انته لسه عينك منها ولا ايه ؟ سراج : مش انا اولى بيها من الواد الفرفور اللى متجوزاه ده عربى : خلاص بقى يا سراج دى دلوقتى فى حكم اختك سراج : حاضر يابا الهام : الو ازيك يا ماما ام فارس : الهام ازيك وحشانى اوى ازيك وازى العيال الهام : الحمد لله كويسين كدا بردو متسئليش عليا ؟ ام فارس : ابن اخوكى لاخمنى ودلوقتى بقى يسحف اسيبو على الارض ملقهوش ماشيه وراه كدا والله هادد حيلى الهام : لو تعبانه ارجعى البيت متقرفيش نفسك ام فارس : انتى هتعملى زى نجوى بتقولى كدا برضو بس انا بحب الواد دا سكر وبقى دلوقتى يقول تيته الهام : الله اكبر ربنا يخليه يا رب بس انا خايفه عليكى وكمان وحشانى ام فارس : هاتى العيال يوم الجمعه وتعالى الهام : هاجى انا ب4 عيال طب ازاى ام فارس : بالاتوبيس او اقولك لما نجوى تروحلكم تعالى معاها الهام : هشوف كدا وانتو اخباركم ايه تقى ونجوى وفارس ام فارس : تقى الحمد لله حامل اهو فى الشهر التانى ونجوى راحه جايه فى المشروع بتعها وكمان جوزها بقى ومراتو دول ربنا يهدلها الحال وفارس ده بقى اللى واجع قلبى الهام : ليه كدا مش كفايا ابنو ام فارس : عاوز يبيع البيت والشقه بتعتو فى بنها الهام : اه طب وانتو رئيكم ايه ؟ ام فارس : انا مش عاوزه طبعا افرضى حد منكم انتو البنات غضبتو ولا حصل حاجه هتروحو فين غير بيت ابوكو الهام : طب هو البيت جايب كام متعرفيش ؟ ام فارس : هو بيقول 80 الف اصلو عاوز يعمل عياده الهام : اه مبلغ حلو طب يا ماما مانبيعو واحنا اولى بالفلوس ام فارس : يابنتى يهون عليكى البيت اللى اتربيتى فيه يتباع لا انا ميهونش عليا الهام : خلاص هو يتصرف فى الشقه مالوش داعوه بالبيت ام فارس : تقى برضو قالت كدا الهام : طب ونجوى ؟ ام فارس : لا مقولتلهاش لسه الهام : لو هو عاوز فلوس احنا نشترى نصيبو ام فارس : وانتى معاكى فلوس ؟ الهام : الحمد لله اه شايله قرشين كده من مصرف البيت فى دفتر توفير بس مش قايله لحد حتى فكرى حوالى 40 الف بس مقوليش لحد ام فارس : لا جادعه اه صح كدا شيلى للزمن محدش عارف بكرا فى ايه الهام : اصل انا عامله جمعيه كدا مع نفسى كل شهر فكرى يبعتى المصروف اخد 300 جنيه اشيلهم وامشى على قدى ام فارس : طالعه لامك شاطره بس انا بقى كل اللى كنت محوشاه وانتو صغيرين راح على تعليم فارس كانت شوره مهببه لما دخل طب الهام : اهو برضو دكتور الواحد بيتشرف بيه ام فارس : خلاص بقى لو كلمك اوعى تقولى انى قولتلك ولو اخد رئيك انك تبيعى البيت متوفقيش الهام : طيب ماشى ام فارس : ماشى يا الهام انا هقفل بقى عشان الحق اعمل الاكل زمانهم جايين الهام : ليه هى هدى مش بتعمل حاجه ؟ ام فارس : لا تيجى تاكل وتنام ومش بتعمل حاجه الهام : ماما انتى كده بيستغلوكى ام فارس : عشان اخوكى يا الهام معلش الهام : برحتك ماشى يا ماما السلام عليكم ( بعد ماقفلت مع امها ) الهام : فارس عاوز يفتح عياده ونجوى راحه جايه على المشروع وتقى جوزها استغفر الله هو فى ايه هو الفضى هيخلينى ارجع افكر تانى ولا ايه لا انا لازم اشتغل انا اعمل مشروع بس هعمل مشروع ايه انا مش بعرف اعمل حاجه غير انى اربى العيال واذاكرلهم انا هقوم الم الغاسيل صابرين : انته نايم هنا ليه ؟ منير: اومال هنام فين ؟ صابرين : فى الاوضه التانيه معايا منير: لا عشان تنامى برحتك صابرين : تعرف انك وحشتنى منير : بجد ماشى بس انا عندى شغل الصبح وكمان انتى حامل يعنى ممكن تتعبى يكون فى ضرر على البابى صابرين : كل دى حجج خلاص برحتك منير : انتى ليه بتزعلى صابرين : جرب انته تطلب منى وانا اقولك لا هتزعل ولا مش هتزعل منير : اكيد مش هزعل هقدر انك تعبانه صابرين : ولو نجوى مش هتزعل برضو اكيد لا وهتفضل تتحايل عليها كمان منير : اكتر من مره قولتك متحطيش نجوى بينى وبينك انتى حامل وخايف تتعبى صابرين : ماشى برحتك تصبح على خير ( وسابتو وراحت اوضتها وقفلت عليها وكلمت اوختها ) منير : على اساس انك موزه اوى يعنى غلطة عمرى انى اتجوزتك كنتى فين يا لا لما قولت اه صابرين : الو ريهام : اهلا يا صابرين ازيك صابرين : مش تمام انا عملت كل اللى قولتى عليه وفضلت اوقع بينو وبين نجوى واشككو فيها وهو ولا هنا بيثق فيها جدا ريهام : خلاص اعملى زى ما قولتلك قبل كدا اغريه صابرين : لبستلو لانجرى قصير وعريان وكمان طول النهار بدلع وهو ولا هنا وفى الاخر سابنى وداخل ينام ريهام : خلاص قوليلى هى نجوى بتغير ؟ صابرين : دى مجنونه دا لو قربتلو بس كدا ولا نولتو كبايت مايه تقوم تاكولنى ريهام : خلاص انسى منير العبى على نجوى وهى بالغيره هى اللى هتطلب الطلاق صابرين : ازاى طيب ؟ ريهام : هتفضلى طول عمرك كده طيبه وتغرقى فى شبر مايه هقولك ركزى بقى ( وتانى يوم نجوى اخدت البضاعه من البلد واخدت بنتين وكمان ناجى وراحت بيهم على القاهره واتفقت معاهم انهم البنات هيروحو عند سلمى وناجى هيفضل مع نجوى وبعد ما ودت الحاجه لسليمان ) ناجى : الطريق وحش اوى يا ابله وطويل نجوى: معلش يا ناجى انتو بقى يا بنات تروحو تقولو لامك يا سحر انتى وعزه انكم هتشتغلو سحر : لا مش هنقولها نجوى : ليه ؟ سحر : عشان ماتخودش مننا فلوس احنا نروح نشوفها وخلاص كدا كدا هى مش هتسئل علينا احنا هنسافر البلد التانيه امته نجوى: بكرا بس العصر كدا على 3 العصر عزه : خلاص احنا 2 هنكون مستنينك مع ناجى هنا نجوى: ماشى وانته يا ناجى هتبات فين ؟ ناجى : زى كل يوم يا ابله هنا كدا نجوى : بس برد عليك ناجى : ربنا بيبعة البرد على قد الغطا يا ابله نجوى : ههههه انته جميل اوى يا ناجى ماشى خودو بقى كل واحد 50 جنيه عشان حملتو معايا العربيه وجيتو معايا ناجى : شكرا نجوى :انا ماشيه بقى لو عوزتونى كلمونى قشطه ؟ سحر : قشطه ( نجوى راحت تشوف تقى زى كل يوم وكانت ام حمزه بس هى اللى فى البيت مع تقى ونجوى فى الانتريه قدام التلفزيون بيتكلمو بالاشاره وام حمزه فى المطبخ ) تقى : انا زعلانه منك نجوى : والله ماقدرت اروح والله متزعليش تقى : لا انتى روحتى ومكلمتنيش نجوى : والله ما روحت انا اخدت شوقيه ولفيت على الستات والحمد لله يا رب جبت شوية حاجات بقى بحوالى 10000 جنيه وهبعهم بحوالى 15000 جنيه تقى : بسم الله ما شاء الله نجوى : بس ضميرى واجعنى يا تقى تقى : ليه ؟ نجوى : اصل انا ابو حمزه المره اللى فاتت قالى التجاره الحلال انى اكسب 10% يعنى بس المفروض اكسب 1000 بس تقى : انتى ناسيه حق البنزين وكمان العيال اللى معاكى وكمان عمولة سليمان نجوى : ما انا برضو بقول كدا بس برضو ضميرى واجعنى هو ابو حمزه فين ؟ تقى : فى الشركه لسه ماجاش نجوى : اصل انا عمى وولاد عمى غيرو فى الرسم بتاع المشروع كنت عاوزه اقولو انتى عرفتى فارس عمل ايه الصبح انهاردا نجوى : ايه لا معرفش انا لسه جايه من البلد ؟ تقى : عمل اعلان وراثه عشان ياخد حقو فى البيت والارض نجوى: هو بيستهبل تقى : ماما قالتلى ووقالتلى لو شوفتك اقولك متقوليش انك هتعملى مشروع كبير وبلاش تقولى تفاصيل نجوى : انا مش فهمه فارس دا بيفكر كدا ليه انا هتكلم معاه ولو عاوز حقو انا هديلو بس البيت والارض ميتفتتوش تقى : وانتى معاكى فلوس ؟ نجوى : الحمد لله وكمان معايا الفلوس اللى فى الدفتر بتاعك انا شيلاهم لوقت زنقه تقى : 100 مره اقولك دى مش فلوسى دى بتعتك انتى نجوى : انا وانتى واحد ايه ده جرس الباب بيرن تقى : ماما هتفتح خليكى نجوى : هى عامله معاكى ايه ؟ تقى : هى كويسه اوى وبتعاملنى حلو اوى بس بتخاف عليا لدرجه مش ممكن عوزانى طول النهار قاعده وهى اللى تعمل كل حاجه خايفه على البابى نجوى : هههه ياختى ادلعى يومين حد لاقى دلع احسن اتمكيجى كدا وادلعى لما يجى حموزه تقى : حموزه دا كل ما يدخل معايا الاوضه يفضل لازق ودنو فى بطنى ويقولى بيسمع البابى هو مين جه ؟ نجوى : انا سامعه ام حمزه بتقول اهلا يا جيجى واهلا يا جنى تقى : يووووو ايه جابهم دول جيجى : انتى عندك ضيوف ولا ايه ؟ ام حمزه : لا دى نوجى اخت تقى التؤم جنى : اممم طيب هما فين ؟ ام حمزه : قدام التلفزيون روحو اقعدى معاهم وانا هجيب الشاى وجايه جيجى : ماشى متتأخريش ( جنى وجيجى وهما داخلين على الانتريه ) جنى : هى دى بقى اختها جيجى : بس مش شبه بعض ( وادخل وسلمو عليهم من غير ولا كلمه وفضلو قاعدين فى وشهم وتقى ونجوى ساكتين ) نجوى : ( بالاشاره ) تقى ايه قلت الزوق دى دول سلمو بطرف اديهم من غير ولا كلمه تقى : هما غلسين اوى فكك منهم جيجى : ( وهى بتتكلم مع جنى بصوت عادى ) شكل اختها طارشه زيها الاتنين بيتكلمو بالاشاره جنى : بس اختها شكلها بيئه اكيد طمعانين فى نبيل وكنزى عشان كدا وقعو حمزه جيجى : اه وهو اهبل طول عمرو من دلع امو فيه نجوى : { يا ولاد المتدايقه اقوم انفضكم دلوقتى } جيجى : لا بصى كمان لبسها رخيص اوى دا شكلو صينى جنى : شكلهم شحاتين اوى مش انا كنت اولى بحمزه بدل الخرسه دى تقى : ( بالاشاره ) اقوم اجبها من شعرها دلوقتى ؟ نجوى : اصبرى على الرز يستوى انا بسجلهم من الموبيل اهدى بس تقى : والله انته معلم ومنك نتعلم جيجى : هما بيقولو ايه ؟ جنى : انا عارفه كلو ااااا ااااااااا اااااااااا وحركات صوابع جيجي : بصى قريب اوى ان شاء الله انتى اللى هتتجوزى حمزه ودى هتترمى رميت الكلاب مش ممكن نسيب كل فلوس نبيل وحمزه تاخودهم الخرسه والطرشه هى واختها دى جنى : طب هنعمل ايه ؟ جيجي : كل حاجه وليها طريقه ( داخلت ام حمزه بالشاى والجاتوه والبتيفور وحاجات تتاكل مع الشاى ) ام حمزه : نورتونا يا جيجى جيجي : شكرا يا كنزى ام حمزه : دوقى بقى يا نوجى الكرواسون ده انا عملاه فى البيت احلى من اللى انتى اشتارتيه المره اللى فاتت نجوى: (بصوت عالى ) اكيد احلى يا طنط تسلم اديكى والله احلى اكل بكلو من اديكى جيجى : هو انتى بتتكلمى ؟ نجوى : اه وبسمع كمان بسمع دابت النمله ام حمزه : لا نجوى مش بتتكلم نجوى تنفع مزيعه مش بتبطل كلام نجوى : يا عينى يا نوجى يلاى الكل بيتريق عليكى والله انا كيوته ام حمزه : دا انتى كيوتت الكيوتات تقى : ( من منظر جيجي وجنى ) هههههههههه نجوى : الشاى تحفه بس خفيف انا همشى بقى عشان لسه هروح لماما وكمان اروح البيت جنى : ملحقناش قعدنا سوى نجوى : هنقعد بس بعدين تقى : ( بالاشاره ) طب انا اعمل ايه اقول لحمزه ؟ نجوى : هبعتلك تعملى ايه على الواتس بس لما اروح سلام يا جماعه ام حمزه : ابقى تعالى يا نوجى نجوى : حاضر السلام عليكم ( ام حمزه قمت توصل نجوى ) جنى : وبعدين يا ماما دى سمعتنا جيجي : مصيبه لو قالت حاجه جنى : طب هنعمل ايه جيجي : مش عارفه ام حمزه : ملكم فى ايه ؟ جيجي : لا يا كنزى مفيش قوليلى هو لسه محصلش حمل ؟ ام حمزه : لا هما لحقو حمل ايه دول لسه الشهر اللى جاى هيبقو 3 شهور جواز مفيش حمل ادعلهم جيجي : ربنا معاهم واخبار شغل حمزه ايه ؟ ام حمزه : لا معرفش هو ونبيل مش بيقولولى حاجه انا مكبره دماغى جنى : وهى تقى على طول كده ساكته بتتعملى معاها ازاى تقى : ماما خليها تحترم نفسها ولا اقوم اجبها من شعرها ام حمزه : تقى حبيبتى قومى ارتاحى انتى تقى : احسن برضو جنى : الله هى فهمتك ازاى ؟ ام حمزه : مش قولتلك انها بتقرا الشفايف زعلتيها يا جنى جيجي : كمان بتقرا الشفايف طب احنا ماشيين بقى ام حمزه : انتو لحقتو جيجي : اصل هنروح نشترى حاجات ام حمزه : ماشى برحتكم جنى : باى ام حمزه : باى ( وقامو مشيو) ( داخلت ام حمزه لتقى اوضتها ) ام حمزه : تقى متزعليش تقى : حضرتك بتصدقينى ولا لا ام حمزه : اكيد بصدقك تقى : طنط جيجي دى وبنتها مش بيحبوكى وبيقرو على عمى وعلى حمزه وكمان طمعنين فيكم ام حمزه : انا عارفه دا من زمان بس هعمل ايه دى اختى لو ليكى اخت طماعه هتقطعيها تقى : لا بس ام حمزه : معلش فى الاول والاخر اختى الحمد لله انك اخواتك بيحبوكى وخصوصا نوجى تقى : انتى بتحبى نوجى ام حمزه : اه طبعا دى كيوتت الكيوتات ههههههههه نجوى : كل ده بقالى 3 ساعات مستنياك فارس : هو انتى كل يوم نتطيلى نجوى : هو انا قطه هنطلك المهم عشان مستعجله انا عرفت انك عملت اعلان وراثه فارس : اه طبعا عشان ناخد حقنا من عمى ام فارس : يابنى انته مش عارف ان اختك هتعمل مشروع على الارض فارس : اه ومالو نعمل مشروع فراخ كام شهر ويجلهم انفلونزا الطيور ويموتو ولا نربى بقر وجاموس ويجلهم الحمى القلاعيه وبرضو يموتو يابنتى مشروع ايه اللى انتى هتعمليه البلد دى مايتعملش فيها مشاريع نجوى : عندك حق فعلا تصدق انا اقتنعة فارس : شفتى بصى هى الارض تساوى حوالى 60 الف والبيت يساوى 80 الف يعنى 140 الف كل واحد ياخد حقو وخلاص نجوى : ماشى انته حقك كام فارس : يعنى ايه ؟ نجوى : نصيبك كام فى 140 دول فارس : انا الراجل اخد ضعفك دا شرع ربنا نجوى : تمام كام بقى فارس : 140000 ÷ 5 = 28000× 2 = 56000 جنيه ده حقى نجوى : لا متتحسبش كدا فارس : يا سلام ازاى بقى نجوى : انته نسيت ان التمن لماما انته محسبتش ناصيب ماما فارس : ماما انا فعلا نستها ام فارس : لا انا مش عاوزه حاجه نجوى : لا معلش الحق حق لو فرضنا 140000 ÷ 8 = 17.5 الف جنيه ده حق ماما 140000 – 17.500 = 122500ودول اللى هيتوزعو علينا 122500÷ 5 = 24500دا حق الواحد وانته ليك الضعف يعنى 24500 × 2 = 49000 هو ده حقك فارس : تمام ماشى خلاص انا هكلم عمى ونخلص وانا هشترى منك فارس : وانتى معاكى فلوس ؟ نجوى : هتصرف واجبلك بس المهم تتنازل عن حقك ليه انا بيع وشرى فارس : موافق نجوى : ماشى سلام بقى عشان الحق اكلم عمى واشوف محامى سلام يا ماما ام فارس: مع السلامه ( بعد ما نجوى مشيت ) ام فارس : متبعش كل حاجه المشروع بتاع اختك حلو خليك معاهم فارس : انا مالى بالمشاريع والداوشه دى انا عاوز اعمل عياده وكمان جايلى اكتر من حد لشقتى فى بنها وهبيعها ام فارس : ماشى يا فارس بكرا تندم نجوى : والله يا عمى انا كلمتو وهو مصمم انا كمان دلوقتى هكلم الهام واشوفها لو كده هشترى انا منها عربى : وهتجيبى الفلوس منين ؟ نجوى : ليه واحد اعرفو اسمو سليمان بستلف منو وبردلو الفلوس وهو كويس بيقف جنبى يعنى عربى : خلاص يا بنتى ماشى الصح اعمليه نجوى : انا قولت بس اقولك عشان اعلان الوراثه لما يجيلك متزعلش عربى : والله انتى بتفهمى فى الاصول مش زى اخوكى ده نجوى : والله يا عمى انا مش عارفه هو بيفكر ازاى بس بجد كويس اوى انها جات منو عربى : اه وبدل ما نكون انا وعيالى وانتى و3 اخوات لا تكونى انتى لوحدك نجوى : لا مش انا لوحدى فى تقى وامى والهام عربى : اقولك قوليلهم يبعولك ناصبهم وانا وانتى تبقى لوحدك حرام تعبك يروح لحد نجوى : انا مش بحسبها كدا المهم انا كلمت ابو حمزه وهو كلم محامى وان شاء الله بكرا او بعدو هاخلص كل الورق المحامى شاطر اوى عربى : خلاص ماشى بس هنصحك انتى زى بنتى نجوى : قول يا عمى طبعا عربى : لمى اخواتك واعملو قاعده كدا وانتى بتدى فارس فلوسو عشان يبقو شهدين نجوى : حاضر يا عمى ماشى عربى : طيب يا بنتى مع السلامه نجوى : ايه يا صابرين وقفه ورايا كدا ليه حرام عليكى اتخضيت صابرين : معلش متخافيش كنت عاوزه اطلب منك حاجه نجوى : انا متفككه مش هقدر اعمل اى حاجه بصى انا عاوزه اخد دش والله ما قدره صابرين : الموضوع يخص منير نجوى : تو ليت انا جايت وانتاهيت بصى خودى منير اليومين دول انا متنزلالك عنو تصبحى على خير صابرين : طب مش هتاكلى نجوى : كالت عند امى تصبحى على خير ( وتانى يوم راحت نجوى لسلمى ومعاها ناجى والبنتيت وسابتهم عندها واخدت البضاعه منها ورجعة ) سليمان : دول كتير اوى يا نجوى هبعهم فين دول نجوى : يعنى مفيش طلبات سليمان : لا روحى انتى اتصرف ناجى : خلاص يا ابله تعالى نتصرف احنا سليمان : روحى بيعيهم زى المره اللى فاتت نجوى : مع انى كنت عاوزه اروح بس امرى لله يلا يا ناجى معايا اركب ( وصلت نجوى لحد المدرسه بتاعة المره اللى فاتت وبرضو الحمد لله باعت حاجات كتير ) ناجى : بعدين يا ابله لسه فاضل حاجات كتير نجوى : تعالى نروح مكان تانى ناجى : طيب (نجوى اخدت باقى الحاجه وراحت فى مكان تانى وواحده واحده الحاجه اتباعت ) نجوى : خود يا عم ناجى 50 جنيه حق مرواحك ومجيك معايا وكمان 200 جنيه تعبك عشان بعت معايا ناجى : شكرا يا ابله نجوى : هو بكرا الثلاثاء صح انا خلال الاسبوع دا مش هاجيلك عشان فى حاجات هعملها تمام ناجى : ماشى لو عوزتينى اتصلى بيه نجوى : وانته لو عوزة حاجه كلمنى ماشى ؟ ناجى : ماشى نجوى : يعنى انتى كمان عاوزه حقك الهام : اه معلش يا نجوى انا عاوزه فكرى ينزل بقى نجوى : طيب خليه ينزل ويشتغل معانا الهام : مش هيرضى انا بفكر فى ايه بقى نأجر مكان ونعملو سنتر للدروس الخصوصيه دى بتكسب اوى نجوى : يعنى عاوزه حقك فى الارض والبيت الهام : اه معلش يا نجوى دا حقنا نجوى : ماشى خلاص تعالى يوم الجمعه وكلنا نروح للمحامى عند فارس وتبعولى الهام : ماشى اجيلك نجوى : ماشى يا الهام سلام ( قفلت نجوى مع الهام وكلمت امها ) الو ايوه يا ماما ام فارس : ايه انتى داخله متسربعه كدا ليه ؟ نجوى : معلش بس مش انتى قولتى الهام مش عاوزه حقها ومش عاوزه تبيع ؟ ام فارس : اه هى قالتلى كدا نجوى : لسه مكلمانى وقالتلى لا عاوزه حقها هى كمان ام فارس : طب وباعدين نجوى : براحتها انا بس قولت اقولك انا قولت لعمى وهو تمن الارض بيقول الارض تساوى 60 الف زى ما قال فارس يعنى الهام وفارس انا هديهم حقهم وكدا ملهمش فى مشروعى تمام ام فارس : اعملو اللى تعملوه يا نجوى نجوى: طب مالك زعلانه ليه ؟ ام فارس : زعلانه كل الكلام بنكم بقى فلوس وحقى وحاجات كده انا مربتكوش على كدا نجوى : معلش يا ماما الزمن بيغير هما حرين يوم الجمعه انا هجيب الفلوس والهام وهمضيهم على عقود البيع ام فارس : طيب يا نجوى نجوى : سلام ياماما ( نجوى قاعده فى البيت وعماله تفكر فى المشروع وفجئه اتفتح باب الشقه وداخل منير وصابرين ) منير: ايه دا نجوى هنا يا دى الهنا نجوى : كنتو فين ههه ايه الحاجات دى كلها صابرين : حاجات المولود استنى افرجك نجوى : فراجينى الله يا عسل ايه الحاجات الحلوه دى منير : شوفى كمان الجزمه دى نجوى : الله حلوه صابرين : بصى بدلت السبوع نجوى : الله بس انتو جايبين الحاجات دى دلوقتى ليه مش تستنو لما تشوفو بنت ولا ولد صابرين : ولد ان شاء الله نجوى : يا رب يبقى ولد البيبرونه كمان حلوه اوى مجبتوش لعب منير: لا مره تانيه بقى نجوى : ماشى اقوم احضر لكم العشا انا صابرين : لا خليكى انتى نجوى : لا انا هقوم خليكى ( ويوم ورا يوم جه يوم الجمعه وكلهم راحو مكتب المحامى حتى عربى عشان ينقل الملكيه من ابوه الى نجوى وتقى وام فارس عملو توكيل لنجوى توكيل شامل ) نجوى : كدا تمام يا فارس انته والهام ؟ فارس : اه تمام وانا اتنزلتلك اهو عن حقى فى الارض وفى البيت عيشى بقى ربى كتاكيت زى مانتى عاوزه هههههههه الهام : شكرا يا نوجى والله اخت راجل بجد فارس : بت يا تقى متبيعى حقك انتى كمان بدل ما المشروع يفشل وحقك يضيع تقى : لا انا ونوجى على الحلوه والمره حمزه : يا جامد انته نجوى : هدى حقكم اهو تمام هدى : اه يا نوجى تمام حمزه : احنا كدا بقى نبدء نعمل المشروع واحنا مطمن المجزر نجوى : ( قطعتو ) ان شاء الله هنروح نشترى البط والمعيز اه حمزه : فى ايه نجوى: اسكوت انته فارس : هو فى ايه يا نجوى نجوى : لا يا حبيبى مفيش هتروحى يا الهام ؟ الهام : لا هبات هنا لحد الصبح عربى : طيب انا الحق بقى القطار السلام عليكم فارس : عليكم السلام يا عمى نجوى : استنى يا عمى هوصلك المحطه يلا يا تقى يلا يا حمزه حمزه : شويه خلينا قعدين نجوى : ( وطت عليه وبصوت واطى ) طب ماتقولش لحد تفاصيل المشروع عشان الحسد حمزه : ماشى ( نجوى اخدت عربى ووصالتو محطى القطار اللى فى رمسيس وراحت راجعه البيت وهى فرحانه انها خلاص هتوصل لحلمها والبيت اكتر من نصو بتعها وكمان الارض ) صابرين : جيتى يا نوجى نجوى : ايوه جيت ايه الروايح الجامده دى صابرين : عمله بسبوسه نفسى فيها نجوى : بسبوسه ليا النص ماليش فيه انا بحبها اوى صابرين : ماشى بس كنت عاوزه اقولك حاجه طلب كداا نجوى : خير فى ايه ؟ صابرين : " " " " تفتكرو صابرين عاوزه ايه ؟ يتبع..... | ||||
|
| |
|
02-10-16, 05:00 PM
| #48 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 46 } نجوى : خير يا صابرين طلب ايه انتى بقالك كام يوم بتورى ورايا قولى صابرين : بقالى كام يوم بأيه ؟ باور يعنى ايه بتورى دى ؟ نجوى : بتورى دى يعنى بتذنى زى الدبانه صابرين : انتى عليكى كلام غريب المهم كنت عاوزه اقولك حاجه بس والله محرجه نجوى : لا قولى مالك ؟ عاوزه فلوس ولا ايه ؟ صابرين : لا معايا الحمد لله مانا لسه بايعه الشقه فوق وشلتهم فى البنك ومش بعمل بيهم حاجه نجوى : اه كدا انا فهمتك انتى عاوزه تدينى الفلوس وانا اشغلهالك قشطه عليكى مفيش مشكله صابرين : لا طبعا الفلوس فى البنك مضمونه لاكن افرضى الفراخ بتعتك جالها انفلونزا هى تموت وانا راحت عليا الفلوس ؟ نجوى : يخرب بيت نقك انتى وفارس بوز نحس قصرى عاوزه ايه ؟ صابرين : لحظى انى مش صغيره وانى اكبر منك كلمينى بأحترام شويه عيب دانا مديره اداريه نجوى: طيب طيب ماشى عاوزه ايه قولى ؟ صابرين : عوزاكى تهتمى شويه بمنير عشان انا بجد مش قادره لوحدى نجوى : لو على شغل البيت اطبخى انتى وانا كل ما اكون فضيه هنفض وانظف البيت انا صابرين : لا مش البيت انا بقولك منير اصلو بجد والله مكسوفه اقول نجوى : فى ايه يا صابرين متخلنيش افهمك غلط وانا غبيه صابرين : منير راجل ووو وانا حامل وانا مش ملحقه على طلباتو وانتى كل يوم والتانى بتباتى باره او بترجعى تنامى وانا بقى مش قد كل يوم انا وكمان انا حامل والحاجات دى فى الحمل مش كويسه نجوى : صابرين انتى تقصدى ان منير بى بى المهم بيطلب منك كل يوم ؟ صابرين : حقو مش متجوزنى فى الحلال بس بجد انا تعبت اهتمى انتى بيه شويه بدل ما يروح يتجوز علينا واحده تالته نجوى : دا موكوس دا اتجوزنى بحصان وكمان نام منفعش معاه الحصان صابرين : حصان ايه ؟ نجوى : مش مهم بصى ليلة امو سودا انا داخله اوضتى اول ما يجى يدخلى فهمه صابرين : حاضر اول ما يجى هدخلهولك ( نجوى داخلت اوضتها وهى مدايقه وهطق من جنابها من منير ) نجوى : كدا برضو يا منير كدا دانته وانته جوزى لوحدى مكنتش بتعمل كدا بس انا اللى غلطانه انا اللى اتشاغلت عنه اه دانا هخلى ليلة امو سواد ( شافت نجوى طرف شنطه خارج من الدرفه بتاعة منير اللى فى الدولاب قامت تشوفها ) حمزه : بابا انته رافض مشروع ماهر وقابل بمشروع نجوى اولا مش مضمون ابو حمزه : مفيش حاجه مضمونه وكمان السياحه مش مضمونه وانته شايف قنبله ولا عمل ارهابى بيوقف الدنيا حمزه : ايوه بس الدنيا بتمشى تانى وكمان المشروع هيتكلف ومش هيجيب تكاليفوعلى طول ابو حمزه : انته مش قارية دراسة الجدول حمزه : اصل بصراحه مش مش عارف اقولك ايه ابو حمزه : ماتقول يا حمزه مالك حمزه : كدا لو مشروع نجوى اتعمل وربنا كرمنا فيه تقى كمان هيبقى معاها فلوس ابو حمزه : وايه المشكله ؟ حمزه : ما هى لو بقى معاها فلوس مش هتحتاجنى مش هتطلب منى حاجه ابو حمزه : يا غبى وهى تقى اتجوزتك عشان بتحبك ولا عشان فلوسك حمزه : لا بتحبنى بس لما هيبقى معاها فلوس احتيجها ليا هيقل ابو حمزه : لا انته فاكر غلط فلوس تقى ممكن تجبلها اكل شرب لبس لاكن مش ممكن تجبلها زوج يحبها ويحميها ويبقى ابو ابنها حمزه : بابا انا نفسى ابقى انا كل حياتها زى ما هى كل حياتى انا بحبها اوى بس مش عارف حاسسها انا مش بعرف اقولها كدا ابو حمزه : عادى كلنا زيك وبعدين مش لازم تقول الفلوس هى اللى تثبتلها انك بتحبها ممكن بكلمه بنظره ممكن بذكرى كدا حلوه بنكم بص انا عرفت بالصدفه ان عيد ميلاد نجوى الشهر اللى جاى ايه رئيك تعمل لتقى عيد ميلاد حمزه : طب عيد ميلاد نجوى الشهر اللى جاى تقى مالها ؟ ابو حمزه : قوم يا حمزه روح مكتبك حمزه : ليه يا بابا ابو حمزه : قوم يا حمزه كفايه الشغل وامك عليا قوم الله يرضى عليك حمزه : طيب افهم طب ابو حمزه : يابنى هى مش تقى وتجوى توئم يعنى الاتنين عيد ميلادهم فى يوم واحد ؟ حمزه : اه صح دانا ناسى عيد ميلاد تقى 4 فبراير ابو حمزه : طيب حضر لها عيد ميلاد حلو كدا احنا انهاردا 28 يناير الحق هتلهاهديه ولا اى حاجه حمزه : ماشى يا بابا يا رب يخليك ليا انته وماما ابو حمزه : ويخليك ليا يا حبيبى روح بقى واعمل بلان للمشروع والرسم الهندسى عشان من 1 مارس هنبدء لو انته خلاصة حمزه : حاضر هروح اعمل الرسم ماشى هشوف المهندس بس سلام عليكم ابو حمزه : عليكم اسلام ( وعلى 10 بليل وصل منير البيت ) صابرين : حمدالله على السلامه منير : الله يسلمك قاعده كدا ليه ؟ صابرين : عادى بتفرج على التلفزيون فيلم حلو اوى منير: دا ايه دا ؟ صابرين : سى عمى منير : مين الراجل دا ؟ صابرين : دا نجيب الريحانى منير: امممم انا داخل انام تصبحى على خير ( ودخل قبل ما صابرين تقولو ) صابرين : وانته من اهل الخير هههه مستعجل اوى على رئيى الفيلم ههه البس منير : نوجى انتى هنا ؟ نجوى : ( بهدوء وبصوت كلو حب ودلع ) اه هنا من بدرى ومستنياك منير: طب متصالتيش بيه ليه كنت جيت بدرى نجوى : عشان توحشنى اكتر واكتر وكل ما توحشنى ( قامت من على الكرسى وولفت دراعها حولين رقبتو ) احبك اكتر واكتر منير: ايه الدلع دا كلو هو احنا ليلتنا فل ولا حاجه نجوى : حسه انى مقصره معاك بخرج وبسيبك وبنام باره وبسيبك مع عنايات منير: اه عنايات غلطة عمرى حضنك وحشنى اوى اوى الله اجمل راحه فى الدنيا وانا بين اديكى كدا نجوى : بس عاوزه اقولك حاجه بس يعنى عشان ربنا ميحسبنيش منير: ايه فى ايه ؟ نجوى : حاول تعدل بينى وبينها وانا عن نفسى الايام اللى انا مش فى البيت حاول تكون معاها هى دى غلبانه اوى يا منير منير: يووو بقى يا نوجى انا مش بحبها عايش معاها طب تصدقى وتئمنى بايه ؟ نجوى : لا اله الا الله منير: انا من ساعت ما عرفت انها حامل من شهرين مقربتلهاش وهى بتور ورايا كده بتحوم حوليا وانا ولا معبرها نجوى : { يا بنت المتدايقه بتلعبى بيه عشان اتخانق معاه واخليها ليله سودا معاه طيب انا بقى هخليها ليله حمرا } منير: ايه سراحتى فى ايه ؟ نجوى : نفسى اعيش معاك ليله من ليالى زمان منير : ماشى دانتى وحشانى اوى اوى نجوى : بس استنى بس اصبر منير : ايه ؟ نجوى : انته بتخلص الشعل 4 لحد دلوقتى 10 اهو كنت فين ؟ منير : اقولك ايه بس هربان مش عاوز ارجع البيت وافضل فى وشها قولت افضل الف كدا ولحد ما اتعب وارجع انام نجوى : يا خوفى تكون متجوز واحده تالته منير: انا لا والله خلاص عنايات توبتنى انتى وبس يا روحى يا نن عيونى انتى قربى بقى وتعالى نجوى : هههههه حاضر منير: نادى حد يحوشك صابرين : الو ايوه يا ريهام ريهام : ها اطلقت ولا لسه ؟ صابرين : بصى انا قولتلها زى مانتى قولتيلى بصى لقتها اتعصبت وكانت على اخرها ودخلت اوضتها ومخرجتش وقالتلى قبل ما تدخل هتخلى ليلتو سودا ومن شويه منير جه بس انا مش سامع خناق او اى حاجه ريهام : طب ما تروحى تسمعى كدا من ورا الباب صابرين : مانا مش سامعه حاجه ريهام : بصى يا خبر بفلوس بكرا يبقى ببلاش استنى كدا يمكن هما من النوع اللى بيتخنقو بصوت واطى صابرين : لا طبعا دى نجوى ممكن تمد ايديها وتضرب كمان ريهام : طب استنى بس نشوف هتعمل ايه صابرين : انا بفكر اقوم اعمل العشا واخبط عليهم ريهام : ماشى شوفى كدا واتصلى قوليلى صابرين : والله انا مش خايفه غير من نصايحك شكلك هتودينى فى داهيه ريهام : انا برضو والله انا بنصحك لوجه الله وانتى حره بقى صابرين : طب ماشى هقوم كدا واشوف ( قامت صابرين حضرت العشا وقطعت البسبوسه وحطتو على السفره وراحة خبطت عليهم ) صابرين : نوجى منير انا عملت العشا يلا بقى نجوى: ( من ورا الباب ) حاضرجاين يا صابرين منير : ( بيكلم نجوى بصوت واطى ) كنتى وحشانى اوى نجوى : نوجى اللى وحشاك ولا قلت الادب بس منير: هههههه يا بت وهو قلت الادب تحلى الا معاكى انتى نجوى : طب وصابرين ؟ منير: هو ينفع نقارن بين المنجاية و الدوم دى بتتفرج على نجيب الرحيانى من شويه هههههههههه نجوى : هههههههههههه طب يلا نتعشا نجوى : ماشى يلا بينا فارس : ( داخل الشقه ) بركولى ام فارس : مبروك يا حبيبى بس على ايه ؟ هدى : ايه ؟ فارس : لقيت شقه هعملها عياده وكمان شقت بنها هبيعها بسعر حلو اوى هدى : الحمد لله يا رب مبروك يا حبيبى فارس : الله يبارك فيكى يا هدى وكمان خلاص الماجستير قربت اخلصو ام فارس : طب الحمد لله ربنا معاك وينولك كل اللى فى بالك يا رب فارس : ايوه كدا يا ماما ادعيلى هو هيثم فين ؟ هدى : خالو راح يجيبلو شكولاته فارس : ربنا يستر خالك دا انا مستأمنوش على كتكوت من بتوع نجوى هدى : لا متخفش مش للدرجادى ام فارس : طب والعفش اللى فى الشقه هتعمل فيه ايه ؟ فارس : لا هبيعها بالعفش انا مش هعمل بيه حاجه ام فارس : دا ابوك كان بيشتغل ليل نهار عشان يفرشلك شقتك وفى الاخر تبيعو فارس : مانا مش هعمل بيه حاجه ام فارس : ماشى يا فارس برحتك ( جرس الباب رن قام فارس يفتح ) فارس : هاااااااا انته شايل الواد كده ليه حرام عليك هيثم : ( شايل الولد من قفاه ومن البنطالون وكانو شايل قنبله ) مش عارف مالو بيخرج حاجات بيضه من بقوو هدى : تقوم تشيلو كدا حرام عليك يا خالو دا بيقشط عادى هيثم : انا معدتى اتقلبت والله كنت هسيبو عند الكشك بتاع الشكولاته من القرف اللى حسيت بيه فارس : تسيبو عند الكشك ؟ هيثم : اه بجد حاجه مقززه انا هدخل اخود شاور شم كدا يا فارس فى ريحه وحشه فارس : قلبى هموت هتشل هدى : حرام عليك اسكوت بقى الراجل هيفيص من الغيظ هيثم : انا عملت حاجه الولد بجد متخلونيش اشيلو تانى انا داخل اخد شاور ( داخل هيثم وهدى قفلت الباب ) هدى : مالك يا فارس فارس : هو وامك هيموتونى ناقص عمر من الغيظ ام فارس : هى امك فين صحيح هدى : راحت دفيليه وزمانها جايه فارس : ديفليه اه الصبر يا رب نجوى : تسلم اديكى يا صابرين الاكل تحفه والبسوسه وهم تجنن منير: اه حلوه اوى صابرين : طب الحمد لله ان الاكل عجبكم نجوى : لما التلاجه تفضى ابقى قوليلى اجيب فراخ وحاجات كدا بدل ما نشترى صابرين : ماشى حاضر منير : انا داخل انام بقى عشان تعبان تصبحو على خير نجوى : وانته من اهل الخير انا هلم الاكل واساعد صابرين واجيلك منير: برحتك ( وسابهم وداخل ) صابرين : ها طمنينى حصل ايه ؟ نجوى : الحمد لله زى مانتى قوليلى مش انتى قوليلى اهتمى بيه اهتمية صابرين : اصلك كنتى بتقولى انك هتخليها ليله سودا عليه نجوى : لا مانا فكرت اصل هتخانق وحاجات طب ليه الحياه مش مستهله صابرين : طب والليله السودا ؟ نجوى : لا خليتها ليله حمرا اكلتى ؟ صابرين : اه نجوى: طب روحى ارتاحى انتى انا هشيل وهغسل الطبقان ( ويوم ورا يوم عدى اتفق منير مع حمزه وعملو عيد ميلاد تقى ونجوى فى شقة حمزه ومع اخوات نجوى وهيثم وام هدى وصابرين وبعد ما قدملوهم الهدايا راحو يطفو الشمع ) هابى بريث داى تويو هابى بريث داى تويو سنة حلوة يا جميل وسنة حلوة يا جميل سنه حلوه سنه حلوه سنه حلوه يا تقى نجوى : انا كمان انا كمان هابى بريث داى تويو هابى بريث داى تويو سنة حلوة يا جميل وسنة حلوة يا جميل سنه حلوه سنه حلوه سنه حلوه يا نوجى هوفففففف حمزه : كل سنه وانتى طيبه يا حبيبتى تقى : وانته طيب يا حمزه الله حلو اوى الخاتم ده حمزه : انتى احلى هدى : شايف الحب اتعلم فارس : حرام عليكى لسه هتعلم كفايا الماجيستير طالع عينى كل سنه وانتم طيبين انتو الاتنين ام حمزه : وايه يعنى خود دبلومه فى الحب جنب الماجيستير فارس : اه ومالو ام فارس : حلوه التورته معقول انتى اللى عملاها ؟ ام حمزه : اه انا شاطره اوى فى الحلويات نجوى : وصابرين كمان شطره اوى من كام يوم عملت بسبوسه كانت خطيره صابرين : بالهنا والشفا ام هدى: كل سنه وانتو طيبين والسنه اللى جايه تعملو عيد ميلادكم فى مكان تانى هنا دايق ابوحمزه : دايق فين بس ما الرسبشن كبير اهو نجوى : عادى وايه يعنى لما يكون دايقه على رئى الشاعر عشان لازم نكون مع بعض لزم تقعد لزقين فى بعض الهام : انتى بوظتى الاغنيه حرام عليكى انا كنت بحبها ههههههههه ام هدى : نوجى انتى بجد محصلتيش دمك خفيف اوى طب انا اعرف واحد فى محطت راديو انا ممكن اكلمو وتعملى برنامج منير: لا طبعا برنامج ايه كفايا كوكو واوا اوى هيثم : حمزه انته بجد ناوى تعمل قريه سياحيه شامله حمزه : اه ان شاء الله هيثم : انا كدا ممكن اجبلك افواج سياحيه من كل اوروبا بس كنت عاوز اقولك على فكره مشهوره اوى فى اوروبا حمزه : ايه هى هيثم : سياحة القطط والكلاب بيعملولهم باره شواطئ خاصه وكمان ممكن يسافروهم يتفسحو هما ويعملو الجوله السياحيه بتاعتهم لوحدهم نجوى : سياحة قطط وكلاب ؟ هيثم : ايوه تخيلو 1000 يورو على الكلب والقطه 1500 يورو صابرين : بيفسحو الكلاب وكمان بيدفاعولو فلوس ؟ هيثم : ايوه وفى مصر ناس كتير عندها قطط وكلاب اكيد محتاجين يخرجوالطقات المكبوتها عند الكلاب فارس : هدى انتى جبتى البخاخه هدى : ههههههههههه اسكوت بقى ههههههههه نجوى : والله حلو ما الكلاب والقطط روح بارضو ( كلهم فضلو يضحكم معادا هيثم مش فاهم بيضحكو على ايه ) هيثم : فى ايه ؟ نجوى : لا مفيش طب انا فى حاجه كدا كنت عاوزه اعملها سياحه فى الشواطئ اللى فى اوروبا دى هيثم : اوى اوى دى قطه ولا كلب ؟ نجوى : لا جموسه هيثم : جموسه ؟ نجوى : بس ياعينى عندها حالة اكتأب ( كلهم وقعين ضحك ) هيثم : وليه عندها اكتأب ؟ نجوى : انتو بتضحكو ليه استنو بس اصل هفهمك الجموسه دى كانت متجوزه طور فا الطور بقى دا ادبح قصاد عنيها هيثم : اوووو نجوى : وهى يا عينى حامل دلوقتى فا بفكر اطلعها كده لتفلها لفتين عشان لما تولد هيثم : طب هكلم شريكى كدا واشوف ينفع جموسه ولا لا احنا بس سفرنا قطط وكلاب بس بدل حاله انسانيه خلاص همابيضحكو ليه ؟ نجوى : ناس قلبها جامد معندهاش رفق بالحيوان منير : فارس مالك؟ فارس : مينفعش اقول فى ستات قاعده ( بعد العيد ميلاد خلص والكل روح بيتو ) منير: ( منير فتح درفة الدولاب وخرج منها الشنطه وخرج منها علبه ) غمضى عنيكى نجوى : اهو منير: افتحى كل سنه وانتى طيبه نجوى : الله حلوه اوى جميله منير: لما شفت السلسله بتاعة تقى عجباكى جبتلك زيها بس دى بقى بصى صورتى انا وانتى بالفستان الفرح والبدله وكمان بدل حمزه وتقى مونى ونوجى نجوى : يا حبيبى يا مونى ربنا يخليك ليا جبتها امته دى ؟ منير: من 10 ايام كدا عشان عيد ميلادك يا عمرى انتى نجوى : بجد حلوه اوى بس ازاى عريس وعروسه كدا ؟ منير : فوتو شوب الجواهرجى اخد صورتك وصورتى وهو عملهم وطبع الصوره كدا نجوى : تعرف انا نفسى اوى البس فستان فرح منير: بس كدا فى عيد جوزنا نروح نشترى فستان وبدله ونعمل عيد جواز بقى محصلش نجوى : عيد جوازنا فى شهر 8 واحنا فى 2 منير : فاضل 6 شهور نجوى : ياه يا منير احنا باقلنا 6 شهور متجوزين حصل حاجات كتير اوى منير: شوفتى بقى الايام مباقاش فيها بركه ههههههههه نجوى : صح عندك حق بقولك ايه من اول بكرا بقى هنبدء الشغل اللى بجد هسافر كتير وهبات عند عمى كتير منير: طب وشغلك مع سلمى نجوى : شغال برضو بس بدل ما اروحلها مرتين فى الاسبوع لا هروحلها مره واحدا يعنى هسافر عند عمى بكرا الاتنين والتلات والاربع ارجع هنا الخميس اخدك ونروح لامك خميس وجمعه وسبت اروح لسلمى منير: ماشى اللى تشوفيه بس كدا تعب عليكى نجوى : اتعب وانا صغيره احسن عشان ارتاح وانا كبيره ( وسافرت نجوى البلد ويوم ورا يوم المشروع بدء يتبنى ويكبر بدئو بزراعة الارض وتربية الطيور مع اللحوم الحمرا بكل انوعها بمشركة الناس فى البيوت كمان وواحده واحده بقى عندهم مزرعه كبيره وكمان بيبنو المجزر ومعمل الالبان والسوق وبعد 5 شهور ) نجوى :يا رب استر يا رب منير : كانت تعبانه اوى يا نجوى انا خايف يحصلها حاجه نجوى : متخفش المفروض كانت ولدت قيصرى مش طبيعى منير: ماشيه ورا اختها ومش بتسمع الكلام ام منير: وانتى قلبك وكلك عليها ليه يا نجوى ما تهدى شويه دى ضرتك مش اختك نجوى : انا مش بفكر كدا صابرين كويسه معايا يا رب قومها بالسلامه سومه : يعنى يا ربى اول يوم فى الاجازه اقضيه فى المستشفى احمد : انتى ايه جابك اصلا معانا سومه : الله يعنى اسيب ماما لوحدها محمود : والله يا منير سلمى كانت جايه بس الواد بقى لسه مولود ومطلع عنيها منير : انا عارف وبعدين هتيجى تعمل ايه اخوات صابرين جم اهو ام منير: لسه فكرين لما هزو حلهم ريهام : ها يا منير ايه الاخبار منير: مش عارف داخلت العمليات صبرى : خير ان شاء الله نجوى : المفروض يا ريهام كنتى نصحتيها تولد قيصرى حرام عليكى الصريخ اللى اللى صرختو ده ريهام : لا والله صعبانه عليكى ضورتك تلاقيكى من جواكى بتقولى يا رب تموت عشان ترتاحى منها صبرى : اسكتى انتى بتقولى ايه نجوى : سيبها سيبها ليس على المريض حرج ريهام : انا طب والله لولا ان احنا فى مستشفى كنت فرجتك نجوى : طب ما تيلا نخرج من المستشفى ووارينى ( موبيل نجوى ران ) هرد يا منير واجيلك منير: ماشى ام منير: منير تعالى منير: نعم ؟ ام منير :هى نجوى لسه ربنا مكرمش ؟ منير: لا واسكوتى بقى ( ورجع مكانو جنب الباب ) ام منير : ( بتوشوش سومه ) المفروض اخوكى خلف بقى يطلق نجوى دى سومه : حرام يا ماما يطلقها ليه نجوى كويسه ام منير: اكتمى يا بت وانتى بقيتى رخمه تقى : بطنى وجعانى يا ماما ام فارس : معلش مانتى فى اخر السادس لازم توجع نامى على ظهرك كتير ام حمزه : والله على طول بقولها كدا ام فارس : ربنا يخليكى ليه مانتى امها برضو ام حمزه : هانت كلها 3 شهور وتولد والله انا حسه انى انا اللى حامل ام فارس : ربنا يكملك على خير يا واد تعالى هنا اهمد بقى ام حمزه : هيثم ده بيفكرنى بهدى وهى صغيره كانت زيو كدا مبتقعدش خود كل تفاحه حلوه الدكتور : مبروك منير: طب الحمد لله ولد ولا بنت ؟ الدكتور : لا ولد نجوى : طب الحمد لله وصابرين اخبارها ايه ؟ الدكتور : هى تعبانه شويه بس هتبقى كويسه شويه وهننقلها اوضه عاديه منير: متشكر اوى يا دكتور ام منير : طب عاوزه اشوف الواد الدكتور : هنوديه الحضانه تقدر تشوفو هناك صبرى : ليه حضانه هو تعبان ؟ الدكتور : نسبة صفره بسيطه متقلقوش نجوى : طب الحمد لله ام منير : ايه ايه ايه الحمدلله طبعا مانتى اذا كان عليكى عاوزه يموت هو وامو نجوى : نعم ؟ ام منير: نعم نعامين يا حبيبتى الله اكبر فى عينك بكرا يخف ويبقى كويس نجوى : ان شاء الله هيخف منير : ماما هى تقصد ان الحمد لله حالتو بسيطه ام منير: اسكت انته انته متفهمش فى كهن الحريم ريهام : عندك حق يا طنط بعد الشر عنه بدل ما تتمنيلو الشر والموت روحى اتعالجى وخلفى بدل متقرى على الطفل البارئ صبرى : ريهام انتى بتقولى ايه ؟ ريهام : مش شايف بتقول الحمد لله انو جالو الصفره ان شالله انتى وكل عيلتك يا رب منير: انتى ازاى تكلمى نجوى كدا هى ماتقصدش هى تقصد ريهام : بقولك ايه انتى ايه جابك اصلا نجوى : اه تصدقى انا فعلا انا ايه جابنى لناس واطيه ام منير: ايه كمان احنا بقينا ناس واطيه اهو انتى اللى واطيه انتى وامك وابوكى واللى يتشددولك نجوى : انتى ست كبيره ومش عاوزه اغلط فيكى ام منير: شايف يا منير قلت الادب منير : نجوى امشى دلوقتى منعان للمشاكل نجوى : استنى بس لما اشوف اللى بتشتمنى دى انا لما بقول ناس واطيه اقصد البتاعه دى ريهام : انا بتاعه يا بتاعة الفراخ نجوى : والله رجل الفرخه برقبتك يا واطيه يا بت دانتى سبتى اختك مغمى عليها وسبتيها ومشيتى صبرى : لو سماحتى يا مدام اسكتى نجوى : اسكت ليه كاسره عينى روح شوف الاقساط اللى بتدفعهالكم صابرين لحد دلوقتى ام منير: لا انتى لازم تطلقى انتى لو فضلتى على زمتو ممكن تموتى الواد نجوى : اللهم اغزيك يا شطان انا همشى من وشك ام منير: مانتى لو امك ربتك مكنتيش تقولى كده لاكن امك ست لمؤخزه نجوى : والله همسكك اقسمك نصين منير: نجوى خلاص امشى بقى نجوى : ماشيه ام منير: روحى ياختى شوفيلك عيل من عيال الشوارع ولا بواب من البوابين اتسرمحى معه نجوى : يا وليه اتقى شرى انا غبيه ام منير: على نفسك يابت دانتى متساويش فى سوق الستات ربع جنيه مخروم نجوى : منير لم امك منير: انتى مش عاوزه تمشى ليه ام منير: تمشى ليه ماهى لو متجوزه راجل كان ادها على وشها لاكن انته بقى محمود : ماما ايه فى ايه وحدى الله احمد : تعالى يا نجوى اوصلك ريهام : وتوصلها ليه ما هى زى القرده نجوى : ما تتربى يا بت دانتى اختك كانت بايره مش لقيه حد يلمها اتجوزتو اتجوزتو ايه دى اشتارتو دى كان ناقص تجبلو شبكه منير: انا محدش اشترانى ام منير : طبعا مانته ركبتها عليك ودلدلت رجليها باقيت فى نظارها دلدول نجوى : متتلى يا ام قويق انتى منير: الا الغلط فى رجولتى وامى يا نجوى ( بالقلم على وشها ) انتى طالق محمود : انته بتعمل ايه يا محنون نجوى : وقدرت تمد ايدك يا شحات دانا اتجوزتك سلف بالتقسيط يا زباله انته فاكر نفسك راجل منير : ليه وهو انا مش راجل نجوى : لا راجل بس كويس انك طلقتنى انا هوريك خليهم ينفعوك ( وسابتهم ومشيت ) محمود : ايه اللى عملتو ده منير: مش عارف مش عارف انتى السبب يا ماما انتى السبب خليتى الدم يغلى فى نفوخى ريهام : احسن انها غارت فى داهيه نجوى: الو ( المحامى ) انس : اهلا يا مدام نجوى نجوى : انا جوزى طلقنى دلوقتى بس غيابى وكان فى شهود انا عاوزه اثبة الطالقه دى ورسمى ممكن تساعدنى انس : طب ليه بدل غيابى ممكن يحصل صلح وترجعو لبعض نجوى: مش هرجعلو بقولك عاوزه اطلق انس : خلاص تعالى دلوقتى المكتب ونتصرف نجوى : طيب هجيلك ( وبعد مرور يومين ) حمزه : هتكون راحت فين فارس : وديت واختى فين بدل والمصحف اروح فيك فى داهيه منير: معرفش انا طلقتها وهى مشيت من المستشفى والله انا خراجة وراها بس ملقتهاش انا حتى لحد دلوقتى ما شوفتش ابنى ولا روحت سجلتو وبدور عليها وقلت يمكن تكون راحت البيت روحت البيت ملقتهاش ولقتها لما كل حاجاتها تقى : انا حاسه ان اختى فيها حاجه اختى بتموت حمزه : لا متقوليش كدا ان شاء الله هتبقى كويسه فارس : انا لو نجوى بس حد لمس شعره منها ودينى وما اعبد هقتلك يا منير فاهم هقتلك ام فارس: يا ترى روحتى فين يا بنتى ابو حمزه : انا لسه مكلم الحج عربى وقالى مارحتش البلد محمود : ولا سلمى كمان راحتلها ولا البيت فى بنها برضو مراحتش ام هدى : طب هتكون راحت فين ؟ حمزه : لو فكرنا بالعقل هى مشيت من المستشفى وراحت لانس وبعد كدا راحت البيت لمت حاجتها واختافت ممكن تكون عند حد من اصدقئها او عند سليمان مثلا منير: كلمت سليمان قالى ماشفهاش ام فارس : يا رب رجعلى بنتى يا رب تفتكرو نجوى راحت فين ؟ يتبع..... | ||||
|
| |
|
02-10-16, 05:02 PM
| #49 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 47 } حمزه : لو فكرنا بالعقل هى مشيت من المستشفى وراحت لأنس وبعد كدا راحت البيت لمت حاجتها واختافة ممكن تكون عند حد من اصدقئها او عند سليمان مثلا منير: كلمت سليمان قالى ماشفهاش ام فارس : يا رب رجعلى بنتى يا رب ام هدى : طب بس هتكون راحت فين انا شكه فى حاجه ام حمزه : ايه ؟ ام هدى : ممكن تكون عند حد من دول بس محلفاه ميقولش هدى : اه ممكن فارس : ممكن هى متخلفه وتعملها ام فارس : متقولش على اختك كدا دى ست العقلين كلهم بس نقول ايه معندهاش بخت هيثم : طب انا رئيى تستنو كدا يمكن تظهر لوحدها لما ترتاح واعصبها تهدى هتبان فارس : هيثم لو سماحت انا على اخرى وبجد بس كلمه كمان وهقوم اضربو منير: ايه يا فارس كل شويه تقولها ملطاشه انا يعنى ولا ايه فارس : ( قام وقف ) انته كمان بتتكمل ابو حمزه : خلاص يا فارس اعمل حساب ليا على الاقل فارس : يا عمى انا اختى مختفيه ومش عارف فين حسو بيه منير: وهو انا يعنى اللى مش على اخرى انا اكتر وحده بحبها مش عارف راحت فين وكمان ابنى سايبو ووالله لحد دلوقتى مشلتهوش ولا حتى اخترتلو اسم وسايبو وقاعد معاكم فارس : طب وقاعد ليه انته مش طلقتها امشى بقى روح شوف حالك منير: مش هرد عليك عشان انته متعرفش نجوى دى عندى ايه ام حمزه : طب انا جاتلى فكره مش هى اخدة عربيتها فارس : اه ام حمزه : ممكن نسئل المرور ونشوف اخرلادار صورها فين ؟ ام فارس : طب وهنسئل المرور ازاى ؟ ابو حمزه : من يونس ابو انس المحامى ابوه لواء فى المرور ممكن يفيدنا حد يكتبلى رقم العربيه منير : انا حافظو كتبتهولك اهو حمزه : صح يا بابا كلمو ام فارس : طب كنتو قولتو الفكره دى من امبارح هيثم : هو انا ممكن ادخل الحمام ؟ حمزه : اه طبعا اتفضل ابو حمزه : انا هدخل اكلم يونس متقلقوش بقى هدى : انته رايح فين ؟ فارس : ( بوشوشه ) خالك يعرف حاجه انا هروح اسمعو من ورا الباب خليكى انتى هنا تقى : انا خايفه عليها هدى : ان شاء الله هتبقى كويسه اهدى انتى بس عشان اللى فى بطنك ام حمزه : اه يا تقى هى ان شاء الله تلقيها زعلانه وبكرا ولا حاجه وتيجى او نبيل ان شاء الله هيكلم ابو انس وهنعرف مكانها ام فارس : هو انتو تعرفو ابو انس ده ؟ ام حمزه : اه هو قاربنا بس من بعيد بس من وقت للتانى بنتصل ونكلم بعض هيثم : الو ايوه يا نوجى نجوى : بتتصل ليه مش قولتلك متكلمنيش هيثم : ابو حمزه يعرف واحد فى المرور هو بيكلمو دلوقتى عشان يشوف طريقك من المرور واللادار صورك فين نجوى : طب هروح فين دلوقتى ؟ هيثم : مش عارف بقى اتصرفى انا ساعدتك لحد ما سافرتى العين السخنه انتى بقى كملى نجوى : طيب طيب اوعى تقول انا فين فاهم تعرف يا هيثم لو قولت هعمل فيك ايه والله هحطك فى اوضة الفراخ يفضلو ينقرو فيك هيثم : اووووو نوو لا خلاص مش هقول نجوى : طب سلام ( هيثم بيفتح الباب ) فارس : يعنى انته شايفنا هنموت ونعرف نجوى فين وانته عارف ومبتقولش اعمل فيك ايه هدى: فى ايه يا فارس اهدى ارجوك فارس : متخفيش مش هضربو دا مايتضربش اصلا دا اخرو بتحط فى اوضة الفيران هيثم : انته همجى زى اختك انا غلطان انى ساعدتها ووقفت جنبها وهى منهاره وبتعيط حمزه : يعنى انته تعرف مكانها من اول امبارح ؟ هيثم : ايوه اعرف بس هى بقى ام هدى : شوفتو اكيد حلفتك هيثم : لا هى هددتنى لو قولت لحد هتجبلى صعيدا من البلد ويحطونى فى مزرعة الفراخ ويقفلو عليا فارس : لا لا كتير بجد سؤال هو مالوش داعوه بالموضوع بس بتأكد بس مش انتى اختو الكبيره ؟ ام هدى : اه فارس : وهو صغير كان بياكل سيرلاك ؟ ام هدى : لا ماكنش طلع ماما شوشت كانت بتجبلو ريري فارس : اه وانا اقول برضو هو بيعمل كدا ام فارس : انته ليك نفس تهزر اقعد بقى هى فين يا هيثم قول قلبى واكلنى على البت هيثم : هى فى العين السخنه دلوقتى ام حمزه : وايه وداها العين السخنه منير: وانته اصلا عرفت منين ؟ هيثم : اقعدو طيب وانا هحكلكم ( اول ما نزلت نجوى من عند المحامى ) نجوى : الو ايوه يا هيثم فى ايه ؟ هيثم : مالك انت بتعيطى ولا ايه ؟ نجوى : اه منير الواطى طلقنى هيثم : متزعليش بكرا تتجوزى احسن منه المهم انا كنت بكلمك فى موضوع مهم فكره الجموسه اللى كنتى هتسفريها دى عشان الحاله النفسيه بتاعتها وحشه نجوى : بقولك جوزى طلقنى تقولى الجموسه هيثم : اصل انا والله كلمت اكتر من حد ومفيش حد قابل كل الشريكات يا قطط يا كلاب مافيش جموسه خالص من ساعت العيد الميلاد وانا بدور على الشركات ممكن تطلع فيها رحله مش لاقى انا كان نفسى اساعدها نجوى : تساعد مين ؟ هيثم : الجموسه نجوى : بقولك انته فين ؟ هيثم : انا فى البيت نجوى : طب ممكن نتقابل هيثم : ماشى اجيلك انتى فين ؟ هيثم : وبعدين روحتلها انا لحد البيت فى مصر والسودان لقتها بتحط الشنط بتاعتها فى العربيه ابو حمزه : وبعدين ؟ هيثم : فضلنا نتكلم شويه وانا اقنعتها انها لازم تسافر كام يوم تريح اعصبها وتفكر وتاخد القرار من غير اى ضغوط منير : وهى سافرت فين ؟ نجوى : انته عندك حق لازم ابعد عشان مغلطش نفس الغلطه الاولى كلهم فضلو يضغطو عليا وفى الاخر قبلت انى ارجع هيثم : غلطانه لو ماكنتيش مقتنعه مكنتيش رجعتيلو نجوى : ماما خوفتنى من كلام الناس وكنت خايفه على بابا وكمان تقى كانت لسه خارجه من شهر العسل مكنتش عاوزه انكد عليها وبرضو عشان بحبو هيثم : بصى انا ممكن احجزلك فى اى مكان فى مصر زى ما بحجز لبوسى اختارى اى مكان وانا اوديكى نجوى : مش عارفه بس انا عاوزه مكان هادى مفهوش حد هيثم : تروحى الواحات ؟ نجوى : واحات لا طبعا دى بعيده اوى هيثم : تروحى راس سدر ؟ نجوى : راس ايه فين دى ؟ هيثم : فى جنوب شرق سينا نجوى : سينا هتلى حاجه اعرفها راس سدر اسمها اصلا اسم مشبوه هيثم : اوديكى فين يعنى راس البر نجوى : هو لا راس والله ما قادره اقولها او راس البر هو انته ليه مركزفى الراس شوف حاجه غير الراس دى هيثم : تروحى العين السخنه ؟ نجوى : اه دى حلوه اعرفها بس تعرف يا هيثم لو قولت مكانى لحد والله هجيب رجاله من الصعيد يخطفوك ويحطوك فى مزراعة الفراخ هيثم : اوك دان فارس : يعنى هى دلوقتى فى السخنه ؟ هيثم : اه تقى : طب انته كلمتها ازاى ارقمها مقفوله والنت مقفول فارس : بتقولك كلمتها ازاى ارقمها مقفوله والنت مقفول هيثم : انا بكلمها من تليفون الغرفه فارس : طب كلمها وخليها ترجع ابو حمزه : اكلم يونس بقى اقولو ميدورش عليها هيثم : الو نجوى انتى سبتى القريه ؟ نجوى : لا لسه بلم الحاجه ليه حصل حاجه فارس : ( اخد التليفون من هيثم ) فى ان اعصبنا بتتحرق باقلنا يومين وانتى بتاخدى تان يا بارده نجوى : فارس هو هيثم قالك فارس : هو ماقليش بس انا بقى سمعتو وهو بيكلمك انتى ازاى تعملى كدا مفكرتيش فى ماما مفكرتيش فى تقى ؟ طب انا مش مهم انا اقدر استحمل الاقلق لاكن تقى ؟ نجوى : كنت موجوعه اوى يا فارس هو ضربنى فارس : نهارك اسود انته ضربتها ( حدف التليفون على الكنبه ومسك من هدومو ) حمزه : خلاص يا فارس خلاص معلش ابو حمزه : اهدا يا فارس فارس: دا بتقول ضربها بتستقوى عليها منير: ايوه ضربتها عشان قلت ادبها عليها وعلى امى فارس : ( مسك التليفون تانى ) الو نجوى ارجعى وانا هعملك كل اللى انتى عوزاه نجوى : انا عاوزه اطلق رسمى ومحدش يقولى ارجعلو تانى فارس : ماشى يا حبيبتى بس ارجعى تقى بتقولك افتحى النت عاوزه تكلمك نجوى : حاضر هكلمها وهرجع هو انتو فين ؟ فارس : عند تقى نجوى : طيب هاجلكم عندها بس خلى منير يمشى مش عاوزه اشوفو تانى فارس : ماشى حاضر بس ارجعى ولا اجى اخدك انا ؟ نجوى : لا انا هاجى فارس : واحنا مستنينك سلام انته بقى امشى نجوى مصممه تطلق رسمى ابو حمزه : انا هكلمها هى بتقتنع بكلامى فارس : ماشى يا عمى كلمها بس فى الاول والاخر انا مش هسمح لحد يهين نجوى والالم اللى ادتهولها دا وحيات ربنا لهتدفع ثمنو حمزه : منير امشى دلوقتى لحد ما الجو يهدا منير: طب اشوفها اطمن عليها حمزه : معلش عشان ميحصلش مشاكل منير: حاضر همشى السلام عليكم ( وقام مشى ) هيثم : شكلو بيحبها اوى ما تسمحوه وخلاص فارس : الصبر يا رب ما يا الصبر يا تاخدو ( منير روح البيت لقى صابرين واختها ريهام وامه وسومه ) ام منير : اخيرا ظاهرت منير : انتو رجعتو البيت امتى ؟ ام منير : امبارح بليل الدكتور خرجنا فضلنا مستنين حضرتك بس انته بقى كانت ندهاك النداها منير : النداها ههه انتى مش عارفه انتى عمالتى ايه ؟ ام منير: لا مش عارفه واحده وقاليلت الادب ورديت عليها حصل ايه ما اصل لو هى متربيه ماكنتش رادت على واحده قد امها منير: خلاص هى بقى مش عوزانى وطلبه اطلقها رسمى مش انتى كنتى بتحلمى بكدا ام منير : يلا اهى راحت فى داهيه منير : صابرين فين ؟ ام منير: فى الاوضه دى قولتلها تنام هنا قالتلى لا دى بتاعة المخفيه اللى تنضرب فى قلبها ما تبات منير: صابرين قالت دى اوضة المخفيه؟ سومه : لا والله دى ماما صابرين قالت لا دى اوضت نجوى محدش يدخلها عشان لم ترجع ام منير: انتى مالك بتتكلمى ليه انجرى يا بت اغسلى المواعين سومه : حاضر بس كلمت الحق لازم تتقال منير: خلاص يا سومه ماشى روحى انتى انا هدخل اشوفها ( داخل منير يشوف صابرين ) منير: انتى هنا انتى كمان ريهام : عندك مانع منير: لا ممكن تسبينى مع صابرين شويه ريهام : اوك انا باره لو عوزتى حاجه ناديلى صابرين : ماشى ( وخارجت ريهام ) منير : ( قرب من السرير وقعد جنب صابرين وشها فى وشو ) حمدالله على سلامتك صابرين : ( وهى شايله البابى ) الله يسلمك شوفت البابى منير : ( والدموع فى عينو ) لا هتيه شويه بسم الله الرحمن الرحيم يا حبيبى انتى نايم صابرين : لسه مرضعه كل ونام منير : جميل اوى حد عمالو شهادة ميلاد صابرين : لا لسه انته ابوه انته اللى تعملو منير : هنسميه ايه ؟ صابرين : زى ما تحب ( أفتكر منير ايام الخطوبه هو ونجوى ) نجوى: بص بقى اول ولد لازم نسميه محمد على اسم محمد منير وتانى ولد نسميه اسامه منير: على اسم اسامه منير نجوى : شاطر يا مونى مركز تالت ولاد بقى نسميه شريف على اسم شريف منير منير : طب لو بنت ؟ نجوى : لو بنت نسميها تقى ولو جبنا بنتين نسميهم تقى ونجات ولو جبنا 3 بنات نسميهم تقى ونجات و ووو رزقه يلا يا عم خلى امك ترضى عنى منير: ههههههههههههه دا كدا امى هتنط فى كرشك اخر بنت رزقه طب قولى اول بنت ( قطعتو صابرين ) صابرين : مالك بتفكر فى ايه ؟ منير : فى اسم الواد ايه رئيك نسميه محمد صابرين : ماشى اهو ابنك وانته حر فيه منير: خلاص هروح اسجلو بكرا ( واخدو فى حضنو اكتر وباسو من ايدو ) شيلت عيال كتير بس احساسى بمحمد مختلف صابرين : طبعا مش ابنك مالك زعلان كدا ليه ؟ منير : نجوى عاوزه تطلق صابرين : انته غلط فى حقها مكنش المفروض تمد ايدك عليها منير: مين حكالك ؟ صابرين : مامتك واختك واختى بس اللى قالى القصه صح بقى سومه منير: انا مش عارف اعمل ايه تقى : كدا برضو يا نجوى تسافرى وتسبينى ؟ نجوى : حقك عليا كنت حسه انى مهزوزه ومش مركزه وكان لازم اخد قرار ام حمزه : مش مهم حمدالله على السلامه هيثم : قوليلهم يا نجوى مش انتى هددتينى لو قولت لحد ؟ نجوى : اه بصراحه خوفتو بالفراخ هدى : خلاص حصل خير المهم هتعملى ايه نجوى: هطلق بقى واشوف حالى كفايا شحطاطه وسفر وبهدله ابو حمزه : يعنى ايه ؟ نجوى: مشروعى محتاجنى هناك طول الاسبوع لازم الفتره الجايه افضل فى البلد وكمان عند سلمى انا فكرة فى اكتر من فكره للمشروع نعملو دعايه وبدل ما نوزع على سليمان والناس مش معروفين لا تعالو نوزع على السوبر مركت الكبيره وكمان الفنادق ونعمل اعلانات فى الشوارع والفيس والمنتدايات اللى على النت ام فارس : بلا شغل بلا نيله ارجعى لجوزك دانتى مكملتيش سنه الناس هتقول عليكى ايه ؟ نجوى : ماما انا سمعت كلامك المره اللى فاتت وخفت من كلام الناس وكانت النتيجه ايه ولا حاجه حرقت دم واهمال وست شركتنى فيه وهى كمان اتظلمت اكتر منى انا مش هرجع فارس انته وعدتنى انك تعملى اللى انا عوزاه هيثم : بس هو بيحبك نجوى : مش كل اتنين بيحبو بعض بيفضلو لبعض انا مش اول واحده تطلق فارس : خلاص يا نجوى انا هطلاقك بس اوعى تختفى كدا تانى انا كنت والله هاين عليا انزل ادور عليكى فى الشارع تقى : وانا كنت هولد قبل معادى نجوى: كل ده على شانى دانا جمده اوى بقى حمزه : طبعا جمده ومهمه فى حياتنا كلنا ام حمزه : انا هقوم احضر لكم العشا بقى ام هدى : خودينى معاكى هسعدك ابوحمزه : نجوى انتى زى بنتى الطلاق مش حاجه سهله انتى كده بتقفلى بيتك بتهديه نجوى : انا ماليش بيت اصلا بيتى اللى هو بيت ابويا هيثم : انتى ست مين هيحميكى وانتى لوحدك نجوى : انا هحمى نفسى وكمان انا معايا اخويا وصحتى ودماغى وفلوسى انا مش محتاجه حمايه من حد فارس : يعنى ده اخر قرار نجوى : ايوه فارس : خلاص ماشى ( قام فارس يكلم منير فى التليفون ) الو ايوه يا منير نجوى رجعت منير: طيب كويس اجلكم ؟ فارس : لا احنا مستنينك بكرا عشان نروح لمئزون وتطلق رسمى منير : بس انا بحبها فارس : هى مش قبله ترجع خلاص خلصنا منير: هان عليها حبنا فارس : قول لنفسك بكرا حقها يكون معاك المؤخر وكمان النفقه سنه احسبها مع نفسك كدا وشوف كام وهتهم معاك منير : ماشى حاضر ( وبعد ما اتعشو روحو البيت فارس اخد امو ونجوى تبات عندو ) (الصبح اتقابلو وكان مع منير ابوه واخوه محمود الساعه 3 ) ابو منير : يا بنتى بلاش خراب البيوت انتو بينكم عشره نجوى: هو اللى خان العشره مش انا هو اللى ضربنى محمود : انتى اللى استفزتيه يا نجوى انا كنت واقف نجوى : ومين السبب مش ريهام ومامتك ؟ ابو منير: ام محمود انتى عرفها دى ميتردش عليها نجوى: دى شتمتنى بامى وابويا وعيلتى كلها قدام محمود وكلهم صح ولا لا ولا ريهام هى دى بقى البنزين زى ما تكون ما صدقت منير: بالظبط هى اللى ولعت الدنيا خلاص بقى يا نجوى انا بحبك والله بحبك نجوى : مش هرجع تانى خلاص انا اتنزلت كتير ومش هتنازل تانى ابو منير: متقول حاجه يا فارس او انته يا حج ابو حمزه : اقول ايه انا كلمتها امبارح بس مفيش فيده النصيب وصل لحد كدا فارس : المئزون اهو طلق وخلص المئزون : رجعو نفسكم ان ابغض الحلال عند الله الطلاق نجوى : بس روحنا وجينا فى الاخر حلال وحقى وهطلق منير : ماشى يا نجوى ماشى شكرا يا حب عمرى ( بدء المئزون فى الورق وطلقهم ) منير : اتفضلو ده المؤخر ودول النفقه نجوى : مين دفع الفلوس دى ؟ منير: مش مهم مين نجوى: تبقى صابرين صح انا بقى مش هاخد حاجه لان هى اشتارتك قبل كدا وانا مش بابيعك ليها عشان اخد الثمن منها فارس : بس دول حقك من مين بقى مش مهم نجوى : لا يا فارس مهم انا زمان نزلت اشتغلت ب100 جنيه فى اليوم عشان ماامدش ايدى لحد عشان اعلاج بابا مش همدها دلوقتى وانا بتنازل لواحد كان فى حياتى اختار غيرى لمجرد ولا بلاش مالوش لازمه الكلام الكل عارف كل حاجه يلا يا فارس عشان لسه هروح لتقى ابو حمزه : طب السلام عليكم ( وهما التلاته نحيت الباب ) منير : نجوى انا سميت ابنى محمد زى ما كنت انا وانتى بنحلم نجوى : بس انا لما اتجوز غيرك مش هسميه زى ما حلمنا عشان انا هعيش حياتى مع حد جديد وهحلم تانى لاكن انته هتفضل عايش فى الحلم اللى حلمنه ( ومشيو التلاته وسابو منير مع ابوه واخوه ) فارس : بصى انا عارف ان شغلك مهم ولازم تتبعيه بنفسك بس شرع ربنا يتعمل نجوى : يعنى تقصد ايه ؟ فارس : هتيجى تقعدى عندى 3 شهور وبعد كدا انتى حره نجوى: هتقولى انته كمان كلام الناس ؟ فارس : لا كلام ربنا مش كلام الناس ابو حمزه : بصراحه فارس عندو حق ام حمزه : لازم طول ايام العدا تكونى فى البيت يا نجوى نجوى : خلاص اروح البيت فى بنها ام فارس : هتقعدى لوحدك فارس : خليكى هنا معانا مع ماما واوعدك اول ما 3 شهور يخلصو انا بنفسى هتردك من الشقه ههههههههه برحتك نجوى : حاضر ماشى بس الشغل ابو حمزه : شرع ربنا اهم من الشغل وبعدين عمك وعيالو اهو شغالين ممكن تتبعى بالتليفون نجوى : طب هو لو جيت اشوف تقى دى فيها مشكله ؟ فارس : امرى لله روحى وتعالى مع ماما بس لازم ماما تبقى معاكى نجوى : طيب ماشى حاضر ام منير : لووووووولى لوووووووولى مبروك منير : مبروك انتى ليه مش حسه بيه ؟ ام منير: حسه بيك بس كدا احسن وكويس انها مأخدتش مؤخر احسن من عينها والله وانته نازل داعيت عليها قولت اللهى لو اخدتى الفلوس تصرفيهم عند الداكتره ابو منير: اتقى الله يا شيخه اتقى الله البنت معملتش حاجه وحشه صابرين : بصراحه يا عمى نجوى كانت جدعه معايا اوى اخر 3 شهور فى الحمل كنت بتعمل كل حاجه فى البيت بجد كانت اكتر من اختى ام منير: ادينى طفشتهالك فرفشى بقى انتو مش هتعملو سبوع لمحمد ولا ايه ؟ صابرين : مش مهم لما منير يبقى كويس نبقى نعمل عقيقه ابو منير: افضل برضو السبوع ده اصلا بدعه ام منير : بدعة ايه اسكوت انته انا لازم ادق الهون كدا واحط الواد فى الغربال اه زى زياد ابن محمود صابرين : بس السبوع ده بدعه زى ما عمى بيقول والحديث بيقول كل بدعة ضلالة وكل ضلالة في النار ام منير : بقولك ايه لا دا مش بدعه لان الفرعنه كانو بيعملو سبوع والفرعنه قبل النبى بكتير ودى عاده مصريه واحنا مصريين وبعدين انا اللى هعمل السبوع وانا ام والجنه تحت اقدام الامهات يعنى امان متخفوش ابو منير : حسبى الله ونعم الوكيل ام منير: افضل حسبن عليا كدا افضل حسبن والله انا حسه انى فى يوم من الايام الانبوبه هتفرع فيه من كتر ما بتحسبن عليا منير: هههههههههه صابرين : ههههههه والله انتى سكر ام حمزه : مش كفايا تلفزيون يا تقى كده هتتعبى من القعده يا حبيبتى تقى : زهقت من الاوضه جوا ام حمزه : ايه دا مين جاى دلوقتى تقى : هو الجرس بيرن ؟ ام حمزه : اه استنى اروح افتح مين ؟ جيجي : انا يا كنزى ام حمزه : طيب استنى هغسل ايدى وافتحلك ( جريت ام حمزه على تقى ) قومى جيجي باره استخبى تقى : انا هفضل مستخبيه لامتى انا فى السابع ام حمزه : لحد ما تولدى دى عينها وحشه دانا سقط منها مرتين قومى تقى : حاضر ام حمزه : خودى طبق الفواكه دا لازم يخلص قبل الساعه 5 عشان ماما متزعلش تقى : حاضر ( اخدت طبق الفواكه وداخلت اوضتها وقفلت عليها الباب ) جيجي : ايه يا كنزى كل دا بتفتحى ام حمزه : كنت بعمل حاجات فى المطبخ معلش جنى : الله هى تقى فين ؟ كل مره كدا مش بنلقيها ؟ ام حمزه : بتروح لاختها بقى هنعمل ايه جنى : ايه دا مش دا موبيل تقى ام حمزه : اه دا دا نسيتو اظاهر جنى : هى اسمها ايه على الفيس ام حمزه : معرفش يا جنى جنى : ( مسكت الموبيل وفتحت الفيس ) اممم طب انا هعرف امممممممم خلاص تمام جيجي : اسمها ايه ؟ جنى : قبل فاضى ام حمزه : ( قامت واخدت منها الموبيل ) معلش عشان ساعات اخواتها بيكلموها وولاد اخواتها جنى : اممم بس كنا عاوزين نشوفها ام حمزه : لما تيجو بعد كدا اتصلو عشان ابقى اخليها ما تخرجش جيجي : بنحب نعملك مفجئه ام حمزه : اه مانا عارفه تشربو ايه ؟ جيجى : نسكافيه بس استنى هى لسه تقى محملتش ؟ ام حمزه : لا لسه جنى : طب ما تروح تكشف ام حمزه : ان شاء الله هنروح هقوم اعمل النسكافيه ( ومر شهر ورا شهر لحد ما نجوى خلاصة العده ولجل الحظ الحلو اخر يوم فى العده صابح اليوم اللى تقى هتروح تولد فيه ) حمزه : اخيرا هتخرج بقى والعب معاك تقى : وانا بقى ارتاح انا تعبت اوى يا حمزه حمزه : معلش كلو عشان حبيب بابا العسوله دا اخيرا هيكون عندى ابن كدا انيمو فى حضنى تقى : طب وانا مش هتنيمنى فى حضنك ولا خلاص راحت عليا ؟ حمزه : لا طبعا هنيمك فى حضنى بس ابنى بقى حاجه تانيا تقى : بس خلى بالك لازم نسميه مصطفى حمزه : حاضر يا حبيبتى ابو حمزه : اهمدى بقى فى ايه ؟ ام حمزه : ايه فى ايه بلم الحاجه عشان المستشفى هبات هناك ابو حمزه : ام فارس ونجوى هيروحو انتى لزمتك ايه تباتى ؟ ام حمزه : انته عاوز صفصف ابن حموزه ينام لوحدو طب ازاى ابو حمزه : بقولك ايه انتى هتدلعى من دلوقتى صفصف انا عاوز الواد راجل مش توتو ام حمزه : ملكش داعوه ابن ابنى وادلعو زى مانا عاوزه صفصف حبيبى يا رب اشوفك يا حبيبى كدا واشيلك ياه دانا مخى هطير كدا ابو حمزه : هو ناقص طيران انتى ضاربه لوحدك انا هنام خليكى كدا على رئى نجوى افضلى ورى فى الاوضه ام حمزه : نام انته هو فاضل كام ساعه ؟ دلوقتى 12 وحنا معدنا 9 الصبح هانت يا رب عدى الوقت ده بقى الدكتور ( طلع صاحب فارس ودوفعه واحده ) : ايه يا جماعه خايفين كدا ليه ؟ ام حمزه : انا مانمتش من امبارح والله حمزه : وانا خايف عليها نجوى : خايف ايه جمد قلبك هى هتخش الدكتور هيغوزها ويروح مطلع الواد ويخيط بسيطه فارس : هههههههه يوغزها ههههههههه الدكتور : ليه هو انا دكتور امراض نساء ولا عبدو موته ؟ نجوى : بهزر يا دكتور مش شيف خايفين ازاى تقى : انا خايفه اوى تعالى معايا نجوى : ينفع يا دكتور ادخل معاها ؟ الدكتور : ممكن بس هتخافى ام هدى : تخاف ايه دى تخوف العو حمزه : طب انا انا كمان عاوز ادخل معاكم عشان اخد سلفى الولاده فارس : { هلاقيها منك ولا من هيثم انا هيجيلى السكر على اديكم انا عارف} الدكتور : اوك اتعقمو وتعالو نجوى : ماشى يا دكتور بس متغوزهاش غير لما اجيلك عشان الحق الدملك الابره الدكتور : ههههههه لابجد يا فارس اختك دى مشكله فارس : متعرفش دكتور امراض عقليه ؟ الدكتور : اسئلك ( دخل الدكتور وتقى وشويه داخلت نجوى وحمزه بعد ما اتعقمو والدكتور وراح مخدرها ) الدكتور : بسم الله الرحمن الرحيم لوحد قلبو ضعيف ميبصش ام فارس : يا رب خليك معاها يا رب ام حمزه : يا رب يا رب خليك معاها يا رب تقوم بالسلامه يا رب ام هدى: ما تهدو شويه اقولكم خودو الفيس على التاب اتسلو شويه انا لسه شحنه الباقه او اشغلكم فيلم على اليوت يوب ام حمزه : رايقه ياختى رايقه ام هدى : منك لله عدتهم يا فانبير انته ( وفجئه خرج حد على النقاله من اوضة العمليات ) : : : تفتكرو مين اللى خرج على النقاله من اوضت العمليات ؟ يتبع..... | ||||
|
| |
|
02-10-16, 05:02 PM
| #50 | ||||
| مراقبة عامة ومشرفة منتدى الروايات المنقولة وعضو فريق التصميم و كاتبة في قلوب أحلام
| الحلقه { 48 } ام هدى: ما تهدو شويه اقولكم خودو الفيس على التاب اتسلو شويه انا لسه شحنه الباقه او اشغلكم فيلم على اليوت يوب ام حمزه : رايقه ياختى رايقه ام هدى : منك لله عدتهم يا فانبير انته ( وفجئه خرج حد على النقاله من اوضة العمليات ) ام فارس : هى لحقت ولدت فارس : وهى لو ولدت هيطلعوها كدا حمزه : دى نجوى اول ما الدكتور عز تقى لقتها وقعت لقيت جنبى سرير حطتها عليه وقولت اجبهالك تفوقها يا فارس ام فارس : طب انته رايح فين ؟ حمزه : الحق اتصور سلفى الولاده بس وجاى تانى ( وداخل تانى ) فارس : نجوى فوقى يا نجوى حد معاه ريحه ؟ ام هدى : اسمو رفيم يا فانبير اتفضل فارس : نجوى حبيبتى اصحى نجوى ام افارس : مالها يا فارس ؟ فارس : متخفيش يا ماما تلقيها خافت بس اها فتحت عنيها قومى عملالى فيها جمده ومتغوزهاش غير لما ادخول وعامله فيها ال7رجاله وانتى جبانه نجوى : انا اول مره ادوخ كدا اول ما الدكتور مسك المشرط واول ما شفت الدم خارج من بطنها مقدرتش حسيت الدنيا بتلف بيه ام حمزه : طب وحموزه كان بيعمل ايه ؟ نجوى: حموزه ماسك موبيلين موبيل بيصور بيه فيديو والتانى عمال يتصور سيلفى اوعو نزلونى من السرير الرخم ده فارس : انزلى ياختى عامله فيها راجل اومال بتدبحى ازاى نجوى : لا مش بخاف كدا ولا بيحصلى كدا انا دايخه يا فارس فارس : طب حد معاه عصير ام حمزه : اه انا جايبه ام فارس : اه وانا كمان خودى نجوى : انا عاوزه عصير اناناس فارس : انتى هتتشرطى اطفحى وأنتى سكته ( شويه وخرج حمزه ) حمزه : ولدت ولدت الحمد لله بوصو الصور ام حمزه : ورينى يا حبيبى ام فارس : الله اكبر اللهم صلى على النبى ام هدى : شبهك يا حموزه وانته صغير نجوى : شبهو ايه دا شبه الصرصار فارس : مبروك يا حمزه مبروك يا طنط مبروك يا ماما ام حمزه : الله يبارك فيك يا فارس نجوى : تقى اخبرها ايه ؟ حمزه : الحمد لله الدكتور بيقولى كويسه فارس اروح اسجلو فين انا عاوز اروح بنفسى فارس : فى الصحه حمزه : طيب انا هروح دلوقتى بس مش هاين عليا اسيب تقى فارس : تروح فين لسه لما تجيب الورق الاول والاثبات انك خلفت حمزه : يعنى ايه ؟ فارس : وهو انته فاكر انك بتروح الصحه تقولهم ياجماعه انا خلفت فا يطلعولك شهادة الميلاد حمزه : اه اثبات ايه اذا كان انا رايح بنفسى بقولهم ان ده ابنى فارس : وايه يثبة ان ده ابنك حمزه : ايه ؟ حمزه : بكرا انا اكون خلصت ورق المستشفى وانته حضر قسيمة الجواز وشهادت ميلادك وشهادت ميلاد تقى وصورة البطاقه وصورة البطاقه بتاعة تقى ونروح نسجلو ام حمزه : كل دا ورق ؟ فارس : اه اومال انتو فكرين ايه ؟ صابرين : ايه رجعت بدرى ليه ؟ منير : خلاصة الشغل والطريق الحمد لله فاضى قولت اجى اقعد مع محمد شويه بقى بيوحشنى اوى صابرين : ربنا يخلوهنا ونجبلو اخ او اخت تانى منير : ان شاء الله انا هدخل انام فى الاوضه دى وهاخد الواد حضرى الغدا وانداهيلى صابرين : حاضر بس كنت عاوزه اقولك حاجه انا الاجازه خلصة ولازم انزل الشغل منير : ومين هيقعد بمحمد ؟ صابرين : مش عارفه ايه رئيك مامتك تيجى تعيش معانا ؟ منير: لو امى جات تعيش معانا اعملى حسابك انك مش هتكملى شهر وهتطلقى صابرين : يا ساتر يا رب طب اعمل ايه ؟ منير : مفيش حل غير تاخدى اجازه بدون مرتب صابرين : بس خساره المرتب انا باخد مرتب اكتر منك منير: تمام انا اخد اجازه اقعد بالواد وانتى اشتغلى ايه رئيك ؟ صابرين : بطل هزار منير: هو دا الحل اللى عندى روحى خودى اجازه وخلاص ولو على المرتب انا مرتبى 4 الف جنيه اكيد هنقدر نعيش كويس صابرين : طيب ماشى حاضر منير: انا داخل بقى حضرى الغدا واعملى حسابك صح يوم الخميس هنسافر البلد صابرين : حاضر نجوى : يا حبيب خالتو انته يا عسل بصى يا ماما قمر ازاى ؟ حمزه : طبعا مش ابنى تقى : بس هو مالو مكرمش كدا ؟ ام حمزه : مش لسه مولود لازم يبقى مكرمش ( البيبى عيط ) حمزه : ايه العياط ده هههههه نجوى: دا رانة النوكيا الجديده ههههههههههه ام فارس : يا خرابى عليكى تقى : نجوى انا عندى مغص نجوى : هو الدكتور فين طيب دى بتقول عندها مغص ام فارس : تدخلى الحمام ؟ تقى : اه نجوى : طب قومى معايا ( ابو حمزه جه ) ابو حمزه : حفيدي فين ؟ ام حمزه : اهو يا نبيل شوف كان بيعيط دلوقتى صوتو حلو اوى ابو حمزه : الله اكبر حد كبرلو فى ودنو ؟ فارس : لا تصدق نسيت ابو حمزه : انتو ميعتمدش عليكم هاتى يا كنزى اكبرلو فى ودنو ام فارس : لا كبرلو وانا شيلاه لحسن يقع منك ابو حمزه : متخفيش مش هيقع حمزه : متتعبش نفسك هو من ساعت ما الدكتور اداهولنا وهى شيلاه ام حمزه : محدش هيخدو منى حبيب تيته حبيبى ابو حمزه :طب مانا جدو ام حمزه :انته ايه جابك دلوقتى وبعدين تشيلو ازاى اديك كلها ميكروبات ( نجوى وتقى خراجت من الحمام ) ابو حمزه : ( قرب من تقى ) مبروك يا تقى تقى : الله يبارك فيك يا عمى ام فارس : هاتى الواد عشان يرضع لبن السرسوب ده مفيد للولد ام حمزه : ترضعو وانا شيلاه انا همسكهولها نجوى : وتلوحى نفسك ليه ؟ هى هتشيلو وتبقى تاخديه تانى ام حمزه : لا مش مشكله اتلوح تقى : طب انا اتكسف ارضعو كدا فارس : خلاص خارج يا ستى معلش يا عمى مكسوفه ترضعو قدمنا ابو حمزه : طب ابوس الواد طيب واكبرلو فى ودنو ام حمزه : بوس ايدو بس ومتحطش ايدك عليه وكبرلومن غير ما تلمسو ابو حمزه : حاضر انته يابنى هتشوف ايام سوده ( وبعد يومين خارجت تقى وراحت بيتها وفى السبوع اتلمت العيله وفضلت نجوى معاها ) نجوى : ( قاعده فى نص الرسيبشن وحوليها عيال الهام وهيثم الصغير وماسكه الهون ) اسمع كام امك متسمعش كلام ابوك تاك تاك تاك اسمع كلام خالتك نجوى اوعى تسمع كلام خالتك الهام الهام : ماشى يا نجوى اسمع كلامى يا مصطفى اوعى تسمع كلام نجوى هتروح فى داهيه نجوى : اسمع كلام خالك فارس هيثم خال هدى لا هيثم : اوك نجوى زعلان نجوى: هههههههه اسمع كلام تيته كنزى وتيته نجات وجدو نبيل تاك تاك تاك اسمع كلام تامر ووائل ومحمد وبلاش هيثم برضو تاك تاك تاك اسمع كلام طنط بوسى وطنط هدى واوعى تسمع كلام هيثم الصغير حلاقاتك برجلاتك حلقه داهب فى وداناتك يا رب يا ربنا تكبر وتبقى زينا ( فضلو يحتفلو ويتصورو مع البابى وفى الاخر الكل روح عند فارس بس نجوى فضلت مع تقى ) تقى : هتيه شويه طيب حضرتك طول النهار شيلاه نجوى : هترضعو بس وترجعهولك ام حمزه : هو كل شويه يرضع طول ما هو ساكت خلاص تقى : طب اشيلو دا ابنى ام حمزه : انتى مش شيلتيه 9 شهور حمل سبيه ليه بقى نجوى : { دانتى لو حماتى كنت غزيتك فى نضرتك } طب ارتاحى انتى شويه ادخلى الحمام ام حمزه : طب تصدقو انا بقالى ساعتين عاوزه ادخل الحمام ومش هاين عليا اسيبو تقى : { يا رب صبرنى } نجوى : تقى انا تعبت انا بقالى اسبوع على الوضع ده انا هخرج اشم هوا ( وسابت تقى وام حمزه فى اوضت نومها وخارجة ) تقى : هتيه شويه ؟ ام حمزه : لا ( وقفه نجوى فى البلكونه ومسكه الموبيل بتشوف الفيس وبترفع صور السبوع ) حمزه : بتعملى ايه ؟ نجوى : برفع صورى على الفيس عشان متضعش من الموبيل لو حصالو حاجه حمزه : بس كدا الناس هيشوف الصور ؟ نجوى : لا انا عامله البوم خاص محدش بيشوفها بخزن فيه الصور متقلقش حمزه : اوك ناويه تبدئى شغل امتى ؟ نجوى : اول ما تقى تقدر بس تقوم لوحدها الجرح لسه واجعها حمزه : اه ربنا يشفيها والله انا حاسس ان الجرح ده فى جسمى انا نجوى : للدرجادى بتحبها ؟ حمزه : اوى اوى دى حياتى نجوى : ربنا يخليكم لبعض حمزه : بابا بينده هروح اشوفو نجوى : اوك روح دى سلمى بتتصل هرد عليها حمزه : اوك نجوى : الو سلمى ازيك سلمى : متلطم من غيرك يا ريس نجوى : ههههههههه ليه بس سلمى : معايا بضاعه ومش عارفه اعمل بيها ايه ؟ نجوى : ادينى اسبوع بس اختى تشد حيلها وهرجع تانى سلمى : اسبوع بحالو نجوى : اه يا دوب سلمى : ماشى امرى لله هستنى نجوى : ماشى طب فى ويتنج يا سلمى معلش سلمى : اوك سلام نجوى : رقم مين دا الو منير : وحشتينى اوى اوى اوى نجوى : منير ؟ بتكلمنى ليه ؟ منير : ولاد الهام رفعو الصور على الفيس وانتى بتدقى الهون لابن تقى وحمزه كان نفسى يبقى ابننا نجوى : انته بتكلمنى ليه دلوقتى منير: اول ما شوفت صورتك مقدرتش امنع نفسى انى اكلمك نجوى : وانته لسه معاك رقمى ليه ؟ منير: ليه هو انتى مسحتيه نجوى : طبعا ولعلمك فى حد قريب اوى هيتقدملى انته خلاص صفحه من حياتى وانتهت منير: برحتك بس لازم تعرفى انى بحبك نجوى : سلام يا منير ( وقفلت فى وشو ) ( تاني يوم ) ( ام حمزه ماسكه الواد لتقى وهى بترضعو ونجوى بتغسل المواعين فى المطبخ وجرس الباب رن ) نجوى : ايوه ايوه جايه نعم ماهر : خالتو فين ؟ نجوى : خالتو مين ؟ ماهر : خالتو كنزى نجوى : جوا هو انته قربهم ؟ ماهر : وانتى مين الشغاله ؟ نجوى : لا انا اخت تقى طب ثوانى ( وقفلت الباب فى وشو ) طنط طنط ام حمزه : ايه فى ايه ؟ نجوى : فى حد جه بيقول خالتو كنزى هنا ام حمزه : وانتى قولتيلو انى برضع الواد ؟ نجوى : لا مقولتش ام حمزه : طب خودى يا تقى الولد ومحدش يدخل الاوضه او يطلع منها نجوى : طب انا سيباه على السلم وقفلت الباب فى وشو ام حمزه : احسن انا خرجالو ومحدش يخرج بالولد ولو خرجتى وحد سئل على تقى تقى مش هنا خلاص ؟ نجوى : خلاص ( خارجت ام حمزه وفتحت الباب ) اهلا يا ماهر اتفضل جيجي فين ؟ ماهر : بتجيب حاجات وقالتلى اسبقها على هنا هى مين فتحتلى دى يا خالتو ام حمزه : دى اخت تقى ماهر : اه اصلى بحسبها الشغاله كانت بتفتح وبلبس المطبخ الجرس بيرن اكيد ماما ام حمزه :ماشى هقوم افتحلها اهلا يا جيجي جيجي : مالك وشك مخطوف كدا ليه ام حمزه : مش بنام كويس جنى : ايه الصوت دا يا طنط ؟ ام حمزه : صوت ايه ؟ جيجي : زى ما يكون صوت بابى ام حمزه : دا اكيد الجيران انتو جيتو مع بعض يعنى غريبه ماهر : كنتى وحشانى يا خالتو وكمان جايب ورق لحمزه ام حمزه : اه ( صوت الولد مخلى ام حمزه مش على بعضها ) طب تشربو ايه ؟ جنى : اى حاجه هو البابى ده على طول بيعيط كدا على طول ؟ جيجي: دا شكلو وقع او حاجه ام حمزه : ايه وقع طب خليكم هنا ( قامت ام حمزه داخلت الاوضه لتقى ) ام حمزه : ايه بيعيط ليه ؟ نجوى : مش عارفه مش راضى يسكت ام حمزه : هاتى ( اول ما شالتو وهزتو هزتين سكت ) نجوى : من كتر مانتى شايله افتكرك انتى امو ام حمزه : انا نيمتو هوس بقى محدش يعمل صوت ( خارجت ام حمزه للى فى الصالون ) جيجي : ايه دا يا كنزى ؟ ام حمزه :ايه دا انتو جبتو الحاجات دى منين ؟ ماهر : انا خراجت اشرب سجاره فى البلكونه لقيت هدوم الاطفال دى جيجي : وكمان غربال وملبس سبوع مصطفى حمزه نبيل هو حمزه خلف وانتى مخبيه ولا ايه ؟ جنى : كدا برضو يا خالتو طب ليه تعملى كدا ام حمزه : اااااا ااااا جيجي : انتى اتعاديتى من الخرسه مرات ابنك اااااا اااااا انا ماشيه شكرا يا اختى بتخبى عليا انا بجد زعلانه انا ماشيه ام حمزه : طب افهمى طيب جيجي : ليه حق ازعل ولا لا ؟ : : : تفتكرو جيجي ليها حق تزعل ولا لا ؟ يتبع...... | ||||
|
| |
 |
| مواقع النشر (المفضلة) |
| أدوات الموضوع | |
| انواع عرض الموضوع | |
|
|
العرض العادي
